Τζάνγκο Ράινχαρντ
| Τζάνγκο Ράινχαρντ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Django Reinhardt (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 23 Ιανουαρίου 1910[1][2][3] Ποντ α Σελ |
| Θάνατος | 16 Μαΐου 1953[1][2][3] Σαμουά-συρ-Σεν |
| Αιτία θανάτου | ενδοεγκεφαλική αιμορραγία |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Cemetery of Samois-sur-Seine[4] |
| Ψευδώνυμο | Django |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[5] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[6] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κιθαρίστας συνθέτης[7] παίκτης πάντζο μουσικός της τζαζ κιθαρίστας τζαζ |
| Περίοδος ακμής | 1928 - 1953 |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Henri Baumgartner Μπαμπίκ Ράινχαρντ |
| Αδέλφια | Joseph Reinhardt |
| Συνεργάτης | Albert Piguilhem και Alex Caturegli |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τζάνγκο Ράινχαρντ (Django Reinhardt, 23 Ιανουαρίου 1910 - 16 Μαΐου 1953) ήταν πρωτοποριακός βιρτουόζος κιθαρίστας της τζαζ και συνθέτης, που ξεχώρισε για την τεχνική και τη δεξιοτεχνία του, ενώ εφηύρε ένα εντελώς νέο στυλ τεχνικής τζαζ κιθάρας, που πλέον είναι μουσική παράδοση στη γαλλική τσιγγάνικη κουλτούρα. Ανάμεσα στις δημοφιλέστερες συνθέσεις του οι οποίες θεωρούνται πλέον κλασικά κομμάτια της τζαζ μουσικής, είναι τα "Minor Swing", "Daphne", "Belleville", "Djangology", "Swing '42", "Nuages".
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παιδική ηλικία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ζαν Τζάνγκο Ράινχαρντ[8] γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1910 στη Liberchies, μια μικρή πόλη στο ανατολικό Βέλγιο, από τσιγγάνους γονείς. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του χρόνων σε καταυλισμούς των Ρομά κοντά στο Παρίσι, παίζοντας μπάντζο, κιθάρα και βιολί από μικρή ηλικία. Ήδη στα 13 του, ο Ράινχαρντ ήταν σε θέση να βγάζει τα προς το ζην από τη μουσική.
Τραυματισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην ηλικία των 18, τραυματίστηκε από πυρκαγιά στο τροχόσπιτο που έμενε με την πρώτη του σύζυγο. Ο ίδιος υπέστη εγκαύματα 1ου και 2ου βαθμού σε πολλά μέρη του σώματός του, ενώ το τρίτο και τέταρτο από τα δάχτυλα του αριστερού χεριού του έμειναν μερικώς παράλυτα. (παράμεσος & μικρός). Έτσι, αναγκάστηκε να επανέλθει στην οργανοπαιξία με έναν εντελώς νέο τρόπο. Έπαιζε όλα τα κιθαριστικά σόλο του με τα δύο δάχτυλα, και χρησιμοποιούσε τα δύο τραυματισμένα μόνο για την απόδοση συγχορδιών.[9] Η περίοδος μεταξύ των ετών 1929 και 1933 ήταν καθοριστική για την εξέλιξή του. Εγκατέλειψε το μπάντζο υπέρ της κιθάρας, ενώ επηρεάστηκε από τις μουσικές των Έντι Λανγκ και Τζο Βενούτι, Λούις Άρμστρονγκ, Ντιούκ Έλινγκτον. Το 1933[10], συναντιέται με το βιολιστή Stéphane Grappelli, με τον οποίο το 1934 σχηματίζουν στο Παρίσι το Quintette du Hot Club de France.
Quintette du Hot Club de France
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κουϊντέτο του Hot Club de France αποτελούσαν οι Τζάνγκο Ράινχαρντ, Stéphane Grappelli, Τζόσεφ Ράινχαρντ (αδελφός του Django), Roger Chaput και Louis Vola. Οι πρώτες τους ηχογραφήσεις (Dinah, Tiger Rag, Oh Lady be Good, I Saw Stars)[11] στη μικρή δισκογραφική εταιρεία Ultraphone, προκάλεσαν αίσθηση και προχώρησαν σε δεκάδες άλλες με επιτυχία τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική.[12] Επαίξαν δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής, όπως ο Coleman Hawkins, ο Benny Carter ή ο Rex Stewart.[13] Το κουϊντέτο θεωρείται το σημαντικότερο σχήμα jazz που βασίστηκε μόνο σε έγχορδα.
Το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το 1939, βρήκε το Quintette να περιοδεύει στην Αγγλία. Ο Grappelli παρέμεινε εκεί και ο Τζάνγκο επέστρεψε στη Γαλλία για να συνεχίσει να ηχογραφεί καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου, με το κλαρινέτο του Hubert Rostaing να αντικαθιστά το βιολί του Grappelli. Μετά τον πόλεμο ωστόσο, ξανασυναντήθηκαν και ηχογράφησαν πάλι μαζί.
Ο Τζάνγκο, πιθανότατα λόγω της φήμης και του ταλέντου του, κατάφερε να αποφύγει - αν και τσιγγάνος - τη σύλληψη από τους ναζί τα χρόνια της γερμανικής κατοχής.[14]
Τελευταία χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1946 περιόδευσε για σύντομο χρονικό διάστημα με τον Ντιούκ Έλινγκτον στις Η.Π.Α. αλλά οι εμφανίσεις του εκεί δεν έτυχαν ιδιαίτερα ευνοϊκής αποδοχής[15]. Κατόπιν, επιστρέφει στη Γαλλία (Φεβρουάριος 1947). Το 1949 ηχογραφεί έναν από τους σημαντικότερους δίσκους του, το Djangology.
Το 1951, αποσύρθηκε στο χωριό Samois-sur-Seine, κοντά στο Φοντενμπλό, όπου και έζησε μέχρι το θάνατό του. Συνέχισε να εμφανίζεται σε τζαζ κλαμπς στο Παρίσι, ενώ ξεκίνησε να παίζει ηλεκτρική κιθάρα, παρά τους αρχικούς δισταγμούς του προς το συγκεκριμένο όργανο. Πέθανε το 1953 από εγκεφαλική αιμορραγία[16], σε ηλικία 43 ετών.
Δισκογραφια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1945 Paris 1945
- 1947 Ellingtonia – with the Rex Stewart Band – Dial 215
- 1949 Djangology
- 1951 Django Reinhardt and the Hot Club Quintet
- 1951 At Club St. Germain
- 1953 Django Reinhardt et Ses Rythmes
- 1954 The Great Artistry of Django Reinhardt
- 1955 Django's Guitar
- 1959 Django Reinhardt and His Rhythm
- 1980 Routes to Django Reinhardt
- 1991 Django Reinhardt - Pêche à la Mouche: The Great Blue Star Sessions 1947/1953
- 1996 Imagine
- 1997 Django Reinhardt: Nuages with Coleman Hawkins
- 1998 The Complete Django Reinhardt HMV Sessions
- 2000 The Classic Early Recordings in Chronological Order (5 CD boxed set)
- 2001 All Star Sessions
- 2001 Jazz in Paris: Swing 39
- 2002 Djangology (remastered) (recorded in 1948, discovered, remastered and released by Bluebird Records)
- 2003 Jazz in Paris: Nuages
- 2003 Jazz in Paris: Nuits de Saint-Germain des-Prés
- 2004 Le Génie Vagabond
- 2005 Djangology (Bluebird)
- 2008 Django on the Radio (radio broadcasts, 1945–1953)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13898907n. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Django-Reinhardt. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 actu
.fr /societe /ces-celebrites-enterrees-en-seine-et-marne _46112692 .html. - ↑ (Γαλλικά) Encyclopédie Larousse. Εκδοτικός Οίκος Λαρούς. Δεκαετία του 1970. personnage/Jean-Baptiste_dit_Django_Reinhardt/140610.
- ↑ CONOR.SI. 17441635.
- ↑ Classical Archives. 53049. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022.
- ↑ Django: The Life and Music of a Gypsy Legend. Oxford University Press. pp. 4–5
- ↑ Delaunay, Charles (1961). Django Reinhardt. Da Capo Press. pp. 31–35
- ↑ "The Genius of Django Reinhardt" Video Documentary
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2011.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2011.
- ↑ http://camerastyloonline.wordpress.com/2010/05/28/hot-club-de-grece-jazz-sto-galliko-28-5-2010_21-00/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2011.
- ↑ http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=312697
- ↑ Delaunay, Charles (1961). Django Reinhardt. Da Capo Press. p. 160.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Djangopedia
- All About Django Reinhardt Αρχειοθετήθηκε 2011-10-27 στο Wayback Machine.
- Manouche Maestro by Paul Vernon Chester
- Django by Michael Dregni
- Gypsy Jazz Encyclopedia Αρχειοθετήθηκε 2011-09-30 στο Wayback Machine.
- Django: the Life and Times of a Gypsy Legend by Michael Dregni
- DjangoBooks.com
- Djangoinabox.com