Τάκης Αδάμος
| Τάκης Αδάμος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 20 Οκτωβρίου 1914 Πυρσόγιαννη Ιωαννίνων |
| Θάνατος | 24 Δεκεμβρίου 1991[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας πολιτικός[2] δημοσιογράφος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρόεδρος (Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών) Ευρωβουλευτής (1984–1987, Ελλάδα)[3] Ευρωβουλευτής (1981–1984, Ελλάδα)[3] |
Ο Τάκης (Δημήτριος) Αδάμος (Πυρσόγιαννη Ιωαννίνων, 20 Οκτωβρίου 1914[4]- 24 Δεκεμβρίου[5] 1991) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, εκπαιδευτικός, λογοτέχνης και πολιτικός. Υπήρξε ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1989 έως το Μάρτιο του 1991[6]
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τάκης Αδάμος γεννήθηκε το 1914 στην Πυρσόγιαννη Ιωαννίνων από αγροτική οικογένεια. Το 1931 έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και το 1935 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Ενδιάμεσα έκανε παιδαγωγικές σπουδές στο Διδασκαλείο Ιωαννίνων απ' όπου αποφοίτησε το 1933 και έγινε δάσκαλος. Το 1940 πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο και μετά τη συνθηκολόγηση, μαζί με άλλους συντρόφους του, πρωτοστατεί στη δημιουργία του Πατριωτικού Μετώπου στα Γιάννενα, πριν ακόμα από την ίδρυση του ΕΑΜ.
Πήρε ενεργά μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ενώ παράλληλα ήταν δημοσιογράφος στις εφημερίδες του ΕΑΜ "Αγωνιστής" και του ΚΚΕ "Φωνή της Ηπείρου".
Το 1946, μετά τη Συνθήκη της Βάρκιζας, εξορίστηκε στην Ικαρία, απ' όπου απέδρασε και εντάχθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Εκεί πολέμησε με το βαθμό του ταγματάρχη και τραυματίστηκε πολλές φορές.
Έπειτα από τον εμφύλιο πόλεμο εκδιώχθηκε από τη χώρα και κατέφυγε σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπου έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1974 και πέθανε στην Αθήνα το 1991.
Δημοσιογράφος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρθρογράφησε σε διάφορα αντιστασιακά έντυπα, όπως στη «Φωνή της Ηπείρου» και στον "Αγωνιστή". Το 1954, γίνεται υπεύθυνος του θεωρητικού περιοδικού του ΚΚΕ «Νέος Κόσμος». Από το 1960 μέχρι το 1969, δουλεύει στη «Φωνή της Αλήθειας». Το 1970, πηγαίνει στο Λονδίνο και αναλαμβάνει τη διεύθυνση της εφημερίδας «Ελεύθερη Πατρίδα». Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα αναλαμβάνει αρχισυντάκτης στην εφημερίδα Ριζοσπάστης από το 1974 μέχρι το 1981.
Πολιτικός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ από το 1969 έως το 1974. Το 1981 και το 1984 εκλέχτηκε ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ. Ωστόσο, παραιτήθηκε προτού λήξει η δεύτερη θητεία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Σεπτέμβριο του 1987 και αντικαταστάθηκε από το Δημήτρη Δεσύλλα[7].
Επιλεγμένα έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Απλοί άνθρωποι (1957, συλλογή διηγημάτων)- πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα
- Το λαϊκό τραγούδι της Αντίστασης (1977)
- Πεζογράφοι (1979)
- Δοκίμια ιδεολογικά-λογοτεχνικά (1980)
- Ποιητές (1980)
- Για μια άσπρη μέρα (1981, συλλογή διηγημάτων)
- Πνευματικές γνωριμίες (1986)
- 70 χρόνια Κ.Κ.Ε. (1988)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δραστηριότητα Τάκη Αδάμου[νεκρός σύνδεσμος] στην Ευρωβουλή
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www2
.rizospastis .gr /story .do?id=3632873&publDate=2%2F2%2F1997. - ↑ «Members of the European Parliament» (πολλαπλές γλώσσες) 1765. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 «Members of the European Parliament» (πολλαπλές γλώσσες) 1765.
- ↑ Σύντομο βιογραφικό
- ↑ Ριζοσπάστης, Επαναστάτης και με την πένα, 2-2-1997.
- ↑ Διοικητικά Συμβούλια[νεκρός σύνδεσμος], Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών,(pdf)
- ↑ in.gr Αρχειοθετήθηκε 2012-01-30 στο Wayback Machine., Διατελέσαντες ευρωβουλευτές της Ελλάδας