Σπύρος Δαγλιόστρος
_-_%CE%9F_%CE%98%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A3%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%94%CE%B1%CE%B3%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85,_%CF%80._1831.jpg)
Ο Σπύρος Δαγλιόστρος ήταν Έλληνας αγωνιστής της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, με καταγωγή από τη Ζάκυνθο.[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Γόνος οικογένειας ζακυνθινής καταγωγής, ο Σπύρος Δαγλιόστρος συμμετείχε ενεργά στο σκέλος της Ελληνικής Επαναστάσεως στη Μολδοβλαχία, όπου υπήρξε παρών κατά τη διάρκεια της Μάχης του Δραγατσανίου, η οποία και ολοκληρώθηκε με την ήττα των ελληνικών και φιλελληνικών στρατευμάτων.[1]
Κατά την υποχώρηση η οποία ακολούθησε, στη διάρκεια προπαρασκευαστικής συνελεύσεως η οποία έλαβε χώρα στο χωριό Στίγκα της Μολδαβίας, αποφασίστηκε η κατάληψη του παραποτάμιου χωριού του Σκουλενίου, με απώτερο σκοπό το άνοιγμα διόδου, η οποία και θα επέτρεπε τη μετάβαση των επαναστατικών στρατευμάτων προς τα παράλια της Βλαχίας.[1]
Συνολικά, τα ελληνικά και φιλελληνικά στρατεύματα αριθμούσαν 485 στρατιώτες, υπό την ηγεσία του Αθανασίου Καρπενησιώτη, ενώ, από την άλλη πλευρά, τα οθωμανικά στρατεύματα αριθμούσαν, συνολικά, 4.000 ιππείς και 2.000 στρατιώτες πεζικό.[1]
Κατά τη διάρκεια της μάχης η οποία ακολούθησε, τα επαναστατικά στρατεύματα ηττήθηκαν, ενώ αριθμός Ελλήνων σκοτώθηκε, μεταξύ των οποίων και ο Σπύρος Δαγλιόστρος, ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, με το αίμα του θανάσιμου τραύματός του συνέγραψε επιθανάτια επιστολή προς τη μητέρα του.[1]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Περιεχόμενο επιθανάτιας επιστολής του Σπύρου Δαγλιόστρου προς τη μητέρα του.
