Φιλίσκος της Αίγινας
| Φιλίσκος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3ος αιώνας π.Χ.[1] Αίγινα |
| Θάνατος | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλόσοφος |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ονησίκριτος |
| Αδέλφια | Androsthenes of Aigina[2] |
Ο Φιλίσκος της Αίγινας (αρχαία ελληνικά: Φιλίσκος Αἰγινήτης; 4ος αιώνας π.Χ.) ήταν κυνικός φιλόσοφος από την Αίγινα, που έζησε στο δεύτερο μισό του 4ου αιώνα π.Χ. Ήταν γιος του Ονησίκριτου, που έστειλε τον Φιλίσκο και τον μικρότερο αδερφό του, τον Ανδροσθένη, στην Αθήνα όπου γοητεύτηκαν τόσο πολύ από τη φιλοσοφία του Διογένη του Κυνικού. Ο Ονησίκριτος ήρθε επίσης στην Αθήνα και έγινε μαθητής του. [3] Σύμφωνα με τον Έρμιππο της Σμύρνης, ο Φιλίσκος ήταν μαθητής του Στίλπωνα.[4] Επίσης περιγράφεται ως συνεργάτης του Φωκίωνα.[5] Το λεξικό Σούδα ισχυρίζεται ότι ήταν δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου,[4] αλλά κανένας άλλος αρχαίος συγγραφέας δεν το αναφέρει αυτό. Ο Κλαύδιος Αιλιανός, ωστόσο, έχει διατηρήσει μια σύντομη προτροπή του Φιλίσκου, που απευθύνεται στον Αλέξανδρο:
Φροντίστε τη φήμη σου. Μην γίνεις μάστιγα ή μεγάλη καταστροφή, φέρε την ειρήνη και την υγεία.[6]
Το λεξικό Σούδα αναφέρει ότι ο Φιλίσκος έγραψε διαλόγους συμπεριλαμβανομένου ενός που ονομαζόταν Κόδρος.[4] Ο Σάτυρος ισχυρίστηκε ότι οι τραγωδίες που αποδίδονται στον Διογένη γράφτηκαν στην πραγματικότητα από τον Φιλίσκο.[7] Μεταξύ των διαλόγων, που αποδίδει ο Σωτίων στον Διογένη, ο ένας φέρει τον τίτλο Φιλίσκος.[8]
Πέθανε και τάφηκε στην Κόρινθο.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin. 399080. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2018.
- ↑ Paul Natorp: «Androsthenes 10» (Γερμανικά) 1894.
- ↑ Diogenes Laërtius, vi. 75; Suda, "Philiskos", φ 362
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Suda, "Philiskos", φ 359
- ↑ Suda, "Philiskos", φ 362
- ↑ Aelian, Varia Historia, xiv. 11
- ↑ ap. Diogenes Laërtius, vi. 80, cf. vi. 73
- ↑ Diogenes Laërtius, vi. 80
- ↑ Bekker, Immanuel (1854). Suidae Lexicon; ex recoginitione Immanuelis Bekkeri. The Library of Congress.