Τάσος Αναστασιάδης (πετοσφαιριστής)
![]() ![]() | ||
Προσωπικά στοιχεία | ||
Πλήρες όνομα | Αναστάσιος Αναστασιάδης | |
Υπηκοότητα | Ελλάδα | |
Ημερ. γέννησης | 26 Νοεμβρίου 1982 | |
Τόπος γέννησης | Θεσσαλονίκη, Ελλάδα | |
Ύψος | 1.90 μ. | |
Θέση | Πασαδόρος | |
Στοιχεία συλλόγου | ||
Σύλλογος | ![]() | |
Σύλλογοι | ||
1993–2000 ![]() 2000–2004 ![]() 2004–2005 ![]() 2005–2010 ![]() 2010–2011 ![]() 2011–2014 ![]() 2014–2015 ![]() 2015–2016 ![]() 2016–2017 ![]() 2016–2017 ![]() 2017–2018 ![]() 2018–2020 ![]() 2020–2021 ![]() 2021–2022 ![]() 2022–2023 ![]() 2022–2023 ![]() | ||
Διακρίσεις και βραβεύσεις | ||
1 Κύπελλο Ελλάδας | ||
1Ενημέρωση: 09.06.2023 |
Ο Τάσος Αναστασιάδης (26 Νοεμβρίου 1982, Θεσσαλονίκη) είναι Έλληνας πετοσφαιριστής που αγωνίζεται στη θέση του πασαδόρου.
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τάσος Αναστασιάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε την ασχολία του με το βόλεϊ το 1993 σε ηλικία 11 ετών, από τις ακαδημίες του Ορφέα Ηλιούπολης Θεσσαλονίκης (μετέπειτα Γ.Σ. Ηλιούπολης), στον οποίο παρέμεινε μέχρι το 2000. Στη συνέχεια αγωνίστηκε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια στον Μακεδονικό Νεαπόλεως (2000-2004). Το καλοκαίρι του 2004 πήρε μεταγραφή για τον Άρη Θεσσαλονίκης, στον οποίο παρέμεινε για μία περίοδο. Τα έτη 2005 έως 2010 αγωνίστηκε για την ομάδα του Π.Ο. Μουδανιών, την επόμενη χρονιά (2010-2011) επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη αγωνιζόμενος με τον Επίκουρο Πολίχνης, και τα έτη 2011 έως 2014 έπαιξε για την Νίκη Αιγινίου, με την οποία την 2011-12 κατέκτησε το Πρωτάθλημα της Α΄2 κατηγορίας και ταυτόχρονα την άνοδο στην Βόλεϊ Λιγκ,[1] στην οποία αγωνίστηκε τις δύο επόμενες περιόδους.
Το καλοκαίρι του 2014 πήρε μεταγραφή για τον ΠΑΟΚ, κατακτώντας το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδας, που υπήρξαν οι πρώτοι τίτλοι του Δικεφάλου του Βορρά, αλλά και οι πρώτοι τίτλοι του Τάσου Αναστασιάδη,[2] συμμετέχοντας έτσι στην απαρχή της εμφάνισης της ομάδας της Συμπρωτεύουσας στο προσκήνιο της ελληνικής πετοσφαίρισης.
Την επόμενη αγωνιστική περίοδο (2015-2016) επέστρεψε στη Νίκη Αιγινίου,[3] και τον Αύγουστο του 2016 υπέγραψε στον Α.Ο. Ορεστιάδας,[4] αλλά τα οικονομικά προβλήματα της ομάδας του Έβρου τον ανάγκασαν να αποχωρήσει τον Νοέμβριο επικαλούμενος οικογενειακούς λόγους,[5] οπότε επέστρεψε στην αγαπημένη του Θεσσαλονίκη, αγωνιζόμενος στον Ηρακλή, από τον οποίο όμως αποχώρησε για επαγγελματικούς λόγους στο τέλος Μαρτίου.[6]
Στην καριέρα του Τάσου Αναστασιάδη ακολούθησαν κατά σειρά ο Πήγασος Πολίχνης (2017-18), ο Μακεδονικός Νεαπόλεως (2018-20), ο Πιερικός Κατερίνης (2020-21),[7] ο Αριστοτέλης Σκύδρας (2021-22) και ξανά τον Αύγουστο του 2022 ο Άρης Θεσσαλονίκης.[8] Στους κιτρινόμαυρους παρέμεινε μέχρι τον Ιανουάριο του 2023, οπότε υπέγραψε στον συμπολίτη Ηρακλή.[9]
Τίτλοι - Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 2011-12 (Νίκη Αιγινίου)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αποτελέσματα - Βαθμολογία Α΄2 Ανδρών 2011-12 www.volleynews.gr Αρχειοθετήθηκε 2021-08-22 στο Wayback Machine.
- ↑ Το πρώτο κύπελλο του Αναστασιάδη www.volleynews.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-01-16 στο Wayback Machine.
- ↑ «Στη Νίκη Αιγινίου ο Αναστασιάδης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2015. paokvoice.com
- ↑ Ο Αναστασιάδης νέο απόκτημα του Α.Ο.Ο. www.volleyplanet.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-06-09 στο Wayback Machine.
- ↑ Χαμός στην Ορεστιάδα sportsfeed.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-06-09 στο Wayback Machine.
- ↑ Αποχώρησε ο Αναστασιάδης www.iraklis1908.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-06-09 στο Wayback Machine.
- ↑ Στον Πιερικό ο Αναστάσιος Αναστασιάδης katerinisport.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-06-09 στο Wayback Machine.
- ↑ Ο Τάσος Αναστασιάδης στον Άρη (2022) arisac.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-06-09 στο Wayback Machine.
- ↑ Στα κυανόλευκα ο Αναστασιάδης www.iraklis1908.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-01-19 στο Wayback Machine.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι - Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τάσος Αναστασιάδης: Στοιχεία καριέρας greekvolley.eu
- Τάσος Αναστασιάδης: Ατομικά στοιχεία - Διακρίσεις - Ομάδες καριέρας volleybox.net
- Τάσος Αναστασιάδης: «Η Νίκη Αιγινίου αντέχει τον ανταγωνισμό με παραδοσιακές δυνάμεις» (Συνέντευξη) www.volleyleague.gr Αρχειοθετήθηκε 2015-04-03 στο Wayback Machine.