Τζούλιους Τσεν

Ο Εντιμότατος Τζούλιους Τσεν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	29  Αυγούστου 1939 Νήσοι Τάνγκα
Χώρα πολιτογράφησης	Παπούα Νέα Γουινέα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Σπουδές	Marist College Ashgrove Πανεπιστήμιο του Κουΐνσλαντ (έως 1959) Dankook University (έως 1978)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κόμμα Λαϊκής Προόδου
Οικογένεια
Τέκνα	Vanessa Chan-Pelgen
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρωθυπουργός της Παπούα Νέα Γουινέα (Ιουνίου 1997 – Ιουλίου 1997) μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου member of the 10th National Parliament of Papua New Guinea (από 2017, Νέα Ιρλανδία) Deputy Prime Minister of Papua New Guinea (από 1976) Member of the House of Assembly of Papua and New Guinea (από 1968) Member of the National Parliament of Papua New Guinea (Νέα Ιρλανδία) Governor of New Ireland Province
Βραβεύσεις	Ταξιάρχης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας Μεγαλόσταυρος του Ιππότη του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου (1994) Grand Companion of the Order of Logohu (2005)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζούλιους Τσεν (陳仲民 Chén Zhòngmín - Julius Chan) είναι πολιτικός από την Παπούα Νέα Γουινέα και πρώην πρωθυπουργός της το 1980–1982 και 1994–1997. Είναι παντρεμένος με 4 παιδιά.

Προφίλ

Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1939 στο Taishan της Κίνας. Βρέθηκε στην Παπούα πριν την ανεξαρτησία της ασκώντας το εμπόριο και ήταν αντιπρόσωπος της επαρχίας Namatanai στην Εθνική Συνέλευση το 1976, 1985, 1992 και 1994. Έχει διατελέσει ακόμα Υπουργός των Οικονομικών δύο φορές, το 1972-1977 και 1992-1994, Υπουργός Βιομηχανίας το 1976, Εξωτερικών και Εμπορίου το 1994.

Πρωθυπουργίες

Έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός στις 11 Μαρτίου του 1980, διαδεχόμενος τον πρώτο πρωθυπουργό στην ιστορία της ανεξάρτητης χώρας, Μάικλ Σομάρε. Υπηρέτησε στο αξίωμα ως τις 2 Αυγούστου του 1982, οπότε έγινε ξανά πρωθυπουργός ο Σομάρε.

Τον Αύγουστο του 1994 ανέτρεψε τον πρωθυπουργό Πάιας Γουίνγκτι και ανέλαβε πρωθυπουργός και υπουργός αρμόδιος για την εθνική ασφάλεια και για την οικονομική διαχείριση. Το 1997 η κυβέρνησή του σύναψε συμβόλαιο με την οργάνωση μισθοφόρων Sandline International, με σκοπό να πολεμήσει τους αυτονομιστές στο νησί Μπουγκαινβίλ. Το σκάνδαλο πυροδότησε λαϊκές κινητοποιήσεις και ο - απλήρωτος -εθνικός στρατός έκανε ανταρσία, που διήρκεσε 10 ημέρες. Στις 25 Μαρτίου του 1997, έπειτα από την έναρξη έρευνας για το θέμα και τη συνακόλουθη παραίτηση 5 υπουργών, το Κοινοβούλιο έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του Χαν, (με διαφορά ψήφων 59-38 πέρασε η πρόταση μομφής). Ωστόσο, την επομένη ημέρα, ο Χαν και δύο υπουργοί του επέλεξαν να παραιτηθούν και προσωρινός πρωθυπουργός ανέλαβε ο Τζον Γκιχένο, μια μέρα μετά. Λίγο πριν τη διεξαγωγή των γενικών εκλογών, ο Χαν έγινε πάλι πρωθυπουργός, στις 2 Ιουνίου του 1997. Στις εκλογές του 1997 ο Χαν ηττήθηκε και τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο Μπιλ Σκέιτ, στις 22 Ιουλίου του 1997. Ο Χαν παρέμεινε εκτός κοινοβουλίου μέχρι την απόκτηση μιας έδρας.

Μετά τις εκλογές και στη διάρκεια διαπραγματεύσεων για σχηματισμό κυβέρνησης, ορίστηκε υποψήφιος για το αξίωμα του πρωθυπουργού , με την υποστήριξη του Μεκέρε Μοράουτα και Μπαρτ Φιλίμον, ως εναλλακτική πρόταση στο Κόμμα Εθνικού Συνασπισμού, το οποίο φαινόταν να το διοικεί ξανά ο Σομάρε. Ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου Τζέφρι Νέιπ αρνήθηκε να δεχτεί την υποψηφιότητα του Χαν για την πρωθυπουργία και στις 13 Αυγούστου ο Σομάρε κέρδισε την πρωθυπουργία χωρίς αντίπαλο. Την ίδια στιγμή, 21 βουλευτές υποστήριξαν την Αντιπολίτευση του Χαν.