Φωτοχημεία
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Φωτοχημεία είναι κλάδος της Φυσικοχημείας που ασχολείται με τα φυσικά φαινόμενα και τις χημικές αντιδράσεις που προκαλούνται όταν ενα μοριακό σύστημα απορροφάει υπεριώδη (μήκος κύματος 100-400 nm), ορατή (μήκος κύματος 400-750 nm) η υπέρυθρη (μήκος κύματος 750-2500 nm) ακτινοβολία.[1]
Γενικά το φως ή ακριβέστερα μια φωτεινή ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι δυνατόν να προκαλέσει ή ακόμα και να επιταχύνει μεγάλο αριθμό χημικών αντιδράσεων, όπως για παράδειγμα: τη μετατροπή του λευκού φωσφόρου σε ερυθρό, ή την ένωση του χλωρίου με το υδρογόνο, τον γνωστό σχηματισμό του όζοντος (O3), από το οξυγόνο (O2), τη διάσπαση των αλογονούχων ενώσεων του αργύρου (βασική της κλασικής φωτογραφίας), αλλά ακόμα και στον άνθρωπο, όπως το μαύρισμα του δέρματος, μετά από παρατεταμένη έκθεση στον Ήλιο.
Κυρίαρχη όμως επίδραση του φωτός σε τέτοιες διεργασίες αποτελεί η διαδικασία της φωτοσύνθεσης που συμβαίνει στα πράσινα μέρη των φυτών με την μεσολάβηση βεβαίως της χλωροφύλλης.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ IUPAC, Compendium of Chemical Terminology, 2nd ed. (the "Gold Book") (1997). Online corrected version: (2006–) "photochemistry".