Συνθήκη της Γλυκής
Η Συνθήκη της Γλυκής συνήφθη στις 21 Μαΐου του 1821[1]μεταξύ των Σουλιωτών και των Τουρκαλβανών μπέηδων, περίπου δύο μήνες μετά το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, στο ομώνυμο χωριό της Θεσπρωτία
Αιτία της συνομολόγησης αυτής ήταν τα γεγονότα που συνέβαιναν σε βάρος του Αλή Πασά, από τα σουλτανικά στρατεύματα που έφθαναν στα Ιωάννινα με στόχο την πολιορκία και τη σύλληψή του. Τότε ο Αλή Πασάς ζήτησε τη βοήθεια ακόμα και των Σουλιωτών αναγνωρίζοντας την πολεμική τους δεινότητα.
Οι Σουλιώτες ανταποκρίθηκαν θετικά στο αίτημα του πρώην διώκτη τους και στον κίνδυνο αυτό που διέτρεχε έσπευσαν από τα διάφορα σημεία που είχαν καταφύγει, όπως στη Κέρκυρα, να τον βοηθήσουν. Κατά το χρονικό διάστημα αυτό, επιστρέφοντας οι Σουλιώτες στα πάτρια εδάφη τους συναντήθηκαν στο χωριό Γλυκή με τους διάφορους τότε Τουρκαλβανούς Μπέηδες που είχαν στο μεταξύ εγκατασταθεί στις περιοχές τους. Στις 21 Μαΐου 1821 συμφώνησαν με την φρουρά του κάστρου της περιοχής, να εκκενώσουν το κάστρο και να σταματήσουν τις εχθροπραξίες. [2]Μετά την ειρήνευση οι Σουλιώτες έσπευσαν σε βοήθεια του Αλή Πασά πολεμώντας εναντίον των στρατευμάτων του Χουρσίτ Πασά.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.Η΄, σελ.568.
- [1] Παναγιώτης Σαλαμπάντας: «Το Σούλι ήτοι τα ηρωικά θαύματα Σουλιωτών και Σουλιώτιδων», Αθήνα, 1860 σελ. 251 - 252