Το βαμμένο πέπλο (μυθιστόρημα)
| Συγγραφέας | Ουίλιαμ Σόμερσετ Μομ |
|---|---|
| Τίτλος | The Painted Veil |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1925 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Τόπος | Χονγκ Κονγκ |
| LC Class | OL3692771M |
| δεδομένα () | |
Το βαμμένο πέπλο (αγγλικός τίτλος:The Painted Veil) είναι μυθιστόρημα του Βρετανού συγγραφέα Ουίλιαμ Σόμερσετ Μομ που εκδόθηκε το 1925 στο Λονδίνο και την ίδια χρονιά στη Νέα Υόρκη. Ο τίτλος είναι μια αναφορά σε σονέτο του Πέρσι Σέλλεϋ του 1824. Αναφέρεται στην ιστορία μιας νεαρής γυναίκας που συνοδεύει τον γιατρό σύζυγό της στην Κίνα. Μακριά από την παλιά κοσμική ζωή της και ανικανοποίητη από τον γάμο της, η γυναίκα ερωτεύεται σύντομα έναν όμορφο διπλωματικό ακόλουθο. Μέσα από τις οδυνηρές εμπειρίες που βιώνει στα δύο χρόνια της παραμονής της, η αντίληψη της για τη ζωή αλλάζει, επανεκτιμά τις επιλογές της και ωριμάζει.[1]
Ο βιογράφος του Μομ Ρίτσαρντ Κόρντελ σημειώνει ότι το βιβλίο επηρεάστηκε από τη μελέτη της ιατρικής και την εργασία του Μομ στο νοσοκομείο Σαιντ Τόμας στο Λονδίνο. Στον πρόλογο του βιβλίου, ο Μομ αναφέρει ότι οι κύριοι χαρακτήρες ονομάζονταν αρχικά Λέιν, αλλά το όνομα άλλαξε σε Φέιν μετά τη μήνυση για συκοφαντία εναντίον των εκδοτών από ένα ζευγάρι από το Χονγκ Κονγκ με το όνομα Λέιν, οι οποίοι αποζημιώθηκαν με 250 λίρες. Για να αποφευχθούν παρόμοια προβλήματα, καθώς ο τότε βοηθός γραμματέας της αποικίας στο Χονγκ Κονγκ απείλησε επίσης νομικά, το όνομα της αποικίας άλλαξε σε Τσινγκ-Γεν. Οι μεταγενέστερες εκδόσεις επανήλθαν στο Χονγκ Κονγκ, αλλά το όνομα Φέιν διατηρήθηκε σε όλες τις εκδόσεις.[2]
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μομ χρησιμοποιεί τριτοπρόσωπη οπτική γωνία στην ιστορία, όπου η Κίτι Γκάρστιν είναι ο κεντρικός χαρακτήρας. Η υπόθεση διαδραματίζεται στην Αγγλία και το Χονγκ Κονγκ τη δεκαετία του 1920.
Η Κίτι, μια όμορφη, κακομαθημένη κοπέλα της ανώτερης μεσαίας τάξης στο Λονδίνο, διασκεδάζει ζώντας μια κοινωνική ζωή, ενώ η δεσποτική μητέρα της προσπαθεί να της κανονίσει έναν «λαμπερό γάμο». Σε ηλικία 25 ετών, η ματαιόδοξη Κίτι έχει φλερτάρει και έχει απορρίψει προτάσεις γάμου από δεκάδες υποψήφιους συζύγους. Η μητέρα της, πεπεισμένη ότι η κόρη της δεν έχει πια πολλά περιθώρια, την προτρέπει να συμβιβαστεί με τον μάλλον «περίεργο» Γουόλτερ Φέιν, έναν βακτηριολόγο γιατρό, ο οποίος την ερωτεύτηκε ενώ έκανε τις διακοπές του στην πατρίδα. Πιεσμένη από τις συμβάσεις και μέσα στον πανικό ότι η νεότερη, και λιγότερο ελκυστική, αδερφή της Ντόρις αρραβωνιάστηκε τον γιο ενός πλούσιου χειρουργού με τον τίτλο του βαρόνου, η Κίτι συναινεί στην πρόταση γάμου του Γουόλτερ, παρόλο που δεν είναι ερωτευμένη μαζί του. Λίγο αργότερα, το νεόνυμφο ζευγάρι αναχωρεί για τη θέση του Γουόλτερ στο Χονγκ Κονγκ.[3]
Λίγες εβδομάδες μετά την εγκατάσταση, η Κίτι συναντά τον εμφανίσιμο και διασκεδαστικό 41χρονο αναπληρωτή γραμματέα της αποικίας Τσάρλι Τάουνσεντ. Είναι εξαιρετικά γοητευτικός και ξεκινούν μια σχέση. Όταν ο Γουόλτερ αντιλαμβάνεται τη σχέση μετά από ένα χρόνο, ο Τσάρλι υπόσχεται στην Κίτι ότι, ό,τι κι αν γίνει, θα σταθεί δίπλα της. Γνωρίζοντας ότι ο απατημένος Γουόλτερ είναι διοικητικά υφιστάμενός του, ο Τσάρλι είναι σίγουρος ότι ο βακτηριολόγος θα αποφύγει το σκάνδαλο για να προστατεύσει την καριέρα και τη φήμη του. Από την πλευρά της, η Κίτι, που δεν ένιωσε ποτέ στοργή για τον σύζυγό της, αρχίζει να περιφρονεί τη φαινομενική δειλία του άνδρα της, καθώς αυτός αρχικά αποφεύγει να της μιλήσει σχετικά. Διακρίνει, ωστόσο, μια δυσοίωνη αλλαγή στη συμπεριφορά του, καλυμμένη από την σχολαστική, αυστηρή συμπεριφορά του.
Ο Γουόλτερ τελικά δίνει στην Κίτι δύο επιλογές: να τον συνοδεύσει σε ένα απομακρυσμένο χωριό της ενδοχώρας της Κίνας που πλήττεται από ξέσπασμα χολέρας ή να υποστεί ένα κοινωνικά ταπεινωτικό διαζύγιο. Της δίνει και άλλη μια ευκαιρία: αν ο Τσάρλι συμφωνήσει να την παντρευτεί, θα της επιτρέψει να τον χωρίσει και εκείνη μπορεί να μείνει στο Χονγκ Κονγκ. Η Κίτι πηγαίνει να δει τον εραστή της, που αρνείται να εγκαταλείψει τη γυναίκα του. Στη συζήτησή τους, η Κίτι αντιλαμβάνεται την αληθινή φύση του. Με έκπληξη ανακαλύπτει όταν επιστρέφει στο σπίτι ότι ο Γουόλτερ έχει ετοιμάσει τις αποσκευές της, γνωρίζοντας ότι ο Τάουνσεντ θα την απογοήτευε. Συντετριμμένη και απογοητευμένη, η Κίτι αποφασίζει ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να συνοδεύσει τον άνδρα της.[4]
Στην αρχή, καχύποπτη και πικρή, η Κίτι ξεκινά ένα ταξίδι αυτοαξιολόγησης. Γνωρίζει τον Γουάντινγκτον, έναν Βρετανό αναπληρωτή επίτροπο τελωνείων, ο οποίος της δίνει πληροφορίες σχετικά με τον ανάρμοστο χαρακτήρα του Τσάρλι. Της συστήνει επίσης τις Γαλλίδες καλόγριες που, με μεγάλο προσωπικό κίνδυνο, φροντίζουν τα άρρωστα και ορφανά παιδιά. Ο Γουόλτερ εργάζεται μέχρι αργά το βράδυ στο ιατρείο και φροντίζει την υγιεινή στην πόλη. Η αυτοθυσία και η τρυφερότητά του προς τον πληθυσμό που υποφέρει αναγνωρίζονται από τις μοναχές και τους τοπικούς αξιωματούχους και χαίρει μεγάλης εκτίμησης. Η Κίτι, ωστόσο, παραμένει ανίκανη να νιώσει έλξη απέναντί του ως άνδρα και σύζυγο. Εντυπωσιάζεται από την αφοσίωση των καλογριών στο νοσοκομείο και τις βοηθάει να φροντίσουν τα παιδιά. Εδώ βρίσκει για πρώτη φορά νόημα στη ζωή και, αντιμέτωπη με την απειλή της επιδημίας, που την απομακρύνει από τα προσωπικά της προβλήματα. Βλέπει τις προηγούμενες πράξεις της και προσπαθεί να τις επανορθώσει, ζητώντας συγγνώμη από τον Γουόλτερ για τη σχέση της. Η κατάσταση περιπλέκεται περισσότερο όταν συνειδητοποιεί ότι είναι έγκυος και υποπτεύεται ότι ο Τσάρλι είναι ο πατέρας. Όταν ο Γουόλτερ τη ρωτάει, του λέει ειλικρινά ότι δεν ξέρει. Δεν μπορεί να ξεγελάσει ξανά τον άντρα της. Η Κίτι έχει υποστεί μια βαθιά προσωπική μεταμόρφωση. Αμέσως μετά, ο Γουόλτερ μολύνεται από χολέρα, πιθανώς επειδή πειραματίζονταν στον εαυτό του για να βρει μια θεραπεία για την ασθένεια, και πεθαίνει.[5]
Η Κίτι αποφασίζει να επιστρέψει στην Αγγλία. Σταματά στο Χονγκ Κονγκ για να τακτοποιήσει τη σύνταξή της και να κλείσει το σπίτι της. Η Ντόροθι Τάουνσεντ, που δεν γνωρίζει την υπόθεση της απιστίας, την προσκαλεί να μείνει στο σπίτι της για το ενδιάμεσο διάστημα. Παρά τις αποφάσεις της και παρόλο που τον θεωρεί ματαιόδοξο και ρηχό, η Κίτι παρασύρεται για άλλη μια φορά από τον πρώην εραστή και πιθανό πατέρα του παιδιού της και ο Τσάρλι εκμεταλλεύεται την απουσία της γυναίκας του για να την αποπλανήσει ξανά. Τρομοκρατημένη από την ηθική της αδυναμία, αποφασίζει αμέσως να φύγει για την πατρίδα της.
Όταν η Κίτι επιστρέφει στο Λονδίνο μετά από δύο χρόνια απουσίας, μαθαίνει ότι η μητέρα της μόλις πέθανε. Ο πατέρας της, ένας αρκετά επιτυχημένος δικηγόρος, διορίζεται αρχιδικαστής μιας βρετανικής αποικίας στην Καραϊβική (στις Μπαχάμες) και εκείνη τον πείθει να της επιτρέψει να τον συνοδεύσει εκεί, έχοντας αποφασίσει να αφιερώσει τη ζωή της στον πατέρα της και το παιδί της και να αποφύγει τα λάθη του παρελθόντος.
Διασκευές ταινιών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μυθιστόρημα έχει προσαρμοστεί για τη σκηνή και τον κινηματογράφο αρκετές φορές:
- Το 1934, ταινία σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Μπολεσλάβσκι με τη Γκρέτα Γκάρμπο.[6]
- Το 1957, ταινία Το Έβδομο Αμάρτημα (The Seventh Sin) σε σκηνοθεσία Ρόναλντ Νιμ με πρωταγωνιστές την Έλινορ Πάρκερ, τον Μπιλ Τράβερς και τον Τζορτζ Σάντερς σε σενάριο του Καρλ Τούνμπεργκ - γραμμένο με βάση το μυθιστόρημα.
- Το 2006 σε σκηνοθεσία Τζον Καράν με πρωταγωνιστές τη Ναόμι Γουότς και τον 'Εντουαρντ Νόρτον.[7]
Μεταφράσεις στα ελληνικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το βαμμένο πέπλο, μτφ. Μανώλης Κορνήλιος, εκδ. Βιβλιοεμπορική, 1954
- Επικίνδυνο πέρασμα, μτφ. Νώντας Ανδρικόπουλος, εκδ. "Κ.Μ.", 1955
- Το βαμμένο πέπλο, μτφ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου, εκδ. Μεταίχμιο, 2008[8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ . «linkedin.com/pulse/painted-veil-1925-novel-medical-classic-british-author».
- ↑ . «blogs.ntu.edu.sg/history-of-the-book/2021/03/06/the-painted-veil/».
- ↑ . «gradesaver.com/the-painted-veil/study-guide/summary».
- ↑ . «madamewriterblog.wordpress.com/book-review-the-painted-veil-by-w-somerset-maugham/».
- ↑ . «inverarity.livejournal.com/The Painted Veil, W. Somerset Maugham».
- ↑ . «imdb.com/The Painted Veil/1934».
- ↑ . «imdb.com/Βαμμένο πέπλο/Original title: The Painted Veil/2006».
- ↑ . «culturenow.gr/«Το βαμμένο πέπλο»: Εν μέσω πανδημίας, σε μια ανάγνωση πιο επίκαιρη από ποτέ».