Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζούλιους Έρβινγκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζούλιους Έρβινγκ
Προσωπικά στοιχεία
ΠροσωνύμιοDr.J
ΕθνικότηταΑμερικανική
Γέννηση22 Φεβρουαρίου 1950 (1950-02-22) (74 ετών)
Ρούσβελτ, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Ύψος2,01 μ.
Νεανικοί σύλλογοι
ΚολέγιοUMass Minutemen basketball
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1972 / Γύρος: 1ος / επιλογή: 12η από τους Μιλγουόκι Μπακς
Αθλ. καριέρα1971 - 1987
ΘέσηΣμολ φόργουορντ
Καριέρα σε συλλόγους
1971 - 1973 0 Βιρτζίνια Σκουάιρς
1973 - 1976 0 Νιου Τζέρσεϊ Νετς
1976 - 1987 0 Φιλαδέλφεια 76ερς

Ο Τζούλιους Ουίνφιλντ Έρβινγκ (αγγλικά: Julius Winfield Erving, γεννήθηκε 22 Φεβρουαρίου 1950), γνωστός με το προσωνύμιο Doctor J, είναι Αμερικανός πρώην καλαθοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίστηκε στο NBA τις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του αθλήματος.[1][2][3]

Συνέβαλε στη δημιουργία ενός θεαματικότερου στοιχείου στο παιχνίδι, ιδιαίτερα με την εντυπωσιακή αλτικότητά του και τα θεαματικά του καρφώματα, προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα από άλλους «περιπατητές του αέρα». Ο τρόπος αυτός αποτέλεσε την αρχή για τη μεταφορά του ενός σημαντικού κομματιού του παιχνιδιού σε εναέριες προσπάθειες των παικτών, [4][5] πριν από τον εμφάνιση του Μάικλ Τζόρνταν, ο οποίος στην αυτοβιογραφία του εξέφρασε το νεανικό του θαυμασμό για τον τρόπο παιχνιδιού του Έρβινγκ.[6] Έχει κατακτήσει τρία πρωταθλήματα (ABA, μόλις ένα στο NBA), τέσσερις τίτλους πολυτιμότερου παίκτη (MVP) του πρωταθλήματος (μία στο NBA) και τρεις τίτλους πρώτου σκόρερ, αγωνιζόμενος με τους Βιρτζίνια Σκουάιρς, τους Νιου Τζέρσεϊ Νετς και τους Φιλαδέλφεια 76ερς. Είναι όγδοος καλύτερος σκόρερ των αμερικανικών πρωταθλημάτων (ΝΒΑ και ΑΒΑ μαζί) με 30.026 πόντους.[7] Χαρακτηριστικό σημείο παιχνιδιού του ήταν τα καρφώματα από τη γραμμή του φάουλ στους διαγωνισμούς (κάρφωμα των έξι διασκελισμών), που στη συνέχεια εξέλιξε ο Τζόρνταν.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Έρβινγκ γεννήθηκε στο Νάσο Κάουντι της πολιτείας της Νέας Υόρκης και από 13 ετών μεγάλωσε στο Ρούζβελτ. Αγωνίστηκε για το Γυμνάσιο του Ρούσβελτ, όπου απέκτησε το προσωνύμιο Doctor J. Παρόλο που η προέλευση του ψευδωνύμου του παραμένει ασαφής, η πιο συνηθισμένη ιστορία έχει το όνομα που προέρχεται από έναν φίλο του λυκείου, ο οποίος ονόμασε τον Έρβινγκ «γιατρό» επειδή ο Έρβινγκ τον αποκάλεσε «καθηγητή». Το όνομα κόλλησε και έφτασε να καθορίζει τον τρόπο που ο Έρβινγκ «λειτούργησε» σε ένα γήπεδο μπάσκετ.[8][9] Το 1968 μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης. Σε δύο σεζόν είχε μέσο όρο 32,5 πόντους και 20,2 ριμπάουντ ανά αγώνα και ήταν ένας από τους μόλις πέντε παίκτες στο NCAA που είχε μ.ο. πάνω από 20 πόντους και 20 ριμπάουντ σε κάθε αγώνα ταυτόχρονα. Τα αριθμητικά σύνολα των 1.370 πόντων και 1.079 ριμπάουντ εξακολουθούν να παραμένουν ρεκόρ για το Πανεπιστήμιο. Εισήχθη στο UMass Athletics Hall of Fame το 1980. Ο Έρβινγκ προσχώρησε στο ΑΒΑ, αγωνιζόμενος με τους Βιρτζίνια Σκουάιρς.[10]

Βιρτζίνια Σκουάιρς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι οικονομικοί λόγοι ήταν αυτοί που τον ώθησαν στην επιλογή του. Είχε ζήσει φτωχά μέχρι τα εφηβικά χρόνια του, χωρίς πατέρα από τα τρία του, ο οποίος σκοτώθηκε σε δυστύχημα έξι χρόνια μετά, και μια μητέρα που στις αρχές της δεκαετίας του 1970 είχε ετήσιο εισόδημα έως 8.000 δολάρια. Ο ίδιος δέχθηκε πρόταση για εγγυημένο συμβόλαιο 125.000 δολαρίων για τέσσερα χρόνια και ένιωθε υποχρεωμένος να δεχθεί. Ήταν ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον.[5] Το ABA ήταν μία αρκετά πρωτοποριακή για την εποχή της Λίγκα, η οποία μεταξύ άλλων εφάρμοζε το τρίποντο, δώδεκα ολόκληρα χρόνια πριν αυτό εφαρμοστεί στο NBA, είχε όμως μικρή διάρκεια ζωής, από το 1967 ως το 1976.[11] Ο Έρβινγκ γρήγορα απέκτησε φήμη για τις ικανότητές του. Με 27,3 πόντους ανά αγώνα ηγήθηκε των Σκουάιρς και τους βοήθησε να φτάσουν στους τελικούς της περιφέρειας, όπου ηττήθηκαν από τους Νιου Τζέρσεϊ Νετς στο έκτο παιχνίδι με τον Έρβινγκ να έχει μέσους όρους 33,3 πόντους και 20,4 ριμπάουντ.[12]

Το 1972, στα ντραφτ επελέγη μόλις 12ος από τους Μιλγουόκι Μπακς αλλά τελικά αγωνίστηκε σαν δανεικός στους Ατλάντα Χοκς, όπου συνέχισε τις εντυπωσιακές εμφανίσεις, με 31,9 πόντους μέσο όρο.

Νιου Γιορκ Νετς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Σκουάιρς, όπως και πολλές άλλες ομάδες του Αμερικανικού πρωταθλήματος είχαν πολλά οικονομικά προβλήματα και έτσι αναγκάστηκαν να πουλήσουν τον καλύτερο τους παίκτη, τον Έρβινγκ, στους Νιου Τζέρσεϊ Νετς, μία κίνηση που τους οδήγησε στις τελευταίες θέσεις του πρωταθλήματος.

Ο Έρβινγκ οδήγησε τους Νετς στην κατάκτηση του πρώτου τους τίτλου το 1974 επί των Γιούτα Σταρς. Χάρη στις εντυπωσιακές εμφανίσεις του και κυρίως τον θεαματικό τρόπο παιχνιδιού του έφερνε περισσότερους οπαδούς στο γήπεδο των Νετς. Το ίδιο έτος ηγήθηκε των Νετς στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και με 34,1 πόντους μ.ο. στα πλέι οφ πήρε το βραβείου του πολυτιμότερου παίκτη (MVP).[13][14] Στα 5 χρόνια που αγωνίστηκε στο ΑΒΑ κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, τρία βραβεία MVP και τρεις τίτλους του κορυφαίου σκόρερ.[8][15] Το 1976 έγινε ο πρώτος, που έστω και σε All Star Game του ABA πάτησε στη γραμμή των προσωπικών βολών και κάρφωσε στη στεφάνι, νικώντας τον Τζορτζ Γκέρβιν.[16] Εκείνα τα χρόνια έγινε ένας πραγματικός σούπερσταρ του αθλήματος, με τη χαρακτηριστική του αφρό αφάνα και το ακόμα χαρακτηριστικότερο στυλ του, καθώς έγινε ένας απ’ τους πρώτους παίκτες που χωρίς να παίζει στη ρακέτα, κάρφωνε με χαρακτηριστική άνεση από μακρινές αποστάσεις, εργαλειποιώντας έτσι το κάρφωμα ως πραγματικό επιθετικό όπλο κι όχι απλά ως επίδειξη δύναμης.[11]

Με τους Μπρούκλιν Νετς

Φιλαδέλφεια 76ερς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Νιου Τζέρσεϊ Νετς, οι Ντένβερ Νάγκετς, οι Ιντιάνα Πέισερς και οι Σαν Αντόνιο Σπερς μπήκαν στο νέο πρωτάθλημα μπάσκετ, που ονομάστηκε ΝΒΑ. Οι Νετς με τον Έρβινγκ και το Νέιτ Άρτσιμπαλντ ήταν έτοιμοι να πρωταγωνιστήσουν σε ένα ακόμη πρωτάθλημα. Τότε οι Νιου Γιορκ Νικς προσέφεραν 4,8 εκατομμύρια δολάρια για να τον αποκτήσουν. Οι Νετς υποσχέθηκαν αύξηση στις αμοιβές του Έρβινγκ προκειμένου εκείνος να μη φύγει από την ομάδα, χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να τον πείσουν. Ο παίκτης, που πολιορκήθηκε με αθέμιτα μέσα και από τις δύο ομάδες αρνήθηκε να δουλέψει υπό αυτές τις συνθήκες και τελικά υπέγραψε με τους Φιλαδέλφεια 76ερς στις 20 Οκτωβρίου έναντι 3 εκατομμυρίων δολαρίων.[16][17]

Έκανε το ντεμπούτο του για τη νέα του ομάδα στις 22 Οκτωβρίου 1976 στην ήττα από τους Σαν Αντόνιο Σπερς με 122–118.[18] Έγινε ηγέτης και στη νέα του ομάδα έχοντα μέσους όρους στην κανονική περίοδο 21,6 πόντους και 8,5 ριμπάουντ και την οδήγησε μέχρι τους τελικούς του πρωταθλήματος, όπου ηττήθηκε από τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς με 4–2 νίκες, παρά τις δύο αρχικές νίκες της ομάδας.[19][20] Ήταν πολυτιμότερος παίκτης του All-Star Game την πρώτη του χρονιά στο NBA έχοντας 30 πόντους και 12 ριμπάουντ.[21] Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Έρβινγκ οδήγησε τους 76άρηδες σε δύο τελικούς περιφέρειας, όπου όμως γνώρισαν ισάριθμους αποκλεισμούς από τους Μπόστον Σέλτικς. Ωστόσο, γνώρισε επιτυχία εκτός γηπέδου και έγινε ένας από τους πρώτους παίκτες μπάσκετ που διαφήμισε πολλά προϊόντα και έβγαλε παπούτσι στο όνομά του. Έπαιξε επίσης στην κωμική ταινία μπάσκετ του 1979, "Το ψάρι που έσωσε το Πίτσμπουργκ".[22]

Το 1980 οι Σίξερς προχώρησαν στον τελικό του ΝΒΑ όπου ηττήθηκαν από τους Λος Άντζελες Λέικερς με 4–2. Στη σειρά αυτή των τελικών, στις 11 Μαΐου 1980, ο Έρβινγκ έβαλε το πιο ιστορικό και εμβληματικό λέι απ στην ιστορία του ΝΒΑ. Ο τότε ηγέτης της Φιλαδέλφεια στον τέταρτο τελικό του ΝΒΑ στην έδρα των Σίξερς οδήγησε την ομάδα του στη νίκη με 105–102 και στο 2–2 στη σειρά.[23][24][25] Την 1η Νοεμβρίου 1980 σε αγώνα με αντίπαλο τους Μπόστον Σέλτικς σημείωσε το ρεκόρ καριέρας του στο NBA με 45 πόντους.[26] Το 1981 και το 1982 έχασαν αντίστοιχα στα τελικά της περιφέρειας από τους Σέλτικς και στα τελικά του ΝΒΑ από τους Λέικερς. Παρά τις ήττες αυτές, ο Έρβινγκ αναδείχθηκε MVP του ΝΒΑ το 1981 και ψηφίστηκε ξανά στην πρώτη ομάδα του πρωταθλήματος του 1982.[27][28] Όμως το 1983 οι Σίξερς αποκτούν από τους Ατλάντα Χοκς τον Μόουζες Μαλόουν ως σέντερ και κορυφαίο ριμπάουντερ του ΝΒΑ και όλα αλλάζουν. Πετυχαίνουν την καλύτερη επίδοση της κανονικής περιόδου με 65–17 νίκες, κυριάρχησαν στα πλέι οφ και επικράτησαν στον τελικό των Λέικερς σαρώνοντας τη σειρά με 4–0 νίκες.[29][30] Ο Έρβινγκ διατήρησε τους εξαιρετικά στατιστικά του, σκοράροντας κατά μ.ο. 22,4 πόντους στα παιχνίδια της κανονικής περιόδου, 20 πόντους στα πλέι οφ και 18,1 πόντους (221 συνολικά) στα NBA All-Star Game.[31]

Το 1987, σε ηλικία 37 ετών αποχώρησε από την ενεργό δράση. Στα 16 χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας συμμετείχε σε όλα τα All-Star Games, ένας από τους πέντε μόνο που το έχουν καταφέρει έχοντας το μεγαλύτερο συγκριτικά αριθμό συμμετοχών.[32] Τη στιγμή της αποχώρησής του θεωρούνταν ως ένας απ’ τους 5–6 το πολύ κορυφαίους παίκτες μέχρι εκείνη τη στιγμή, ενώ και σήμερα απολαμβάνει καθολικό σεβασμό ως ένας από τους κορυφαίους 15–20 παίκτες στην ιστορία του NBA.[3][11] Είναι ένας από τους λίγους παίκτες του σύγχρονου μπάσκετ που ο αριθμός του αποσύρθηκε από δύο συλλογους: οι Μπρούκλιν Νετς (πρώην Νιου Γιορκ Νετς και Νιου Τζέρσεϊ Νετς) έχουν αποσύρει τη φανέλα του με το νούμερο 32 και οι Φιλαδέλφεια 76ερς το νούμερο 6.[33][34] Ήταν επίσης υποτιμημένος για την αμυντική προσφορά του. Αξιοπρεπής και πειθαρχημένος, ο Έρβινγκ ήταν ο ιδανικός πρεσβευτής για το άθλημά του, θέτοντας νέα πρότυπα για τον τρόπο με τον οποίο οι παίκτες ενθαρρύνονταν να συμπεριφέρονται με τα μέσα ενημέρωσης, με τους οπαδούς, με τις οικογενειακές αξίες.[8][17]

Η ζωή του μετά το μπάσκετ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη μπασκετική του καριέρα ο Έρβινγκ έγινε επιχειρηματίας και είναι ιδιοκτήτης εργοστασίου εμφιαλώσεως στη Φιλαδέλφεια. Ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Φιλαδέλφεια, παίρνοντας και επίσημα τον τίτλο του δόκτορα (Dr).

Βραβεύτηκε για τη συνεισφορά του στο άθλημα εισαγόμενοε στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame το 1993 αλλά και στους καλύτερους 50 όλων των εποχών στην επέτειο των 50 χρόνων του ΝΒΑ το 1996.[4] Το 2015 καθιερώθηκε το βραβείο Julius Erving Small Forward of the Year που απονέμεται από το Naismith Memorial Basketball Hall of Fame στον κορυφαίο άνδρα σμολ φόργουορντ του κολεγιακού πρωταθλήματος.[35] Το 2021 συμπεριλήφθηκε στην επετειακή επιλογή των 75 καλύτερων του NBA με τη συμπλήρωση 75 χρόνων ιστορίας του.[36][37]

Στατιστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα συγκεντρωτικά στατιστικά του παίκτη στο ΑΒΑ και στο ΝΒΑ:

  • 30.026 πόντοι (μ.ο. 24,2)
  • 10.525 ριμπάουντ (μ.ο. 8,2)
  • 5.176 ασίστ (μ.ο. 4,2)
  • 2.272 κλεψίματα (μ.ο. 2,0)

Πηγή: Basketball reference

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • NBA Πρωτάθλημα (1983)
  • 2 × ABA Πρωτάθλημα (1974, 1976)
  • 2 × ABA πλέι οφ MVP (1974, 1976)
  • NBA πολυτιμότερος παίκτης (1981)
  • 3 × ABA πολυτιμότερος παίκτης (1974–1976)
  • 11 × NBA All-Star (1977–1987)
  • 5 × ABA All-Star (1972–1976)
  • 2 × NBA All-Star MVP (1977, 1983)
  • 5 × All-NBA πρώτη ομάδα (1978, 1980–1983)
  • 2 × All-NBA δεύτερη ομάδα (1977, 1984)
  • 4 × All-ABA πρώτη ομάδα (1973–1976)
  • All-ABA δεύτερη ομάδα (1972)
  • ABA καλύτερη αμυντική ομάδα (1976)
  • ABA καλύτερη ομάδα ρούκι (1972)
  • 3 × ABA πρώτος σκόρερ (1973, 1974, 1976)
  • Νικητής διαγωνισμού καρφωμάτων ABA (1976)
  • Η φανέλα No. 32 αποσύρθηκε από τους Νετς
  • Η φανέλα No. 6 αποσύρθηκε από τους Σίξερς
  • Καλύτερη ομάδα ABA όλων των εποχών
  • Επετειακή ομάδα 35 χρόνων NBA
  • Επετειακή ομάδα 50 χρόνων NBA
  • Επετειακή ομάδα 75 χρόνων NBA

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «SI's 50 greatest players in NBA history». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2020. 
  2. ↑ «Knicks Legend Walt Frazier Says Wilt Chamberlain Is The GOAT Over Michael Jordan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2024. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Top 15 players in NBA history: CBS Sports ranks the greatest of all time, from West and Steph to LeBron and MJ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2023. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «All-Time #NBArank: LeBron James tops list of best small forwards». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Τζούλιους Έρβινγκ: Ο Τζόρνταν πριν από τον Μάικλ». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  6. ↑ «"I couldn't do anything!" - Michael Jordan once named the only player he couldn't dominate». Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2022. 
  7. ↑ «NBA & ABA Career Leaders and Records for Points». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2022. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «Legends profile: Julius Erving». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  9. ↑ «"Hey listen, you've got to be Dr. J" — Julius Erving revealed the story behind his famous nickname». Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2022. 
  10. ↑ «UMass Hall of Fame : JULIUS ERVING». Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2021. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 ««Air» πριν τον Τζόρνταν, «king» πριν τον Λεμπρόν – Ποιος άλλος; Ο Τζούλιους Έρβινγκ!». Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2021. 
  12. ↑ «Virginia Squires». Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2021. 
  13. ↑ «Julius Erving 1973-74 Game Log». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  14. ↑ «1972-73 New York Nets». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  15. ↑ «ΝΒΑ: Όταν ο θρυλικός "Dr. J" είπε αντίο στο μπάσκετ!». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Τζούλιους Έρβινγκ: Ο θρυλικός «Dr. J»». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «ERVING SET STANDARD FOR NBA». Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2022. 
  18. ↑ «This Week in NBA History: Week of Oct. 22». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2023. 
  19. ↑ «Julius Erving 1976-77 Game Log». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  20. ↑ «1977 NBA Finals Trail Blazers vs. 76ers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  21. ↑ «NBA Players Who Won The Most All-Star Game MVP Awards». Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2023. 
  22. ↑ «Julius Erving». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  23. ↑ «Top NBA Finals moments: Julius Erving's amazing baseline reverse layup». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  24. ↑ «Τζούλιους Έρβινγκ: 41 χρόνια από το πιο εμβληματικό lay up στην ιστορία του NBA!». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  25. ↑ «NBA 75: Our Favorite Moments of All Time». Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2021. 
  26. ↑ «The Highest Scoring Season For Michael Jordan, LeBron James, Kobe Bryant, And Other NBA Greats». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2023. 
  27. ↑ «NBA MVP Award Winners». Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2020. 
  28. ↑ «Year-by-year All-NBA Teams». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  29. ↑ «NBA : 76ers 1982-83». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  30. ↑ «SLAM's TOP 75 NBA Teams of All Time: No. 8». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2022. 
  31. ↑ «Julius Erving 1982-83 Game Log». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  32. ↑ «Only 5 Players In NBA History Made All-Star Team Every Year Of Their Careers». Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2022. 
  33. ↑ «This Date in the NBA: April». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2022. 
  34. ↑ «Top 13 NBA Players With Multiple Jerseys Retired». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. 
  35. ↑ «THE BASKETBALL HALL OF FAME : JULIUS ERVING AWARD». Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2021. 
  36. ↑ «ΝΒΑ: Αυτοί είναι οι 75+1 παίκτες όλων των εποχών!». Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021. 
  37. ↑ «NBA 75TH ANNIVERSARY TEAM ANNOUNCED». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζούλιους_Έρβινγκ&oldid=10600588"