Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φραγκίσκος Βιετά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φραγκίσκος Βιετά
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
François Viète (Γαλλικά)
Γέννηση1540[1][2][3]
Φοντεναί-λε-Κοντ[4][2][5]
Θάνατος23  Φεβρουαρίου 1603[6][7][8]
Παρίσι[4][5]
ΥπηκοότηταΓαλλία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Πουατιέ
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςάλγεβρα, κρυπτογραφία, γεωμετρία και μαθηματικά
Ιδιότηταμαθηματικός, κρυπτογράφος και δικηγόρος
Ακαδημαϊκός τίτλοςπτυχίο νομικής
Φοιτητές τουJacques Aleaume, Μαρίνο Γκετάλντι, Jean de Beaugrand και Alexander Anderson
Υπογραφή

Ο Φραγκίσκος Βιέτα (γαλλικά: François Viète‎‎, Φρανσουά Βιέτ, λατινικά: Franciscus Vieta‎‎, 1540 - 23 Φεβρουαρίου 1603) ήταν Γάλλος μαθηματικός. Αν και οι κύριες σπουδές του ήταν νομικές, αναδείχθηκε στα μαθηματικά και ιδιαίτερα στην άλγεβρα[9].

Το πρώτο του κατόρθωμα ήταν η αποκρυπτογράφηση του ισπανικού κώδικα αλληλογραφίας, που ήταν βασισμένος σε ένα περίπλοκο σύστημα αριθμών και γραμμάτων. Με την πράξη του αυτή βοήθησε σημαντικά τη Γαλλία και τον Ερρίκο Δ΄ στον πόλεμο με την Ισπανία. Συνέγραψε την «Εισαγωγή στην αναλυτική τέχνη» που αποτελεί ένα από τα πρώτα άρτια μνημεία του αλγεβρικού λογισμού.

Αλγεβρικός συμβολισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέθοδος υπολογισμού του π από τον Φραγκίσκο Βιετά.

Ο Βιετά υπήρξε ο πρώτος μαθηματικός που χρησιμοποίησε σε ευρεία κλίμακα τα γράμματα για να εκφράσει αριθμητικές ποσότητες. Το 1593 κατάφερε να εκφράσει τον αριθμό π με τη βοήθεια ενός απειρογινόμενου και τον υπολόγισε με ακρίβεια εννέα δεκαδικών ψηφίων, βελτιώνοντας έτσι το σχετικό αποτέλεσμα του Αρχιμήδη. Συμπερασματικά ο Βιετά υπήρξε ο πρώτος που υποκατέστησε στις μαθηματικές του αποδείξεις τις γεωμετρικές κατασκευές με αλγεβρικές διαδικασίες. Ακόμα, γνωστοί έχουν μείνει οι «τύποι του Βιετά», που δίνουν απλές σχέσεις μεταξύ των ριζών ενός πολυωνύμου και των συντελεστών του.

Ο Φραγκίσκος Βιέτα συνεισέφερε σημαντικά στον αλγεβρικό συμβολισμό όταν χρησιμοποίησε για πρώτη φορά φωνήεντα για να παριστάνει τις άγνωστες μεταβλητές και σύμφωνα για τις γνωστές.[10] Επίσης ο Βιέτα χρησιμοποιούσε τα ίδια γράμματα για ύψωση σε δύναμη: Α, Α quadratum, A cubum ανοίγοντας τον δρόμο για την επικράτηση των x, x2, x3.