Υποβρύχιο κλάσης Argonauta
 Σκίτσο υποβρυχίου της κλάσης Argonauta. | |
| Επισκόπηση κλάσης | |
|---|---|
| Κατασκευαστές: | Cantieri Riuniti dell'Adriatico (CRDA) Μονφαλκόνε (Monfalcone) Odero Terni Orlando (OTO) Μουτζιάνο (Muggiano) Cantieri navali Tosi di Taranto, Τάραντας |
| Χειριστές: | Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) |
| Εύρος: | 1929–1933 |
| Σε υπηρεσία: | 1932–1948 |
| Ολοκληρώθηκαν: | επτά |
| Χάθηκαν: | έξι |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Τύπος: | υποβρύχιο |
| Εκτόπισμα: |
660 t (650 LT) (στην επιφάνεια) 1097 t (1080 LT) (σε κατάδυση) |
| Μήκος: | 61,5 m |
| Πλάτος: | 5,7 m |
| Βύθισμα: | 4.7 m |
| Ταχύτητα: |
14 kn (στην επιφάνεια) 8 kn (σε κατάδυση) |
| Εμβέλεια: |
5000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (στην επιφάνεια) 110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 3 kn (σε κατάδυση) |
| Πλήρωμα: | 44 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός: |
6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm 1 πυροβόλο των 102 mm 2 πολυβόλα των 13,2 mm |
Τα υποβρύχια της κλάσης Argonauta ήταν τα πρώτα της λεγόμενης «Σειράς 600». Επρόκειτο για σκάφη σχεδιασμένα να επιχειρούν σε παράκτιες περιοχές. Την δεκαετία του 1930 ναυπηγήθηκαν εφτά σκάφη της κλάσης αυτής για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) και ορισμένα εξ αυτών είχαν εμπλοκή στα τεκταινόμενα του Ισπανικού Εμφυλίου, στο πλαίσιο της υποστήριξης που παρείχε η Φασιστική Ιταλία στην πλευρά των Εθνικιστών. Όλα τους έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και όλα πλην ενός χάθηκαν κατά τη διάρκεια της σύρραξης.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σχεδιαστικά τα πλοία της κλάσης Argonauta ήταν βασισμένα στα προγενέστερα της κλάσης Squalo.[1] Είχαν εκτόπισμα 660 t (650 LT) στην επιφάνεια και 813 t (800 LT) σε κατάδυση. Το μήκος τους ήταν 61,5 m, το πλάτος τους 5,7 m και το βύθισμά τους 4,7 m.[2] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως 80 m και το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 44 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[2]
Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο ντιζελοκινητήρες των 750 bhp, ενώ σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβαναν δύο ηλεκτροκινητήρες των 400 hp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης στην επιφάνεια ήταν 14 kn και 8 kn σε κατάδυση.[1] Αντίστοιχα, η ακτίνα δράσης ήταν 5000 ναυτικά μίλια στην επιφάνεια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn[2] και 110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 3 kn όταν ήταν σε κατάδυση.[1]
Διέθεταν τέσσερις τορπιλοσωλήνες των 533 mm στην πλώρη και δύο ίδιου διαμετρήματος στην πρύμνη, ενώ μπορούσαν να μεταφέρουν έως και δώδεκα τορπίλες. Διέθεταν επίσης ένα πυροβόλο των 102 mm με το οποίο μπορούσαν να πλήξουν στόχους στην επιφάνεια καθώς και δύο πολυβόλα των 13,2 mm για αντιαεροπορική προστασία.[2]
Πλοία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πλοίο | Ναυπηγείο | Έναρξη ναυπήγησης | Καθέλκυση | Ένταξη σε υπηρεσία | Κατάληξη |
|---|---|---|---|---|---|
| Argonauta | Cantieri Riuniti dell'Adriatico, Μονφαλκόνε (Monfalcone) | 9 Νοεμβρίου 1929 | 19 Ιανουαρίου 1931 | 1 Ιανουαρίου 1932 | Βυθίστηκε στις 28 Ιουνίου 1940 από βρετανικά αεροσκάφη. |
| Fisalia | 20 Νοεμβρίου 1929 | 2 Μαΐου 1931 | 5 Ιουνίου 1932 | Το βύθισε η βρετανική κορβέτα HMS Hyacinth στις 28 Σεπτεμβρίου 1941. | |
| Jalea | Odero Terni Orlando, Μουτζιάνο (Muggiano) | 20 Ιανουαρίου 1930 | 15 Ιουνίου 1932 | 16 Μαρτίου 1933 | Διαγράφτηκε από τη δύναμη του στόλου την 1η Φεβρουαρίου 1948. |
| Jantina | 20 Ιανουαρίου 1930 | 16 Μαΐου 1932 | 1η Μαρτίου 1933 | Το βύθισε στις 5 Ιουλίου 1941 το βρετανικό υποβρύχιο HMS Torbay. | |
| Medusa | Cantieri Riuniti dell'Adriatico, Μονφαλκόνε | 30 Νοεμβρίου 1929 | 10 Δεκεμβρίου 1931 | 25 Σεπτεμβρίου 1932 | Το τορπίλισε και βύθισε το βρετανικό υποβρύχιο HMS Thorn στις 30 Ιανουαρίου 1942. |
| Salpa | Cantieri navali Tosi di Taranto, Τάραντας | 23 Απριλίου 1930 | 8 Μαΐου 1932 | 12 Δεκεμβρίου 1932 | Το τορπίλισε και βύθισε το βρετανικό υποβρύχιο HMS Triumph στις 27 Ιουνίου 1941. |
| Serpente | 23 Απριλίου 1930 | 28 Φεβρουαρίου 1932 | 12 Νοεμβρίου 1932 | Το βύθισε το πλήρωμά του στις 12 Σεπτεμβρίου 1943. |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Bagnasco, p. 146
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Chesneau, p. 309
- ↑ uboat.net Argonauta (AU) Argonauta Accessed 30 April 2022
- ↑ uboat.net Fisalia (FS) Fisalia Accessed 30 April 2022
- ↑ uboat.net IT Jalea Accessed 30 April 2022
- ↑ uboat.net Jantina (IN) Jantina Accessed 30 April 2022
- ↑ uboat.net Medusa (MU) Medusa Accessed 30 April 2022
- ↑ uboat.net Salpa (SP) Salpa Accessed 30 April 2022
- ↑ uboat.net Serpente (ex-Nautilus) (SE) Serpente Accessed 30 April 2022
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Frank, Willard C. Jr. (1989). «Question 12/88». Warship International XXVI (1): 95–97. ISSN 0043-0374.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Argonauta-class submarines στο Wikimedia Commons
