Στέφανος Δ΄ της Ουγγαρίας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Στέφανος Δ΄ | |
|---|---|
 Ο Στέφανος Δ΄ από το Εικονογραφημένο Χειρόγραφο | |
αντίπαλος βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας | |
| Περίοδος | 1163 |
| Προκάτοχος | Λαδίσλαος Β΄ |
| Διάδοχος | Στέφανος Γ΄ |
| Γέννηση | π.1133 |
| Θάνατος | 11 Απριλίου 1165 |
| Σύζυγος | Μαρία Κομνηνή |
| Οίκος | Αρπάντ |
| Πατέρας | Μπέλα Β΄ |
| Μητέρα | Ελένη Βουκάνοβιτς της Ρασκίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Λαδίσλαος Δ΄ των Αρπάντ (π.1133 - 11 Απριλίου 1165) ήταν βασιλιάς της Ουγγαρίας και Κροατίας (1163). Ήταν γιος του Μπέλα Β΄ της Ουγγαρίας και της Ελένης των Βουκάνοβιτς, κόρης του Ούρος Α΄ μεγάλου πρίγκιπα της Ρασκίας (Σερβίας). Ο πατέρας του, ο Μπέλα Β΄ ήταν υιός του Άλμος Άρπαντ βασιλιά της Ουγγαρίας και της Πρεδσλάβας Ρουρικιδών πριγκίπισσας του Κιέβου, ενώ η μητέρα του Ελένη ήταν κόρη του Ούρος Α΄ Βουκάνοβιτς μεγάλου πρίγκιπα της Ρασκίας (Σερβίας), υποτελούς του Αυτοκράτορα των Ρωμαίων, και της Άννας Διογένους, εγγονής του Ρωμανού Δ΄ Διογένους και μικρανιψιάς του Αλεξίου Α΄ Κομνηνού. Ο Λαδίσλαος Β΄ είχε δύο μεγαλύτερους αδελφούς, τον Γκέζα Β΄ και τον Στέφανο Δ΄.
Πριν από τη στέψη του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 31 Μαΐου 1132 απεβίωσε ο πατέρας του Μπέλα Β΄ και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος Γκέζα Β΄ που παραχώρησε γαίες στους δύο μικρότερους αδελφούς του ως εισόδημα. Το 1156-57 ο νεότερος Στέφανος κατηγορήθηκε για συνωμοσία εναντίον του Γκέζα Β΄ και κατέφυγε πρώτα στην αυλή του Φρειδερίκου Α΄ Χοενστάουφενστην αλλά χωρ΄ς ανταπόκριση και μετά στην αυλή του Μανουήλ Α΄ Κομνηνού παίρνοντας μαζί του και τον Λαδίσλαο (1160). Οι δύο αδελφοί εγκαταστάθηκαν στην Κωνσταντινούπολη (Πράξεις Ιωάννου Β΄ και Μανουήλ Α΄ των Κομνηνών, Ιωάννη Κίνναμου) όπου ο Αυτοκράτορας τους υποδέχθηκε ευνοϊκά. Πρότεινε συζύγους στους δύο αδελφούς. Ο Λαδίσλαος ήταν χήρος και ήθελε να επιστρέψει στην Ουγγαρία, αλλά ο Στέφανος έγινε ορθόδοξος και νυμφεύθηκε τη Μαρία Κομνηνή, ανιψιά του Μανουήλ Α΄. Στις 31 Μαΐου του 1162 απεβίωσε ο Γκέζα Β΄ και τον διαδέχθηκε ο 15ετής υιός του Στέφανος Γ΄. Τη στέψη έκανε ο Lucas αρχιεπίσκοπος του Esztergom.
Ο Μανουήλ Α' ως επικυρίαρχος της Ουγγαρίας παρενέβη διότι σύμφωνα με το νόμο της Ουγγαρίας έπρεπε να γίνει διάδοχος ο αδελφός του αποβιώσαντος βασιλιά. Όταν ο Μανουήλ Α' δωροδόκησε τους ευγενείς της Ουγγαρίας, αυτοί μετά από έξι εβδομάδες βασιλείας έδιωξαν τον 15ετή Στέφανο Γ' στην Αυστρία και έκαναν βασιλιά τον θείο του Λαδίσλαο ως Λαδίσλαο Β'. Ο Μανουήλ Α' προτιμούσε το νεότερο Στέφανο που είχε δεσμούς με την Κωνσταντινούπολη, αλλά οι ευγενείς τον θεώρησαν εξαρτημένο του αυτοκράτορα. Τότε ο Μανουήλ Α' που στρατοπέδευε στη Σερδική (Σόφια) μετακινήθηκε κοντά στο Βελιγράδι και έστειλε τον ανιψιό του Αλέξιο Κοντοστέφανο με στρατό (Ιούλιος 1162) μαζί με τον Στέφανο. Στις διαπραγματεύσεις οι ευγενείς της Ουγγαρίας συμφώνησαν να μείνει ο Λαδίσλαος Β' βασιλιάς, ενώ ο νεότερος Στέφανος να λάβει το ένα τρίτο της χώρας και να αποκαλείται διάδοχος (urum). Για να σιγουρέψει τα πράγματα ο Μανουήλ Α' χάρισε δώρα στους ευγενείς, τους μίλησε παραινετικά, τους υποσχέθηκε περισσότερα και έφυγε.
Η περίοδος της βασιλείας του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όταν απεβίωσε αδελφός του στις 11 Ιανουαρίου 1163, στέφθηκε βασιλιάς ως Στέφανος Δ' από τον Miko αρχιεπίσκοπο της Kalocsa, αφού ο Lucas θεωρούσε τον Στέφανο Γ' βασιλιά. Μάλιστα τον αφόρισε. Ο Στέφανος Δ' ήταν υπερβολικά καταπιεστικός και οι ευγενείς άρχισαν να συνωμοτούν με τον εξόριστο Στέφανο Γ'. Τότε ο βασιλιάς ζήτησε βοήθεια από το Μανουήλ Α' που του έστειλε. Και μόνο η είδηση της άφιξης του στρατού στην Ουγγαρία ενίσχυσε τη θέση του βασιλιά, αλλά όταν ο στρατός επέστρεψε οι ευγενείς στασίασαν. Ο Στέφανος Γ' με Γερμανούς μισθοφόρους του Φρειδερίκου Α' ενώθηκε με τους δυσαρεστημένους ευγενείς και στις 19 Ιουνίου 1163 στο Szekesfehervar νίκησε και αιχμαλώτισε τον θείο του. Μετά από παρέμβαση του Lucas ο Στέφανος ελευθερώθηκε και πήγε στη Σερδική (Σόφια) στον Μανουήλ Α' όπου του ζήτησε βοήθεια να ανακτήσει τον θρόνο του. Ο αυτοκράτορας εκστράτευσε στην Ουγγαρία, αλλά διαπίστωσε ότι ο Στέφανος ήταν ανεπιθύμητος και έτσι συμφώνησε με το Στέφανο Γ΄ να λάβει ο Μανουήλ Α΄ την επαρχία του Σιρμίου με αντάλλαγμα να σταματήσει να υποστηρίζει τον θείο του. Ο Στέφανος Γ΄ όμως έσπασε τη συνθήκη εισβάλλοντας στο Σίρμιο το 1164 και ο Μανουήλ Α΄ κινήθηκε εναντίον του με στρατό. Στη διαπραγμάτευση συμφώνησαν τα ίδια με πριν. Πάλι το 1165 έσπασε τη συνθήκη πολιορκώντας το Zimony (Zemun), πόλη όπου έμενε ο θείος του. Εκεί δωροδόκησε ανθρώπους του περιβάλλοντός του που τον δηλητηρίασαν και απεβίωσε στις 11 Απριλίου. Το πτώμα του πετάχθηκε έξω από τα τείχη και έμενε άταφο ώσπου μεταφέρθηκε στο ναό της πόλης.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε τη Μαρία Κομνηνή, κόρη του σεβαστοκράτορος Ισαακίου, νεότερου αδελφού του Μανουήλ Α΄. Δεν είχε παιδιά.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Deeds of John and Manuel Comnenus by John Kinnamos (Translated by Charles M. Brand) (1976). Columbia University Press. ISBN 0-231-04080-6.
- Ο City of Byzantium, Annals of Niketas Choniatēs (Translated by Harry J. Magoulias) (1984). Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-1764-8.
- The Deeds of Frederick Barbarossa by Otto of Freising and his Continuator, Rahewin (2004). Columbia University Press. ISBN 0-231-13419-3.
- The Hungarian Illuminated Chronicle: Chronica de Gestis Hungarorum (Edited by Dezső Dercsényi) (1970). Corvina, Taplinger Publishing. ISBN 0-8008-4015-1.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Stephen IV of Hungary στο Wikimedia Commons