Σπυρίδων Αλιμπέρτης
| Σπυρίδων Αλιμπέρτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Σπυρίδων Αλιμπέρτης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1886 Βουκουρέστι |
| Θάνατος | 1964 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μαθηματικός κριτικός λογοτεχνίας στρατιωτικός συγγραφέας[1] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Σωτηρία Αλιμπέρτη |
Ο Σπυρίδων (Σπύρος) Αλιμπέρτης του Ιωάννη (1886-1964) ήταν Έλληνας μαθηματικός, στρατιωτικός και κριτικός της λογοτεχνίας, που γεννήθηκε στο Βουκουρέστι.
Ο Αλιμπέρτης ήταν γιος της πρωτοπόρου παιδαγωγού Σωτηρίας Αλιμπέρτη[2] και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα το 1893. Απασχολήθηκε ως επιμελητής στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών από το 1909 μέχρι το 1915. Στο ενδιάμεσο, κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο και υπηρέτησε ως υπασπιστής του συνταγματάρχη του Πυροβολικού Κλεομένη Κλεομένους, διοικητή της 7ης Μεραρχίας, που ήταν θείος του (αδελφός της μητέρας του).[2] Στη Μεραρχία του Κλεομένους είχε δοθεί διαταγή να προελάσει στη Θεσσαλονίκη λίγο πριν από την τελική συμφωνία παραδόσεως της πόλεως.
Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ο Σπύρος Αλιμπέρτης παρέμεινε στην πόλη επί ένα έτος, υπηρετώντας στο Φρουραρχείο. Τότε γνώρισε και ερωτεύθηκε την Αλίνε, κόρη του σημαντικού Εβραίου επιχειρηματία Dino Fernandez Diaz (1867-1943). Επίσης είχε ήδη γνωρίσει στον στρατό τον νεαρό τότε αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, με τον οποίο κατόπιν αλληλογραφούσε. Ο Αλιμπέρτης πήρε την Αλίνε και διέφυγαν με πλοίο στην Αθήνα, όπου και παντρεύτηκαν στις 13 (26 με το νέο ημερολόγιο) Απριλίου 1914, αφού πρώτα η Αλίνε ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό.[2]
Το 1915 ο Αλιμπέρτης παραιτήθηκε απο το Αστεροσκοπείο και επέστρεψε στο στράτευμα ως υπολοχαγός του Πυροβολικού. Αργότερα συνίδρυσε μαζί με τους Φώτο Πολίτη και Γ. Αποστολάκη το περιοδικό Κριτική και ποίησις. Εκτός των άλλων, ο Αλιμπέρτης δημοσίευσε και κριτικές μελέτες για το έργο του Ιακώβου Πολυλά.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» (νέα ελληνική γλώσσα) Αθήνα. 2007. σελ. 69. ISBN-13 978-960-16-2237-8.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Νίκος Μπακουνάκης: «Το χρονικό μιας εκούσιας απαγωγής μιας Eβραίας από έναν Χριστιανό το 1914 στη Θεσσαλονίκη», LiFO, 23 Μαΐου 2022
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 4, σελ. 294
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μαρία Πλαστήρα-Βαλκάνου: Το χρονικό μιας εκούσιας απαγωγής: Aline Fernandez Diaz – Σπύρος Αλιμπέρτης, Θεσσαλονίκη 1914, Εκδ. University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2022, ISBN 978-960-12-2567-8