Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τόμας Κλάουζεν (μαθηματικός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τόμας Κλάουζεν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση16  Ιανουαρίου 1801[1][2]
Σόντερμπουργκ
Θάνατος24  Μαΐου 1885 ή 23  Μαΐου 1885[1]
Τάρτου
Χώρα πολιτογράφησηςΔουκάτο του Σλέσβιχ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
αστρονόμος
Εργοδότηςαυτοκρατορικό πανεπιστήμιο του Ντόρπατ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τόμας Κλάουζεν (δανικά: Thomas Clausen‎‎, 16 Ιανουαρίου 1801, σημερινή Δανία - 23 Μαΐου 1885, Ντόρπατ, Αυτοκρατορική Ρωσία (σημερινή Εσθονία)) ήταν Δανός μαθηματικός και αστρονόμος.

Ο Κλάουζεν έμαθε μαθηματικά στο σπίτι. Το 1820, έγινε εκπαιδευόμενος στο Οπτικό Ινστιτούτο του Μονάχου και το 1824, στο Αστεροσκοπείο Altona, αφού έδειξε στον Χάινριχ Κρίστιαν Σουμάχερ την εργασία του για τον υπολογισμό του γεωγραφικού μήκους με την απόκρυψη των άστρων από τη Σελήνη.[3] Τελικά επέστρεψε στο Μόναχο, όπου συνέλαβε και δημοσίευσε τα πιο γνωστά έργα του στα μαθηματικά. Το 1842, ο Clausen προσλήφθηκε από το προσωπικό του αστεροσκοπείου Τάρτου, και έγινε διευθυντής του το 1866-1872.

Τα έργα του Κλάουζεν περιλαμβάνουν μελέτες για τη σταθερότητα του ηλιακού συστήματος, την κίνηση των κομητών, τον τηλεγραφικό κώδικα ABC και τον υπολογισμό 250 δεκαδικών του π (αργότερα, μόνο τα 248 επιβεβαιώθηκαν ότι ήταν σωστά). Το 1840, ανακάλυψε το θεώρημα Von Staudt–Κλάουζεν σχετικά με το δεκαδικό μέρος των αριθμών Μπερνούλι. Επίσης, το 1840, βρήκε επίσης δύο κατασκευές με κανόνα και διαβήτη μηνίσκων με εμβαδόν ίσο με αυτό ενός τετραγώνου τετράγωνο, προσθέτοντας στους τρεις που ήταν γνωστοί στον αρχαίο Έλληνα μαθηματικό Ιπποκράτη της Χίου. Αργότερα αποδείχθηκε ότι αυτοί οι πέντε μηνίσκοι είναι οι μόνες πιθανές λύσεις σε αυτό το πρόβλημα.[4] Το 1854, παραγοντοποίησε τον έκτο αριθμό Φερμά ως 264+1 = 67280421310721 × 274177.

  1. 1,0 1,1 1,2 MacTutor History of Mathematics archive. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. clausen-thomas.
  3. Hockey, Thomas (2009). The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer Publishing. ISBN 978-0-387-31022-0. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2012. 
  4. Postnikov, M. M. (2000), «The problem of squarable lunes», American Mathematical Monthly 107 (7): 645–651, doi:10.2307/2589121 . Translated from Postnikov's 1963 Russian book on Galois theory.