Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σόνια Γίοντσεβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σόνια Γίοντσεβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Соня Йончева (Βουλγαρικά)
Γέννηση25  Δεκεμβρίου 1981[1]
Φιλιππούπολη[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΒουλγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΒουλγαρικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΒουλγαρικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδίστρια όπερας
Περίοδος ακμής2007
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου
International Opera Awards
Αξιωματικός του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων[3]
Ιστότοπος
www.sonyayoncheva.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Σόνια Γίοντσεβα (βουλγαρικά: Соня Йончева‎‎, γενν. στις 25 Δεκεμβρίου 1981) είναι Βουλγάρα σοπράνο όπερας.

Νεανικά χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σόνια Γίοντσεβα γεννήθηκε στο Πλόβντιβ της Βουλγαρίας. Από τα 6 της «δούλευε», σύμφωνα με δικά της λόγια από συνέντευξή της στο Metropolis.[4] Σπούδασε πιάνο και φωνή στην Εθνική Σχολή Μουσικής και Χορού στο Πλόβντιβ. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας της, παρουσίαζε μια βουλγαρική τηλεοπτική εκπομπή για τη μουσική.[5] Κέρδισε αρκετούς μουσικούς διαγωνισμούς στη Βουλγαρία το 2000 και το 2001, συμπεριλαμβανομένης μιας κοινής νίκης με τον αδελφό της ως "Τραγουδιστές της Χρονιάς 2000" στον διαγωνισμό "Hit-1" που διοργάνωσε και παρήγαγε η Εθνική Τηλεόραση της Βουλγαρίας.

Έκανε σπουδές για προχωρημένους στο κλασικό τραγούδι με την Ντανιέλε Μπορστ στο Κονσερβατόριο της Γενεύης και απέκτησε το μεταπτυχιακό της το 2009.[6]

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γίοντσεβα ήταν προσκεκλημένη να συμμετάσχει στην ακαδημία "Jardin des Voix" του Γουίλιαμ Κρίστι για νέους τραγουδιστές το 2007.[7] Συνέχισε να δουλεύει στο μπαρόκ ρεπερτόριο με τον Κρίστι, αλλά και με την Εμμανουέλα Χάιμ.

Η Γίοντσεβα ήταν η πρώτη γυναίκα νικήτρια του διαγωνισμού Operalia το 2010 και του ειδικού βραβείου CulturArte.[8][9] Τον Μάιο του 2011, υποδύθηκε την Κλεοπάτρα σε μια συμπαραγωγή του Ιούλιου Καίσαρα από το Atelier lyrique de Tourcoing και Opéra de Reims [fr],[10] παραστάσεις των οποίων πραγματοποιήθηκαν επίσης στη Βασιλική Όπερα των Βερσαλλιών.[11] Τον Ιούνιο εμφανίστηκε στο L'elisir d'amore ως Αντίνα ως μέρος του Festival Nuits Musicales Sainte Victoire στο Πεϊνιέρ.[12][13]

Το ντεμπούτο της στη Μετροπόλιταν Όπερα έγινε τον Νοέμβριο του 2013 όταν έπαιξε ως Γκίλντα στο Ριγκολέττο, πριν από το προκαθορισμένο επίσημο ντεμπούτο της.[14] Το 2014 στο Μετ, τραγούδησε το ντεμπούτο της στη σκηνή ως Μιμί (Λα Μποέμ) τον Νοέμβριο και μοιράστηκε το ρόλο της Βιολέττας (Τραβιάτα) τον Δεκέμβριο.[15] Το 2015 εμφανίστηκε ως Δειδαιμόνα στην παραγωγή της εναρκτήριας σεζόν του Οθέλου στη Μετροπόλιταν Όπερα [16] και τον Σεπτέμβριο του 2016 έκανε το ντεμπούτο της ως Νόρμα στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου, όπου τραγούδησε την Αντωνία στο Τα παραμύθια του Χόφμαν τον Νοέμβριο του ίδιου έτους.[17]

Τον Ιούνιο του 2017 έκανε το ντεμπούτο της στη Σκάλα του Μιλάνου ως Μιμί στο Λα Μποέμ.[18] Έκανε το ντεμπούτο της στον ομώνυμο ρόλο της Τόσκα του Πουτσίνι στη Μετροπόλιταν Όπερα για τη σεζόν 2017/18 με μεγάλη επιτυχία από τους κριτικούς. Η Γίοντσεβα σημείωσε ρεκόρ ως η πρώτη τραγουδίστρια που εμφανίστηκε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε τρεις κινηματογραφικές μεταδόσεις της Μετροπόλιταν Όπερα σε μία σεζόν (Τόσκα, Μιμί στο Λα Μποέμ και Λουίζα Μίλλερ τη σεζόν 2017/18).[19][20] Άλλα ντεμπούτο ρόλων τη σεζόν 2017/18 περιλαμβάνουν τη Λουίζα Μίλλερ στη Μετροπόλιταν Όπερα και την Ελισάβετ του Βαλουά στο Δον Κάρλος στην Όπερα του Παρισιού. Για το ντεμπούτο της ως Imogene στο Ο πειρατής του Μπελίνι στη Σκάλα του Μιλάνου τον Ιούνιο του 2018, την πρώτη παραγωγή αυτής της όπερας μετά από μια θρυλική παράσταση του 1958 με τη Μαρία Κάλλας ως Imogene, ο Τύπος διακήρυξε ότι η ερμηνεία της «σίγουρα θα οδηγούσε τη Γίοντσεβα να μπαίνει στην αίθουσα της φήμης της Σκάλας δίπλα στην Κάλλας».[18][21] Το καλοκαίρι του 2018 η Γίοντσεβα τραγούδησε τον ρόλο της Ποππέα στο Η στέψη της Ποππαίας στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ.

Η Γίοντσεβα ξεκίνησε τη σεζόν 2018/19 ερμηνεύοντας τον ομώνυμο ρόλο της Μήδειας σε μια παράσταση στην Κρατική Όπερα του Βερολίνου υπό τη διεύθυνση του Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ. Άλλες παραστάσεις το 2018/19 περιελάμβαναν τη Δεισδαιμόνα στο Οθέλλο του Βέρντι και το ομώνυμο μέρος του Ιολάντα στη Μετροπόλιταν Όπερα, τη Δεισδαιμόνα σε μια νέα παραγωγή για την Αίθουσα Συναυλιών Μπάντεν-Μπάντεν και στη Φιλαρμονική του Βερολίνου καθώς και την Τόσκα στη Κρατική Όπερα του Βερολίνου.

Την άνοιξη του 2019, η Σόνια Γίοντσεβα ανακοίνωσε ότι περίμενε το δεύτερο παιδί της το ερχόμενο φθινόπωρο [22] με αποτέλεσμα να μην εμφανιστεί από τα μέσα Ιουλίου έως τον Νοέμβριο του 2019. Επέστρεψε στη σκηνή για τις συναυλίες του Πουτσίνι Γκαλά στην Elbphilharmonie στο Αμβούργο, στην αίθουσα Τσαϊκόφσκι στη Μόσχα και στη Σόφια. Τη σεζόν 2019/20, ερμήνευσε τη Μιμί στο Λα Μποέμ στη Βασιλική Όπερα του Λοινδίνου Covent Garden, τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μήδειας στην Κρατική Όπερα του Βερολίνου και ως Imogene στο Ο Πειρατής στο Τεάτρο Ρεάλ στη Μαδρίτη. Αρκετά σημαντικά ντεμπούτα ρόλων στη σεζόν 2019/20 και 2020/21 χρειάστηκε να ακυρωθούν λόγω της πανδημίας COVID-19, ανάμεσά τους η πρώτη της Μανόν Λεσκώ, η Λεονόρα στο Τροβατόρε και η Ρουσάλκα στη Μετροπόλιταν Όπερα καθώς και η Φεντόρα στη Σκάλα του Μιλάνου.[23]

Την Άνοιξη του 2020, η Γιόντσεβα επέστρεψε στη σκηνή μετά το πρώτο ευρωπαϊκό lockdown ως σοπράνο σολίστ της 9ης Συμφωνίας του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν στο Victoria Hall της Γενεύης, τηλεοπτική μετάδοση από την Arte. Συμμετείχε επίσης στην έκδοση του 2020 Le Concert de Paris μπροστά από τον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι, ερμήνευσε τον ομώνυμο ρόλο της Τραβιάτα στο Μουσικό Μάιο στη Φλωρεντία και εμφανίστηκε σε συναυλία στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, στην Αρένα της Βερόνας, στη Λούκα και Καζέρτα.

Τον Ιούνιο του 2020, η Γίοντσεβα ανακοίνωσε τη δημιουργία της νεογέννητης εταιρείας της SY11 και μια γκαλά συναυλία, που διοργάνωσε η εταιρεία για τον Αύγουστο στο Ρωμαϊκό Θέατρο της Φιλιππούπολης.[24]

Το καλοκαίρι του 2020, η Σόνια Γίοντσεβα και η Rolex ανακοίνωσαν μια σειρά συναυλιών, για να βοηθήσουν τους μουσικούς, που επλήγησαν από την πανδημία και τις συνεχιζόμενες ακυρώσεις. Η Γιόντσεβα ήταν οικοδέσποινα της συναυλίας "Perpetual Music" στην Κρατική Όπερα του Βερολίνου τον Σεπτέμβριο, στην οποία συμμετείχαν 14 τραγουδιστές και οργανοπαίκτες.[25][26]

Οι αρραβώνες μέχρι το τέλος του 2020 περιελάμβαναν σόλο συναυλίες για την έναρξη της σεζόν της Φιλαρμονικής Würth και της Συμφωνικής Ορχήστρας της Αμβέρσας, τον ομώνυμο ρόλο της Τόσκα στην Κρατική Όπερα της Βαυβαρίας, το Season Inauguration Gala A Δείτε ξανά τα αστέρια της Σκάλας του Μιλάνου και μια χριστουγεννιάτικη συναυλία φιλοξενείται από τον Γερμανό πρόεδρο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ και τηλεοπτική μετάδοση από το ZDF.[23]

Η Σόνια Γίοντσεβα ξεκίνησε το έτος 2021 πρωταγωνιστώντας στη σειρά συναυλιών συνεχούς ροής "Met Stars Live in Concert" της Μετροπόλιταν Όπερα, που την είδε να τραγουδά άριες και τραγούδια από το Αβαείο Schussenried στη Γερμανία. Στη γαλλική τηλεόραση, εμφανίστηκε στο "Fauteils d'Orchestre" στο France 5, προτού ξεκινήσει μια σειρά από ρεσιτάλ και συναυλίες σε ολόκληρη την Ισπανία, που την έφεραν στη Βαλένθια, το Μπιλμπάο και τη Μαδρίτη, όπου έκανε την πρώτη της συναυλία Θαρθουέλα στο Τεάτρο ντε λα Θαρθουέλα. Με το NOSPR με επικεφαλής τον σύζυγό της Ντομίνγκο Χιντογιάν, η Γίοντσεβα τραγούδησε τον Ανρί Ντουπάρκ "L'Invitation Au Voyage" στο Κατοβίτσε, πριν πρωταγωνιστήσει στον ομώνυμο ρόλο της Τόσκα στην Κρατική Όπερα της Βιέννης. Τον Ιούνιο, συμμετείχε στο γκαλά "Musiques en Fête" στο Chorégies d'Orange, τηλεοπτική μετάδοση από το France 3. Η πολυάσχολη καλοκαιρινή σεζόν της Σόνια Γίοντσεβα περιελάμβανε επίσης τη Στεφάνα στο Ουμπέρτο Τζορντάνο, το σπάνιο Σιβηρία στο Μουσικό Μάιο στη Φλωρεντία, μια παραγωγή της Τραβιάτα στην Αρένα της Βερόνας, που ηχογραφήθηκε για τηλεοπτικές εκπομπές σε ZDF και 3sat, ρεσιτάλ και συναυλίες στην Τουλούζη, Μόναχο, Βάδη- Μπάντεν, Λιουμπλιάνα, Μονπελιέ, Σόφια, Βουκουρέστι και το Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ.[27]

Βραβεία και τιμές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γίοντσεβα είναι καλλιτέχνης της Rolex [28] και ονομάστηκε Καλλιτέχνης της Χρονιάς για το 2017 από το Medici.tv. Είναι επίσης νικήτρια του Βραβείου Αναγνωστών 2019 των Διεθνών Βραβείων Όπερας.[29] Το 2021, η Γίοντσεβα έλαβε μια σειρά διακρίσεων: ονομάστηκε επίτιμος πολίτης της γενέτειράς της Φιλιππούπολης και έλαβε το σημαντικότερο βραβείο κλασικής μουσικής της Γερμανίας Opus Klassik ως «Τραγουδίστρια της Χρονιάς» για το σόλο άλμπουμ της «Rebirth».

Κέρδισε το βραβείο Νέος Καλλιτέχνης της Χρονιάς (Nachwuchskünstler/-in des Jahres) το 2015 Echo Klassik.[30] Το 2016 τιμήθηκε με το παράσημο των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου για την «προσφορά της στον χώρο της τέχνης». Ήταν ένας από τους παραλήπτες των 13ων ετήσιων βραβείων Opera News.[31] Της απονεμήθηκε το Βραβείο της Χρονιάς από το Círculo Críticos de Arte de Chile για το ρεσιτάλ της στο Teatro del Lago.[32] Από τον Νοέμβριο του 2021, η Σόνια Γίοντσεβα είναι Πρέσβειρα της UNICEF για τη Βουλγαρία, υπερασπιζόμενη τα δικαιώματα των παιδιών.[33]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γίοντσεβα παντρεύτηκε τον Βενεζουελανό μαέστρο Ντομίνγκο Χιντογιάν τον Ιούλιο του 2014 [34] και ζουν στο καντόνι Βω της Ελβετίας. Το ζευγάρι έχει έναν γιο, τον Ματέο, που γεννήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2014.[5] Τον Οκτώβριο του 2019 γεννήθηκε η κόρη τους Σοφία.[19][35] Ο μικρότερος αδερφός της Μάριν Γιόντσεφ είναι πρώην τραγουδιστής της ροκ και τώρα εμφανίζεται σε συναυλίες όπερας δίπλα στην Γιόντσεβα.[19][36]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000031546. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 22  Δεκεμβρίου 2014.
  3. ↑ operawire.com/sonya-yoncheva-receives-order-of-arts-and-letters-in-france/.
  4. ↑ Martina Müller (11 Ιανουαρίου 2016). «Die bulgarische Sopranistin Sonya Yoncheva». Metropolis (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2016. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Michael Cooper (27 Νοεμβρίου 2014). «A Last-Minute Sensation». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2014. 
  6. ↑ «Sonya Yoncheva». Schmopera. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2019. 
  7. ↑ Martin Cullingford (15 Νοεμβρίου 2013). «Soprano Sonya Yoncheva signs to Sony Classical». Gramophone. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2014. 
  8. ↑ «Bulgarian soprano and Romanian tenor triumph in Operalia». Gramophone. 4 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2014. 
  9. ↑ «CulturArte prize». 
  10. ↑ «Jules César en Egypte» (PDF). Musicaviva.free.fr. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2019. 
  11. ↑ Langlois, Frank (22 Μαΐου 2011). «Christophe Dumaux, nouveau Jules César». ResMusica (Review). 
  12. ↑ «Les Nuits Musicales Sainte Victoire – 6ème édition 2011». Peynier.net (στα Γαλλικά). 4 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2019. 
  13. ↑ Borodine, Clémence (26 Ιουνίου 2011). «" Elixir d'amour " enchanteur des spectateurs». RMTnews International (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2019. 
  14. ↑ Tommasini, Anthony (2013-12-07). «Musical Chairs at the Met». The New York Times. https://www.nytimes.com/2013/12/07/arts/music/musical-chairs-at-the-met.html. Ανακτήθηκε στις 2014-12-26. 
  15. ↑ «Sonya Yoncheva, soprano». Operabase. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2018. 
  16. ↑ F. Paul Driscoll (Δεκεμβρίου 2015). «Otello – 21 September 2015 review». Opera News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2018. 
  17. ↑ Valencia, Mark (8 Νοεμβρίου 2016). «Review: Les Contes d'Hoffmann (Royal Opera House)». WhatsOnStage.com. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Mattioli, Alberto (2017-06-14). «Cantare Bohème alla Scala non è roba vecchia, è storia». La Stampa. http://www.lastampa.it/2017/06/06/spettacoli/cantare-bohme-alla-scala-non-roba-vecchia-storia-1VWSl4HTTKErrcUfhgQKiL/pagina.html. Ανακτήθηκε στις 2018-02-22. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 «Sonya Yoncheva / Calendar». sonyayoncheva.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2018. 
  20. ↑ «Sonya Yoncheva to Replace Kristine Opolais in Premiere Performances of Metropolitan Opera's New Tosca». Opera News. 16 Ιουνίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017. 
  21. ↑ Imam, James (2018-07-02). «Sonya Yoncheva triumphs in Il pirata at La Scala». Bachtrack. https://bachtrack.com/review-bellini-pirata-yoncheva-frizza-sagi-scala-milan-june-2018. 
  22. ↑ «Sonya Yoncheva Cancels Forthcoming Stage Performances Due to Second Pregnancy». Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2019. 
  23. ↑ 23,0 23,1 Website Sonya Yoncheva, http://sonyayoncheva.com/en/calendar, ανακτήθηκε στις 2021-02-08 
  24. ↑ OperaWire article, https://operawire.com/sonya-yoncheva-announces-gala-in-bulgaria/, ανακτήθηκε στις 2021-02-08 
  25. ↑ Website Rolex, https://www.rolex.org/arts/perpetual-music, ανακτήθηκε στις 2021-02-08 
  26. ↑ EuronNews clip and interview, https://www.euronews.com/2020/09/10/opera-soprano-sonya-yoncheva-puts-on-unique-performance-in-berlin, ανακτήθηκε στις 2021-02-08 
  27. ↑ Calendar website Sonya Yoncheva (Past Events), https://sonyayoncheva.com/calendar/, ανακτήθηκε στις 2021-09-05 
  28. ↑ «Rolex and Sonya Yoncheva». Rolex. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  29. ↑ International Opera Awards 2019 - The Winners!, https://www.prestomusic.com/classical/articles/2475--awards-international-opera-awards-2019-the-winners, ανακτήθηκε στις 2019-08-03 
  30. ↑ BVMI; KIZ. «ECHO Klassik 2015: Die Preisträger stehen fest» (στα γερμανικά). Neue Musikzeitung. https://www.nmz.de/kiz/nachrichten/echo-klassik-2015-die-preistraeger-stehen-fest. 
  31. ↑ «2018 OPERA NEWS Awards to Honor William Christie, Fiorenza Cossotto, Vittorio Grigolo, Hei-Kyung Hong and Sonya Yoncheva». Opera News. 2017-11-01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-01-31. https://web.archive.org/web/20210131013110/https://www.operanews.com/Opera_News_Magazine/2017/11/News/13th_Annual_Opera_News_Awards.html. Ανακτήθηκε στις 2022-03-23. 
  32. ↑ «Círculo Críticos de Arte - Premiación de lo mejor de 2018». Círculo Críticos de Arte. 15 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2021. 
  33. ↑ «Sonya Yoncheva becomes UNICEF's national ambassador in Bulgaria». UNICEF. 3 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2021. 
  34. ↑ «Already ten days since we have celebrated our marriage…». 4 Αυγούστου 2014. 
  35. ↑ «Carnet rose : Sonya Yoncheva de nouveau Maman». Forumopéra. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020. 
  36. ↑ «Sonya Yoncheva Verdi Concert Berlin». Eventim. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2018. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σόνια_Γίοντσεβα&oldid=10727658"