Φιννοουγγρικές γλώσσες

Οι φινοουγγρικές γλώσσες θεωρούνται, γλωσσολογικά και γεωγραφικά, παρακλάδι των Ουραλογενών ή Ουραλικών γλωσσών, μιας μεγάλης γλωσσικής οικογένειας με 30 περίπου γλώσσες και 20 εκατομμύρια ομιλητές σε όλον τον κόσμο. Οι επιμέρους γλώσσες της είναι η Φινλανδική και η Ουγγρική, με την πρώτη να ανήκει στο παρακλάδι των Βαλτοφιννικών γλωσσών και την δεύτερη στο παρακλάδι των Ουγγρικών γλωσσών. Οι γλώσσες αυτές δεν έχουν καμία σχέση με τις Σκανδιναβικές (Βόρειες Γερμανικές), παρά το γεγονός ότι, με μια ευρύτερη έννοια του όρου, η Φινλανδία ανήκει γεωγραφικά στη Σκανδιναβία, μαζί με την Ισλανδία. Ιστορικά, οι Μαγυάροι (μετέπειτα Ούγγροι) θεωρούνται μακρινοί συγγενείς των Φινλανδών και, παρά τις φημολογίες περί κοινού προγόνου, δεν έχει αποδειχθεί ακόμα κάτι. Ο Ουγγρικός κλάδος διαχωρίστηκε από τον Φιννικό πριν περίπου 3000 χρόνια και έτσι η Ουγγρική γλώσσα εμφανίζει λίγα ίχνη συγγένειας με την Φινλανδική. Οι Φινλανδικές γλώσσες ομιλούνται στη Φινλανδία, στη Λαπωνία, στα Ουράλια καθώς και στο κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ρωσίας που συνορεύει με τη Φινλανδία. Η Ουγγρική γλώσσα, εκτός από την Ουγγαρία, ομιλείται σε περιοχές ή χώρες με τις οποίες αυτή συνορεύει και όπου οι Ούγγροι αποτελούν την μεγαλύτερη εθνοτική μειονότητα (Βοϊβοντίνα, Τρανσυλβανία, Σλοβακία, Αυστρία, Σλοβενία, Κροατία, Δυτική Ουκρανία), αντανακλώντας, λίγο ή πολύ, τα σύνορα της Αυστροουγγαρίας (1867-1918) πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.