Τίμοθι Χάτον
| Τίμοθι Χάτον | |
|---|---|
.jpg) | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Timothy Hutton (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 16 Αυγούστου 1960[1][2][3] Μαλιμπού |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | Fairfax High School |
| Ιδιότητα | ηθοποιός, σκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός ταινιών, σεναριογράφος[4] και παραγωγός ταινιών[5] |
| Σύζυγος | Ντέμπρα Ουίνγκερ (1986–1990)[6] και Ορόρ Ζισκάρ Ντεστέν (2000–2009)[7][8] |
| Σύντροφος | Ντέμι Μουρ |
| Γονείς | Τζιμ Χάτον και Maryline Pool[9] |
| Συγγενείς | Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν |
| Βραβεύσεις | Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου (1980), Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού (1981) και Χρυσή Σφαίρα Β' Ανδρικού Ρόλου - κινηματογραφική ταινία (1981) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τίμοθι Τάρκιν Χάτον (αγγλικά: Timothy Tarquin Hutton, γεν. 16 Αυγούστου 1960) [10] είναι Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης. Είναι ο νεότερος αποδέκτης Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου, το οποίο κέρδισε σε ηλικία 20 ετών για την ερμηνεία του ως Κόνραντ Τζάρετ στο Συνηθισμένοι άνθρωποι (Ordinary People, 1980). Ο Χάτον έχει από τότε εμφανιστεί τακτικά σε ταινίες μεγάλου μήκους και στην τηλεόραση, με πρωταγωνιστικούς ρόλους στο δράμα Ταπς, η σάλπιγγα της ανταρσίας (Taps, 1981), στην κατασκοπευτική ταινία Το γεράκι κι ο χιονάνθρωπος (The Falcon and the Snowman, 1985) και στην ταινία τρόμου Το σκοτεινό εγώ (The Dark Half, 1993), μεταξύ άλλων.
Μεταξύ 2000 και 2002, ο Χάτον πρωταγωνίστησε ως Άρτσι Γκούντγουιν στη δραματική σειρά του A&E A Nero Wolfe Mystery. Μεταξύ 2008 και 2012, πρωταγωνίστησε ως στη δραματική σειρά του TNT Leverage. Έπαιζε επίσης έναν ρόλο στον πρώτο κύκλο της δραματικής σειράς του Amazon Jack Ryan.
Τα πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τίμοθι Χάτον γεννήθηκε στο Μαλιμπού της Καλιφόρνιας. Πατέρας του ήταν ο ηθοποιός Τζιμ Χάτον. Η μητέρα του, Μέριλιν Άνταμς (το γένος Πουλ), ήταν δασκάλα. Οι γονείς του χώρισαν όταν ο Χάτον ήταν τριών ετών και η μητέρα του πήρε τον ίδιο και τη μεγαλύτερη αδερφή του, τη Χάιντι (γεν. 1959), μαζί της στη Βοστώνη και στη συνέχεια στη γενέτειρά της, το Χάργουιντον του Κονέκτικατ. [11] Η οικογένεια επέστρεψε στην Καλιφόρνια όταν ο Χάτον ήταν 12 ετών.
«Πολλοί πιστεύουν ότι επειδή ο πατέρας μου ήταν ηθοποιός, προέρχομαι από το μεγάλο υπόβαθρο του σόου μπίζνες», είπε ο Χάτον στον Μπρους Κουκ του περιοδικού American Film το 1981. [12]
Το 1976, όταν ήταν 15 ετών, ο Χάτον αναζήτησε τον πατέρα του και μετακόμισε μαζί του στο Λος Άντζελες. [13] Στο γυμνάσιο Φέρφαξ, ενώ έπαιζε σε μια σχολική παράσταση στο έργο Μάγκες και κούκλες, συνειδητοποίησε ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός. Με ενθάρρυνση και από τους δύο γονείς του, άρχισε να παίζει στην τηλεόραση. [12]
Στις 2 Ιουνίου 1979, ο Τζιμ Χάτον πέθανε στο Λος Άντζελες από καρκίνο του ήπατος, δύο μέρες μετά τα 45α γενέθλιά του. Το 1981, ο Χάτον ευχαρίστησε τον πατέρα του κατά τη διάρκεια της ομιλίας του για το Όσκαρ που κέρδισε για τον ρόλο του στην ταινία Συνηθισμένοι άνθρωποι. [14]
Υποκριτική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η καριέρα του Τίμοθι Χάτον ξεκίνησε με ρόλους σε αρκετές τηλεοταινίες, με πιο αξιοσημείωτη την τηλεοταινία του ABC Ένας χαμένος πόλεμος (Friendly Fire, 1979). Εκείνη τη χρονιά, έπαιξε επίσης τον γιο της Ντόνα Ριντ στην τηλεοπτική ταινία του NBC The Best Place to Be. Στη συνέχεια γύρισε δύο ταινίες για τηλεοπτικές ταινίες του CBS το 1980: Η πρώτη αγάπη (Young Love, First Love) με τη Βάλερι Μπαρτινέλι και Father Figure με τον Χαλ Λίντεν. Για την πρώτη του ερμηνεία στην ταινία μεγάλου μήκους, ως στο Συνηθισμένοι άνθρωποι (1980), ο Χάτον κέρδισε τόσο Όσκαρ όσο και Χρυσή Σφαίρα Β' Ανδρικού Ρόλου. Η ερμηνεία του του χάρισε επίσης Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού σε κινηματογραφική ταινία. Αμέσως μετά την επιτυχία του, πρωταγωνίστησε στην τηλεταινία του ABC A Long Way Home (1981) με συμπρωταγωνίστρια την Μπρέντα Βακάρο.
Η επόμενη μεγάλου μήκους ταινία του Χάτον με τίτλο Ταπς, η Σάλπιγγα της Ανταρσίας (Taps, με τους Τζορτζ Σι Σκοτ, Σον Πεν και Τομ Κρουζ), ήταν δημοφιλής στους κριτικούς και το κοινό, αλλά τα επόμενα χρόνια, οι ταινίες του, όπως Iceman, Daniel, Turk 182, Ο παράδεισος δεν μπορεί να περιμένει (Made in Heaven) και Επικίνδυνες ερωτήσεις, θανάσιμες απαντήσεις (Q & A) δεν έκαναν καλές εισπράξεις. Η μόνη σημαντική επιτυχία του ήταν το The Το γεράκι κι ο χιονάνθρωπος (The Falcon and the Snowman, 1985) στην οποία συνεργάστηκε ξανά με τον Σον Πεν.
Το 1984, σκηνοθέτησε το μουσικό βίντεο για το τραγούδι "Drive" των The Cars.
Το 1989, έκανε το ντεμπούτο του στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ δίπλα στην συμπρωταγωνίστριά του στο Συνηθισμένοι άνθρωποι, Ελίζαμπεθ Μακγκόβερν, στο έργο Love Letters.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και τη δεκαετία του 1990, ο Χάτον άρχισε να παίζει μεγάλους δεύτερους ρόλους σε ταινίες, κυρίως στο Ένας έρωτας για πάντα (Everybody's All-American) με τους Τζέσικα Λανγκ και Ντένις Κουέιντ και Ερωτικό φιλί (French Kiss) με τους Μεγκ Ράιαν και Κέβιν Κλάιν. Το 1996, πρωταγωνίστησε στη δημοφιλή ταινία Όμορφα κορίτσια (Beautiful Girls) παίζοντας στο πλευρό της 14χρονης Νάταλι Πόρτμαν σε έναν από τους πρώτους σημαντικούς της κινηματογραφικούς ρόλους.
Προχωρώντας στην τηλεόραση, πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά A Nero Wolfe Mystery (2001–2002).
Ο Χάτον πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά Leverage από το 2008 έως το 2012, όπου έπαιζε τον πρώην ανακριτή ασφαλιστικής εταιρείας Νέιτ Φορντ, ο οποίος ηγήθηκε μιας ομάδας κλεφτών που ενεργούσαν ως σύγχρονοι Ρομπέν των Δασών.
Το 2014, ο Χάτον πήρε έναν ρόλο στο πλευρό της Φελίσιτι Χάφμαν στο αστυνομικό δράμα του ABC Αμερικάνικο έγκλημα (American Crime). [15] Τη σεζόν 2018-2019 προστέθηκε στο καστ της σειράς How to Get Away with Murder.
Άλλες ασχολίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χάτον είναι ένας από τους ιδιοκτήτες του εστιατορίου και του μπαρ PJ Clarke's στη Νέα Υόρκη. Το 2003 έγινε πρόεδρος του Players, μιας λέσχης ηθοποιών της Νέας Υόρκης, αλλά παραιτήθηκε τον Ιούνιο του 2008 λόγω της δουλειάς που τον κρατούσε στο Λος Άντζελες. Έχει κάνει επίσης μερικές σηνοθετικές απόπειρες, η γνωστότερη από τις οποίες είναι το μουσικό βίντεο για το επιτυχημένο σινγκλ των Cars "Drive" το 1984. Το 2010, σκηνοθέτησε το μουσικό βίντεο για το "The House Rules" του Κρίστιαν Κέιν.
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χάτον έχει παντρευτεί δύο φορές. Ο πρώτος του γάμος (1986–1990) ήταν με την ηθοποιό Ντέμπρα Ουίνγκερ, με την οποία έχουν έναν γιο, τον Νόα, που γεννήθηκε το 1987.
Ο Χάτον είχε δεσμό με την Ντέμι Μουρ, [16] την Ούμα Θέρμαν [17] και την Αντζελίνα Τζολί. [18]
Το 2000, παντρεύτηκε την εικονογράφο Ορόρ Ζισκάρ Ντεστέν, ανιψιά του πρώην Γάλλου προέδρου Βαλερί Ζισκάρ Ντεστέν. Ο γιος τους, Μάιλο, γεννήθηκε στο Παρίσι το 2001. [19] Τον Ιούλιο του 2009, το US Weekly ανέφερε ότι το ζευγάρι χώρισε. [20]
Ο Χάτον έγινε ελευθεροτέκτονας της στοάς νο. 698 στη Νέα Υόρκη το 2005. [21]
Τον Μάρτιο του 2020, η Σέρα Τζόνστον, πρώην μοντέλο και ηθοποιός, κατηγόρησε τον Χάτον ότι τη βίασε το 1983, όταν ήταν 14 ετών. [22] Η Τζόνστον υπέβαλε μήνυση κατά του Χάτον στο αστυνομικό τμήμα του Βανκούβερ. [23] Ο Χάτον, ο οποίος ήταν 22 ετών όταν συνέβη το υποτιθέμενο περιστατικό, αρνήθηκε «εντελώς και κατηγορηματικά» τις κατηγορίες και υπέβαλε μήνυση κατά της Τζόνστον για εκβιασμό. [24] Τον Ιούλιο του 2021, οι καναδικές αρχές έκλεισαν την έρευνα για τις κατηγορίες της Τζόνστον χωρίς να απαγγείλουν κατηγορίες. [25]
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Ελληνικός τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|---|
| 1965 | Never Too Late | Ποτέ δεν είναι αργά | παιδί που τρέχει προς τον πατέρα του |
| 1980 | Ordinary People | Συνηθισμένοι άνθρωποι | Kόνραντ Τζάρετ |
| 1981 | Teenage Suicide: Don't Try It! | αφηγητής | |
| Taps | Ταπς, η σάλπιγγα της ανταρσίας | δόκιμος Μπράιαν Μόρλαντ | |
| 1983 | Daniel | Ντάνιελ Άιζακσον | |
| 1984 | Iceman | δρ. Στάνλεϊ Σέπαρντ | |
| 1985 | The Falcon and the Snowman | Το γεράκι κι ο χιονάνθρωπος | Κρίστοφερ Μπόις |
| Turk 182 | Τζίμι Λιντς | ||
| 1987 | Made in Heaven | Ο παράδεισος δεν μπορεί να περιμένει | Μάικ Σι / Έλμο Μπαρνέτ |
| 1988 | A Time of Destiny | Στη θύελλα του πάθους | Τζακ |
| Betrayed | Το στίγμα της προδοσίας | ζογκλέρ | |
| Everybody's All-American | Ένας έρωτας για πάντα | Νόνι (Κέικ) Μακάσλιν | |
| 1989 | Torrents of Spring | Χείμαρροι της άνοιξης | Ντιμίτρι Σάνιν |
| 1990 | Q&A | Επικίνδυνες ερωτήσεις, θανάσιμες απαντήσεις | βοηθός εισαγγελέα Αλοΐσιους Φράνσις Ράιλι |
| 1992 | Strangers | Τομ | |
| 1993 | The Temp | Μυστηριώδη εγκλήματα | Πίτερ Ντερνς |
| The Dark Half | Το σκοτεινό εγώ | Θαντ Μπόμοντ / Τζορτζ Σταρκ | |
| 1995 | French Kiss | Ερωτικό φιλί | Τσάρλι Λίτον |
| The Last Word | Ύποπτος κόσμος | Μάρτιν Ράιαν | |
| 1996 | Beautiful Girls | Όμορφα Κορίτσια | Γουίλι Κόνγουεϊ |
| Mr. and Mrs. Loving | Ρίτσαρντ Λάβινγκ | ||
| The Substance of Fire | Mάρτιν Γκέλντχαρτ | ||
| 1997 | City of Industry | Η προδοσία | Λι Ίγκαν |
| Playing God | Ξεπερνώντας τα όρια | Ρέιμοντ Μπλόσομ | |
| 1999 | The General's Daughter | Η κόρη του στρατηγού | συνταγματάρχης Γουίλιαμ Κεντ |
| Deterrence | Η απειλή | Μάρσαλ Τόμσον | |
| 2000 | Just One Night | Άιζακ Άλντερ | |
| 2002 | Sunshine State | Ηλιόλουστη πολιτεία | Tζακ Μίντοους |
| 2004 | Secret Window | Μυστικό παράθυρο | Tεντ Μίλνερ |
| Kinsey | Kinsey - Ας μιλήσουμε για το σεξ | Πολ Γκέμπχαρντ | |
| 2005 | Turning Green | Mπιλ | |
| 2006 | Last Holiday | Mάθιου Κράγκεν | |
| Stephanie Daley | Το μυστικό της Στέφανι Ντέιλι | Πολ Κρέιν | |
| The Kovak Box | Μόνη λύση ο θάνατος | Ντέιβιντ Νόρτον | |
| Heavens Fall | Σάμιουελ Λίμποβιτς | ||
| Falling Objects | Όσκαρ Πίτερς | ||
| Off the Black | κύριος Τίμπελ | ||
| The Good Shepherd | Ο καθοδηγητής | Tόμας Γουίλσον | |
| 2007 | The Last Mimzy | Nτέιβιντ Γουάιλντερ | |
| When a Man Falls in the Forest | Παράλληλες ζωές | Γκάρι Φιλντς | |
| 2008 | The Alphabet Killer | Ρίτσαρντ Λετζ | |
| Reflections | Τομ | ||
| Lymelife | Ξινή ζωή | Τσάρλι Μπραγκ | |
| 2009 | Broken Hill | Τζορτζ Μακ Άλπιν | |
| The Killing Room | Το δωμάτιο του τρόμου | Κρόφορντ Χάινς | |
| Brief Interviews with Hideous Men | Σύντομες συνεντεύξεις με αποκρουστικούς άντρες | νούμερο 30 | |
| Multiple Sarcasms | Πολλαπλοί σαρκασμοί | Γκέιμπριελ | |
| Serious Moonlight | Με το ζόρι μαζί | Ίαν | |
| 2010 | The Ghost Writer | Αόρατος συγγραφέας | Σίντεϊ Κρολ |
| 2013 | Louder Than Words | Μπρους Κομίνσκι | |
| 2015 | #Horror | δρ Μάικλ Γουάιτ | |
| 2017 | All the Money in the World | Όλα τα λεφτά του κόσμου | Όσβαλντ Χιντζ |
| 2018 | Beautiful Boy | Ένα όμορφο αγόρι | δρ Μπράουν |
| 2020 | The Glorias | Λίο Στάινεμ |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6m62nqh. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 46122. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2019.
- ↑ film/2008/dec/28/1.
- ↑ celebritybabies
.people .com /2008 /11 /28 /timothy-hutton /. - ↑ «"It's Over!"» (Αγγλικά) Jann Wenner, a360media. Νέα Υόρκη. 20 Ιουλίου 2009.
- ↑ 9,0 9,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ «Timothy Hutton». Encyclopedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021.
- ↑ Gritten, David (8 Φεβρουαρίου 1982). «Riding on Taps, Teens and Talent». People. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021.
- ↑ 12,0 12,1 Cook, Bruce, "Doing What Comes Naturally." American Film, March 1981, pp. 62–65 and 74.
- ↑ "Timothy Hutton is Too Good to Be True," Rolling Stone, February 1982
- ↑ Hutton, Timothy. «Academy Award Acceptance Speech, March 31, 1981». oscars.org. Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ Andreeva, Nellie. «ABC New Series Pickups: 'Selfie', 'Forever', Galavant', 'Whispers', 'How To Get Away With Murder', 'American Crime', 'Black-ish', Jeff Lowell Comedy». Deadline.com. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2014.
- ↑ «Show Biz Q&A». Public Opinion. February 17, 1984. https://www.newspapers.com/newspage/449919553/. «"Demi and husband musician Freddy Moore separated a few months ago, and Demi has been seeing eligible and wonderful Tim Hutton."»
- ↑ E! True Hollywood Story: "Uma Thurman" (April 18, 2004)
- ↑ Cahalan, Susannah (August 1, 2010). «Angelina: The girl with the bangin' tattoo». The New York Post. http://www.nypost.com/p/news/opinion/books/angelina_the_girl_with_the_bangin_450OLpMC69EF5uiO5oJurO. Ανακτήθηκε στις August 28, 2010.
- ↑ Hampson, Sarah. Timothy Hutton interview, The Toronto Globe and Mail (December 28, 2002).
- ↑ "It's Over!" US Weekly (July 20, 2009).
- ↑ Lotven, Amy (17 Μαρτίου 2005). «Masons Seek New Members As Elder Brothers Pass On». Queens Chronicle Newspaper. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2012.
- ↑ Aurthur, Kate· Vary, Adam B. (2 Μαρτίου 2020). «Oscar-Winning Actor Timothy Hutton Raped Me When I Was 14, Says Canadian Ex-Model». Buzzfeed News. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2020.
- ↑ Crucchiola, Jordan (2 Μαρτίου 2020). «A Canadian Woman Says Timothy Hutton Raped Her When She Was 14». Vulture. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2020.
- ↑ Aquilina, Tyler (2 Μαρτίου 2020). «Timothy Hutton denies allegation that he raped a 14-year-old girl in 1983». Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2020.
- ↑ «Timothy Hutton to Face No Charge for 1983 Rape Allegation». Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τίμοθι Χάτον στην IMDb
- Τίμοθι Χάτον στο Internet Broadway Database (Αγγλικά)