Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στέφανος Μάνος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στέφανος Μάνος
Πρόεδρος της Δράσης
Περίοδος
2009 – 2012
ΑντιπρόεδροςΑντύπας Καρίπογλου
ΔιάδοχοςΑντύπας Καρίπογλου
Βουλευτής Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
1977 – 2007
Υπουργός Οικονομικών Ελλάδας
Περίοδος
1992 – 1993
ΠροκάτοχοςΙωάννης Παλαιοκρασσάς
ΔιάδοχοςΓεώργιος Γεννηματάς
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας Ελλάδας
Περίοδος
1992 – 1993
ΠροκάτοχοςΕυθύμιος Χριστοδούλου
ΔιάδοχοςΓεώργιος Γεννηματάς
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση20 Δεκεμβρίου 1939 (1939-12-20) (84 ετών), Αθήνα, Αττική ,Ελλάδα
ΕθνότηταΕλληνική
Πολιτικό κόμμαΔράση (2009-2019)
Οι Φιλελεύθεροι (1999-2001)
Νέα Δημοκρατία (1977-1998, 2019-)
Παιδιά5
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Ζυρίχης
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Επάγγελμαμηχανολόγος μηχανικός
Ιστοσελίδαhttps://www.stefanosmanos.gr/
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Στέφανος Μάνος (1939) είναι Έλληνας φιλελεύθερος πολιτικός και πρώην υπουργός επί κυβερνήσεων ΝΔ, ο οποίος υπήρξε ιδρυτής του κόμματος των Φιλελευθέρων και συνιδρυτής του κόμματος Δράση.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1939. Είναι γιος του Αλέξανδρου Μάνου, χειρουργού και πρώην διευθυντή του νοσοκομείου "Ευαγγελισμός", και της Μαριέττας Πανούτσου, επιχειρηματία και κόρης του πρώην προέδρου του ΣΕΒ.

Σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός, με ειδίκευση στην αεροδυναμική στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (1963) και το 1965 έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ΜΒΑ, στη Διοίκηση επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.

Τον επόμενο χρόνο έγινε βοηθός γενικός διευθυντής της «Αλλατίνη Α.Ε.», ενώ στη συνέχεια διετέλεσε γενικός διευθυντής, αντιπρόεδρος, γενικός διευθυντής και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της ίδιας εταιρίας. Αποχώρησε από την εταιρεία το 1977 για να πολιτευθεί.

Έχει γράψει το βιβλίο "Αντιστρουθοκαμηλικά" (εκδόσεις «Καθημερινή», Αθήνα 2010). Επίσης έχει συμμετάσχει στα συλλογικά έργα «Από το Άμστερνταμ στη Νίκαια» - Κριτική 2001, «Η μεταρρύθμιση του ελληνικού πανεπιστημίου» - Εκδόσεις Παπαζήση 2007, «Ο εχθρός είναι η αδράνεια» - Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις 2011 και «Ένα καινοτόμο σύνταγμα για την Ελλάδα: Κείμενα εργασίας» - Μεταίχμιο  2016[1].

Είναι παντρεμένος και έχει πέντε παιδιά.

Πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα για βουλευτής στη Β΄ Αθηνών το 1977 με τη Νέα Δημοκρατία, με την οποία και εξελέγη, ενώ στη συνέχεια ορίστηκε υφυπουργός Δημοσίων Έργων. Από τότε εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής μέχρι και το 2007, πλην των εκλογικών αναμετρήσεων του 1985 και του Νοεμβρίου του 1989.

Το 1998 κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας της τροπολογίας για τις ΔΕΚΟ, που είχε φέρει ο υπουργός οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, Γιάννος Παπαντωνίου, διαφώνησε με τον αρχηγό του κόμματος Κώστα Καραμανλή με αποτέλεσμα να παραπεμφθεί στο πειθαρχικό όργανο της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο και τον διέγραψε.

Τον Απρίλιο του 1999 ίδρυσε το κόμμα των Φιλελευθέρων Αρχειοθετήθηκε 2010-04-09 στο Wayback Machine. με έμβλημα τον ταύρο, το οποίο κατήλθε αυτόνομα στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 1999, κερδίζοντας ποσοστό 1,62% των ψήφων. Στις Εθνικές Εκλογές του 2000 το κόμμα των Φιλελευθέρων συνεργάστηκε με τη Νέα Δημοκρατία και ο Μάνος εισήλθε στην Βουλή με το ψηφοδέλτιό της. Δύο χρόνια αργότερα ανέστειλε τη λειτουργία του κόμματος με βασική αιτιολογία την έλλειψη οικονομικών πόρων.[2]

Το 2004 συμπεριλήφθηκε ως ανεξάρτητος στην τρίτη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.[3] Ως βουλευτής επικρατείας κατέθεσε αρκετές φορές πρόταση κατάργησης του προνομίου των ΜΜΕ να διαθέτουν το 2% του τζίρου των επιχειρήσεών τους χωρίς έλεγχο και παραστατικά, ρύθμιση την οποία, κατά την παραδοχή του, είχε και ο ίδιος προσυπογράψει ως υπουργός Οικονομίας της ΝΔ. Η εν λόγω ρύθμιση τελικώς καταργήθηκε το 2009.

Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας ανέλαβε αρκετές κυβερνητικές θέσεις. Την περίοδο 1977 - 1980 διετέλεσε υφυπουργός Δημοσίων Έργων, θέση από την οποία αποχώρησε λόγω κατάργησής της (Ν.1032/1980), για ν' αναλάβει το νεοσύστατο Υπουργείο Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος[4] και το Υπουργείο Βιομηχανίας και Ενέργειας (1980-81) στην κυβέρνηση Ράλλη. Στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ήταν ένας από τους πρώτους στην κλάση Υπουργούς. Αρχικά ανέλαβε το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (1990-91), στη συνέχεια το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1992) και τελικά το Υπουργείο Οικονομικών (1992-93).[5][6] Επίσης έχει χρηματίσει αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Αλευροβιομηχάνων Ελλάδος και έφορος του δ.σ. του ΣΕΒ.

Πεπραγμένα κατά τη θητεία του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα πολιτικά πεπραγμένα του κατά την πολιτική του καριέρα, ως υπουργός, συμπεριλαμβάνονται τα εξής[7][8]:

  • Προώθησε την κατασκευή για τους πρώτους παιδότοπους στην Ελλάδα.
  • Καθιέρωσε την προστασία των παραδοσιακών οικισμών και θεσμικά καθόρισε τους πρώτους 400 οικισμούς.
  • Θέσπισε αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς, και όρισε πρόστιμα για τις βιομηχανίες που εκλύουν ρύπους ή απόβλητα.
  • Μερίμνησε για την πεζοδρόμηση αλλά και την εν γένει αναμόρφωση στην παραδοσιακή περιοχή της Πλάκας, αφού πρώτα απαγόρευσε τη λειτουργία των νυχτερινών κέντρων που υπήρχαν εκεί.
  • Επίσπευσε τη μεταφορά για το εργοστάσιο Γκαζιού, από το κέντρο της Αθήνας στην Ελευσίνα.
  • Επέβαλε τους λεωφορειοδρόμους στο κέντρο της Αθήνας ενισχύοντας την κίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
  • Θεσμοθέτησε και υλοποίησε την πρώτη πεζοδρόμηση στην Αθήνα, π.χ. στην οδό Βαλαωρίτου.

Επιτεύγματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα επιτεύγματα του Στέφανου Μάνου, κατά την 18μηνη πολιτική του καριέρα ως υπουργός Οικονομικών, με βάση τον Ν. Αλιβιζάτο, περιλαμβάνονται τα εξής[9]:

  • Απελευθέρωσε τη Ραδιοφωνία στον ιδιωτικό τομέα.
  • Εισήγαγε με νομοθεσία την κινητή τηλεφωνία.
  • Υπέγραψε τη σύμβαση για το σημαντικό έργο του Μετρό της Αθήνας.
  • Επέτυχε την έναρξη της μελέτης για το έργο του νέου Αεροδρομίου της Αθήνας στα Σπάτα.
  • Προώθησε και απεγκλώβισε κωλύμματα για το σημαντικό έργο της Αττικής Οδού.
  • Επέτυχε την έναρξη της μελέτης για το έργο της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου.
  • Θέσπισε με νομοθεσία την κατάργηση της μονοπωλιακής αγοράς από τη ΔΕΗ και τον ΟΤΕ.

Τιμητική διάκριση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει τιμηθεί με τον τίτλο του «Ιππότη της Λεγεώνος της Τιμής» από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας.[10]

Κόμμα Δράση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Μαρτίου 2009[11], ο Στέφανος Μάνος μαζί με τον Βασίλη Κοντογιαννόπουλο και τον Γιάννη Μπουτάρη ίδρυσαν ένα νέο πολιτικό κόμμα, τη «Δράση»[12]. Στις ευρωεκλογές 2009 ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου του κόμματος[13].

Στις 23 Φεβρουαρίου 2012 ανακοίνωσε ότι η Δράση θα συμμετάσχει στις ερχόμενες εκλογές με επικεφαλής τον ίδιο[14], ενώ ανακοινώθηκε και η συνεργασία με τη Φιλελεύθερη Συμμαχία.[15]

Στις 21 Μαΐου 2012, ανακοινώθηκε η κοινή κάθοδος της Δράσης και της Δημιουργίας, Ξανά! στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012.

Στις 19 Ιουνίου 2012, υπέβαλε την παραίτησή του, στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος ζητώντας να βρεθεί ο διάδοχός του και ανακοίνωσε παράλληλα ότι θα παραμείνει ενεργό στέλεχος του κόμματος.

Σήμερα, αρθρογραφεί τακτικά στην εφημερίδα Καθημερινή[16][17], καθώς και στην ηλεκτρονική εφημερίδα, Liberal.[18]

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πορτοσάλτε, Άρης (2022). Στέφανος Μάνος, Τομή στην Αδράνεια. Αθήνα: Εκδόσεις Πρώτη Ύλη. ISBN 9786188420250. 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2023. 
  2. ↑ Ανακοίνωση της 21ης Οκτωβρίου 2001 Αρχειοθετήθηκε 2007-09-28 στο Wayback Machine., επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος των Φιλελευθέρων
  3. ↑ Ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ[νεκρός σύνδεσμος], άρθρο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία»
  4. ↑ Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., επίσημη ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης
  5. ↑ Κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., επίσημη ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης
  6. ↑ Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., επίσημη ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης
  7. ↑ https://www.capital.gr/me-apopsi/3094896/o-dusfimismenos-politikos
  8. ↑ https://eleftherostypos.gr/apopseis/104835-stefanos-manos-o-mitsotakis-stirize-mexri-telous-tis-metarrythmiseis/
  9. ↑ Αλιβιζάτος, Νίκος Κ. (2015). Πραγματιστές, δημαγωγοί και ονειροπόλοι. Αθήνα: Εκδόσεις «Πόλις». σελ. 135. 
  10. ↑ https://www.kathimerini.gr/opinion/713399/stefanos-manos-o-peismon-me-tin-koini-logiki/
  11. ↑ https://www.tanea.gr/2009/03/18/greece/analambanoyn-drasi-me-nea-politiki-kinisi
  12. ↑ Βιογραφικό του Στέφανου Μάνου Αρχειοθετήθηκε 2009-04-11 στο Wayback Machine., από την επίσημη ιστοσελίδα της «Δράσης»
  13. ↑ Το ευρωψηφοδέλτιο της Δράσης για τις εκλογές της 7ης Ιουνίου Αρχειοθετήθηκε 2009-05-17 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα in.gr
  14. ↑ http://www.enikos.gr/politics/16892,Twra-Manos:_%C2%ABStis_ekloges_h_Drash%C2%BB.html[νεκρός σύνδεσμος]
  15. ↑ http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=451868
  16. ↑ https://www.kathimerini.gr/politics/561271705/stefanos-manos-ymnos-stin-aplotita/
  17. ↑ https://www.kathimerini.gr/opinion/1087238/kai-tora-mideniki-anochi/
  18. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Στέφανος_Μάνος&oldid=10232063"