Τζόρτζε Σίμιτς

Τζόρτζε Σίμιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Ђорђе Симић (Σερβικά)
Γέννηση	28  Φεβρουαρίου 1843 Βελιγράδι
Θάνατος	11  Οκτωβρίου 1921 Ζέμουν
Χώρα πολιτογράφησης	Σερβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Σερβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	διπλωμάτης πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Λαϊκό Ριζοσπαστικό κόμμα Σερβίας
Οικογένεια
Τέκνα	Stojan G. Simić
Γονείς	Stojan Simić
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	πρέσβης της Γαλλίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία
Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζόρτζε Σίμιτς (σερβικά: Ђорђе Симић) (Βελιγράδι 28 Φεβρουαρίου 1843 - Ζεμούν 11 Οκτωβρίου 1921) ήταν πολιτικός και διπλωμάτης της Σερβίας, δύο φορές πρωθυπουργός του Βασιλείου της Σερβίας.

Βιογραφία

Ήταν ο γιος του Στόγιαν Σίμιτς πολιτικός και επιχειρηματίας. Μετά την αποφοίτησή του στο Βελιγράδι σπούδασε στο Βερολίνο στη Χαϊδελβέργη και στο Παρίσι.

Εργάστηκε ως υπάλληλος του υπουργείου εξωτερικών της Σερβίας και επικεφαλής του πολιτικού τμήματος της από το 1867 μέχρι το 1882. Ήταν γενικός πρόξενος στη Σόφια από το 1887 έως τη δεκαετία του 1890. Έπειτα ήταν στην Αγία Πετρούπολη και τη δεκαετία του 1890 μέχρι το 1894 διπλωματικός αντιπρόσωπος στη Βιέννη.

Πρώτη φορά ήταν πρωθυπουργός από τις 12 Ιανουαρίου έως τις 21 Μαρτίου του 1894. Η κυβέρνηση ήρθε γρήγορα στην κρίση και έπεσε εξαιτίας του πολιτικού προσανατολισμού των βασιλέων Αλεξάνδρου και Μίλαν όπου ο Σίμιτς και πολλά μέλη της κυβέρνησης διαφωνούσαν με τις ενέργειες τους.

Και πάλι στη διπλωματική αντιπροσωπία στη Βιέννη από το 1894 μέχρι το 1896. Έπειτα δεύτερη φορά πρωθυπουργός και υπουργός εξωτερικών από τις 17 Δεκεμβρίου 1896 έως τις 11 Οκτωβρίου 1897. Γερουσιαστής και πρόεδρος του συμβουλίου της επικρατείας το 1901. Διπλωματικός αντιπρόσωπος στην Κωνσταντινούπολη την περίοδο 1903-1906 και στη Βιέννη από το 1906 μέχρι το 1912.

Ένας από τους ιδρυτές του Ερυθρού Σταυρού στη Σερβία και πολλά χρόνια πρόεδρος του. Είχε παντρευτεί την πριγκίπισσα Έλενα Καραγιόργεβιτς.

Πηγές

• Ана Столић, Ђорђе Симић: последњи српски дипломата XIX века, Београд : Историјски институт ; [Бон] : Михаило Жикић фондација, 2003.