Υποβρύχιο κλάσης Foca
 Προφίλ υποβρυχίου της κλάσης Foca. | |
| Επισκόπηση κλάσης | |
|---|---|
| Κατασκευαστές: | Cantieri navali Tosi di Taranto, Τάραντας |
| Χειριστές: | Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) |
| Εύρος: | 1936–1938 |
| Σε υπηρεσία: | 1936–1947 |
| Ολοκληρώθηκαν: | τρία |
| Χάθηκαν: | ένα |
| Αποσύρθηκαν: | δύο (διαλύθηκαν για σκραπ) |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Τύπος: | Εξειδικευμένο υποβρύχιο για αποστολές ναρκοθέτησης. |
| Εκτόπισμα: |
1326 t (1305 LT) (στην επιφάνεια) 1651 t (1625 LT) (σε κατάδυση) |
| Μήκος: | 82,85 m |
| Πλάτος: | 7,17 m |
| Βύθισμα: | 5,2 m |
| Ταχύτητα: |
15,2 kn (στην επιφάνεια) 7,4 kn (σε κατάδυση) |
| Εμβέλεια: |
7800 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (στην επιφάνεια) 120 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 7 kn (σε κατάδυση) |
| Πλήρωμα: | 60 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός: |
6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm (4 στην πλώρη, 2 στην πρύμνη) 1 πυροβόλο των 100 mm 2 δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm 36 νάρκες |
Τα τρία υποβρύχια της κλάσης Foca ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) την δεκαετία του 1930 και ήταν εξειδικευμένα σκάφη ικανά να αναλάβουν αποστολές ναρκοθέτησης. Και τα τρία έλαβαν μέρος σε επιχειρήσεις στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το πρωτοπόρο πλοίο χάθηκε το 1940 σε αποστολή ναρκοθέτησης στα ανοικτά της Παλαιστίνης ενώ τα άλλα δύο διαλύθηκαν για σκραπ μετά το τέλος του πολέμου.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σχεδιαστικά τα υποβρύχια της κλάσης Foca ήταν βελτιωμένες εκδοχές του προγενέστερου Pietro Micca. Είχαν εκτόπισμα 1326 t (1305 LT) στην επιφάνεια και 1651 t (1625 LT) σε κατάδυση. Το μήκος τους ήταν 82,85 m, το πλάτος τους 7,17 m και το βύθισμά τους 5,2 m.[1] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθη έως και 90 m[2] και τοι πλήρωμά τους αποτελούνταν από εξήντα αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[1]
Όταν έπλεαν στην επιφάνεια, προωθούνταν από δύο ντιζελοκινητήρες των 1440 bhp, ενώ σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβαναν δύο ηλεκτροκινητήρες των 625 hp. Στην επιφάνεια τα υποβρύχια της κλάσης αυτής μπορούσαν να φθάσουν σε μέγιστη ταχύτητα πλεύσης 15,2 kn, ενώ σε κατάδυση έφθαναν τους 7,4 kn. Αντίστοιχα η ακτίνα δράσης τους όταν έπλεαν στην επιφάνεια έφθανε τα 7800 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn και τα 120 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 7 kn όταν έπλεαν σε κατάδυση.[2]
Διέθεταν έξι τορπιλοσωλήνες των 533 mm, τέσσερις στην πλώρη και δύο στην πρύμνη, ενώ μπορούσαν να μεταφέρουν έως και οκτώ τορπίλες. Υπήρχε επίσης ένα πυροβόλο των 100 mm, με το οποίο μπορούσαν να πλήξουν στόχους στην επιφάνεια, καθώς και δύο πολυβόλα των 13,2 mm για αντιαεροπορική προστασία.[1] Μετέφεραν επίσης έως και 36 νάρκες.[2]
Πλοία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πλοίο | Ναυπηγείο[3] | Έναρξη ναυπήγησης[3] | Καθέλκυση[3] | Ολοκλήρωση[3] | Κατάληξη[3][4] |
|---|---|---|---|---|---|
| Foca | Cantieri navali Tosi di Taranto, Τάραντας | 15 Ιανουαρίου 1936 | 26 Ιουνίου 1937 | 6 Νοεμβρίου 1937 | Χάθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1940 στα ανοικτά της Χάιφας |
| Atropo | 10 Ιουλίου 1937 | 20 Νοεμβρίου 1938 | 14 Φεβρουαρίου 1939 | Διαλύθηκε για σκραπ το 1947. | |
| Zoea | 3 Φεβρουαρίου 1936 | 5 Δεκεμβρίου 1937 | 12 Φεβρουαρίου 1938 |
Επιχειρησιακή ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Το Foca χάθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1940 ενώ πόντιζε νάρκες στα ανοικτά της Χάιφας.[4] Τα αίτια της βύθισής του παραμένουν άγνωστα.[4] Μετά την Ανακωχή του Κασίμπιλε τα δύο εναπομείναντα σκάφη χρησιμοποιήθηκαν από τους Συμμάχους ως εκπαιδευτικά.[5] Διαλύθηκαν για σκραπ το 1947.[1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
