Σύγκρουση συρμών στο Γκάρμις - Παρτενκίρχεν

Σύγκρουση συρμών στο Γκάρμις - Παρτενκίρχεν
	491 001, ένα από τα εμπλεκόμενα τρένα, 10 χρόνια πριν το δυστύχημα
Χώρος	Γκάρμις - Παρτενκίρχεν
Ημερομηνία	12 Δεκεμβρίου 1995
Τύπος	Σύγκρουση επιβατικών συρμών
Αίτια	Παραβίαση ερυθρού σήματος
Θάνατοι	1
Τραυματισμοί	41
Κατηγορούμενοι	Μηχανοδηγός και φύλακας του συρμού
Καταδίκες	Διαθεσιμότητα και πρόστιμο και στους 2 υπαιτίους
	δεδομένα

Η σύγκρουση τρένων στο Γκάρμις - Παρτενκίρχεν έλαβε χώρα στις 12 Δεκεμβρίου 1995, όταν η τοπική ταχεία των Αυστριακών Σιδηροδρόμων (ÖBB), που ταξίδευε από το Ίνσμπρουκ στο Μόναχο αναχώρησε από τον σταθμό Γκάρμις - Παρτενκίρχεν στη Βαυαρία παρά το κόκκινο σήμα, συγκρούστηκε με τουριστικό τρένο των Γερμανικών Σιδηροδρόμων (DB), σκοτώνοντας ένα άτομο και τραυματίζοντας 51.

Ιστορικό

Το πρώτο τρένο ήταν τοπική ταχεία (RE) με αριθμό 3612, το οποίο έλκονταν από την ηλεκτρική μηχανή ÖBB 1044 235, προγραμματισμένο τρένο που εκτελούσε δρομολόγια από το τον κεντρικό σταθμό (Hauptbahnhof) του Ίννσμπρουκ προς τον Κεντρικό σταθμό του Μονάχου, με τακτική στάση 10 λεπτών στον σιδηροδρομικό σταθμό του Γκάρμις - Παρτενκίρχεν. ^[1] Το δεύτερο τρένο ήταν ένα πολύ διαδεδομένο DB Class 491 001 "Γυάλινο τρένο", ένα τουριστικό τρένο που εκμεταλλεύονταν οι Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι και εκτελούσε ναυλωμένη υπηρεσία εκείνη την ημέρα στη γραμμή Μίττενβαλντ (Mittenwald) και ταξίδευε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Επειδή η γραμμή ήταν μονής τροχιάς, το Γυάλινο Τρένο είχε προγραμματιστεί να διέλθει από την κεντρική γραμμή στο σταθμό Γκάρμις - Παρτενκίρχεν, ενώ το τρένο RE3612 περίμενε στο πλάι του σταθμού πριν συνεχίσει. Έτσι, ο κανονικός χρόνος αναμονής 10 λεπτών του RE3612 στο σταθμό επεκτάθηκε σε 13 λεπτά εκείνη την ημέρα για να επιτραπεί στο τουριστικό τρένο να περάσει.

Η μηχανή 1044 του RE ήταν πολύ στιβαρή, διασφαλίζοντας ότι οποιαδήποτε πρόσκρουση σε χαμηλότερες ταχύτητες θα της προκαλούσε μόνο μικρές ζημιές. Το τουριστικό τρένο 491, ωστόσο, είχε πολύ πιο αδύναμη δομή, που οφειλόταν, σε μεγάλο βαθμό, στα πανοραμικά παράθυρά του. Ήταν επίσης πάνω από μισό αιώνα παλαιότερο. ενώ η μηχανή 1044 είχε ολοκληρωθεί στα εργαστήρια SGP το 1992, η 491 001, που κατασκευάστηκε από την "Waggonfabrik Fuchs", ήταν σε λειτουργία από το 1935.

Τα γεγονότα

Ο φύλακας του τρένου RE είχε μπει στο σταθμό Γκάρμις - Παρτενκίρχεν για να πιει ένα φλιτζάνι καφέ, αλλά το προσωπικό του σταθμού είχε μειωθεί λόγω αλλαγής βάρδιας και αναμένονταν οι υπόλοιποι. Τότε, προς έκπληξή του, ένας συνάδελφος τον ενημέρωσε ότι έπρεπε να φύγει. Ο φύλακας έτρεξε πίσω στο τρένο, σφύριξε για αναχώρηση και έκλεισε τις αυτόματες πόρτες. Ωστόσο, η ορατότητα προς το σήμα για τη γραμμή όπου είχε σταματήσει η αμαξοστοιχία RE παρεμποδίιζόταν από το ίδιο το τρένο και την οροφή της πλατφόρμας. Οι καιρικές συνθήκες την ώρα του ατυχήματος ήταν ελαφρά χιονόπτωση, με θερμοκρασίες γύρω στο 0 °C (32 °F) .

Ο μηχανοδηγός της RE άκουσε το σφύριγμα και άρχισε να επιταχύνει κοιτάζοντας πίσω στο τρένο και τον σταθμό, ανεβάζοντας γρήγορα ταχύτητα. Ο οδηγός παρέλειψε να κοιτάξει το σήμα, το οποίο έδειχνε Hp 0 (Stop) όπως είχε προγραμματιστεί για να επιτρέψει στο Γυάλινο Τρένο να περάσει από το σταθμό. Καθώς ο μηχανοδηγός της RE προσπαθούσε να καθίσει στη θέση του οδηγού, πρόσεξε το επερχόμενο Γυάλινο Τρένο μόλις λίγα μέτρα μακριά. Παρά το φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης και από τα δύο τρένα, η σύγκρουση δεν μπόρεσε να αποφευχθεί. Το τρένο RE χτύπησε το Γυάλινο Τρένο ενώ ταξίδευε ακόμα με ταχύτητα 47 km/h; ενώ το Γυάλινο Τρένο κινούνταν στα 37 km/h.

Συνέπειες

Μετά τη σύγκρουση, ένας επιβάτης από το Γυάλινο Τρένο πέθανε αφού μεταφέρθηκε αεροπορικώς στο Μόναχο. Και οι άλλοι 27 επιβάτες του Γυάλινου Τρένου τραυματίστηκαν από την πρόσκρουση, τα κατεστραμμένα καθίσματα και τα θραύσματα γυαλιού από τα πανοραμικά παράθυρα. ^[1] Άλλα 14 άτομα που επέβαιναν στο τρένο της RE τραυματίστηκαν ελαφρά.

Ο μηχανοδηγός της RE καταδικάστηκε σε 10 μήνες αναστολής καθηκόντων και πρόστιμο 9.000 DM και ο φύλακας σε πρόστιμο 6.000 DM.

Το μπροστινό άκρο του γυάλινου τρένου συνεθλίβη, ενώ το μηχανικό φορείο (σύμπλεγμα τροχών) του υπέστη σοβαρές ζημιές. Το τρένο ρυμουλκήθηκε πίσω στη Νυρεμβέργη τον Ιανουάριο του 1996. Το εξωτερικό του επισκευάστηκε τελικά και εκτίθεται στη σιδηροδρομική περιστρεφόμενη πλάκα του σιδηροδρομικού μουσείου του Σιδηροδρομικού Πάρκου του Άουγκσμπουργκ. Το τρένο δεν είναι πιθανό να κυκλοφορήσει εκ νέου σύντομα λόγω του υψηλού κόστους της ανακατασκευής ενός νέου μηχανικού φορείου.

Η μηχανή 1044 υπέστη μικρές ζημιές, επισκευάστηκε γρήγορα και τέθηκε ξανά σε λειτουργία. Το 2002, αναβαθμίστηκε σε μηχανή κλάσης 1144, με εγκατεστημένο εκσυγχρονισμένο εξοπλισμό. Από τον Αύγουστο του 2018 εξακολουθεί να λειτουργεί.

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 S, Max (28 Δεκεμβρίου 2020). «Looking back and moving forward: The 1995 Garmisch-Partenkirchen train collision». Medium (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022.

Erich Preuß: Eisenbahnunfälle bei der Deutschen Bahn. Ursachen – Hintergründe – Konsequenzen. Στουτγάρδη 2004,(ISBN 3-613-71229-6), S. 89–93.

[:0-1] 1,0 ^1,1 S, Max (28 Δεκεμβρίου 2020). «Looking back and moving forward: The 1995 Garmisch-Partenkirchen train collision». Medium (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022.

[1]