Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σύγχρονο (πολιτικό κόμμα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σύγχρονο
ΙδρυτήςΡίσαρντ Πέτρου
ΙδεολογίαΦιλελευθερισμός
Κλασικός φιλελευθερισμός
Πολιτικό φάσμαΚέντρο
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΣυμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη
Ιστότοπος
nowoczesna.org

Το Σύγχρονο (πολωνικά: Nowoczesna‎‎, προφέρεται: [Νοβοτσέσνα]) είναι κεντρώο πολιτικό κόμμα στην Πολωνία.[1][2] Επί του παρόντος ηγείται ο Άνταμ Σουάπκα.

Ιδρύθηκε το 2015 ως «ModernPL» αν και λόγω διαμάχης έπρεπε να αλλάξει το όνομα σε «.Σύγχρονο» αργότερα την ίδια χρονιά. Ο πρώτος Πρόεδρος του κόμματος, Ρίσαρντ Πέτρου, υπηρέτησε μέχρι το 2017, όταν τον διαδέχθηκε η Καταζίνα Λουμπνάουερ. Κέρδισε για πρώτη φορά έδρες στις βουλευτικές εκλογές του 2015 και το 2018 εντάχθηκε στον Πολιτικό Συνασπισμό για να συμμετάσχουν μαζί στις τοπικές εκλογές. Ο Σουάπκα εξελέγη πρόεδρος το 2019. Το Σύγχρονο είναι μέλος της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη και προσανατολίζεται προς τις αρχές του φιλελευθερισμού[3][4] και του κλασικού φιλελευθερισμού.[5] Υποστηρίζει επίσης την ιδιότητα μέλους της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.[6]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κόμμα ιδρύθηκε στα τέλη Μαΐου 2015 ως NowoczesnaPL από τον οικονομολόγο Ρίσαρντ Πέτρου.[7][8][9] Το ιδρυτικό συνέδριο πραγματοποιήθηκε στις 31 Μαΐου 2015, στο οποίο συγκεντρώθηκαν περίπου 6.000 άτομα για να συμμετάσχουν.[9][10] Ο πρόεδρος παρουσίασε το πρόγραμμα του κόμματος και εκτός από αυτόν μίλησαν και άλλοι ακτιβιστές κατά τη διάρκεια του συνεδρίου.[11] Λόγω κάποιας διαμάχης σχετικά με το όνομά του – υπήρχε ήδη μια μη κυβερνητική οργάνωση με το όνομα Modern Poland Foundation,[12] τον Αύγουστο του 2015, το όνομα του κόμματος άλλαξε σε .Nowoczesna.[13] Την ίδια περίπου περίοδο, παρουσιάστηκε το νέο λογότυπο του κόμματος και η Καμίλα Γκάσιουκ-Πιχόβιτς έγινε εκπρόσωπός του.[14] Το κόμμα έλαβε το 7,6% των ψήφων στις βουλευτικές εκλογές του 2015, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα να κερδίσει 28 έδρες στο Σέιμ.[15][16]

Το κόμμα έγινε δεκτό στη Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη στις 4 Ιουνίου 2016.[17] Από τις εκλογές του 2015 έως το τέλος του 2016, το Σύγχρονο είχε περισσότερη υποστήριξη στις δημοσκοπήσεις από την Πλατφόρμα Ομπιβατέλσκα. Την έχασε ύστερα από προβλήματα εικόνας του Ρίσαρντ Πέτρου.[18][19] Καταζίνα Λουμπνάουερ έγινε αρχηγός του κόμματος το Νοέμβριο του 2017.[20] Στις εκλογές για αρχηγούς στο συνέδριο του κόμματος, η Λουμπνάουερ έλαβε 149 ψήφους και ο Πέτρου έλαβε 140 ψήφους.[20]

Τον Μάρτιο του 2018, το Σύγχρονο και η Πολιτική Πλατφόρμα σχημάτισαν την εκλογική συμμαχία Πολιτικός Συνασπισμός για να διεκδικήσουν τις τοπικές εκλογές του 2018. Τον Μάιο του 2018, ο ιδρυτής Ρίσαρντ Πέτρου αποχώρησε από το κόμμα.[21] Το 2019, το κόμμα ήταν υποψήφιος για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως μέρος του Ευρωπαϊκού Συνασπισμού.[22] Τον Ιούνιο του 2019, το κόμμα εντάχθηκε στην κοινοβουλευτική ομάδα Πολιτική Πλατφόρμα - Πολιτικός Συνασπισμός. Κατά τις πολωνικές κοινοβουλευτικές εκλογές του 2019 το κόμμα ήταν μέλος του Πολιτικού Συνασπισμού μαζί με την Πλατφόρμα Πολιτών, την Πολωνική Πρωτοβουλία και τους Πράσινους. Μετά από αυτές τις εκλογές, το Σύγχρονο επανεντάχθηκε στην κοινοβουλευτική ομάδα της Πολιτικής Πλατφόρμας και ο Άνταμ Σουάπκα εξελέγη πρόεδρος του κόμματος.[23]

Ιδεολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κόμμα έχει συγκριθεί με το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας, με την έμφαση που δίνει στον οικονομικό φιλελευθερισμό στην πολιτική του πλατφόρμα.[24] Με το νέο του κομματικό πρόγραμμα που κυκλοφόρησε το 2021, το κόμμα άλλαξε σημαντικά την οικονομική του πορεία σε μια πιο αριστερή οικονομική στάση, ενώ εξακολουθεί να διατηρεί τον προοδευτικό κοινωνικό του χαρακτήρα.  Αυτό μπορεί να οφείλεται στη συμμετοχή στον Πολιτικό Συνασπισμό (περιλαμβάνει και άλλους αριστερούς, όπως η Πολωνική Πρωτοβουλία και οι Πράσινοι).

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Henningsen, Bernd, επιμ. (15 Σεπτεμβρίου 2017). The Baltic Sea Region: A Comprehensive Guide: History, Politics, Culture and Economy of a European Role Model. Berliner Wissenschafts-Verlag. σελ. 352. ISBN 978-3-8305-1727-6. 
  2. ↑ Nardelli, Alberto (22 October 2015). «Polish elections 2015: a guide to the parties, polls and electoral system». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 March 2016. https://web.archive.org/web/20160305051336/http://www.theguardian.com/world/2015/oct/22/polish-elections-2015-a-guide-to-the-parties-polls-and-electoral-system. 
  3. ↑ Paul Kubicek (2017). European Politics. Taylor & Francis. σελ. 257. ISBN 978-1-317-20638-5. 
  4. ↑ Marek Payerhin, επιμ. (2016). Nordic, Central, and Southeastern Europe 2016-2017. Rowman & Littlefield Publishers. σελ. 339. ISBN 978-1-4758-2897-9. 
  5. ↑ Marek Payerhin, επιμ. (2016). Nordic, Central, and Southeastern Europe 2016-2017. Rowman & Littlefield. σελ. 339. ISBN 9781475828979. Another new movement was the Modern of Ryszard Petru, later styled as Modern (Nowoczesna) or simply “.N.” This classical liberal party created by an economist, Ryszard Petru, received 7.6% of votes and 28 seats in the Sejm (it later gained an additional deputy who left Kukiz'15) 
  6. ↑ Henningsen, Bernd· Etzold, Tobias (15 Σεπτεμβρίου 2017). The Baltic Sea Region: A Comprehensive Guide: History, Politics, Culture and Economy of a European Role Model. ISBN 9783830517276. 
  7. ↑ Tom Lansford, επιμ. (2017). Political Handbook of the World 2016-2017. SAGE Publications. σελ. 1219. ISBN 978-1-5063-2715-0. 
  8. ↑ «"Ciepła woda w kranie jest w Kijowie". Ryszard Petru obiecuje likwidację przywilejów» (στα Πολωνικά). TVN24. 31 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2015. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «NowoczesnaPL: uwolnić gospodarkę, zmienić system ubezpieczeń społecznych». Bankier.pl (στα Πολωνικά). 31 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «Czarnecki: Ryszard Petru odnosi się do idei dawnej Unii Wolności, czyli politycznego trupa». www.gazetaprawna.pl (στα Πολωνικά). 31 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  11. ↑ «NowoczesnaPL. Co powinniśmy wiedzieć o ugrupowaniu Ryszarda Petru? [8 punktów]». 24 Ιανουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  12. ↑ «Nowoczesna.pl to plagiat? Fundacja protestuje przeciw zawłaszczaniu jej nazwy» (στα Πολωνικά). wpolityce.pl. 31 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2015. 
  13. ↑ «Nowoczesna bez "PL", ale z kwadratową kropką. Ugrupowanie Petru zmienia wizerunek» (στα Πολωνικά). TVN24. 14 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2015. 
  14. ↑ «Nowoczesna z nowym rzecznikiem, logo i "jedynką"». Newsweek Polska (στα Πολωνικά). 14 Αυγούστου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2015. 
  15. ↑ «PKW: PiS zdobyło 37,58 proc. głosów. Wchodzi pięć partii, lewica poza Sejmem» (στα Πολωνικά). TVN24. 26 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015. 
  16. ↑ Matthew S. Shugart· Rein Taagepera (2017). Votes from Seats: Logical Models of Electoral Systems. Cambridge University Press. σελ. 5. ISBN 978-1-108-41702-0. 
  17. ↑ «Ciudadanos, Nowoczesna, Naša stranka and Civic Position join ALDE Party | ALDE Party». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2016. 
  18. ↑ «Nowoczesna wyprzedza PO, czyli rewolucja w sondażach [ANALIZA]». Newsweek.pl. 
  19. ↑ «Sondaż IBRiS wybory: 23 czerwca 2016 r. - Badanie opinii». wnp.pl. 
  20. ↑ 20,0 20,1 Broniatowski, Michał (26 November 2017). «Polish opposition party elects new female leader». Politico Europe. https://www.politico.eu/article/polish-opposition-party-elects-new-female-leader/. Ανακτήθηκε στις 10 September 2018. 
  21. ↑ «Founder of Poland's opposition Nowoczesna party quits». Polskie Radio dla Zagranicy. 
  22. ↑ «Koniec klubu Nowoczesnej. Ośmiu posłów z .N przeszło do Platformy Obywatelskiej». PolskieRadio.pl. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  23. ↑ S.A, Wirtualna Polska Media (24 Νοεμβρίου 2019). «Adam Szłapka nowym przewodniczącym Nowoczesnej». wiadomosci.wp.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  24. ↑ Reinhold Vetter (2017). Nationalismus im Osten Europas: Was Kaczynski und Orbán mit Le Pen und Wilders verbindet. Ch. Links Verlag. σελ. 61. ISBN 978-3-86153-939-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σύγχρονο_(πολιτικό_κόμμα)&oldid=9838093"