Σοφία του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
Σοφία του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Sophie von Braunschweig-Lüneburg (Γερμανικά) |
Γέννηση | 30 Οκτωβρίου 1563 ή 30 Οκτωβρίου 1563[1] Τσέλε |
Θάνατος | 14 Ιανουαρίου 1639 Νυρεμβέργη |
Τόπος ταφής | St. Lawrence |
Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | σύζυγος ηγεμόνα |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Γεώργιος Φρειδερίκος του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ (1579–1603)[2] |
Γονείς | Γουλιέλμος ΣΤ΄ του Λύνεμπουργκ[3] και Δωροθέα της Δανίας[3] |
Αδέλφια | Μαργαρίτα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ Δωροθέα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ Σίβυλλα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ Ερνέστος Β΄ του Μπράουνσβαϊγκ Χριστιανός του Μπράουνσβαϊγκ Γεώργιος του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ Αύγουστος του Μπράουνσβαϊγκ Φρειδερίκος Δ΄ του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ |
Οικογένεια | Οίκος των Γουέλφων |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Σοφία, γερμ.: Sophie von Welfen on Braunschweig-Lüneburg (30 Οκτωβρίου 1563 - 14 Ιανουαρίου 1639) του Οίκου των Γουέλφων ήταν κόρη του μαργράβου του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ. Με τον γάμο της έγινε μαργραβίνα του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ, του Bρανδεμβούργου-Κούλμπαχ και δούκισσα του Kρνοφ (γερμ.: Γιάγκερντορφ).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Γουλέλμου ΣΤ΄ δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ (1535–1592) από το γάμο του με τη Δωροθέα των Όλντενμπουργκ, κόρη του Χριστιανού Γ΄ της Δανίας.
Στις 3 Μαΐου 1579 παντρεύτηκε τον Γεώργιο-Φρειδερίκο μάργραβο του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ-Κούλμπαχ (1539-1603) στη Δρέσδη. [4] Ο Γεώργιος-Φρειδερίκος ήταν ο τελευταίος ενός υποκλάδου της κύριας γραμμής των Χόεντσολερν (της "Φραγκονίας") και ταυτόχρονα ήταν ο μάργραβος του πριγκιπάτου του Άνσμπαχ και του Κούλμπαχ, δούκας του Κρνοφ Σιλεσίας και επίτροπος (διοικητής) του δουκάτου της Πρωσίας. Ως εκ τούτου ήταν μια ισχυρή μορφή της εποχής του. Η πρώτη του σύζυγος Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου-Κυστρίν, είχε αποβιώσει το 1578 και ο δεύτερος γάμος (όπως και ο πρώτος) τού Γεωργίου-Φρειδερίκου παρέμεινε άτεκνος· γι' αυτό η κληρονομιά του έπρεπε να ρυθμιστεί, πράγμα που έγινε με τη Συνθήκη της Γέρας. Η ατεκνία της Σοφίας παρακίνησε τον σύζυγό της να αυξήσει το ενδιαφέρον του για την πολιτική τού ευρύτερου Οίκου των Χόεντσολερν. [5]
Όταν ο σύζυγός της απεβίωσε το 1604, η Σοφία επέστρεψε στην οικογένειά της. [6] Επιβίωσε του συζύγου της κατά 36 έτη. Η Σοφία έμεινε συχνά στη Νυρεμβέργη με τις αδελφές της Κλάρα κόμισσα του Σβάρτσμπουργκ και Σίβυλλα δούκισσα του Μπράουνσβαϊγκ-Ντάνενμπεργκ. [7] Απεβίωσε στη Νυρεμβέργη το 1639 και τάφηκε στην εκκλησία του Σανκτ Λόρεντς εκεί. [8]
Η αναγεννησιακή πύλη του κάστρου του Βύλτσμπουργκ δείχνει το οικόσημο του Γεωργίου-Φρειδερίκου δίπλα σε αυτό της Σοφίας. [9]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε το 1579 τον Γεώργιο-Φρειδερίκο μάργραβο του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ-Κούλμπαχ. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 p214.htm#i2137.
- ↑ p214.htm#i2137. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Adolph Friedrich Riedel: Codex diplomaticus Brandenburgensis: Collection of documents, chronicles and other documentary sources for the history of the Mark Brandenburg and its rulers, Volume 1, F.H. Morin, 1867, p. 243
- ↑ Andrea Baresel-Brand: Grave monuments of northern European royal houses in the Age of the Renaissance 1550-1650, volume 9 of Construction + Art, Verlag Ludwig, 2007, p. 145
- ↑ Erik Margraf: The marriage sermon of the early modern period, Herbert Utz Verlag, 2007, p. 274
- ↑ Franz von Soden: War and moral history of the city of Nuremberg, Bläsing, 1860, pp. 11, 64, 478
- ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2011.
- ↑ Daniel Burger: The rural fortresses of the Hohenzollerns in Franconia and Brandenburg in the Age of the Renaissance, Beck's Publishing House, 2000, p. 132