Φάκελοι Βαλάτσι (βιβλίο)

Για την κινηματογραφική ταινία του 1972, δείτε: Φάκελος Βαλάτσι.

Φάκελοι Βαλάτσι

Χαρτόδετη έκδοση
Συγγραφέας	Πίτερ Μάας
Τίτλος	The Valachi Papers
Γλώσσα	Αγγλικά
Ημερομηνία δημιουργίας	1968
Ημερομηνία δημοσίευσης	Ιουνίου 1968
Μορφή	Έγκλημα, Βιογραφία
Τόπος	Ηνωμένες Πολιτείες
Πρώτη έκδοση	GP Putnam's Sons
δεδομένα ()

Οι Φάκελοι Βαλάτσι (αγγλικά: Valachi Papers‎‎) είναι η βιογραφία του Τζο Βαλάτσι που γράφτηκε από τον Πίτερ Μάας το 1968 και αφηγείται την ιστορία του πρώην μέλους της μαφίας Τζο Βαλάτσι, - ενός χαμηλόβαθμου μέλους της εγκληματικής οικογένειας Τζενοβέζε της Νέας Υόρκης- που η κατάθεσή του στην «Επιτροπή Μακλήλαν», στις λεγόμενες ακροάσεις Βαλάτσι το 1963, έσπασε τον τοίχο σιωπής για τις εγκληματικές πρακτικές του οργανωμένου εγκλήματος στις ΗΠΑ, και διευκόλυνε την ποινική δίωξη και την απαγγελία κατηγοριών σε μέλη της Μαφίας.

Το βιβλίο μεταφέρθηκε το 1972 στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Τέρενς Γιανγκ, με τον ίδιο τίτλο και πρωταγωνιστή στο ρόλο του Τζο Βαλάτσι τον Τσαρλς Μπρόνσον.

Επισκόπηση

Τον Οκτώβριο του 1963, ο Τζο Βαλάτσι κατέθεσε ενώπιον της «Εξεταστικής Επιτροπής της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών για τις ανάρμοστες πρακτικές στην Εργασία και στην Διοίκηση» (United States Senate Select Committee on Improper Activities in Labor and Management) περισσότερο γνωστής ως «Επιτροπή Μακλήλαν». Στις ακροάσεις Βαλάτσι περιέγραψε από πρώτο χέρι και για πρώτη φορά τις δραστηριότητες της Μαφίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο πρώτος που ασχολήθηκε με το περιεχόμενο των ακροάσεων Βαλάτσι, ήταν ο δημοσιογράφος Πίτερ Μάας. Ο Μάας πληροφορήθηκε από τον Ρόμπερτ Κέννεντυ το περιεχόμενο των ακροάσεων, τις παρακολουθεί και δημοσιεύει στο περιοδικό με το οποίο συνεργαζόταν - το Saturday Evening Post-, την ιστορία σε τρεις συνέχειες.

Το 1964, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ προέτρεψε τον Βαλάτσι να καταγράψει την ιστορικό της καριέρας του στον υπόκοσμο. Αν και το υλικό προοριζόταν μόνο να καλύψει τα κενά της επίσημης ανάκρισής του, ο απολογισμός της τριακονταετής εγκληματικής του καριέρας ήταν ένα περιπετειώδες χειρόγραφο 1.180 σελίδων με τίτλο "The Real Thing" Ο Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ εκείνη την περίοδο, Νίκολας Κάτζενμπαχ ενέκρινε τη τη δημοσιοποίηση του χειρόγραφου ελπίζοντας ότι θα βοηθούσε τις διωκτικές αρχές και πιθανώς θα ενθάρρυνε και άλλα μέλη του οργανωμένου εγκλήματος να γίνουν πληροφοριοδότες. Ο Μάας έχοντας ήδη την εμπειρία, επιλέχθηκε για να επιμεληθεί το χειρόγραφο, και μάλιστα κατάφερε να εξασφαλίσει την άδεια ώστε να πάρει και συνέντευξη από τον υπόδικο Βαλάτσι.

Το 1966 όταν το γεγονός της έκδοσης διαδόθηκε στον Τύπο, η « Αμερικανοιταλική ένωση κατά της δυσφήμησης» (ομάδα Αμερικανών Ιταλών που αγωνιζόταν ενάντια στο στερεότυπο του Ιταλού μαφιόζου) προώθησε μια εθνική εκστρατεία κατά του βιβλίου με το σκεπτικό ότι θα ενίσχυε το στερεότυπο της σύνδεσης των Ιταλών με την Μαφία και κατά συνέπεια και τον ρατσισμό. Η Ένωση ισχυρίστηκε ότι εάν δεν σταματούσε η έκδοση του βιβλίου, θα προσέφευγαν απευθείας στον Λευκό Οίκο. Ο Κάτζενμπαχ αντέστρεψε την απόφασή του να εκδώσει το βιβλίο μετά από μια συνάντηση με τον Πρόεδρο Λίντον Τζόνσον, μια ενέργεια που έφερε σε δύσκολη θέση το Υπουργείο Δικαιοσύνης .

Τον Μάιο του 1966, ο Κάτζενμπαχ ζήτησε από ένα περιφερειακό δικαστήριο να απαγορεύσει στον Μάας να δημοσιεύσει το βιβλίο - κάτι που ήταν πρωτοφανές για τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου ένας γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ προσπάθησε ποτέ να απαγορεύσει ένα βιβλίο. Ο Μάας δεν είχε την δυνατότητα να δημοσιεύσει την έκδοση των αρχικών του απομνημονευμάτων του Βαλάτσι, αλλά του επιτράπηκε να δημοσιεύσει μια εκδοχή τρίτου ατόμου βάσει συνεντεύξεων που είχε ο ίδιος με τον Βαλάτσι. Αυτά αποτέλεσαν τη βάση του βιβλίου Φάκελοι Βαλάτσι, το οποίο εκδόθηκε το 1968 από το εκδοτικό οίκο Putnam.