Το τραγούδι του χωρισμού
Το τραγούδι του χωρισμού | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Φιλοποίμην Φίνος |
Παραγωγή | Σκούρας Φιλμ |
Σενάριο | Δημήτρης Μπόγρης |
Πρωταγωνιστές | Λάμπρος Κωνσταντάρας Λήδα Μιράντα Κώστας Παπαγεωργίου Νανά Παπαδοπούλου Γιώργος Ανακτορίδης Μαρία Μπενηψάλτη Μίμης Μοσχούτης |
Μουσική | Γιώργος Μαλλίδης |
Τραγούδι | Πέτρος Επιτροπάκης Ισμήνη Διατσέντου |
Φωτογραφία | Αφοί Δριμαρόπουλοι |
Σκηνογραφία | Χουάν Φρεξ |
Πρώτη προβολή | 15 Απριλίου 1940 (Ελλάδα) |
Διάρκεια | 75΄ |
Προέλευση | Ελλάδα |
Γλώσσα | Ελληνικά |
δεδομένα ( ) |
To τραγούδι του χωρισμού είναι ασπρόμαυρη δραματική κινηματογραφική ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, του 1940 και αποτελεί την πρώτη ομιλούσα ελληνική παραγωγή που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα. [1][2] Τη σκηνοθεσία την υπογράφει ο Φιλοποίμην Φίνος, στην πρώτη του και τελευταία σκηνοθετική απόπειρα. Το σενάριο γράφτηκε από τον Δημήτρη Μπόγρη. Η παραγωγή έγινε από τη Σκούρας Φιλμ. Πρωταγωνιστούν οι Λάμπρος Κωνσταντάρας και Λήδα Μιράντα.
Πλοκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. |
Ένας νησιώτης ψαράς συνδέεται συναισθηματικά με μια νεαρή ντόπια. Όταν θα φτάσει στο νησί μια πλούσια γυναίκα, αυτός θα την ερωτευτεί και θα την ακολουθήσει στην Αθήνα. Αυτή θα προσπαθήσει να τον αναδείξει ως τραγουδιστή, αλλά εκείνος στο τέλος επιστρέφει στο νησί του και στην παλιά του αγαπημένη.
Ηθοποιοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λάμπρος Κωνσταντάρας ως Κωνσταντής [3]
- Λήδα Μιράντα ως Μιράντα [3]
- Αλέκος Λειβαδίτης ως Ζαργάνας [3]
- Ευγενία Δανίκα ως Ζωίτσα [3]
- Κώστας Παπαγεωργίου
- Νανά Παπαδοπούλου
- Γιώργος Ανακτορίδης
- Μαρία Μπενηψάλτη
- Μίμης Μοσχούτης
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το τραγούδι του χωρισμού αποτελεί τη μοναδική ταινία που σκηνοθέτησε ο Φιλοποίμην Φίνος και την πρώτη ομιλούσα ελληνική παραγωγή που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα. Δεν είναι, όμως, παραγωγής Φίνος Φιλμ και ο Φίνος ήταν συμπαραγωγός με τον Σκούρα και τους Δριμαρόπουλους για τη δημιουργία της. Η γνωστή εταιρία δημιουργήθηκε τρία χρόνια αργότερα.[1]
Τον Λάμπρο Κωνσταντάρα ντούμπλαρε ο Πέτρος Επιτροπάκης.[1]
Το φιλμ γυρίστηκε στα πρώτα στούντιο στο Καλαμάκι, τα οποία καταστράφηκαν λίγο μετά από τους Γερμανούς κατά την διάρκεια της Κατοχής.[1] Τα εξωτερικά γυρίσματα έγιναν στην Ύδρα, στις Σπέτσες και στο κέντρο της Αθήνας.
Η ταινία ήταν μια μεγάλη αποτυχία και ο Φίνος είπε αργότερα χαρακτηριστικά ότι «Ο Μπόγρης μας έδωσε ένα ωραίο σενάριο και εμείς φτιάξαμε ένα πιλάφι».[1]
Η ταινία ήταν χαμένη μέχρι το 1994, αφού μόλις είχαν ολοκληρωθεί τα γυρίσματα της ταινίας, η Ελλάδα μπήκε στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ο Φίνος συνελήφθη από τους Γερμανούς και το στούντιό του, επιταγμένο από τις δυνάμεις κατοχής, καταστράφηκε, με συνέπεια να χαθεί το αρνητικό της ταινίας. Την αποκατάστασή της ολοκλήρωσε η Ταινιοθήκη της Ελλάδας το 1994 από μια φθαρμένη κόπια που βρέθηκε στην Αίγυπτο.[2][4]
Το τραγούδι του χωρισμού δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD.
Διάρκεια ταινίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη η ταινία έχει μήκος 68 λεπτά.[1] Από τη άλλη πλευρά, η IMDb και η επίσημη ιστοσελίδα της Φίνος Φιλμ αναφέρονται σε ένα μήκος 75 λεπτών.[2] Στην τηλεοπτική της προβολή (στο ΟΤΕ-Cinema 3) η αποκαταστημένη κόπια έχει, όντως, διάρκεια 75 λεπτών.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Τριανταφυλλίδης 2000, σελ. 48-49
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Το τραγούδι του χωρισμού». Finos Film. 2015-02-15. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-01-25. https://web.archive.org/web/20150125205117/http://www.finosfilm.com/movies/view/1. Ανακτήθηκε στις 2015-02-15.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Αργύρης, Τσιάπος. Οι πρώτες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Σέρρες: Α. Τσιάπος. σελ. 329–344. ISBN 978-960-93-7608-2.
- ↑ Σολδάτος 2010, σελ. 48-49
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιάσων Τριανταφυλλίδης, Ταινίες για φίλημα: ένα αφιέρωμα στον Φιλοποίμενα Φίνο και τις ταινίες του, εκδ. Εξάντας, Αθήνα 2000, σελ.48-49.
- Γιάννης Σολδάτος, Ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου: 1ος τόμος 1900-1967, εκδ. Αιγόκερως, 12η έκδοση βελτιωμένη, Αθήνα 2010, σελ. 48-49.