Υπερνόβα
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Υπερνόβα είναι ένας θεωρητικός τύπος υπερκαινοφανούς αστέρα που προκύπτει όταν ένας αστέρας εξαιρετικά μεγάλης μάζας καταρρέει στο τέλος της ζωής του. Σε ένα υπερνόβα, ο πυρήνας του αστέρα καταρρέει για να μετατραπεί απευθείας σε μαύρη τρύπα και δυο πίδακες πλάσματος εξαιρετικά ενεργειακοί εκπέμπονται κατά μήκος του άξονα περιστροφής του αστέρα με ταχύτητα που προσεγγίζει αυτήν του φωτός. Αυτοί οι πίδακες εκπέμπουν έντονες ακτίνες γ, και θα μπορούσαν να εξηγήσουν την προέλευση των εξάρσεων ακτίνων-γ. Φαινόμενα υπερνόβα συμβαίνουν συνήθως στις πυκνές περιοχές πολύ υψηλής αστρογένεσης των συμπαγών ανώμαλων γαλαξιών.
Σύμφωνα με τις θεωρίες, η ενέργεια που θα απελευθερωνόταν από ένα σχετικά κοντινό υπερνόβα θα μπορούσε να εξαφανίσει κάθε ίχνος ζωής στη Γη. Επιστήμονες της NASA και του πανεπιστημίου του Κάνσας δημοσίευσαν μια μελέτη το 2005 που δείχνει ότι μια τεράστια εξαφάνιση ειδών που σημειώθηκε στη Γη πριν από 450 εκατομμύρια χρόνια (κατά το Ορβοδίσιο), θα μπορούσε να είχε προκληθεί από έξαρση ακτίνων γ. Η έκλαμψη ακτίνων γ που θα εκλυόταν από ένα υπερνόβα, χτυπώντας τη Γη για έστω και 10 δευτερόλεπτα, θα μπορούσε να αφανίσει μέχρι και το μισό του στρώματος του όζοντος. Με το στρώμα του όζοντος κατεστραμμένο, οι υπεριώδεις ακτίνες του Ήλιου θα έφταναν σε μεγάλη ποσότητα στην επιφάνεια, καταστρέφοντας ένα μεγάλο τμήμα της ζωής στις ηπείρους και στην επιφάνεια των ωκεανών και των λιμνών, σπάζοντας έτσι την διατροφική αλυσίδα.
Εάν τα υπερνόβα μπορούν να προκληθούν μόνο από αστέρες πολύ μεγάλης μάζας, τουλάχιστον 40 ηλιακών μαζών, η Γη δεν κινδυνεύει μάλλον από συμβάν τέτοιου είδους, καθώς πιστεύεται ότι ο πλησιέστερος αστέρας τέτοιας μάζας (ο η της Τρόπιδος) απέχει από μας περισσότερο από 8.000 έτη φωτός.