Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το Όνομά μου είναι Τρινιτά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Όνομά μου είναι Τρινιτά
ΣκηνοθεσίαΈνζο Μπαρμπόνι[1][2][3]
ΠαραγωγήΊταλο Ζινγκαρέλι και Τζόζεφ Ε. Λεβίν
ΣενάριοΈνζο Μπαρμπόνι και Τζιν Λουότο
ΠρωταγωνιστέςΤέρενς Χιλ[3][4][5], Μπαντ Σπένσερ[4][5], Φάρλεϊ Γκρέιντζερ[4], Ρέμο Καπιτάνι[4], Νταν Στάρκι[4][5], Έζιο Μαράνο[4], Λουτσιάνο Ρόσι[4], Στέφεν Ζακαρίας[4][5], Gisela Hahn[4], Έλενα Πεντεμόντε[4], Ούγκο Σάσο[4], Μικέλε Τσιμαρόζα[4], Ρικάρντο Πιτσούτι[4], Ντόμινικ Μπάρτο[4], Αντόνιο Μονσελεσάν[4], Λουίτζι Μπόνος[4], Οσιντέρε Παβαρέλο[4], Τζανκάρλο Μπαστιανόνι[4], Ρομπέρτο Ντελ΄ Άκουα[4], Αλπέρτο Ντελ΄ Άκουα, Πάολο Μαγκαλότι[4], Τζιλμπέρτο Γκαλιμπέρτι[6], Φορτουνάτο Αρένα[6] και Άλμπα Μαϊολίνι[6]
ΜουσικήΦράνκο Μικαλίτσι
ΦωτογραφίαΆλντο Τζορντάνι
ΜοντάζΤζιαμπιέρο Τζιούντι
ΔιανομήMOKÉP και Disney+
Πρώτη προβολή22  Δεκεμβρίου 1970 και 1970
Διάρκεια110 λεπτά
ΠροέλευσηΙταλία
ΓλώσσαΙταλικά
ΈπεταιTrinity Is Still My Name
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Όνομά μου είναι Τρινιτά (Ιταλικά: Lo chiamavano Trinità ...) είναι κωμωδία σπαγγέτι γουέστερν σε παραγωγή Δυτικής Γερμανίας του 1970. Το σενάριο και η σκηνοθεσία του Ένζο Μπαρμπόνι (με ψευδώνυμο EB Clucher) και πρωταγωνιστούν οι Τέρενς Χιλλ και Μπαντ Σπένσερ.

Ο Τρινιτά (Τέρενς Χιλ), ένας περιπλανώμενος καουμπόι, φτάνει στην πόλη όπου ο ετεροθαλής αδερφός του, Μπαμπίνο (Μπαντ Σπένσερ), έχει αναλάβει κάπως ανορθόδοξα τα καθήκοντα του σερίφη. Στην πόλη αυτή, τα δύο αδέρφια θα βρεθούν να υπερασπίζονται τον οικισμό των Μορμόνων που κινδυνεύει από μια συμμορία Μεξικανών φυγάδων.

Οι κάτοικοι του οικισμού δεν έχουν τη δύναμη να αντισταθούν, ο Τρινιτά και ο Μπαμπίνο όμως λειτουργούν σύμφωνα με το μωσαϊκό νόμο «οφθαλμός αντί οφθαλμού». Κατά την διάρκεια της παραμονής τους εκεί, θα βρεθούν αντιμέτωποι με ακόμη μια συμμορία ληστών και τα δυο αδέρφια θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση.

Ο Μπαντ Σπένσερ και ο Τέρενς Χιλλ σε σκηνή της ταινίας

Ο Χάουαρντ Τόμσον των New York Times επαίνεσε την αίσθηση του χιούμορ της ταινίας, όπως και ο Ρότζερ Ίμπερτ, ο οποίος έδωσε στην ταινία δυόμισι , από τα τέσσερα αστέρια του.[7][8]Σε μια κριτική που δημοσίευσε το Time Out, η ταινία ονομάζεται «πρώτη και καλύτερη της σειράς των σπαγγέτι γουέστερν, καθώς είναι επιτυχημένη γιατί συνδυάζει το γέλιο και κάποιο βαθμό ενδιαφέροντος για τη δράση». Στο βιβλίο του Once Upon a Time in the Italian West: The Filmgoers' Guide to Spaghetti Westerns, ο συγγραφέας Χάουαρντ Χιουζ γράφει ότι «η ταινία είναι το καλύτερο όχημα για τους δύο πρωταγωνιστές».

  1. www.imdb.com/title/tt0067355/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  2. www.mafab.hu/movies/az-ordog-jobb-es-bal-keze-16916.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  3. 3,0 3,1 www.filmaffinity.com/en/film795850.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 www.imdb.com/title/tt0067355/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=58912.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  6. 6,0 6,1 6,2 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  7. Howard Thompson (11 Μαΐου 1972). «The Screen:'They Call Me Trinity' Relies on Humor». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2017. 
  8. Roger Ebert (25 Νοεμβρίου 1971). «They Call Me Trinity Movie Review (1971)». RogerEbert.com. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]