Σπύρος Περιστέρης (ιεροψάλτης)

Ο Σπυρίδων Περιστέρης (1913-1998) ήταν Έλληνας ιεροψάλτης.

Γεννήθηκε τον Μάιο του 1913 στην Ροδοδάφνη Αιγιαλείας ως το μικρότερο τέκνο μιας πολύτεκνης οικογένειας. Μεγάλωσε μέσα σε μουσικό κλίμα καθώς στο σπίτι του ο πατέρας του Δημήτριος, ιατροφιλόσοφος στο επάγγελμα, ήταν επίσης και γνώστης μουσικής κι ιδιαίτερα της βυζαντινής. Οι πρώτοι του διδάσκαλοι, εκτός από τον πατέρα του, υπήρξαν ο Θεόδωρος Βλάχος και ο διαπρεπής μουσικολόγος Κωνσταντίνος Ψάχος. Αποφοιτώντας από το γυμνάσιο μεταβαίνει στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει νομική στο πανεπιστήμιο και μετά από δύο χρόνια με προτροπή του πατέρα του να αλλάξει κλάδο και να ακολουθήσει την μουσικολογία και την λαογραφία όπως εξάλλου ήταν και το όνειρο του ιδίου. Κατά την χρονική περίοδο 1930-1934 φοίτησε στη σχολή βυζαντινής μουσικής του Ωδείου Αθηνών με καθηγητή τον Νικόλαο Παππά, όπως επίσης διδάχτηκε από τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη θεωρητικά, αρμονία καθώς επίσης τέσσερα χρόνια φωνητικά στο ωδείο Αθηνών ως υπότροφος. Δίδαξε τρία χρόνια στη Μαράσλειο ακαδημία. Από το 1937 έως και το τέλος της ζωής του υπήρξε καθηγητής βυζαντινής μουσικής στο ωδείο Αθηνών αναδεικνύοντας πολλούς άριστους μαθητές. Ως καθηγητής υπηρέτησε σε πολλά γυμνάσια από το 1936-1951. Είχε ιδιαίτερη επίδοση στο δημοτικό τραγούδι για το οποίο έκανε μεγάλη έρευνα γυρίζοντας τα χωριά της χώρας και μαθαίνοντας τραγούδια έθιμα των τόπων, έτσι με αυτήν την αφορμή εξέδωσε το βιβλίο του με τίτλο "Δημοτικά τραγούδια Ηπείρου και Μωρηά". Διατέλεσε Πρωτοψάλτης στους Ιερούς Ναούς Αγίου Ανδρέου Αιγίου, Αγίου Νικολάου Γηροκομείου Αθηνών, Αγίου Δημητρίου Πλάκας, Αγίου Γερασίμου Πολυκλινικής Αθηνών και Αγίας Βαρβάρας Ψυχικού. Από το 1951 ανέλαβε Πρωτοψάλτης στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών έως και την ημέρα του θανάτου του στις 14 Σεπτεμβρίου 1998. Ήταν νυμφευμένος με την Ιωάννα, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες.