Μετάβαση στο περιεχόμενο

Συριακή Κυβέρνηση Σωτηρίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

  Η σελίδα Πρότυπο:Infobox country/styles.css δεν έχει περιεχόμενο.Η Συριακή Κυβέρνηση Σωτηρίας (SSG, Αραβικά: حكومة الإنقاذ السورية, με λατινικούς χαρακτήρες: Ḥukūmat al-ʾInqādh al-Sūriyya) ήταν ένα de facto μη αναγνωρισμένο ημικρατορικό κράτος στη Συρία που δημιουργήθηκε τον Νοέμβριο του 2017 από την Hayʼat Tahrir al-Sham (HTS) και άλλες συριακές ομάδες της αντιπολίτευσης κατά τη διάρκεια του συριακού εμφύλιου πολέμου.[1] Ελέγχει μεγάλο μέρος της βορειοδυτικής Συρίας, και είχε εκτιμώμενο πληθυσμό πάνω από 4.000.000 το 2023.[2] Η πραγματική πρωτεύουσα της ήταν Ιντλίμπ.

Μετά την πτώση της Δαμασκού το Δεκέμβριο του 2024, ο τελευταίος πρωθυπουργός της Μπαθιστιστικής Συρίας, Μοχάμεντ Γκάζι αλ Τζαλάλι, μεταβίβασε την εξουσία στη Συρία στον πρωθυπουργό της SSG Μοχάμεντ αλ Μπασίρ, με όλους τους υπουργούς από την κυβέρνηση της Συρίας να μεταφέρονται στις ίδιες θέσει στην νέα μεταβατική κυβέρνηση της Συρίας.[3][4]

Η SSG κυβερνήθηκε ως αυταρχικη [5]: 34 Τεχνοκρατική [6][7][8] Ισλαμικό κράτος με δύο κλάδους: το νομοθετικό Γενικό Συμβούλιο Shura, με επικεφαλής έναν πρόεδρο, και το εκτελεστικό σώμα με επικέφαλής τον πρωθυπουργό.

Αν και η HTS δήλωσε την ανεξαρτησία της από το SSG, το SSG θεωρήθηκε ευρέως ως η πολιτική διοίκησή της,[9][8] αν και διατήρη σε ένα βαθμό επιχειρησιακής αυτονομίας από το όμιλο.[6][5] [8] [2] Έχει περιγραφείως το σχέδιο οικοδόμησης κράτους του ηγέτη της HTS, Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζούλανι.[10]

Δημιουργίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν τη δημιουργία της SSG το 2017, η Κυβέρνηση Ιντλίμπ κυβερνόταν από μια σειρά από ένοπλες αντιπολιτευόμενες ομάδες, συνεργατικά διοργανωμένα τοπικά συμβούλια και ανεξάρτητες οργανώσεις ονομαστικά υπό την εξουσία της αντιπολιτευτηκης Συριακής Ενδιάμεσης Κυβέρνησης (SIG).[6][11] Καθώς οι επιθέσεις της συριακής κυβέρνησης εισέβαλαν στο έδαφος, αστικές πρωτοβουλίες για τη δημιουργία ενός ενιαίου διοικητικού σώματος αναλήφθηκαν όλο και περισσότερο, αλλά απέτυχαν λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης και διαφορών απόψεων μεταξύι των ενδιαφερομένων μερών.[6]

Η HTS και οι προκάτοχοι της οργανώσεις, η Αλ Κάιντα Al-Nusra Front και η Τζαμπχάτ Φάταχ αλ Σαμ, διατηρούν επί μακρόν παρουσία στο Ιντλίμπ. Το Μέτωπο του Αλ-Νουσρά δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τις λεπτομέρειες της διακυβέρνησης, αφήνοντας τα τοπικά συμβούλια να κυβερνούν τον εαυτό τους.[11] Ωστόσο, το 2013, ο Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζουλάνι - τότε Εμιρίς του Αλ Νουσρά - εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η λαϊκή υποστήριξη που απαιτείται για την ίδρυση ενός ισλαμικού εμιράτου θα μπορούσε να ληφθεί μόνο μέσω της παροχής δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, θέτοντα τις θεωρητικές βάσεις για την αυξημένη συμμετοχή στη διακυβέρνηση. [7]

.[7] Η HTS συμμετείχε στη μάχη κατά των αντιπαραθετικών ένοπλων ομάδων στην περιοχή, όπως η Ahrar al-Sham, ο Συριακός Εθνικός Στρατός και η τοπική θυγατρική του Ισλαμικού Κράτους, Liwa al-Aqsa. [6]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γενική Συριακή Διάσκεψη, που πραγματοποιήθηκε στην Ιντλίμπ τον Σεπτέμβριο του 2017, ήταν η συνέχεια της Πρωτοβουλίας Πολιτικής Διοίκησης σε περιοχές που ελέγχονται από την αντιπολίτευση, που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Αυγούστου του 2017 στην Ιντλιμπ.[12] Κατά τη λήξη της στις 11 Σεπτεμβρίου 2017, η Διάσκεψη σχημάτισε ένα συνταγματικό σώμα με το όνομα Γενικό Συμβούλιο Σούρας, με επικεφαλής τον πρόεδρο Μπασάμ αλ Σαχιοούνι,[13] και διορίστηκε πρωθυπουργό. Η Συριακή Προσωρινή Κυβέρνηση και οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις στο Καμίσχιλο και το Αφρίν απέρριψαν τα αποτελέσματα της διάσκεψης.[12] Οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη συμφώνησαν στο "Ισλαμικό δίκαιο ως μοναδική πηγή νομοθεσίας", "η ανάγκη διατήρησης της ταυτότητας του συριακού μουσουλμανικού λαού", "η ανατροπή του παράνομου καθεστώτος με όλα τα σύμβολα και τους πυλώνες του και την ανάστασή του για τα εγκλήματά του, καθώς και την απελευθέρωση του συριανύ εδάφους από όλες τις δυνάμεις κατοχής, την επέκταση της ασφάλειας και τη διάδοση της δικαιοσύνης στις απελευθερωμένες περιοχές".[12]

Η κίνηση αυτή θεωρήθηκε ως μέρος μιας προσπάθειας από το HTS να επιβάλει τον έλεγχο της στην περιοχή.[12] Ο Ριάντ αλ-Ασαάν δήλωσε ότι "η HTS έχει δηλώσει προηγουμένως ότι θα διαλυθεί από μόνη της, γεγονός που είναι μια εξωτερική και εσωτερική ζήτηση", και ότι η HTS "δεν συμμετείχε στη διάσκεψη και δεν επικοινωνήσαμε μαζί τους μετά το τέλος της, ούτε". [12] Ωστόσο, η αίθουσα επιχειρήσεων του Hawar Kilis, μέρος του Συριακού Εθνικού Στρατού, καταδίκασε τον Ριάντ αλ-Ασαάντ αι τον κατηγορούσε για συνωμοσία με την Αλ Κάιντα. [14]

Στις αρχές Νοεμβρίου 2016, η Γενική Συνέλευση σχημάτισε το SSG.[1] Ακολούθησαν εβδομάδες συγκρούσεων μεταξύ της νέας κυβέρνησης και της Συριακής Ενδιάμεσης Κυβέρνησης (SIG), με αναφορές για την μονομερή διάλυση πολλών τοπικών συμβουλίου που υποστηρίζονται από την SIG σε όλη τη βορειοδυτική Συρία.[1] Ο Μοχάμεντ αλ-Σέιχ διορίστηκε αρχικά πρωθυπουργός, με τον Ριάντ αλ Ασαάν να υπηρετεί ως αντιπρόεδρος του πρωθυπουργού για στρατιωτικές υποθέσεις μαζί με έντεκα άλλους υπουργούς. [15] Ο Αλ-Σέιχ ανακοίνωσε τη σύσταση τεσσάρων επιτροπών: Αρχή Επιθεώρησης, Υποθέσεων Αιχμαλωτών και Λείπτων, Αρχής Σχεδιασμού και Στατιστικής Επιτροπής Συνδικάτων.   [citation needed]

Οι φοιτητές του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Χαλέπιου στο αλ-Δάνα διαμαρτυρούνται για το κλείσιμο αρκετών σχολείων από την κυβέρνηση της Συρίας

Στις 12 Δεκεμβρίου 2017, η SSG εξέδωσε μια προειδοποίηση που κάλεσε την SIG να εκκενώσει τα γραφεία τους από τις περιοχές που ελέγχονται από την αντιπολίτευση σε 72 ώρες. [16] [1] Υπρχαν αναφορές ότι ορισμένα τοπικά συμβούλια που διοικούνται από το SIG είχαν ήδη κλείσει και αντικατασταθεί από εναλλακτικές λύσεις που ήταν πιστές στο SSG, αλλά άλλοι είπαν ότι δεν θα εκκενώσουν τα γραφεία τους. [1] Στις 6 Ιανουαρίου 2018, η SSG κατέλαβε τον έλεγχο του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Αλέπους που διοικείται από την SIG και έκλεισε αρκετές σχολές στο al-Daa και στη Σαρμάδα, βόρεια του Ιντλίμπ, όπου σπουδάζουν σχεδόν 4.000 φοιτητές. Αυτό οδήγησε σε διαμαρτυρίες από φοιτητές και καθηγητές του πανεπιστημίου κατά της ομάδαρας.[17][18]

Συριακή αντιπολίτευση
Αυτό το λήμμα ανήκει στη σειρά:
Πολιτικό σύστημα στη συριακή αντιπολίτευση
Σύμβολα
Σύνταγμα
Εκτελεστικό
Νομοθετικό
Διοικητικές διαιρέσεις
Πολιτικά κόμματα
Εξωτερικές σχέσεις

[19]

Στις 15 Αυγούστου 2018, το Ιδρυτικό Σώμα του SSG αποδέχτηκε την παραίτηση του Μοχάμεντ αλ-Σέιχ μετά την απαγωγή ενός εξέχοντος διευθυντή υγείας. Αν και ο διευθυντής πληρώθηκε με λύτρα για $100.000 USD, ο al-Sheikh είχε υποσχεθεί να παραιτηθεί εάν το Υπουργείο Εσωτερικών δεν καταφέρει να συλλάβει τους απαγωγείς εντός 24 ωρών.[1] Στις 18 Αυγούστου 2018, το Ιδρυτικό Σώμα ανέθεσε στον Fawaz Hilal να σχηματίσει νέα κυβέρνηση με επικεφαλής τον αναπληρωτή πρωθυπουργό, Mohammed Jamal Shahoud, ενδιάμεσα.[20]

Η Συνταγματική Συνέλευση της SSG διορίσε τον Φαουαζ Χίλαλ πρωθυπουργό, μαζί με εννέα υπουργούς του υπουργικού συμβουλίου, στις 10 Δεκεμβρίου 2018. Ο Hilal και μεγάλο μέρος του υπουργικού συμβουλίου του διατηρούσαν στενούς δεσμούς με το HTS.[21][22] Κατά τη διάρκεια της θητείας του, το Υπουργείο Οικονομίας συγχωνεύτηκε με το Υπουργικό Γεωργίας και το Υπουργείου Οίκου και Ανασυγκρότησης συγχωνευόταν με το Υπηρεσία τοπικής διοίκησης και υπηρεσιών. [22] Κατά τη διάρκεια μιας κυβερνητικής επίθεσης στο Ιντλίμπ τον Μάιο του 2019, ο Χιλάλ κάλεσε την Τουρκία να υποστηρίξει την αντιπολίτευση [23]

Οι αυξήσεις φόρων, η αύξηση των τιμών των εμπορευμάτων και οι κατηγορίες ότι η SSG καθιέρωσε μονοπώλια σε βασικά αγαθά όπως το καύσιμο οδήγησαν σε διαδηλώσεις μεταξύ Οκτωβρίου και Νοεμβρίου 2019, με διαδηλωτές να σφραγίζουν συνθήματα εναντίον της SSG και του Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζουλάνι. [24] [25] Μετά από τους κατοίκους του Kafr Takharim να αρνηθούν να πληρώσουν νέο φόρο για το ελαιόλαδο και να απελάσουν τους αξιωματούχους της SSG, η HTS πολιορκούσε και βομβαρδίζει την πόλη, σκοτώνοντας 5.[26] Ο Χιλάλ και το υπουργικό του συμβούλιο παραιτήθηκαν αργότερα, οδηγώντας το Συμβούλιο της Σούρας να ζητήσει από τον Αλί Κετα, Αντιπρόεδρο Υπουργού Εσωτερικών για τις Διαχειριστικές Υποθέσεις και τις Δημόσιες Σχσεις, να σχηματίσει μια νέα κυβέρνηση. [27] Στις 18 Νοεμβρίου 2019, ο Κέντα εκλέχθηκε πρωθυπουργός από το Συμβούλιο, κερδίζοντας το 65% των ψήφων. [28] Ωστόσο, ορισμένοι ακτιβιστές είπαν ότι η αναδιοργάνωση ήταν απλώς "αλλαγή προσώπων". [29]

Στις 23 Μαρτίου 2020, η SSG δημιούργησε μια επιτροπή έκτακτης ανάγκης για να συντονίσει την αντίδρασή της στην πανδημία COVID19 στη Συρία. Τα μέτρα που λαμβάνονται από την SSG για την πρόληψη της διάδοσης του COVID-19 περιλαμβάνουν την αναστολή της προσευχής της Παρασκευής, το κλείσιμο σχολείων και αγορών και το άνοιγμα κέντρων καραντίνας στο Jisr al-Shughur, Sarmada και Kafr Karmin. Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες υπονομεύθηκαν από σκληροπυρηνικούς από το HS και το συριακό τμήμα της Αλ Κάιντα, Hurras al-Din, που συνέχισαν να προσεύχονται και να δίνουν κήρυγματα σε τζαμιά χωρίς κοινωνική αποστασιοποίηση. Η SSG είχε περιορισμένους πόρους για να αντιμετωπίσει μια μεγάλη επιδημία COVID-19, με μόνο 107 ενεικοποιητές και 243 κρεβάτια εντατικής φροντίδας στη διάθεσή της.[30]

Στις 7 Απριλίου 2020, ο Μπασαμ αλ Σαγιούνι, πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της Σούρας, παραιτήθηκε.[31] Πηγές δήλωσαν στον Enab Baladi ότι η παραίτησή του ήταν σε απάντηση στις προσπάθειες της HTS να παρεμβαίνει στις δραστηριότητες του Συμβουλίου. Στις 24 Απριλίου 2021, το Συμβούλιο εξέλεξε τον Μουσταφά αλ-Μουσα, φαρμακοποιό που προηγουμένως ηγήθηκε της επιτροπής υγείας, ως διάδοχό του. [13]

Τον Μάιο του 2020, η ταχεία αποτίμηση της Συριακή λίρας που προκάλεσε ο νόμος περί πολιτικής προστασίας της Συρίας στον Καίσαρα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, οδήγησε το SSG να την αντικαταστήσει με την Τούρκικη λίρα στα διοικούμενα εδάφη του.[32]

Στις 1 Δεκεμβρίου 2020, ο Αλί Κετας επανεκλέχθηκε πρωθυπουργός για άλλη μια θητεία από το Γενικό Συμβούλιο Σούρα, λαμβάνοντας το 81% των ψήφων. Ο διορισμός επικρίθηκε από ακτιβιστές της αντιπολίτευσης, οι οποίοι της συνέκριναν με εκλογές σε εδάφη που ελέγχονται από το καθεστώς των Μπασαρ.[33] Τον Μάιο του 2023, η Ροζάβα και η SSG ανακοίνωσαν ξεχωριστές προτάσεις για να φιλοξενήσουν εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες που έχουν πάει σε γειτονικές χώρες, μετά την επανεισδοχή της κυβέρνησης Άσαντ από τον Άραβικο Συνδεσμο. [34]

.[35]

Μετά από επίσημες διπλωματικές συνομιλίες τον Ιούλιο του 2023, η SSG κατέληξε σε συμφωνία με την AANES για την έναρξη εμπορίας προμηθειών καυσίμου μεταξύ της Ροζάβα και της Ιντλίμπ. Οι συναντήσεις διεξήχθησαν εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων μεταξύ της Τουρκίας και των SDF, καθώς και της πρόθεσης των SDF να αναπτύξουν το HTS ως εμπόδιο της αυξανόμενης τουρκικής επιρροής στη βόρεια Συρία. Η SSG πρότεινε από την πλευρά της κοινές προσπάθειες καταπολέμησης της τρομοκρατίας μαζί με τις SDF. Οι ΣΥΝ περιλάμβαναν επίσης διαπραγματεύσεις σχετικά με πολιτικές ρυθμίσεις, όπως οι προοπτικές για μια κοινή πολιτική διοίκηση SSG-Rojava σε περίπτωση πιθανής απέλαση των δυνάμεων της SNA από τη βόρεια Συρία.[36]

Τον Ιούλιο του 2023, η SSG ξεκίνησε με την εταιρεία "Syria Phone", την πρώτη εταιρεία υπηρεσιών επικοινωνίας και διαδικτύου στο Ιντλίμπ. Η κρατική εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα παρέχει "κοινωνίες κυττάρικα, SMS, 4G και βίντεος".[37]

Στις 13 Ιανουαρίου 2024, το Συμβούλιο της Σούρας εξέλεξε τον Μοχάμεντ αλ-Μπασίρ ως πρωθυπουργό, διαδεχομενος τον Αλί Κέτα.[38] Η εκλογική του πλατφόρμα επικεντρώθηκε στην ηλεκτρονική κυβέρνηση και την αυτοματοπποίηση της κυβέρνησης. [39]

Τον Μάρτιο του 2024, το Υπουργείο Εσωτερικών δήλωσε ότι θα σχηματίσει ένα τρίμερο δικαστήριο "δικαστικό τμήμα ασφαλείας" για τις οικογένειες των κρατουμένων μετά από διαδηλώσεις στην Ιντλίμπ λόγω του θανάτου στρατιωτικού προσωπικού στη φυλακή και της δυσαρέσκειας κατά της επιρροής του TS. Το Υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε επίσης αμνηστία για τους κρατούμενους "με ορισμένες προϋποθέσεις και εξαιρέσεις" και ίδρυσε μια "Γενική Διοίκηση Ασφάλειας" υπό την αρμοδιότητά της.[40]

.[41]

Μετά την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ και τη δημιουργία μιας νέας, εθνικής μεταβατικής κυβέρνησης, οι υπουργοί που ασκούν την θητεία τους στην ΕΣΣ ανέλαβαν θέσεις στην νέα μεταβατική κυβέρνηση.[42]



Mohammed al-BashirAli KedaFawaz HilalMohammed Jamal ShahoudMohammed al-Sheikh

Υπουργεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το SSG αποτελείται από έντεκα υπουργεία,[43] υπό το καθένα από τα οποία λειτουργούν πολλά τμήματα και διευθύνσεις.[2] Το SSG αρχικά αποτελούσε δέκα υπουργεία, με το έντεκατο, το Υπουργείο Πληροφοριών, να σχηματίζεται το 2023.[44] Πέντε θεσμοί λειτουργούν ανεξάρτητα από υπουργείο και υποβάλλουν άμεσα έκθεσης στον πρωθυπουργό. [2]

Οι υποψήφιοι υπουργοωαφωγγτε;;ξιολογούνται με βάση διάφορα κριτήρια, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας και των ακαδημαϊκών προσόντων. Η διαδικασία υποψηφιότητας περιλαμβάνει συζητήσεις με τις επιτροπές, τις ελίτ και τα σχετικά κοινοτικά και επαγγελματικά όργανα του Συμβουλίου της Σούρας.[43]

Έβδομη κυβέρνηση (2024)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπεύθυνος Επιστημονικό γραφείο Από τότε που Μέχρι να... Ref
Μοχάμεντ αλ-Μασίρ Πρωθυπουργός 13 Ιανουαρίου 2024[45] 10 Δεκεμβρίου 2024 [46][42]
Φαδί αλ-Κασσέμ Υπουργείο Ανάπτυξης 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024
Μοχάμεντ Αμπντουλ Ραχμάν Υπουργείο Εσωτερικών 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024
Σάντι αλ-Γαΐσι Υπουργείο Δικαιοσύνης 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024
Χουσάμ Χατζ Χουσεΐν Υπουργείο Αουκάφ 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024
Αμπντέλ Μονέϊμ Αμπντελ Χαφέζ Υπουργείο Ανώτατης Εκπαίδευσης 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024
Ναζίρ αλ-Καδρί Υπουργείο Παιδείας 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024
Μαζέν Ντουκάν Υπουργείο Υγείας 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024
Βασίλ Αμπντούλ Αζίζ Υπουργείο Οικονομίας 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024
Μοχάμεντ Αλ-Ομάρ Υπουργείο Πληροφοριών 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024
Μοχάμεντ Αλ-Αχμάντ Υπουργείο Γεωργίας και Ανεφοδιασμού 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024
ωω ω Υπουργείο τοπικής διοίκησης 28 Φεβρουαρίου 2024 10 Δεκεμβρίου 2024

Διοικητικές διαμερίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τοπικά δημοτικά συμβούλια του SSG οργανώνονται ως η Διοίκηση των Ελευθερωμένων Περιοχών (ALA).[8] Η ALA διαιρείται διοικητικά σε οκτώ περιοχές: Κεντρική, Βόρεια, Σάρμαδα, Χάρεμ, Τζισρ Άσ-Σούγκουρ, Αριχά, και Ιντλίμπ.[43][2]

Εξωτερικές σχέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ καμία χώρα δεν αναγνωρίζει την ΣΚΣ ως κυρίαρχο κράτος ή νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας, το Τμήμα Πολιτικών Υποθέσεων (DPA) της διεξάγει διπλωματικές επαφές. Στις 29 Νοεμβρίου 2024, η DPA εξέδωσε δήλωση στην οποία κάλεσε τη Ρωσία να τερματίσει την υποστήριξή της στην συριακή κυβέρνηση και δήλωσε ότι η DPA επιδιώκει να "καταπτύξει θετικές σχέσεις με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και τα κοινά συμφέροντα με όλες τις χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας".[8]

Οικονομικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα εδάφη που ελέγχονταν από την SSG στην επαρχία Ιντλίμπ ήταν κυρίως αγροτικά. Το κακή επίπεδο των υποδομών στην περιοχή υποβαθμίστηκε περαιτέρω από τον εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος κατέστρεψε εγκαταστάσεις παραγωγής πετρελαίου, εργοστάσια ηλεκτρικής ενέργειας και γεωργικά σιλό.[47]

Σε ομιλία του 2022, ο αλ-Τζουλάνι δήλωσε την επιθυμία του να δει το "απότομο εξαγωγών [να γίνει] μεγαλύτερο από το ρυθμό εισαγωγής" του SSG και να ενθαρρύνει την βιομηχανική ανάπτυξη με την απλούστευση των νόμων σχεδιασμού.[10][its] Μέσω του τοπικού τμήματος προστασίας των προϊόντων, το Υπουργείο Βιομηχανίας της ΕΣΣG έχει υιοθετήσει μια προστατευτική πολιτική επιβολής δασμοί στις εισαγωγές που ανταγωνίζονται τα εγχώρια προϊόντα. Ωστόσο, οι δασμοί στις εισαγόμενες πρώτες ύλες και τα υψηλά κόστη ενέργειας σημαίνει ότι η εγχώρια παραγωγή δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις εισαγωγές στην πράξη. [48] Η αδύναμη εγχώρια ζήτηση έχει επίσης περιορίσει την βιομηχανική ανάπτυξη, αν και έχουν δημιουργηθεί ορισμένα φαρμακευτικά εργοστάσια. [48]

Το νόμισμα του SSG είναι η Τούρκικη λίρα, η οποία αντικατέστησε επίσημα τη Συριακή λίρα τον Ιούνιο του 2020 μετά από έντονη αποτίμηση της αξίας της. Η χρήση της συριακής λίρας έχει εγκληματιστεί.[49] [50] και επηρεάζοντας σοβαρά την οικονομική δραστηριότητα.[51] Η SSG λειτουργεί μια "Γενική Νομισματική Υπηρεσία για τη Διαχείριση τωνΔ Μεταμιευτικών και την Προστασα των Καταναλωτών" η οποία ρυθμίζει τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, τις υπηρεσίες hawala και τις εταιρείες συναλλαγματικής συναλλαγής. [49] Επιπλέον, λειτουργεί την Sham Bank, ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που είναι ο κύριος προμηθευτής της λίρας στα εδάφη της.[49]

Οι κυρώσεις εμποδίζουν τον πληθυσμό της SSG να έχει πρόσβαση σε διεθνείς τραπεζικές υπηρεσίες.[52] Η πρόσβαση στις χρηματοδοτήσεις περιορίζεται γενικά στις διεθνείς επιχορηγήσεις, τις επενδύσεις που πραγματοποιούνται από αντιπολίτευτες και τις μεταβιβάσεις από τη Συριακή διασπορά. [47] Για να παρακάμψουν αυτούς τους περιορισμούς, τόσο οι αντιπολίτευτες όσο και οι πολίτες έχουν στραφεί στην ανταλλαγή κρυπτονομισμάτων όπως Bitcoin και το Tether. Εμπορικά καταστήματα κρυπτονομισμάτων λειτουργούν στην Ιντλίμπ και την Σάρμαδα. Το HTS ενθάρρυνε τη χρήση τους, δηλώνοντας τα κρυπτονομίσματα ως συμβατά με τη Σαρία και περιγράφοντας το Bitcoin ως το "Καράμισμα της μελλοντικής οικονομίας".

Η Γενική Αρχή ζακάτα της SSG διαχειρίζεται τη συλλογή της ζακάτ, του ισλαμικού φόρου ελεημοσύνης, από τους Μουσουλμάνους που ζουν υπό την διοίκησή της. Η μη καταβολή της ζακάτα είναι παράνομη και μπορεί να οδηγήσει σε σύλληψη και φυλάκισ.[53]

Ενέργεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μεγαλύτερο μέρος του ηλεκτρικού ρεύματος στα εδάφη της SSG παρέχεται από την Τουρκία από τουν Green Energy Company,[54] το τοπικό franchise μιας τουρκικής εταιρείας με το ίδιο όνομα.[55] Η διανομή ηλεκτρικής ενέργειας διοικείται από την General Electricity Corporation της SSG. Τον Μάιο του 2021, η Green Energy Company ολοκλήρωσε την κατασκευή ηλεκτρικών υποσταθμών ικυν τα υποσταθμεία στο Reyhanlı στην Τουρκία και το Harem στην Ιντλίμπ.[56] Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν για την υλοποίηση των στόχων της Ένωσης. Οι περιοχές που δεν συνδέονται με το δίκτυο βασίζονται σε γεννήτριες ντίζελ και ηλιακά οχήματα. [56] Η εταιρεία Green Energy διατηρεί αποτελεσματικό μονοπώλιο στην παροχή ηλεκτρικής ενέργειας και έχει κατηγορηθεί από το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για αδικαιολόγητη αύξηση των τιμών. [57]

Στρατιωτική και νομική εξουσία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ η SSG δεν έχει υπουργείο Άμυνας, η HTS λειτουργεί αποτελεσματικά ως τέτοια. Παρά αυτό, η SSG άνοιξε ένα στρατιωτικό νόμο τον Δεκέμβριο του 2021, το σκοπό του οποίου περιγράφεται από τον Al-Julani ως να "[αυξήσει] την εμπειρία των μουτζαχίνι στην στρατιωτική επιστήμη ". [8] Περισσότεροι από 400 αξιωματικοί αποφοίτησαν από την πρώτη του πορεία το 2022.[58]

Η SSG λειτουργεί ως αστυνομική δύναμη υπό το υπουργείο Εσωτερικών. Μια αστυνομική ακαδημία άνοιξε τον Σεπτέμβριο του 2023 και παρήγαγε την πρώτη παρτίδα απόφοιτων τον Αύγουστο του 2024.[59][60]

Το 2024, το υπουργείο Εσωτερικών απορροφά δύο υπηρεσίες ασφαλείας του HTS μετά από ένα σκάνδαλο κακοποίησης κρατουμένων που οδήγησε σε ένα κίνημα διαμαρτυρίας [61] και ο al-Julani παραδέχθηκε ότι το HTS είχε χρησιμοποιήσει βασανιστήρια για να εκχύσει ψευδείς ομολογίες από τους κρατούμενους . [62] Η Γενική Υπηεσία Ασφάλειας της HTS μεταφέρθηκε στο υπουργείο Εσωτερικών τον Απρίλιο του 2024,[63] ακολουθούμενη από την Υπηρεσία Δημόσιας Ασφάλεια του τον Ιούνιο.[64]

Θρησκεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η HTS έχει αντιμετωπίσει εσωτερική αντιπολίτευση από σκληροπυρηνικούς Σαλαφιστές τζιχαντιστές, οι οποίοι θεωρούν τις απόψεις της ως "μη ισλαμικές".[6] Η SSG έχει θεσμοθετήσει θρησκευτικές δομές και έχει επαναβεβαιώσει το ρόλο του Shafi'i madhhab της Ισλαμική νομολογίας, της κυρίαρχης νομικής σχολής που ακολουθείται στην Ιντλίμπ, σε μια προσπάθεια να περιθωριοποιήσει τους σφαγούς Σαλαφιστές-ζιχάδους. [6] [1][65][5]9 Κληρικοί του Ιντλίμπι χαρακτηρίζουν τις πολιτικές της SSG σχετικά με τα τζαμιά ως "πολύ συγκεντρωμένες και αυταρχικές".[65] Το Υπουργείο Αουκάφ έχει την εξουσία να διορίζει και να απολύει κληρικούς. Για παράδειγμα, το 2020, οι κληρικοί που συνδέονται με την θυγατρική της Αλ Κάιντα Χουρράς αλ Διν στο χωριό Αραβίου Σαΐντ αντικαταστάθηκαν από πιστούς. "Επιχειριστές τζαμιών" που διορίζονται από το Υπουργείο Αουκάφ παρακολουθούν τις δραστηριότητες τζαμιων. Οι ανεξάρτητοι <i id="mwAok">χατίβες</i> μπορούν να αντικατασταθούν από πιστούς κήρυκες των SSG κατά τη διάρκεια πολιτικά ευαίσθητων γεγονότων, όπως επεισόδια ανταρτών εσωτερικών αγώνων· εκείνοι που αρνούνται την αντικατάσταση κινδύνου απολύσεως. [65]


Η δημόσια αντιπολίτευση σταμάτησε τις πρώτες προσπάθειες επιβολής θρησκευτικών νόμων, όπως η απαίτηση για τις γυναίκες να ταξιδεύουν με ένα <i id="mwAqM">Μαχράμ</i>.[6] Τα σχολεία διαχωρίζονται ανά φύλο, αλλά δεν εμποδίζεται η ανάμειξη μεταξύ των φύλων σε εστιατόρια και εμπορικά κέντρα. [66] Η SSG ενθαρρύνει τις γυναίκες να "δυθούν με μέτριο τρόπο" και να φορούν το χιτζάμπ, [66] [5]: 38-39 αλλά δεν τους αναγκάζει να φορούν την Νικάμπ. Οι τιμωρίες <i id="mwArc">hudud</i> της σαρία, όπως ο λιθοβολισμός και η ξυλοβολή, δεν επιβάλλονται. [6] [66] Το 2020, ο αλ-Γουλάνι είπε στους μαχητές της HTS ότι "μερικοί άνθρωποι περιορίζουν το ζήτημα της εφαρμογής του κανόνα της σαρία στο να επιβάλλουν μερικές από τις κυρώσεις του χουντού, να κόβουν τα χέρια, να πέτραν όποιον πιει αλκοόλ [...] αλλά αυτό είναι ένα πολύ βασικό μέρος της πολύ μεγάλης έννοιας της εφαρμογής του κανονισμού της σαρία".[5]:27

Τον Δεκέμβριο του 2024, το Τμήμα Πολιτικών Υποθέσεων της SSG εξέδωσε ανακοίνωση απευθυνόμενη στους Αλαουίτες της Συρας, δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση του Άσαντ είχε εκμεταλλευτεί τη σέκτα για την επιβίωσή της και είχε ως συνέπεια προκαλέσει "βαθμερές κοινωνικές πληγές". Διατύπωσε επίσης ότι η "συριακή επανάσταση είναι μια έκκληση για ελευθερία, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη για όλους κάτω από την στέγη της Συρίας" και ότι ενώ μπορεί να είναι "προκλητική", "ξυπνοί άτομα" από την Αλαουϊτική αίρεση θα μπορούσαν να την οδηγήσουν σε ένα "δικαιολόγητο και χωρίς αποκλεισμούς παρον".[67]

Εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Υπουργείο Παιδείας της SSG επιβλέπει το επίσημο σύστημα εκπαίδευσης στην Ιντλίμπ, με περισσότερους απ 550.000 φοιτητές, 1.800 σχολεία και 12 Πανεπιστήμια από το 2022. Οι εν λόγω εκπαιδευτικές υπηρεσίες περιλαμβάνουν περίπου 950 σχολεία που λειτουργούν άμεσα από το υπουργείο και απασχολούν σχεδόν 12.500 υπαλλήλους, εκτός από το ιδιωτικό εκπαιδευτήριο που έχει εγκριθεί από την SSG. Το πρόγραμμα σπουδών αποτελεί συνέχεια του προ-2011 συριακού προγράμματος σπουδών που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με Η UNICEF, με εξαίρεση κείμενα που σχετίζονται με το καθεστώς του Άσαντ ή θεωρούνται ότι αντιβαίνουν στη Σαρία σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του υπουργείου Παιδείας. Τα εκπαιδευτιά ιδρύματα ακολουθούν τους κανόνες διαχωρισμός φύλου.[9][68]

Η εκπαίδευση έχει διαταραχθεί σοβαρά από αεροπορικές επιδρομές σε εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις και έλλειψη χρηματοδότησης. [69] Το 2022, ο αλ-Γουλάνι δήλωσε ότι 200.000 άνθρωποι στα εδάφη της SSG είχαν εγκαταλείψει το σχολείο, προειδοποιώντας ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε "υπαθησία που οδηγεί στην άγνοια, η οποία είναι πρόδρομος του εγκλήματος, της ανεργίας, της ζητιάνηψ και πολλών άλλων πραγμάτων".[70]

Τον Σεπτέμβριο του 2024,η οργάνωση Λευκά Κράνηανέφερε ότι 170 σχολεία είχαν βομβαρδιστεί από το 2019. Τον Οκτώβριο του 2023, το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Συντονισμό των Ανθρωπιστικών Υποθέσεων (OCHA) εκτιμά ότι τουλάχιστον 1 εκατομμύριο από τα 2,2 εκατομμύρια παιδιά σχολικής ηλικίας στην περιοχή δεν είχαν εκπαίδευση. Το 2024, η OCHA δήλωσε ότι η μείωση της διεθνούς χρηματοδότησης είχε στερώσει 700 σχολεία από πόρους, επηρεάζοντας 10 φοιτητές και 5 δασκάλους.[69]

Βλέπε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. President of the General Shura Council (Legislature)
  2. ^ Consists of Essam Al-Khalif (Chairman), Ali Sultan (Deputy), Mohamed Ragheb, Mohamed Mahmoud Al-Zein, Abdul Ghani Sahari, Abdul Nasser Al-Youssef and Abdul Qader Ghazal.
  1. ^
  2. ^
  3. ^
  4. ^
  5. ^
  6. ^ Jump up to:a b c d e
  7. ^ Jump up to:a b c d
  8. ^
  9. ^
  10. ^ Jump up to:a b c d e f
  11. ^ Jump up to:a b c d e f g h i j k l m n
  12. ^ Jump up to:a b c
  13. ^ Jump up to:a b c d e f g h
  14. ^ Jump up to:a b
  15. ^ Jump up to:a b
  16. ^ Jump up to:a b
  17. ^ Jump up to:a b c d e
  18. ^ Jump up to:a b
  19. ^
  20. ^ Jump up to:a b c d
  21. ^
  22. ^
  23. ^
  24. ^ Jump up to:a b
  25. ^ Jump up to:a b
  26. ^ Jump up to:a b
  27. ^ Jump up to:a b c
  28. ^
  29. ^
  30. ^
  31. ^
  32. ^
  33. ^
  34. ^
  35. ^
  36. ^
  37. ^
  38. ^
  39. ^
  40. ^
  41. ^
  42. ^
  43. ^
  44. ^
  45. ^
  46. ^ Jump up to:a b
  47. ^ Jump up to:a b
  48. ^ Jump up to:a b c
  49. ^ Jump up to:a b c d e f g h i j
  50. ^
  51. ^
  52. ^ Syria news Archived 2018-10-09 at the Wayback Machine Shaam network
  53. ^ Jump up to:a b
  54. ^
  55. ^
  56. ^ Jump up to:a b
  57. ^ Jump up to:a b
  58. ^ Jump up to:a b c
  59. ^
  60. ^
  61. ^
  62. ^
  63. ^
  64. ^ Jump up to:a b c d
  65. ^ Jump up to:a b
  66. ^
  67. ^ Jump up to:a b
  68. ^
  69. ^ Jump up to:a b
  70. ^
  71. ^
  72. ^
  73. ^
  74. ^
  75. ^
  76. ^
  77. ^
  78. ^ Jump up to:a b c d e
  79. ^ Jump up to:a b c d
  80. ^
  81. ^
  82. ^ Jump up to:a b
  83. ^
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «HTS-backed civil authority moves against rivals in latest power grab in northwest Syria». Syria Direct. 13 Δεκεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2018. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Structure of the Syrian Salvation Government». Levant24 (στα Αγγλικά). 11 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2024. 
  3. ↑ «Syrian President Assad Flees Damascus As Rebels Storm Capital, Take Over Television Network». News18 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2024. 
  4. ↑ «Mohammed al-Bashir officially the head of the transitional government in Syria until March 2025». Independent Arabia. 10 Δεκεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2024. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Zelin, Aaron Y. (9 Μαΐου 2022). The Age of Political Jihadism: A Study of Hayat Tahrir al-Sham (PDF). The Washington Institute for Near East Policy. ISBN 9798985447446. CS1 maint: Ημερομηνία και έτος (link)
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Drevon, Jerome (27 Οκτωβρίου 2020). «The consolidation of a (post-jihadi) technocratic state-let in Idlib». Project on Middle East Political Science (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2024. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Zelin, Aaron Y. (10 Ιουλίου 2024). Jihadist Governance and Statecraft (PDF). The Washington Institute for Near East Policy. σελίδες 18–19. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Zelin, Aaron Y. (3 Δεκεμβρίου 2024). «The Patient Efforts Behind Hayat Tahrir al-Sham's Success in Aleppo». War on the Rocks (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2024. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Fahim, Kareem (2 January 2022). «Former al-Qaeda affiliate in Syria seeks to soften its brand». Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 March 2023. https://web.archive.org/web/20230324121156/https://www.washingtonpost.com/world/2022/01/02/syria-idlib-hts-qaeda-militants/. Ανακτήθηκε στις 31 March 2023. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Zelin, Aaron (29 Αυγούστου 2022). «Jawlani's "State of the Union"». Jihadica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  11. ↑ 11,0 11,1 TRTWorld (17 Νοεμβρίου 2017). «The shifting red sands of Idlib». The shifting red sands of Idlib. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2018. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 «The Syrian General Conference Faces the Interim Government in Idlib». Enab Baladi. 18 Σεπτεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2017. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Salvation Government Elects New Shura Council President». The Syrian Observer. 24 Απριλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2020. 
  14. ↑ «Euphrates Shield: Riyad al-Assaad is an intruder and conspirator». Al-Alam News Network. 28 Αυγούστου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2018. 
  15. ↑ «حكومة الإنقاذ السورية.. تكنوقراط يسيرون مناطق سيطرة هيئة تحرير الشام». الجزيرة نت. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024. 
  16. ↑ «Syrian Salvation Government Gives The Syrian Interim Government 72 Hours To Evacuate Their Offices». Qasioun News Agency. 12 Δεκεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2018. 
  17. ↑ «So-Called Salvation Government Orders To Shut Several Faculties In Aleppo Free University». Qasioun News Agency. 6 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2018. 
  18. ↑ «A power struggle over education emerges between rival opposition governments in Idlib province». Syria Direct. 10 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2018. 
  19. ↑ «"الهيئة التأسيسية" لـ "حكومة الإنقاذ" تكلف مدير غرفة التجارة بتشكيل حكومة جديدة». SMART News Agency (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  20. ↑ «"الهيئة التأسيسية" لـ "حكومة الإنقاذ" تكلف مدير غرفة التجارة بتشكيل حكومة جديدة». SMART News Agency (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  21. ↑ Ahmad· Network, Sham. «"حكومة الإنقاذ" بعهد جديد وقيادات تحرير الشام تتصدر حقائبها ... وعلم مزيف للحراك الثوري تتبناه». www.shaam.org (στα Αραβικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Syria Update: December 06 – December 12, 2018». COAR (στα Αγγλικά). 12 Δεκεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  23. ↑ «Exclusive: Idlib government chief urges defence against Assad attack» (στα αγγλικά). Reuters. 2019-05-27. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-07-19. https://web.archive.org/web/20200719202417/https://uk.reuters.com/article/uk-syria-security-northwest-exclusive-idUKKCN1SX1A4. Ανακτήθηκε στις 2020-07-19. 
  24. ↑ MohamedN· Network, Sham. «لليوم الثاني .. مظاهرات بمدينة إدلب تُسقط "حكومة الإنقاذ" وتحتج على قراراتها الجائرة». www.shaam.org (στα Αραβικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  25. ↑ وعالم, المدن-عرب. «وفي إدلب.. مظاهرات ضد "تحرير الشام"». almodon (στα Αραβικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  26. ↑ Arab, The New (7 Νοεμβρίου 2019). «Five killed as HTS bombs Syrian town which protested against its rule». alaraby (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  27. ↑ al-Khateb, Khaled (29 Δεκεμβρίου 2019). «Reshuffle of HTS-linked government fails to bring hope in Idlib». Al-Monitor (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  28. ↑ «BBC Monitoring – Analysis: Who's behind the 'Salvation Government' running northern Syria?». monitoring.bbc.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  29. ↑ «After two years of governing, HTS 'Salvation Government' deepens misery in Idlib». Syria Direct (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  30. ↑ «The Jihadi-Backed Salvation Government and Covid-19 in Northwest Syria». www.washingtoninstitute.org (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  31. ↑ «Idleb: President of General Shura Council Resigns». The Syrian Observer. 8 Απριλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2020. 
  32. ↑ «Residents of northwestern Syria replace Syrian pound with Turkish lira». Enab Baladi (στα Αγγλικά). 1 Ιουλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  33. ↑ «ديموقراطية تحرير الشام.. إعادة انتخاب "علي كدة" رئيساً للحكومة ومنافسيه مجهولين». وكالة ستيب الإخبارية (στα Αραβικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2020. 
  34. ↑ Iddon, Paul (31 May 2023). «Why Syria's Kurds and Hayat Tahrir al-Sham are offering to host refugees». New Arab. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 June 2023. https://web.archive.org/web/20230603002619/https://www.newarab.com/analysis/why-syrias-kurds-and-hts-are-offering-host-refugees. 
  35. ↑ «Julani Reveals Pillars of his Project and Strategic Direction». The Syrian Observer. 20 July 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 March 2023. https://web.archive.org/web/20230324155935/https://syrianobserver.com/news/77556/julani-reveals-pillars-of-his-project-and-strategic-direction.html. 
  36. ↑ «اتصالات بين "تحرير الشام" و"قسد".. اقتصاد وسياسة ثم إدارة مدنية مشتركة». Syria TV. 12 June 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 June 2023. https://web.archive.org/web/20230612050023/https://www.syria.tv/%D8%A7%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%A8%D9%8A%D9%86-%D8%AA%D8%AD%D8%B1%D9%8A%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%A7%D9%85-%D9%88%D9%82%D8%B3%D8%AF-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF-%D9%88%D8%B3%D9%8A%D8%A7%D8%B3%D8%A9-%D8%AB%D9%85-%D8%A5%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A9-%D9%85%D8%AF%D9%86%D9%8A%D8%A9-%D9%85%D8%B4%D8%AA%D8%B1%D9%83%D8%A9. 
  37. ↑ al-Sheikh, Mo’ayed (9 July 2023). «HTS Salvation Government launches communication company in Idlib». North Press Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 July 2023. https://web.archive.org/web/20230711151802/https://npasyria.com/en/100841/. 
  38. ↑ «إدلب.. محمد البشير رئيس جديد لحكومة "الإنقاذ"». Enab Baladi (στα Αραβικά). 13 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  39. ↑ «Engineer Muhammad al-Bashir Elected as SSG Prime Minister». Levant24 (στα Αγγλικά). 13 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  40. ↑ Ula, enab10 (30 Μαρτίου 2024). «Salvation Govt establishes security court in Idlib». Enab Baladi (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024. 
  41. ↑ Zelin, Aaron Y. (3 Δεκεμβρίου 2024). «How Syria's 'Diversity-Friendly' Jihadists Plan on Building a State». The Washington Institute for Near East Policy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2024. 
  42. ↑ 42,0 42,1 «Mohammed al-Bashir officially the head of the transitional government in Syria until March 2025». Independent Arabia. 10 Δεκεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2024. 
  43. ↑ 43,0 43,1 43,2 «Al-Jolani: The one-man rule». Enab Baladi (στα Αγγλικά). 22 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2024. 
  44. ↑ S, T. (11 Δεκεμβρίου 2023). «Idleb's Ministry of Information Has All the Powers of a Security Branch - The Syrian Observer» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2024. 
  45. ↑ sh, obaida (13 Ιανουαρίου 2024). «Engineer Muhammad al-Bashir Elected as SSG Prime Minister». levant24 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024. 
  46. ↑ «تشكيلة جديدة لـ"حكومة الإنقاذ" في إدلب.. تعرف إلى الوزراء والوعود المعلنة». syria.tv. 29 Σεπτεμβρίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024. 
  47. ↑ 47,0 47,1 Dagres, Holly (4 Ιουνίου 2024). «Economic recovery in opposition-held Syria is challenging but still possible». Atlantic Council (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  48. ↑ 48,0 48,1 Ula, enab10 (23 Οκτωβρίου 2024). «Idlib's industry faces difficulties in production and export». Enab Baladi (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  49. ↑ 49,0 49,1 49,2 «The Economics of Hayat Tahrir al-Sham». Middle East Institute (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  50. ↑ al-Mahmoud, Hussam (16 March 2022). «Tahrir al-Sham's bank in Idlib a need or luxury?». Enab Baladi. https://english.enabbaladi.net/archives/2022/03/tahrir-al-shams-bank-in-idlib-a-need-or-luxury/. Ανακτήθηκε στις 2 December 2024. 
  51. ↑ Rateb. «Indicators of Early Economic Recovery in NW Syria in 2023». omranstudies.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  52. ↑ Oudeh, Elise Daniaud (20 Φεβρουαρίου 2023). «So Close Yet So Far: The Political and Economic Isolation of Northwest Syria». The Tahrir Institute for Middle East Policy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  53. ↑ communication (24 Οκτωβρίου 2023). «Syria/Idlib: Arbitrary Arrest to Everyone who Refuses to Pay Royalties Under the Pretext of "Collecting Zakat Money"». Syrians for Truth and Justice (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  54. ↑ «Turkish Electricity Company Expands Rapidly in Northwest Syria». Asharq Al-Awsat. 7 July 2021. https://english.aawsat.com/home/article/3067306/turkish-electricity-company-expands-rapidly-northwest-syria. Ανακτήθηκε στις 2 December 2024. 
  55. ↑ sh, obaida (9 Μαΐου 2021). «Idlib's Electricity Shortage: Finally Resolved?». levant24 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  56. ↑ 56,0 56,1 sh, obaida (23 Μαΐου 2023). «Return of Electricity: Hope for the People of Idlib». levant24 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  57. ↑ «To earn more profits | Electricity company of "HTS" raises its prices and residents in Idlib face stifling living crisis – The Syrian Observatory For Human Rights» (στα Αγγλικά). 4 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  58. ↑ «In Presence of Julani: Graduation of First Batch from Military College in Idleb». The Syrian Observer (στα Αγγλικά). 6 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2024. 
  59. ↑ «SSG Ministry of Interior Opens First Police College in Greater Idlib». Levant24 (στα Αγγλικά). 30 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  60. ↑ «Police Academy Graduation Marks New Milestone in Northern Syria's Development». Levant24. 15 August 2024. https://levant24.com/news/2024/08/police-academy-graduation-marks-new-milestone-in-northern-syrias-development/. Ανακτήθηκε στις 2 December 2024. 
  61. ↑ «HTS Faces an Internal Crisis and Anger on the Streets». Jusoor For Studies (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  62. ↑ «Video Release of Meeting Regarding New Development About Spy Case Within HTS». Levant24 (στα Αγγλικά). 1 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  63. ↑ «Reforms in Idlib: Charting a Path Forward». Levant24 (στα Αγγλικά). 7 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  64. ↑ sh, obaida (2 Ιουνίου 2024). «HTS Responds to US Statement Amidst Ongoing Protests and Calls for Reform». levant24 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  65. ↑ 65,0 65,1 65,2 Wehrey, Frederic (7 Ιουνίου 2021). «Islamic Institutions in Arab States: Mapping the Dynamics of Control, Co-option, and Contention». Carnegie Endowment for International Peace (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2024. 
  66. ↑ 66,0 66,1 66,2 Uddin, Rayhan (4 Δεκεμβρίου 2024). «What does Hay'at Tahrir al-Sham believe in?». Middle East Eye (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2024. 
  67. ↑ «Messages of Reconciliation and Renewal: The Salvation Government and the Future of Syria». The Syrian Observer (στα Αγγλικά). 4 Δεκεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2024. 
  68. ↑ Almustafa, Aamer (9 Ιουνίου 2023). «Education System in Northwestern Syria: A Long Road Ahead». The Tahrir Institute for Middle East Policy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2023. 
  69. ↑ 69,0 69,1 «Attempts to Revive Education Sector in Northern Syria – The Syrian Observer» (στα Αγγλικά). 18 Σεπτεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 
  70. ↑ Zelin, Aaron Y. (6 Ιανουαρίου 2023). «HTS's Self-Proclaimed Accomplishments in 2022». Syrian Jihadism (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024. 

Εξωτερικές συνδέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Syrian Salvation Government στο Wikimedia Commons
  • Επίσημη ιστοσελίδα (αραβικά)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συριακή_Κυβέρνηση_Σωτηρίας&oldid=10890502"