Τάκης Ζενέτος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Τάκης Ζενέτος | |
|---|---|
| Γέννηση | 1926[1][2][3] Αθήνα[4] |
| Θάνατος | 28 Ιουνίου 1977[3] Αθήνα[5] |
| Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία[6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας[7] |
Ο Τάκης Ζενέτος (1926 - 28 Ιουνίου 1977) ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας. Ηταν παντρεμένος με την Ασπασία Ζενέτου με την οποία απέκτησε μια κόρη, την Ελίνα, [8] το 1962.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τάκης (Παναγιώτης) Ζενέτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926 και ήταν γόνος εύπορης οικογένειας κοσμηματοπωλών. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής γενιάς. Κατόπιν παρότρυνσης οικογενειακού φίλου προσανατολίστηκε στις αρχιτεκτονικές σπουδές στη Γαλλία. Με αυτήν την προοπτική μαθήτευσε στη σχολή αρχιτεκτονικού σχεδίου («Σχολή Αρχιτεκτονικών Μελετών») η οποία απευθυνόταν σε σπουδαστές του Ε.Μ.Π. το οποίο, όπως όλες οι σχολές, υπολειτουργούσε την περίοδο της Κατοχής.
Το 1945 έφυγε απ’ την Ελλάδα με υποτροφία για να σπουδάσει αρχιτεκτονική στο Παρίσι, στην Ecole des Beaux Arts στο εργαστήριο του Οτέλο Ζαβαρόνι. Το 1952 τελειώνει τον κύκλο σπουδών του στη σχολή και το 1953 παρουσιάζει τη διπλωματική του εργασία με θέμα «Μικρόπολις – Αυτόνομη οικιστική μονάδα».
Επέστρεψε στην Ελλάδα οριστικά το 1955 και άνοιξε σε συνεργασία με τον Μαργαρίτη Αποστολίδη γραφείο μελετών στην οδό Ακαδημίας 61. Τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα γόνιμα. Τα πρώτα έργα μαζί με τον Μαργαρίτη Αποστολίδη είναι τα εργοστάσια Φιξ [9] και APCO, το μονόσπιτο στο Καβούρι [10] και η πολυκατοικία στην Λ. Αμαλίας 34 και Δαιδάλου. [10] Ακολούθησαν οι μονοκατοικίες στη Γλυφάδα, Ψυχικό και η πολυκατοικία στην οδό Ηρώδου Αττικού. Ωστόσο, μέχρι το 1962 παραμένει ουσιαστικά άγνωστος. Το έργο του δημοσιεύτηκε με τη βοήθεια του Ορέστη Δουμάνη, υπεύθυνου αρχιτεκτονικών θεμάτων στον Ζυγό ,αργότερα διευθυντή σύνταξης της Αρχιτεκτονικής, ιδρυτή των Αρχιτεκτονικών Θεμάτων καθώς και υπεύθυνου συντάκτη για το ελληνικό τμήμα του World Architecture. Επίσης έργα του δημοσιεύτηκαν σε πολλά ευρωπαϊκά αρχιτεκτονικά περιοδικά. Ο Ζενέτος ολοκλήρωσε συνολικά 120 έργα, ανάμεσα στα οποία είναι το χωροταξικό σχέδιο του Λεκανοπεδίου Αττικής, πολλά βιομηχανικά κτήρια καθώς και σημαντικές πολυκατοικίες και μονοκατοικίες.
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ταλαντούχος «συνθέτης», με άρτια επιστημονική κατάρτιση και ευρύτατες τεχνολογικές γνώσεις, αντιμετώπισε με την ίδια ευσυνειδησία, σοβαρότητα και συνέπεια όλα τα έργα που μελέτησε, έργα που χαρακτηρίζονται από τη λειτουργικότητα της οργάνωσης, την καθαρότητα της μορφής, τη σαφήνεια της κατασκευής, την ευελιξία και τη δυνατότητα συμμετοχής του χρήστη στη διαμόρφωση του περιβάλλοντός του, τη χρήση προηγμένης τεχνολογίας και την ανάδειξη των λεπτομερειών, τον σεβασμό τού τοπίου ή τη δραστική επέμβαση στο περιβάλλον, ανάλογα με την περίπτωση.
Δίνει έμφαση στη λειτουργία των κτηρίων αλλά και στην κατάργηση των συμβατικών όγκων. Δέχεται να ασχοληθεί με τις μορφολογικές επιπτώσεις της σύλληψής του, αφού πρώτα εξασφαλίσει τις απαραίτητες τεχνικές προϋποθέσεις.
Τα μικρά έργα του, τα περισσότερα βίλες στην Αττική έχουν και τον πιό έντονα προσωπικό χαρακτήρα του. Το έργο τού Τάκη Ζενέτου εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από ένα μικρό κύκλο νέων αρχιτεκτόνων, πολλούς από τούς όποιους επηρέασε σημαντικά.
Σε μία εποχή στην οποία κυριαρχούσε η μαζική, πρόχειρη δόμηση, ο Ζενέτος υποστήριζε ότι η ανθρώπινη κατοικία πρέπει να είναι το υψηλότερο και πλέον πολυτελές προϊόν του σύγχρονου πολιτισμού. Θεωρούσε απαραίτητη την κατάργηση του κύβου κουτιού της μοντέρνας κατοικίας και την ενσωμάτωσή της στο περιβάλλον. Την περίοδο εκείνη η Αθήνα ζούσε την εποχή της αλόγιστης καταστροφής των παλαιότερων κτηρίων και την ανέγερση κακότεχνων πολυκατοικιών που στέγασαν τους εσωτερικούς μετανάστες.
Ο Ζενέτος όμως είχε ήδη οραματιστεί την εξέλιξη της πόλης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη τη Δύση. Είχε προβλέψει τις τεχνολογικές εξελίξεις που θα επηρέαζαν τη ζωή και τις δραστηριότητες του ανθρώπου και τα επόμενα χρόνια θα προσπαθούσε να διατυπώσει τη δική του άποψη για την ιδανική μορφή της και να χτίσει κτήρια που θα την υπηρετούσαν. Η πεμπτουσία της πολεοδομικής και χωροταξικής φιλοσοφίας του Τάκη Ζενέτου περιέχεται στην έρευνά του, όπως διατυπώθηκε στην πρότασή του για την Ηλεκτρονική Πολεοδομία (1962), δηλαδή στην ένταξη των πιο πρόσφατων κατακτήσεων της ηλεκτρονικής επιστήμης και τεχνολογίας στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου. [11]
Τα κείμενά του ήταν πάντα γεμάτα με τεχνικά δεδομένα, διασταυρώσεις και πιστοποιήσεις για την δυνατότητα υλοποίησης, κείμενα που υπερασπίζονταν τη συμβατότητα των ιδεών του με τα προβλήματα του παρόντος κόσμου αλλά και ενός κόσμου που ο Ζενέτος οραματιζόταν.
Εκεί που ίσως εκφράστηκε απελευθερωμένος από προστριβές με υπηρεσίες και πελάτες ήταν τα τέσσερα ρυθμιστικά που ανέλαβε το 1966. Η πίστη του σε μια ζωή εν εξελίξει που διαρκώς προσβλέπει στο μέλλον τον αποξένωσε από την παρούσα ζωή. Ο Τάκης Ζενέτος αυτοκτόνησε το 1977 [8] πηδώντας από το παράθυρο του γραφείου του στο Κολωνάκι.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 136563619. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500123668. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 «Zenetos, Takis Ch.» 12 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Η Καθημερινή». (Ελληνικά, Αγγλικά) Η Καθημερινή. 28 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ 8,0 8,1 Ιωαννίδης, Σάκης. «Το σύμπαν του Τάκη Ζενέτου…». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Articles - ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΜΑΤΙΕΣ - Η Αριστερή Ιδεολογία στην Πολεοδομία στην Ελλάδα, από το 1960 ως το 1990. (Μέρος Β)». www.greekarchitects.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 10,0 10,1 Μήλας, Παναγιώτης (28 Ιουνίου 2019). «Τάκης Ζενέτος. Τελευταία «υπογραφή» στις 28 Ιουνίου 1977...». Cat Is Art. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Ιωακειμίδου, Χριστίνα (18 Οκτωβρίου 2020). «Τάκης Ζενέτος: Εισαγωγή στη σύγχρονη αρχιτεκτονική». MAXMAG. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δημήτρης Φιλιππίδης, Νεοελληνική Αρχιτεκτονική, Εκδόσεις Μέλισσα
- Ζήσης Κοτιώνης, Η τρέλα του τόπου, Εκδόσεις Εκκρεμές
- Ελένη Καλαφάτη - Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, Τάκης Χ. Ζενέτος Ψηφιακά Οράματα και Αρχιτεκτονική, Εκδόσεις LIBRO
- Τάκης Χ. Ζενέτος 1926-1977, Έκδοση Αρχιτεκτονικών Θεμάτων
- Νέλλη Ανδρικοπούλου ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΜΑΤΑΡΟΑ. 1945 ISBN 978-960-05-1348-6 Αθήνα: 2007 Βιβλιοπωλείον της Εστίας
- Αντώνης Κιτσίκης ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ 1963-1964 Θ. Μακρής & ΣΙΑ (Νο39 ,Νο40)
- Αντώνης Κιτσίκης ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ 1964 Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. (Νο41, Νο45)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τάκης Ζενέτος, το Στρογγυλό, Το κτήριο που έπεσε στη γη (παρουσίαση ντοκιμαντέρ για τον Ζενέτο)
- Τάκης Χ. Ζενέτος, Ψηφιακά οράματα και αρχιτεκτονική (παρουσίαση βιβλίου για τον Ζενέτο)
- Το σχολείο όνειρο του Τάκη Ζενέτου (παρουσίαση του Στρογγυλού Σχολείου)
- Σύντομο βιογραφικό του Τ. Ζενέτου στο Τriangle Μodernist Ηouses (Αγγλικά)