Στυλιανός Πιστολάκης
| Στυλιανός Πιστολάκης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1898 |
| Θάνατος | 3 Νοεμβρίου 1970 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κόμμα Φιλελευθέρων και Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Χανίων) Νομάρχης Σερρών |
Ο Στυλιανός Πιστολάκης (1897 – 3 Νοεμβρίου 1971)[1] ήταν Έλληνας δικηγόρος από τα Χανιά και βενιζελικός βουλευτής.[2]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καταγόταν από σημαντική οικογένεια αγωνιστών της Κρητικής Επανάστασης (1897, 1905) από το Ακρωτήρι Χανίων και έκανε νομικές σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εξελέγη βουλευτής Χανίων με το Κόμμα Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1932 και του 1933. Το 1928 διορίστηκε Νομάρχης Σερρών και υπηρέτησε επίσης στη θέση του γενικού γραμματέα του υπουργείου Γεωργίας.[3] Υπήρξε ένας εκ των συμβούλων του Ελευθερίου Βενιζέλου.[1]
Έπειτα από το κίνημα του 1935 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε ισόβια. Εξελέγη ξανά βουλευτής στις εκλογές του 1936 και μετά πήγε στις ΗΠΑ. Έζησε εκεί για μερικά χρόνια.
Για τελευταία φορά εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1952 και μετά τη λήξη της θητείας του, το 1956 δεν ασχολήθηκε ξανά με την πολιτική και αποσύρθηκε στην ιδιωτική ζωή στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Η ρήξη με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1958 εκδικάστηκε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ηρακλείου η μήνυση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για συκοφαντική, διά του τύπου δυσφήμηση. Στις 6 Ιανουαρίου 1957 από τις στήλες της εφημερίδας Παρατηρητής , με τίτλο Η καίουσα αλήθεια υπαινισσόταν πως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πλούτισε με αθέμιτα μέσα. Παράλληλα τον κατηγορούσε για τον επιλήψιμο τρόπο διαχείρισης της υπόθεσης της ΤΑΕ που επιβάρυνε το δημόσιο. Ο Πιστολάκης με τον Μητσοτάκη, συγγενείς εξ αγχιστείας αλληλομηνύθηκαν και μετά την μη εκλογή του Πιστολάκη, και την αυτόματη απώλεια της βουλευτικής ασυλίας του, ξεκίνησε η δικαστική του δίωξη.[4] Τελικά ο Πιστολάκης ανακάλεσε το κατηγορητήριο εναντίον του Μητσοτάκη, λόγω των καταθέσεων των μαρτύρων κατηγορίας και της μη προσέλευσης αρκετών μαρτύρων υπεράσπισης, γεγονός που επιτάχυνε τη λήξη της δίκης.[5]
Θάνατος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Απεβίωσε από συγκοπή καρδιάς το 1970 και κηδεύτηκε στα Χανιά, στις 5 Νοεμβρίου[3].
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τηλεγράφημα Σ. Βενιζέλου, Στ. Πιστολάκη και Κανέλου Κανελλόπουλου προς τον Εμμανουήλ Τσουδερό , Εθνικό Ίδρυμα "Ελευθέριος Βενιζέλος"
- Φωτογραφία του Πιστολάκη (1946) μαζί με άλλους πολιτικούς.
- Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ.375 κ.εξ
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ.375
- ↑ Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 134 (αριθμ. 1311)
- ↑ 3,0 3,1 Κηδεύεται αύριο ο Στ. Πιστολάκης, Το Βήμα , 4/11/1970, σελ. 14
- ↑ Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ.376-377
- ↑ Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ.386