Στενό Σαλαμίνας
Συντεταγμένες: 37°58′39.32″N 23°25′46.99″E / 37.9775889°N 23.4297194°E
Στενό | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Περιφέρεια | Αττικής |
Περιφερειακή Ενότητα | Νήσων |
Δήμος | Σαλαμίνας |
Δημοτική Ενότητα | Σαλαμίνας |
Γεωγραφία | |
Νομός | Αττικής |
Υψόμετρο | 20 |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 239 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Το Στενό είναι παραθαλάσσιος οικισμός της Σαλαμίνας στην Περιφερειακή Ενότητα Νήσων Αττικής.[2][3]
Γενικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Στενό βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού (Στενό Φανερωμένης), στα βόρεια παράλια του Όρμου Αγίου Γεωργίου και σε υψόμετρο 20 μέτρα.[2] Απέχει μόλις 10 χλμ. δυτικά από το κέντρο της Σαλαμίνας και τα σπίτια του χωριού εκτείνονται κατά μήκος της παραλίας και της Λεωφόρου Δημοκρατίας. Η παραλία της αποτελείται από πολλές μικρές, ήσυχες παραλίες που απέχουν μεταξύ τους 50 έως 100 μέτρα. Υπάρχει πρόσβαση σε αυτές και από τις απέναντι ακτές της Νέας Περάμου με καραβάκι.[4]
Αναφέρεται επίσημα ως ξεχωριστός οικισμός για πρώτη φορά το 1981 να απογράφεται στο δήμο Σαλαμίνος.[5] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, ανήκει στην Κοινότητα Σαλαμίνας[6] που υπάγεται στην Δημοτική Ενότητα Σαλαμίνας του Δήμου Σαλαμίνας. Σύμφωνα με την απογραφή 2021 απογράφησαν 239 κάτοικοι[7] ενώ με αυτήν του 2011 είχε 198 κατοίκους[8].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 55. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 207.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 32. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 101.
- ↑ ALLOVERGREECE. «Στενό Φανερωμένης». allovergreece.com. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2024.
- ↑ «Στενόν Αττικής». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2024.
- ↑ «Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας: e-nomothesia.gr».
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2021». σελ. 21951 (σελ. 369 του pdf).
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10813 (σελ. 339 του pdf)