Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φίλιπ Ροθ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φίλιπ Ροθ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Philip Roth (Αγγλικά)
Γέννηση19  Μαρτίου 1933[1][2][3]
Νιούαρκ[4][5][6]
Θάνατος22  Μαΐου 2018[6][7][8]
Μανχάταν[6]
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανεπάρκεια[6]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[6]
Τόπος ταφήςBard College Cemetery[9][10]
ΚατοικίαΝιούαρκ
Warren
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[11][12][13]
ΘρησκείαΙουδαϊσμός
αθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑμερικανικά αγγλικά[14]
Αγγλικά[15][16]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Ρούτγκερς (1951–1952)[6]
Weequahic High School[6][17]
Πανεπιστήμιο του Σικάγου (έως 1955)[6]
Πανεπιστήμιο Μπάκνελ (1952–1954)[6]
Πανεπιστήμιο του Σικάγου (από 1956)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμυθιστοριογράφος
σεναριογράφος
δοκιμιογράφος
συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας
διδάσκων πανεπιστημίου
συγγραφέας[18]
ποιητής
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Πρίνστον
Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια[19]
Κολέγιο Χάντερ[20]
Πανεπιστήμιο της Άιοβα[21]
Επηρεάστηκε απόΤζον Άπνταϊκ
Πρίμο Λέβι
Λουί Φερντινάντ Σελίν
Σαρλότ Μπροντέ
Χένρι Τζέιμς
Σέργουντ Άντερσον
Χένρυ Μίλλερ
Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Γουίλιαμ Φόκνερ
Αλμπέρ Καμύ
Bernard Malamud
Ralph Ellison
Άαρον Άπελφελντ
Νικολάι Γκόγκολ
Άννα Φρανκ
Γκυστάβ Φλωμπέρ
Ιβάν Κλίμα
Alessandro Piperno
Λέων Τολστόι
Γκύντερ Γκρας
Μαρκ Τουέιν
Τζέιμς Τζόυς
Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ
Τζόζεφ Κόνραντ
Έμιλι Μπροντέ
Φραντς Κάφκα
Μίλαν Κούντερα
Σολ Μπήλλοου
Raoul Schrott
Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
Περίοδος ακμής1950
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚλαιρ Μπλουμ (1990–1994)[6]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΥποτροφία Γκούγκενχαϊμ[22]
Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών
Εθνικό Ανθρωπιστικό μετάλλιο των ΗΠΑ (2010)[6]
βραβείο Φραντς Κάφκα (2001)
λογοτεχνικό βραβείο Πριγκίπισσα της Αστούριας (2012)[23]
βραβείο Μέντισις ξένης λογοτεχνίας
Εθνικό Βραβείο Βιβλίου για Μυθοπλασία (ΗΠΑ) (1960)[6]
Βραβείο PEN/Faulkner (1994)
Εθνικό Βραβείο Βιβλίου για Μυθοπλασία (ΗΠΑ) (1995)[6]
Βραβείο Μυθοπλασίας Πούλιτζερ (1998)
Βραβείο PEN/Faulkner (2001)
Common Wealth Award of Distinguished Service (2001)
βραβείο Μέντισις ξένης λογοτεχνίας (2002)
Society of American Historians Prize for Historical Fiction (2005)[24]
PEN/Nabokov Award (2006)
Βραβείο PEN/Faulkner (2007)
Διεθνές βραβείο Μπούκερ (2011)[25]
Emerson-Thoreau Medal (2013)
Ζωντανός Θρύλος[26]
Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής
New Jersey Hall of Fame
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστήμιο Μπράουν (28  Μαΐου 2001)[27]
Library of Congress Prize for American Fiction (2012)
Sidewise Award for Alternate History (2004)
National Book Critics Circle Award in Biography (1991)
National Book Critics Circle Award for Fiction (1987)
Εθνικό Βραβείο Βιβλίου (ΗΠΑ) (2002)[28]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Φίλιπ Ροθ (Philip Milton Roth, 19 Μαρτίου 1933 - 22 Μαΐου 2018) ήταν Αμερικανός συγγραφέας (εβραϊκής καταγωγής). Το πρώτο του βιβλίο «Αντίο Κολόμπους» εκδόθηκε το 1959. Είχε λάβει πολλά λογοτεχνικά βραβεία και είχε μεγάλη αναγνώριση από κοινό και κριτικούς. Ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του είναι το «Αντίο Κολόμπους», το «Σύνδρομο Πόρτνοϊ» του 1969 και η σειρά μυθιστορημάτων με αφηγητή το alter ego του Νέιθαν Ζούκερμαν . To 2012 τιμήθηκε με το Βραβείο Πρίγκιπας της Αστούριας.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ροθ γεννήθηκε στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ στις 19 Μαρτίου 1933, ως το δεύτερο παιδί μιας αμερικανοεβραϊκής οικογένειας με καταγωγή από τη Γαλικία της Κεντρικής Ευρώπης. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Μπάκνελ (Bucknell) και στο Πανεπιστήμιο Ρούτγκερς και Αγγλική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Δίδαξε δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα και στο Πρίνστον και στη συνέχεια συγκριτική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Αποσύρθηκε από την ακαδημαϊκή διδασκαλία το 1991.

Κατά την παραμονή του στο Σικάγο ο Ροθ γνώρισε το νομπελίστα συγγραφέα Σολ Μπέλοου και την πρώτη του γυναίκα του Μάργκαρετ Μάρτινσον (Margaret Martinson). Χώρισαν το 1963 και το 1968 η Μάρτινσον σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα. Το 1990 παντρεύτηκε την αγγλίδα ηθοποιό Κλερ Μπλουμ (Claire Bloom). Το 1994 χώρισαν και το 1996 η Μπλουμ εξέδωσε αυτοβιογραφία με τίτλο "Leaving a Doll's House", όπου περιγράφει λεπτομέρειες του γάμου της με το συγγραφέα.

Συγγραφική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο βιβλίο του Ροθ "Goodbye, Columbus" (Αντίο Κολόμπους), ήταν μια συλλογή διηγημάτων με την οποία κέρδισε το Εθνικό Λογοτεχνικό Βραβείο των ΗΠΑ το 1960.

Μεγάλη εμπορική επιτυχία γνώρισε με το τρίτο του μυθιστόρημα "Portnoy's Complaint" (Το σύνδρομο Πόρτνοϊ) το 1969.
Το 1979 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο όπου αφηγητής είναι ο Νέιθαν Ζούκερμαν με τίτλο "The Ghost Writer". Ακολούθησαν αρκετά ακόμα όπου ο Ζούκερμαν είναι είτε αφηγητής ή παίρνει κάποιο μέρος στην πλοκή, με πιο πρόσφατο το "Exit Ghost" (Φεύγει το φάντασμα) του 2007. Το 1997 κέρδισε για δεύτερη φορά το Εθνικό Λογοτεχνικό Βραβείο με το βιβλίο "Sabbath's Theater" (Το θέατρο του Σάμπαθ) και το 1998 βραβεύτηκε με Πούλιτζερ για το "American Pastoral" (Αμερικανικό ειδύλλιο).

Το 2011 βραβεύτηκε για την συνολική προσφορά του στη λογοτεχνία με το Διεθνές βραβείο Μπούκερ.

Πολλά από τα βιβλία του Ροθ έχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία: εκτός του Ζούκερμαν που θεωρείται alter ego του συγγραφέα, ο χαρακτήρας Ντέιβιντ Κέπες που εμφανίζεται σε τρία βιβλία έχει αρκετά κοινά στοιχεία με τον ίδιο, ενώ σε κάποια βιβλία του έχει χρησιμοποιήσει χαρακτήρες με το όνομα Φίλιπ Ροθ.

Έργα και οι ελληνικές εκδόσεις τους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλία - Ζούκερμαν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1979: Ο συγγραφέας φάντασμα - (The Ghost Writer), το α' μέρος της τριλογίας «Ζούκερμαν δεσμώτης», (μτφ. Σπύρος Βρετός. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Ζούκερμαν δεσμώτης: Τριλογία και επίλογος» των εκδ. "Πόλις", 2004)
  • 1981: Ζούκερμαν λυόμενος - (Zuckerman Unbound), το β' μέρος της τριλογίας, (μτφ. Σπύρος Βρετός. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Ζούκερμαν δεσμώτης: Τριλογία και επίλογος» των εκδ. "Πόλις", 2004)
  • 1983: Μάθημα ανατομίας - (The Anatomy Lesson), το γ' μέρος της τριλογίας, (μτφ. Σπύρος Βρετός. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Ζούκερμαν δεσμώτης: Τριλογία και επίλογος» των εκδ. "Πόλις", 2004)
  • 1985: Το όργιο της Πράγας - (The Prague Orgy), επίλογος της τριλογίας,(μτφ. Σπύρος Βρετός. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Ζούκερμαν δεσμώτης: Τριλογία και επίλογος» των εκδ. "Πόλις", 2004)
  • 1986: Η Αντιζωή - (The Counterlife)-βραβείο «National Book Critics Circle Award» το 1987-, (Χριστίνα Ντόκου για τις εκδ. "Πόλις", 2008)
  • 1997: Αμερικανικό ειδύλλιο - (American Pastoral)-βραβείο «Βραβείο Πούλιτζερ (Μυθοπλασίας)» το 1998 και «Prix du Meilleur Livre Étranger» το 2000-, (μτφ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου για τις εκδ. "Πόλις", 1999)
  • 1998: Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή - (I Married a Communist), (μτφ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου για τις εκδ. "Πόλις", 2000)
  • 2000: Το ανθρώπινο στίγμα - (The Human Stain)- Βραβείο PEN/Faulkner και «W. H. Smith Literary Award» το 2001, βραβείο «Prix Médicis Étranger» και «LIRE Meilleur Livre de l' Année» το 2002-, (μτφ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου για τις εκδ. "Πόλις", 2013)
  • 2007: Φεύγει το φάντασμα - (Exit Ghost), (μτφ. Κατερίνα Σχινά για τις εκδ. "Πόλις", 2009)

Βιβλία - Ροθ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1990: Απάτη - (Deception: A Novel), (μτφ. Μαρία Αγγελίδου για τις εκδ. "Χατζηνικολή", 1993)
  • 1993: Επιχείρηση Σάυλωκ - (Operation Shylock: A Confession)- Βραβείο PEN/Faulkner το 1994, (μτφ. Σπύρος Βρετός για τις εκδ. "Πόλις", 2001)
  • 2004: Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής - (The Plot Against America)- βραβείο «James Fenimore Cooper Prize for Best Historical Fiction» και «W. H. Smith Literary Award» το 2005-, (μτφ. Ηλίας Μαγκλίνης για τις εκδ. "Πόλις", 2007)

Βιβλία - Κέπες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1972: Το βυζί - (The Breast), (μτφ. Αλεξάνδρα Κοντού για τις εκδ. "Γράμματα", 1984)
  • 1977: Ο καθηγητής του πόθου - (The Professor of Desire), (μτφ. Νίκος Παναγιωτόπουλος, εκδ. "Πόλις", 2010)
  • 2001: Το ζωό που ξεψυχά - (The Dying Animal), (μτφ. Γιώργος Τσακνιάς για τις εκδ. "Πόλις", 2002)

Άλλα μυθιστορήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1959: Αντίο,Κολόμπους - (Goodbye, Columbus)- βραβείο «National Book Award» το 1960 και βραβείο «Guggenheim»-, (μτφ. Σώτη Τριανταφύλλου, εκδ. "Πόλις", 2013)
  • 1962: Κι ό,τι θέλει ας γίνει - (Letting Go), (μτφ. Κώστας Αρβανίτης, εκδ. "Πόλις", 2005)
Η πρώτη έκδοση του μυθιστορήματος «Το σύνδρομο Πόρτνοϊ», από τις εκδ. "Random House"
  • 1967: Τότε που ήταν καλό κορίτσι - (When She Was Good), (μτφ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, εκδ. "Πόλις", 2016)
  • 1969: Η νόσος του Πορτνόυ - (Portnoy's Complaint), (μτφ. Λένα Αλεξανδράκη, εκδ. "Γράμματα", 1980 και Αλέξανδρος Κυριακίδης, εκδ. "Πόλις" με τίτλο «Το σύνδρομο Πόρτνοϊ» για τις εκδ. "Πόλις", 2008)
  • 1971: Our Gang
  • 1973: The Great American Novel
  • 1974: Η ζωή μου ως άντρα - (My Life As a Man), (μτφ. Άρτεμις Σταμπουλοπούλου, εκδ. "Πόλις", 1996)
  • 1995: Το θέατρο του Σάμπαθ (Sabbath's Theater)-βραβείο «National Book Award»-, (μτφ. Ανδρέας Βαχλιώτης, εκδ. "Χατζηνικολή", 1998, επανέκδοση από τις εκδ. "Πόλις", 2013)
  • 2006: Καθένας - (Everyman)- Βραβείο PEN/Faulkner το 2007, (μτφ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. "Πόλις", 2006)
  • 2008: Αγανάκτηση - (Indignation), (μτφ. Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. "Πόλις", 2009, «Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Έργου Ξένης Λογοτεχνίας στην Ελληνική Γλώσσα»)
  • 2009: Η ταπείνωση - (The Humbling), (μτφ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. "Πόλις", 2010)
  • 2010: Νέμεσις - (Nemesis), (μτφ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. "Πόλις", 2011)

Απομνημονεύματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1988: Τα γεγονότα: η αυτοβιογραφία ενός μυθιστοριογράφου - (The Facts: A Novelist's Autobiography), (μτφ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. "Πόλις", 2017)
  • 1991: Πατρική κληρονομιά: μια αληθινή ιστορία - (Patrimony: A True Story)-βραβείο «National Book Critics Circle - Biography/Autobiography» το 1991-, (μτφ. Τάκης Κιρκής, εκδ. "Χατζηνικολή", 1997 και επανέκδοση από τις εκδ. "Πόλις", το 2012)

Πάρεργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1976: Διαβάζοντας τον εαυτό μου και άλλους - (Reading Myself and Others), (μτφ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. "Πόλις", 2014)
  • 1993: A Philip Roth Reader
  • 2001: Κουβέντες του σιναφιού - (Shop Talk), (μτφ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. "Πόλις", 2004)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Οτιδήποτε αφορά στον συγγραφέα από την "Philip Roth Society" [1]
  • Λήμμα για τον Ροθ στην διαδικτυακή "Literary Encyclopedia", [2]
  • Άρθρο για τον Ροθ στη ιστοσελίδα tospirto net , [3] Αρχειοθετήθηκε 2018-05-27 στο Wayback Machine.
  • Παρουσίαση του μυθιστορήματος «Το σύνδρομο Πόρτνοϊ» από την βιβλιοκρτικό Σοφία Νικολαϊδου, [4]
  • Παρουσίαση του μυθιστορήματος «Το θέατρο του Σάμπαθ» [5]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w68340bb. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 8157. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ www.huffingtonpost.com/2013/03/19/philip-roth-birthday-_n_2907548.html.
  5. ↑ www.theguardian.com/books/2013/mar/22/my-hero-philip-roth-james-wood.
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 Charles McGrath: «Philip Roth, Towering Novelist Who Explored Lust, Jewish Life and America, Dies at 85». 22  Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 24  Μαΐου 2018.
  7. ↑ (Αγγλικά) ISFDB. 15980. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. ↑ Μουσείο Γκούγκενχαϊμ. philip-roth. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  9. ↑ 9,0 9,1 Ανακτήθηκε στις 24  Μαΐου 2020.
  10. ↑ 10,0 10,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 189965414. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2021.
  11. ↑ www.nytimes.com/2006/05/05/arts/05iht-idlede6.html?pagewanted=all.
  12. ↑ www.nytimes.com/2011/05/24/opinion/l24roth.html.
  13. ↑ www.nytimes.com/books/97/04/20/reviews/roth-letting.html.
  14. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11922711b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  15. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990007178. Ανακτήθηκε στις 8  Φεβρουαρίου 2023.
  16. ↑ CONOR.SI. 12023651.
  17. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  18. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990007178. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2022.
  19. ↑ Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
  20. ↑ Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
  21. ↑ Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
  22. ↑ (Αγγλικά) Guggenheim Fellows database. philip-roth.
  23. ↑ www.fpa.es/es/premios-princesa-de-asturias/premiados/2012-philip-roth.html?especifica=0#:~:text=Philip%20Roth%20Premio%20Pr%C3%ADncipe%20de,%2C%20Faulkner%2C%20Bellow%20o%20Malamud.. Ανακτήθηκε στις 31  Ιανουαρίου 2022.
  24. ↑ sah.columbia.edu/content/prizes/society-american-historians-prize-historical-fiction-formerly-known-james-fenimore.
  25. ↑ thebookerprizes.com/the-booker-library/authors/philip-roth. Ανακτήθηκε στις 14  Νοεμβρίου 2022.
  26. ↑ www.loc.gov/about/awards-and-honors/living-legends/philip-roth/.
  27. ↑ www.brown.edu/Administration/News_Bureau/2000-01/00-135.html.
  28. ↑ www.nationalbook.org/programs/dcal/#tab-2.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φίλιπ_Ροθ&oldid=10816730"