Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στερεοβάτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θεμέλιο αρχαίου ελληνικού ναού.
1: κίονας
2: τοίχος του ναού
3: στυλοβάτης ή τοιχοβάτης
4: στερεοβάτης
5: ευθυντηρία
6: κρηπίδωμα

Ο στερεοβάτης (αρχ. Ελλ. στερεός και βάσις) είναι το θεμέλιο στο οποίο χτίζονταν οι ναοί στην αρχαία Ελλάδα.

Η κατασκευή του γινότανε από χοντροκομμένες πέτρες που είχαν σχήμα κύβου. Η επίστρωσή του, η ονομαζόμενη ευθυντηρία γινόταν με καλά επεξεργασμένες πέτρες με λεία επιφάνεια. Η ευθυντηρία είναι έτσι κατασκευασμένη και τοποθετημένη που να υπερέχει του εδάφους.

Για να τοποθετήσουν τον στερεοβάτη, οι εργάτες έσκαβαν το χώμα ή τρυπούσαν την πέτρα του εδάφους αν το μέρος ήταν βραχώδες. Τις χοντροκομμένες πέτρες τις σώριαζαν χωρίς ιδιαίτερο τρόπο. Επάνω από αυτές κατασκεύαζαν την ευθυντηρία η οποία χρησίμευε ως βάση του ναού. Επάνω στην ευθυντηρία χτίζανε μετά τo κρηπίδωμα που σχημάτιζε σκαλάκια για να προσφέρει την πρόσβαση στον ναό.

Ο στερεοβάτης και το κρηπίδωμα (που δεν αποτελεί μέρος του στερεοβάτη, αλλά είναι ανεξάρτητο τμήμα) αποτελούσαν την βάση ή το θεμέλιο του ναού.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]