Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το μεγάλο ψέμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το μεγάλο ψέμα
The Great Lie
ΣκηνοθεσίαΈντμουντ Γκούλντινγκ
ΠαραγωγήΧαλ Ουόλις
ΣενάριοΛένορ Κόφι
Βασισμένο σεστο January Heights (μυθιστόρημα), του του Πόουλαν Μπανκς[1]
ΠρωταγωνιστέςΜπέτι Ντέιβις
Τζορτζ Μπρεντ
Μαίρη Άστορ
ΜουσικήΜαξ Στάινερ
ΦωτογραφίαΤόνι Γκαούντιο
ΜοντάζΡαλφ Ντόσον
ΕνδυματολόγοςOrry-Kelly
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros. και Warner Bros. Pictures
ΔιανομήWarner Bros.
Πρώτη προβολή12 Απριλίου 1941 (ΗΠΑ)
Διάρκεια108΄
ΠροέλευσηΗΠΑ
ΓλώσσαΑγγλική
Προϋπολογισμός$689,253
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το μεγάλο ψέμα (Πρωτότυπος τίτλος: The Great Lie) είναι αμερικανική δραματική ταινία του 1941 σε σκηνοθεσία Έντμουντ Γκούλντινγκ[2] και πρωταγωνιστούν οι Μπέτι Ντέιβις, Τζορτζ Μπρεντ, και Μαίρη Άστορ. Το σενάριο από την Λένορ Κόφι βασίσθηκε στο μυθιστόρημα January Heights του Πόουλαν Μπανκς.[3]

Όταν η πιανίστας κονσέρτων Σάντρα Κόβακ (Μαίρη Άστορ) και ο πιλότος σύζυγος της Πίτερ Βαν Άλλεν (Τζορτζ Μπρεντ) ανακαλύπτουν ότι ο παρορμητικός γάμος τους είναι άκυρος επειδή το διαζύγιο της δεν είχε ολοκληρωθεί πριν τον γάμο τους, εκείνος την εγκαταλείπει και παντρεύεται την παλιά του φλόγα Μάγκι Πάττερσον (Μπέτι Ντέιβις). Ο Πίτερ ταξιδεύει στη Βραζιλία για δουλειές και, όταν το αεροσκάφος του αγνοείται, συμπεραίνεται ότι κατέπεσε στη ζούγκλα και σκοτώθηκε.

Η Σάντρα ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος από τον Πίτερ, και η Μάγκι προτείνει να της επιτραπεί να αναθρέψει το παιδί μόνη της σε αντάλλαγμα της οικονομικής φροντίδας της Σάντρα. Οι δύο γυναίκες πηγαίνουν στην Αριζόνα για να περιμένουν την γέννα, και η Σάντρα γεννά ένα παιδί που παίρνει το όνομα του πατέρα του.

Η Σάντρα επιβιβάζεται σε ένα ταξίδι στον κόσμο, κατά το οποίο ο Πίτερ, ο οποίος επέζησε της πτώσης, επιστρέφει σπίτι, και η Μάγκι τον οδηγεί στο να πιστέψει ότι το παιδί είναι δικό τους. Η Σάντρα, θέλοντας και τον πατέρα και τον γιο για τον εαυτό της, χλευάζει την Μάγκι ότι ο Πίτερ έμεινε μαζί της μόνο εξαιτίας του παιδιού και απαιτεί να ομολογήσει ότι τον παραπλάνησε. Όταν η Μάγκι εξηγεί την πραγματική κατάσταση, ο Πίτερ σοκάρεται από την συμπεριφορά της Σάντρα και ανακοινώνει ότι μπορεί να πάρει εκείνη το μωρό αλλά εκείνος θα μείνει με την Μάγκι. Η Σάντρα, αποδεχόμενη το γεγονός ότι ο Πίτερ αγαπά πραγματικά την Μάγκι και ξέροντας ότι εκείνη θα είναι καλύτερη μητέρα για το παιδί, αποφασίζει να αποχωρήσει.

Μετά την ολοκλήρωση της ταινίας Το γράμμα, η Μπέτι Ντέιβις παραθέριζε στο Νιου Χάμσαϊρ, και με την επιστροφή της στο Χόλιγουντ της προσφέρθηκε ο ρόλος της Μάγκι Πάττερσον στο Το Μεγάλο Ψέμα. "Δεν ήμουν πολύ ενθουσιασμένη με αυτό," θυμόταν αργότερα, αλλά γράμματα από θαυμαστές που την παρότρυναν να αναλάβει το ρόλο μιας συμπαθητικής γυναίκας για αλλαγή ρυθμού, την έκαναν να δεχθεί. "Η Μάγκι ήταν ένας από τις λίγες περιπτώσεις στις οποίες υποδυόμουν ένα χαρακτήρα που μου ήταν συμπαθής," είπε.[4] Η ευκαιρία να υποδυθεί έναν καλό χαρακτήρα ήταν ελκυστική καθώς γράμματα θαυμαστών καλούσαν καθολικά την Ντέιβις να γίνει "καλή." [5]

Από το τρέιλερ της ταινίας

Ο ρόλος της Σάντρα Κόβακ αποδείχθηκε δύσκολο να οριστικοποιηθεί. Αν και ήταν ιδανική για την περίσταση, η Μίριαμ Χόπκινς δεν λήφθηκε υπ'όψη εξαιτίας των πολλών προβλημάτων που είχε δημιουργήσει ενώ συμπρωταγωνιστούσε με την Ντέιβις στην ταινία Το δράμα μιας αμαρτωλής (The Old Maid). Μεταξύ αυτών που δοκιμάσθηκαν για το ρόλο ήταν η Άννα Στεν, η Σύλβια Σίντνεϊ, η Μύριελ Άντζελους, η Κάθριν Λοκ και η Μαίρη Άστορ,[6] η οποία ήταν στην πραγματικότητα, μια επιτυχημένη πιανίστα.[4] Η Ντέιβις, η οποία απολάμβανε να εργάζεται με δυνατές ηθοποιούς ικανές να την ανταγωνιστούν για να υπερτερει αυτών σε σκηνές στις οποίες αλληλεπιδρούσαν, αισθάνθηκε ότι η Άστορ ήταν η καλύτερη από πολλές και επέμεινε ο Τζακ Γουόρνερ να την ξαναδοκιμάσει, αυτή τη φορά παίζοντας πιάνο, όταν ο παραγωγός Χαλ Ουόλις έμοιαζε απρόθυμος να της δώσει το ρόλο. το γύρισμα ξεκίνησε με τον Ρόλο της Σάντρα να μηνν έχει δοθεί ακόμη, προς μεγάλη αγωνία της Ντέιβις. Αυτή και ο σκηνοθέτη Έντμουντ Γκούλντινγκ ενεπλάκησαν σε τόσο θερμές συζητήσεις που η ηθοποιός έπαθε λαρυγγίτιδα, και το γύρισμα ανεστάλη για δύο ημέρες. Όταν η Ντέιβις επέστρεψε στο σετ στις 8 Νοεμβρίου 1940, έμαθε ότι ο Ουόλλις και ο Γουόρνερ συναίνεσαν στην επιθυμία της να επιλεγεί η Άστορ.[6]

Από το trailer της ταινίας

Η Ντέιβις και η Άστορ δέθηκαν αμέσως. "Αυτή η ταινία είναι απαράδεκτη! Είναι τόσο απίστευτη για να την εκφράσεις με λέξεις... ούτως εξαρτάται από εμάς να ξαναγράψουμε αυτό το σκουπίδι για να το κάνουμε πιο ενδιαφέρον," είπε η Ντέιβις στην συμπρωταγωνίστρια της, και οι δύο γυναίκες εργάσθηκαν ώστε να εξαλείψουν πολλά από τα στοιχεία σαπουνόπερας από τους διαλόγους τους και να δημιουργήσουν μεγάλη αίσθηση με τους χαρακτήρες τους.[4] Ακόμη, υπήρχαν μερικά προβλήματα που οι δύο δεν μπορούσαν ούτε να προβλέψουν ούτε να αποφύγουν. Το μωρό που επιλέχθηκε για να υποδυθεί τον Πίτερ σε βρεφική ηλικία ήταν άρρωστο κατά την διάρκεια μεγάλου μέρους των γυρισμάτων, προκαλώντας αναβολές στο πρόγραμμα, και όταν μια νοσοκόμα κατά λάθος τον έριξε κατά λάθος κάτω, τραυματίσθηκε τόσο σοβαρά ώστε χρειάσθηκε να αντικατασταθεί. (Οι γονείς του αργότερα κατέθεσαν μήνυση εναντίον του στούντιο.) Η Ντέιβις, η Άστορ και ο Τζορτζ Μπρεντ, ο οποίος θα υποδυόταν τον Πίτερ Βαν Άλλεν, επίσης αρρώστησαν σε διάφορες περιόδους, δημιουργώντας προβλήματα με το πρόγραμμα. Η Άστορ είχε αποσπασθεί λόγω γαμήλιων προβλημάτων με τον Μανουέλ ντελ Κάμπο, ο οποίος αρνήθηκε να την συνοδεύσει στην Βίκτορβιλ, Καλιφόρνια αφότου της επιτράπηκε να τον φέρει. Η Ντέιβις ήταν αποφασισμένη να τελειώσει το γύρισμα μέχρι τα Χριστούγεννα ώστε οι ηθοποιοί και το επιτελείο να μπορέσουν να απολαύσουν τις διακοπές τους και να μπορέσει να σχεδιάσει τον γάμο της την παραμονή της Πρωτοχρονιάς με τον Άρθουρ Φάρνσγουορθ.[6]

Αν και η Άστορ ήξερε να παίζει πιάνο κατά τις σκηνές κονσέρτου, το όργανο της ήταν εικονικό ενώ ο Μαξ Ραμπίνοβιτς έπαιζε σε αληθινό στα παρασκήνια. Παίρνοντας οδηγίες από τον μαέστρο, η ηθοποιός ταίριαζε τις νότες με τον πιανίστα μέχρις ότου επιτευχθεί τέλειος συγχρονισμός. Ο Χοζέ Ιντούρμπι αργότερα ρώτησε την Astor, "Πως μπορούσες να μην παίζεις; Έχω παίξει το κονσέρτο πολλές φορές, και ήσουν ακριβώς εκεί!". Η Ντέηβις δήλωσε, "Αυτές οι σκηνές του κονσέρτου της Μαίρης ήταν οι περισσότερο πιστευτές που εμφανίστηκαν ποτέ στην οθόνη - επειδή πραγματικά ήταν η πιανίστας κατεξοχήν." [4]

Κατά παράκληση της Ντέιβις, η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Λίτλον του Νιου Χάμσαϊρ στις 5 Απριλίου 1941, στα 33α γενέθλιά της, ως όφελος για το τοπικό νοσοκομείο. Κυκλοφόρησε πανεθνικά την επόμενη εβδομάδα.[4]

Στις 2 Μαρτίου 1942, ο Μπρεντ και η Άστορ επανέλαβαν τους ρόλους τους για μια μετάδοση του Lux Radio Theatre, με την Λορέττα Γιανγκ να έχει τον ρόλο της Ντέιβις.[7]

Ο Μπόσλι Κράουδερ των New York Times παρατήρησε ότι «υπάρχει μια πολύτιμη μικρή ουσία σε αυτό το περίτεχνα φορτωμένο δίλημμα στο οποίο η κυρία Ντέιβις έχει παγιδευθεί... Ούτως, η μόνη δικαιολογία που μπορεί να βρεθεί για αυτή την διεξοδικά σύνθετη ιστορία δίνει στη δεσποινίδα Ντέηβις την ευκαιρία να εμφανίσει το έξοχο ταλέντο της αγωνίας, να είναι μητρική και ευγενής... Και σε αυτόν τον ρόλο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διεξάγει τον εαυτό της αδρά... Η Μαίρη Άστορ... παρέχει μία πολύ όμορφη αντίθεση της κρύας και δηλητηριώδους έπαρσης... Εν ολίγοις, η υποκριτική είναι εντυπωσιακή, η σκηνοθεσία του Έντμουντ Γκούλντινγκ είναι για διδασκαλία, αλλά η ιστορία είναι μια τέτοια σαχλαμάρα που δύσκολα φαίνεται να αξίζει αυτό το χρόνο. Ωστόσο, οι γυναίκες πιθανώς θα την αγαπήσουν, δεδομένου ότι τα ψέματα είναι τόσο προκλητική διασκέδαση».[8]

Το περιοδικό Variety αποκάλεσε την ταινία «ένα καλοσχηματισμένο πακέτο δραματικής διασκέδασης» χάρη στις «εξαιρετικές ερμηνείες από του παίκτες, την επιτήδεια σκηνοθεσία από τον Έντμουντ Γκούλντινγκ, και ένα συμπαγές σενάριο από τον Λενόρ Κόφι.»[9]

Βραβεία και υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαίρη Άστορ κέρδισε το Βραβείο Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου.

Στις 1 Απριλίου 2008, η Warner Home Video κυκλοφόρησε την ταινία σε μορφή DVD ως μέρος του box set The Bette Davis Collection, Volume 3, το οποίο επίσης περιλαμβάνει το Όλα, και τον ουρανό ακόμα, Η ύαινα, Φρουρά επί του Ρήνου και Η άπιστη.

  1. http://www.nytimes.com/movie/review?res=9C04E4D7113DE33BBC4A52DFB266838A659EDE
  2. Κριτική από το Variety, 9 Απριλίου 1941.
  3. Sikov 2008, p. 172.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Stine and Davis 1974, pp. 139–145
  5. Sikov 2008, p. 171.
  6. 6,0 6,1 6,2 Higham 1981, pp. 140-143
  7. "Notes: 'The Great Lie'." Turner Classic Movies. Retrieved: January 9, 2010.
  8. Crowther, Bosley. " 'The Great Lie' review." New York Times. Retrieved: January 9, 2010.
  9. " 'The Great Lie' review." Variety. Retrieved: January 9, 2010.
Βιβλιογραφία
  • Higham, Charles. The Life of Bette Davis. New York: Macmillan Publishing Company 1981. ISBN 0-025-51500-4.
  • Sikov, Ed. Dark Victory: The Life of Bette Davis. New York: Holt Paperbacks, 2008. ISBN 978-0805088632.
  • Stine, Whitney and Bette Davis. Mother Goddam: The Story of the Career of Bette Davis. New York: Hawthorn Books 1974. ISBN 0-8015-5184-6.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]