Τάκης Λαζαρίδης
 |
Η ουδέτερη οπτική γωνία αυτού του λήμματος αμφισβητείται. |
| Τάκης Λαζαρίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Τάκης Λαζαρίδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1928 Κομοτηνή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός συγγραφέας αντάρτης |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και Δημοκρατική Ευθύνη |
Ο Φιλάρετος (Τάκης) Λαζαρίδης είναι Έλληνας συγγραφέας και αντιστασιακός. Υπήρξε μέλος του ΕΑΜ και του ΚΚΕ κατά τη περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου. Τον Νοέμβριο του 1951 συνελήφθη από τις αρχές ως μέλος παράνομου δικτύου του ΚΚΕ και στη δίκη που ακολούθησε καταδικάστηκε σε θάνατο[1], ωστόσο η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη[2]. Αποφυλακίστηκε το 1966[2] και το 1975 αποχώρησε από το ΚΚΕ αποκηρύσσοντας τη στρατηγική και τους στόχους του, γεγονός το οποίο έλαβε έντονη κάλυψη.
Από το 2019 είναι υποψήφιος με το φιλελεύθερο κόμμα Δημοκρατική Ευθύνη.
Δράση ως την Κατοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1928 στην Κομοτηνή. Ο πατέρας του, Κώστας Λαζαρίδης, εργαζόταν σε φούρνο και ήταν ενεργό μέλος του ΚΚΕ, ενώ εξορίστηκε για τη δράση του και για τη συμμετοχή του στο κόμμα. Το 1936 η οικογένεια μετακόμισε στον Πειραιά. Αμέσως ο πατέρας του, ενέταξε τον Λαζαρίδη στο ΚΚΕ όπου μετέφερε προκηρύξεις καθώς ήταν μικρής ηλικίας και περνούσε απαρατήρητος. Το 1937 ο πατέρας του συνελήφθη και εξορίστηκε στην Ακροναυπλία. Ο Λαζαρίδης με την αδελφή του και τη μητέρα του συνέχισαν να εργάζονται για το κόμμα μέχρι το 1939 όταν συνελήφθησαν. Λόγω της μικρής ηλικίας των δύο παιδιών δεν εξορίστηκε η μητέρα τους, αλλά επέστρεψαν στην Κομοτηνή.
Με παρέμβαση της βουλγαρικής Στρατιωτικής Αρχής οι Γερμανοί απελευθέρωσαν από τις φυλακές της Ακροναυπλίας 27 αριστερούς κρατούμενους από τη βόρεια Ελλάδα, στους οποίους συμπεριλαμβανόταν και ο πατέρας του, ο οποίος έμεινε στην Αθήνα και έγινε μέλος του ΕΑΜ. Ο πατέρας του Λαζαρίδη συνελήφθη και εκτελέστηκε το 1943 ως αντιστασιακός. Την ίδια χρονιά οι βουλγαρικές στρατιωτικές αρχές συνέλαβαν στη Θράκη τη μητέρα του εξαιτίας της αντιστασιακής δράσης της και την εξόρισαν μαζί με άλλους κομμουνιστές. Ο Λαζαρίδης και η αδερφή του με τη βοήθεια στελεχών του ΚΚΕ ήρθαν στην Αθήνα και εντάχθηκαν στον μηχανισμό τον Ασυρμάτων.[εκκρεμεί παραπομπή]
Δράση μετά την Κατοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη φυλακή της Καλλιθέας ήταν στο ίδιο κελί με τον Νίκο Μπελογιάννη[3]. Ο Λαζαρίδης δεν εκτελέστηκε λόγω του νεαρού της ηλικίας του και της αντιστασιακής δράσης του πατέρα του. Το 1966 αποφυλακίσθηκε[2] και επανασυνδέθηκε με την οικογένεια του. Το 1967, η μητέρα του εξορίστηκε από τη Χούντα των συνταγματαρχών ως αντιφρονούσα. Ο Λαζαρίδης κατάφερε να αποφύγει τη σύλληψη και ζούσε στην παρανομία.
Ιδεολογική μεταστροφή και αποκήρυξη του ΚΚΕ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποχώρησε από το ΚΚΕ το 1975 και από τότε το αποκηρύττει δημόσια.
Το 1989 κυκλοφόρησε το έργο του "Ευτυχώς Ηττηθήκαμε Σύντροφοι" στο οποίο ασκεί αυτοκριτική στην πορεία του μέσα στο ΚΚΕ και ειδικά στην περίοδο 1944-1952 για την οποία αναφέρει: «Αν είχαμε πάρει την εξουσία στον Εμφύλιο εμείς οι αριστεροί η χώρα μας,η πατρίδα μας, θα είχε μετατραπεί σε δεύτερη Αλβανία».
Το 2003, έλαβε χώρα στη Μακρόνησο επετειακή συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Θεοδωράκης είχε δηλώσει πριν τη συναυλία ότι την κάνει για να τιμήσει τους συντρόφους του που ήταν κρατούμενοι στη Μακρόνησο. Ο Τάκης Λαζαρίδης έστειλε επιστολή "Συλλυπητήρια για τη φιέστα στη Μακρόνησο" [4] στον συνθέτη στην οποία ασκούσε έντονη κριτική στην απόφαση του Θεοδωράκη για τη συγκεκριμένη συναυλία. Ο Θεοδωράκης τού απάντησε πως "συμφιλίωση δεν επιτυγχάνεται χωρίς μνήμη".
Στις ευρωεκλογές του 2019 ήταν υποψήφιος με το κόμμα Δημοκρατική Ευθύνη.
Συγγραφικό Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι. Αθήνα: Ελληνική Ευρωεκδοτική. 1988.
- Απλά μαθήματα ιστορίας. Αθήνα: Παπαζήση. 1988. ISBN 978-960-02-1308-9.
- Αναγκαστική προσγείωση. Αθήνα: Πελασγός. 2008. ISBN 978-960-52-2-2307.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Σταυρόπουλος, Λάμπρος (2 Απριλίου 2017). «Τάκης Λαζαρίδης: «Ο Τσίπρας είναι άξιος διάδοχος του Ζαχαριάδη, του Σιάντου και του Ιωαννίδη»». tovima.gr. Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Καρκαγιάννης, Αντώνης (25 Μαΐου 2008). «Τάκης Λαζαρίδης: «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι»». kathimerini.gr. Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Η κυρία Έλλη Παππά για την εκτέλεση του Μπελογιάννη». tanea.gr. ΤΑ ΝΕΑ. 6 Μαΐου 1998. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Φιέστα στη Μακρόνησο». users.uoa.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020.