Τζάκι Γκλίσον
| Τζάκι Γκλίσον | |
|---|---|
 Ο Τζάκι Γκλίσον το 1961 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jackie Gleason (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 26 Φεβρουαρίου 1916[1][2][3] Μπρούκλιν[4] |
| Θάνατος | 24 Ιουνίου 1987[1][2][3] Φορτ Λόντερντεϊλ[5] |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος του ήπατος και καρκίνος εντέρου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Our Lady of Mercy Catholic Cemetery[6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[7] |
| Σπουδές | John Adams High School |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός ταινιών σεναριογράφος ηθοποιός θεάτρου ηθοποιός τηλεόρασης συνθέτης[8] κωμικός |
| Περίοδος ακμής | 1941 - 1986 |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ρεπουμπλικανικό Κόμμα |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Marilyn Taylor (1975–1987)[9] |
| Τέκνα | Linda Miller |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Βραβεία Peabody βραβείο Τόνυ καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μιούζικαλ (1960) Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[10] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τζάκι Γκλίσον (αγγλικά: Jackie Gleason, 26 Φεβρουαρίου 1916 - 24 Ιουνίου 1987) ήταν Αμερικανός κωμικός ηθοποιός, συνθέτης και μουσικός. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής ως οικοδεσπότης τηλεοπτικών εκπομπών και πρωταγωνιστής σε κωμικές σειρές. Στον κινηματογράφο, προτάθηκε για Όσκαρ για τον ρόλο του στην ταινία Ο κόσμος είναι δικός μου (1961) δίπλα στον Πωλ Νιούμαν και συμμετείχε στο Ο ατσίδας και το λαγωνικό (1977) δίπλα στον Μπαρτ Ρέινολντς.[11]
Το 1950 κέρδισε το Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Κωμική Σειρά. Το 1964 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Χρυσές Σφαίρες Καλύτερου ηθοποιού σε τηλεοπτική σειρά.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παιδική ηλικία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τζον Χέρμπερτ Γκλίσον γεννήθηκε το 1916 στο Μπούσγουικ, μια γειτονιά στα βόρεια του δήμου του Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Οι γονείς του κατάγονταν από την Ιρλανδία. Τον Δεκέμβριο του 1925 ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια και η μητέρα του, η οποία πέθανε το 1935, τον μεγάλωσε μόνη. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Κλέμεντ, πάντα αδύναμος και άρρωστος, πέθανε όταν ο Τζάκι ήταν μόλις τριών ετών. Μετά την αποχώρηση του πατέρα του, ο νεαρός Τζάκι έκανε διάφορες δουλειές για να συντηρήσει τη μητέρα του και εγκατέλειψε το σχολείο, χωρίς να το τελειώσει ποτέ. Μεγαλώνοντας στις φτωχογειτονιές του Μπρούκλιν, ο Γκλίσον παρακολουθούσε συχνά παραστάσεις βοντβίλ, μια συνήθεια που τροφοδότησε την αποφασιστικότητά του να κάνει καριέρα στη σκηνή.[12]
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην αρχή της σταδιοδρομίας του άρχισε να παίζει σε διάφορα θέατρα ως κομπάρσος και κασκαντέρ και αργότερα ντιτζέϊ και κωμικός σε τοπικά νυχτερινά κέντρα. Ένας φίλος τον βοήθησε να βρει δουλειά ως κωμικός στο Ρίντινγκ της Πενσυλβάνια, όπου ο μισθός του μόλις και μετά βίας κάλυπτε τις μετακινήσεις του και τα έξοδα διαβίωσής του. Παρ' όλα αυτά, σύντομα κατάφερε να κάνει μια επιτυχημένη καριέρα ως κωμικός, να συνεργαστεί με πολλά διάσημα θέατρα και κινηματογραφικά στούντιο, να παίξει στην τηλεόραση και να ασχοληθεί με μουσικές δραστηριότητες.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1940, ο ιδιοκτήτης της κινηματογραφικής εταιρείας παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών Warner Brothers Τζακ Γουόρνερ τον πρόσεξε και του υπέγραψε συμβόλαιο για 250 $ την εβδομάδα. Ωστόσο, ο υπέρβαρος ηθοποιός παρέμεινε αρχικά μόνο ηθοποιός σε κωμικούς δεύτερους ρόλους στη δεκαετία του 1940.[13]
Η μεγάλη επιτυχία του Τζάκι Γκλίσον ήρθε μέσω της τηλεόρασης τη δεκαετία του 1950. Έγινε διάσημος για τον ρόλο του ως ο κωμικός οδηγός λεωφορείου Ραλφ Κράμντεν στην τηλεοπτική σειρά The Honeymooners (Νεόνυμφοι), η οποία προβλήθηκε για πρώτη φορά μεταξύ 1955 και 1956, μια από τις πρώτες τηλεοπτικές εκπομπές των ΗΠΑ που απεικόνισε παντρεμένα ζευγάρια της εργατικής τάξης, καθώς η σειρά εκτυλίσσεται ως επί το πλείστον σε πολυκατοικία του Μπρούκλιν. Τον ρόλο συνέχισε να επαναλαμβάνει σε σκετς ακόμη και μετά το τέλος της σειράς. Συνολικά, από το 1952 έως το 1970, συμμετείχε σε πολλές δημοφιλείς τηλεοπτικές εκπομπές με το όνομά του στον τίτλο, ειδικά στο τηλεοπτικό κανάλι CBS η τηλεοπτική του εκπομπή The Jackie Gleason Show τον έκανε έναν από τους κορυφαίους Αμερικανούς διασκεδαστές της δεκαετίας του 1950 και του 1960. Το 1959 κέρδισε το βραβείο Tόνυ για την ερμηνεία του στο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ Take Me Along.[14]
Ο Γκλίσον ήταν γνωστός για την αποστροφή του στις πρόβες. Ακόμη και στις «ζωντανές» εκπομπές πάντα ήθελε να παίζει τις σκηνές μόνο μια φορά και να αυτοσχεδιάζει. Συχνά σχεδίαζε τους χαρακτήρες του με βάση τη συμπεριφορά των τυπικών Νεοϋορκέζων και η κωμωδία του συνίστατο σε ένα μείγμα χιουμοριστικής συμπεριφοράς και λεκτικού χιούμορ.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 έγραψε πολλά μουσικά κομμάτια που ήταν πολύ δημοφιλή εκείνη την εποχή. Τα ηχογράφησε με την ορχήστρα του στην δισκογραφική εταιρεία Capitol Records και αρχικά συνδέθηκαν με την τηλεοπτική σειρά Music for the Love Hours. Κυκλοφόρησε τακτικά άλμπουμ μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960 στα οποία συμμετείχαν επίσης γνωστοί μουσικοί της τζαζ (ο Γκλίσον ήταν λάτρης της τζαζ). Συνολικά ηχογράφησε 43 άλμπουμ και κέρδισε χρυσούς δίσκους για LP με τις μεγαλύτερες πωλήσεις με τα άλμπουμ Music for Lovers Only (1953) και Music to Make You Misty (1955).
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ο Γκλίσον συνέχισε να συμμετέχει σε τηλεοπτικές εκπομπές βαριετέ και να ασχολείται με τη μουσική. Συγχρόνως συμμετείχε σε κινηματογραφικές ταινίες σε επιτυχημένους κινηματογραφικούς ρόλους. Μία από τις καλύτερες ερμηνείες του είναι ως παίκτης μπιλιάρδου στην ταινία Ο κόσμος είναι δικός μου (1961) δίπλα στον Πωλ Νιούμαν με την οποία έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ στην κατηγορία Β' Ανδρικού Ρόλου. Τα επόμενα χρόνια εμφανίστηκε σε αξιόλογες ταινίες όπως Requiem for a Heavyweight (Ρέκβιεμ για έναν πρωταθλητή, 1962) δίπλα στον Άντονι Κουίν, [15]Gigot (1962), [16]Papa's Delicate Condition (Η ευαίσθητη κατάσταση του μπαμπά,1963), [17]και Soldier in the Rain (Στρατιώτης στη βροχή, 1963) δίπλα στον Στηβ ΜακΚουήν. [18]Μια από τις πιο δημοφιλείς ταινίες ήταν το Smokey and the Bandit (Ο ατσίδας και το λαγωνικό, 1977) μαζί με τον Μπαρτ Ρέινολντς και τη Σάλι Φιλντ. Η τεράστια επιτυχία της οδήγησε σε δύο συνέχειες στις οποίες ο Γκλίσον επανέλαβε την ερμηνεία του ως λαγωνικό δηλαδή ως σερίφης της κομητείας του Τέξας Μπάφορντ Τζάστις. [19]
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τζάκι Γκλίσον παντρεύτηκε τρεις φορές και είχε δύο κόρες με την πρώτη του γυναίκα, τη Τζέραλντιν (γεννημένη το 1940) και τη Λίντα (γεννημένη το 1942). Πέθανε το 1987 στο Φορτ Λόντερντεϊλ της Φλόριντα από καρκίνο του παχέος εντέρου και του ήπατος.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 138945334. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 134598172. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jackie-Gleason. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 1596. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2023.
- ↑ CONOR.SI. 128726627.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2023.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021.
- ↑ . «jackiegleason.com/bio».
- ↑ . «imdb.com/Jackie Gleason/bio/».
- ↑ . «britannica.com/biography/Jackie-Gleason».
- ↑ . «masterworksbroadway.com/music/take-me-along-original-broadway-cast-recording-1959/».
- ↑ . «imdb.com/Requiem for a Heavyweight/1962».
- ↑ . «imdb.com/Gigot/1962».
- ↑ . «imdb.com/Papa's Delicate Condition (1963)».
- ↑ . «imdb.com/Soldier in the Rain/1963».
- ↑ . «walkoffame.com/jackie-gleason/».