Φώνος
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Στην φωνητική και στη γλωσσολογία, ως φώνος ορίζεται το βραχύτερο, ασυνεχές τεμάχιο ήχου σε μια ροή ομιλίας. Η λέξη φώνος μπορεί να αναφέρεται σε οποιονδήποτε ήχο της ομιλίας ή χειρονομία που θεωρείται ένα φυσικό γεγονός, χωρίς αναφορά στην φωνολογία μίας γλώσσας. Σε αντίθεση, ένα φώνημα είναι ένα σύνολο φώνων ή ένα σύνολο χαρακτηριστικών του ήχου που θεωρούνται ως το ίδιο στοιχείο στην φωνολογία μίας συγκεκριμένης γλώσσας[1].
Ένας φώνος είναι ένα τμήμα της ομιλίας που κατέχει διακριτές φυσικές ή αντιληπτικές ιδιότητες, και εξυπηρετεί ως η βασική μονάδα της φωνητικής ανάλυσης της ομιλίας.
Μία φωνητική καταγραφή περικλείεται από αγκύλες ([ ]), ενώ μία φωνημική καταγραφή περικλείεται από πλάγιες καθέτους (/ /).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Crystal, David (1971). Linguistics. Baltimore: Penguin
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Κυματική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |