Σύνταγμα της Ελλάδος του 1952
Το Σύνταγμα του 1952 αποτελείτο από 114 άρθρα και ετέθη σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1952 έχοντας ψηφιστεί στις 21 Δεκεμβρίου 1951. Οι διεργασίες είχαν ήδη ξεκινήσει από το καλοκαίρι του 1946, λίγες εβδομάδες μετά από τις πρώτες εκλογές μετά από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου και την κατοχή που ανέδειξαν νικητή τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη.
Η Δ' Αναθεωρητική Βουλή συγκροτεί την Επιτροπή Συντάγματος αποπερατώνοντας τις εργασίες της το 1948 και προχωρά σε ψήφισμα το σώμα για σύσταση νέας επιτροπής για έναν χρόνο και στο μέσον του 1950, οι πολιτικοί αρχηγοί, συμφωνούν με τη συμμετοχή και του Παύλου Ά πλην του Ελληνικού Συναγερμού που δεν ανεγνώριζε την εξουσία στη Βουλή του 1951 την εξουσία ψήφισης του Συντάγματος. Προβλεπόταν η σύσταση επιτροπής για την ψήφιση των Βασιλικών Διαταγμάτων με τη συμμετοχή του 1/5 του σώματος. Επίσης, προέβλεπε τη σύσταση Συνταγματικού Δικαστηρίου με κύριο σκοπό να θέτει εκτός νόμου κόμματα με αντιδημοκρατική δράση.[1]
Το σύνταγμα ίσχυε μέχρι το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Τα Συντάγματα του 1925, 1926 και 1927 – Το Σύνταγμα του 1952». Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2024.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |