Υδρίδιο του καλίου
| Υδρίδιο του καλίου | |
|---|---|
| |
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | Υδρίδιο του καλίου |
| Άλλες ονομασίες | Καλάνιο Υδροκάλιο Καλιοϋδρίδιο |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | KH |
| Μοριακή μάζα | 40,1062 amu |
| Αριθμός CAS | 7693-26-7 |
| SMILES | [H-].[K+] |
| InChI | 1S/K.H/q+1;-1 |
| Αριθμός EINECS | 232-151-5 |
| PubChem CID | 82127 |
| ChemSpider ID | 74121 |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Πυκνότητα | 1.430 kg/m3 |
| Διαλυτότητα στο νερό |
Αντιδρά |
| Εμφάνιση | Άχρωμοι κρύσταλλοι |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Αυτοδιάσπαση | ~400 °C |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
To υδρίδιο του καλίου ή καλάνιο ή υδροκάλιο είναι μια χημική ένωση που αποτελείται από κάλιο και υδρογόνο, με εμπειρικό τύπο KH. Αντιδρά με το νερό, σύμφωνα με την ακόλουθη στοιχειομετρική εξίσωση:
Η αντίδραση αυτή είναι τόσο έντονη ώστε συχνά το παραγόμενο υδρογόνο αναφλέγεται, εξαιτίας της θερμότητας της υδρόλυσης και της παρουσίας του οξυγόνου του ατμοσφαιρικού αέρα. Η φλόγα που παράγεται σε περίπτωση ανάφλεξης χρωματίζεται ανοικτό μωβ, εξαιτίας της παρουσίας ιόντων καλίου στη φλόγα υδρογόνου (που κανονικά είναι άχρωμη προς το γαλάζιο). Επίσης, το υδρίδιο του καλίου αντιδρά βίαια με οξέα και αναφλέγεται με την παρουσία οξυγόνου, χλωρίου ή φθορίου:
Είναι μια πυροφορική ένωση και χρειάζεται πολύ προσεκτικό χειρισμό. Για το λόγο αυτό στο εμπόριο πωλείται σε διασπορά ~35% μέσα σε πετρέλαιο[1].
Σύμφωνα με μία μελέτη η ένωση αυτή πρέπει να διασπείρεται σε παραφίνη για να επιτραπεί καλύτερη διανομή[2].
Το υδρίδιο του καλίου μπορεί να παραχθεί με απευθείας ολική σύνθεση από μεταλλικό κάλιο και υδρογόνο. Η αντίδραση αυτή ανακαλύφθηκε από τον Χάμφρυ Ντάιβη λίγο μετά τη δική του ανακάλυψη του στοιχείου καλίου, το 1807. Κατά τη σχετική έρευνά του σημείωσε ότι για την παραγωγή του υδριδίου του καλίου το μέταλλο πρεπει να εξατμιστεί μέσα σε υδρογόνο και να θερμανθεί κάτω από το σημείο βρασμού του[3]:
Το υδρίδιο του καλίου είναι μια υπερβάση, ακόμη πιο δραστική από το υδρίδιο του νατρίου, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο να αποπρωτονιώσει οργανικές ενώσεις. Χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή άλλων υπερβάσεων, όπως οι RNHK και ROK, όπου R είναι ένα αλκύλιο. To υδρίδιο του καλίου είναι διαλυτό σε τήγματα υδροξειδίων και μιγμάτων αλάτων, αλλά όχι και σε οργανικούς διαλύτες[1].
Παρατηρήσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Pradyot Patnaik (1 Ιουλίου 2007). A Comprehensive Guide to the Hazardous Properties of Chemical Substances. John Wiley and Sons. σελίδες 631–. ISBN 978-0-470-13494-8. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2011.
- ↑ Potassium Hydride in Paraffin: A Useful Base for Organic Synthesis Douglass F. Taber and Christopher G. Nelson J. Org. Chem.; 2006; 71(23) pp. 8973–8974
- ↑ Humphry Davy (1808), The Bakerian Lecture on some new phenomena of chemical changes produced by electricity, particularly the decomposition of fixed alkalies, and the exhibition of the new substances which constitute their bases; and on the general nature of alkaline bodies. Philosophical Transactions of the Royal Society, volume 88, pages 1–44. In The Development of Chemistry, 1789–1914: Selected essays, edited by D. Knight, pp. 17–47.