Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χάικε Ντρέξλερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάικε Ντρέξλερ
1984 στο μήκος
Προσωπικές Πληροφορίες
Ονομασία γέννησηςΧάικε Γκαμπριέλα Ντάουτε
Γέννηση16 Δεκεμβρίου 1964 (1964-12-16) (60 ετών)
Γκέρα, Ανατολική Γερμανία
Έτη δραστηριοποίησης1981 – 2004
Ύψος1,81 μέτρα
Βάρος68 κιλά
Άθλημα
ΆθλημαΣτίβος
Αγώνισμα100μ., 200μ., μήκος
ΣύλλογοςSC Motor Jena (1977–1992), LAC Chemnitz (1992–1996), LAC Erfurt (1996–2004)
Μετάλλια
Στίβος
Διοργάνωση 1ο 2ο 3ο
Ολυμπιακοί Αγώνες 2 1 2
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2 2 2
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 5 1 0
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2 1 0
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 4 1 2
Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 3 0 0
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 8 1 0
Σύνολο 26 7 6
Ολυμπιακοί Αγώνες
Χώρα συμμετοχής: Ανατολική Γερμανία Ανατολική Γερμανία
Αργυρό 1988 Σεούλ Άλμα εις μήκος
Χάλκινο 1988 Σεούλ 100 μέτρα
Χάλκινο 1988 Σεούλ 200 μέτρα
Χώρα συμμετοχής:  Γερμανία
Χρυσό 1992 Βαρκελώνη Άλμα εις μήκος
Χρυσό 2000 Σίδνεϊ Άλμα εις μήκος

Η Χάικε Γκαμπριέλα Ντρέξλερ (Heike Gabriela Drechsler, γεννήθηκε 16 Δεκεμβρίου 1964) είναι Γερμανίδα πρώην αθλήτρια στίβου, μία από τις κορυφαίες στην ιστορία του κλασικού αθλητισμού. Ήταν δύο φορές χρυσή Ολυμπιονίκης και δύο φορές Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στον ανοικτό στίβο στο άλμα εις μήκος και μία φορά Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στο άλμα εις μήκος και στα 200 μέτρα στον κλειστό στίβο, εκπροσωπώντας αρχικά την Ανατολική Γερμανία και μετά την επανένωση την ενιαία Γερμανία.[1][2]

Κατά τη διάρκεια της μακράς καριέρας της κατέρριψε ή ισοφάρισε πέντε φορές παγκόσμια ρεκόρ στον ανοικτό στίβο, ενώ εξακολουθεί να κατέχει την παγκόσμια επίδοση του άλματος εις μήκος στον κλειστό στίβο. Το 1999 η IAAF τη συμπεριέλαβε στις 11 καλύτερες αθλήτριες στίβου του 20ού αιώνα.[3]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου του 1964 στην πόλη Γκέρα, στη Θουριγγία, της τότε Ανατολικής Γερμανίας και μεγάλωσε με τρία αδέρφια. Ο πατέρας της είχε θανατηφόρο ατύχημα το 1974. Το 1973, όταν ήταν εννέα ετών, την ανακάλυψαν οι ανιχνευτές ταλέντων στο προπονητικό κέντρο της πόλης της και σε ηλικία 12 ετών μεταπήδησε στο αθλητικό οικοτροφείο της SC Motor Jena το 1977. Το 1979 πηδούσε ήδη έξι μέτρα στο μήκος και το 1980 πήρε την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα κλειστού στίβου της Ανατολικής Γερμανίας. Μετά την αποφοίτησή της από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ολοκλήρωσε τις σπουδές της ως οπτικός.[4][5]

Καριέρα μέχρι το 1990

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 9 Αυγούστου 1981 σε ηλικία 17 ετών πήδηξε στο άλμα εις μήκος 6,91 μέτρα στην Ιένα της Ανατολικής Γερμανίας πετυχαίνοντας παγκόσμιο ρεκόρ νέων, δείχνοντας το μεγάλο ταλέντο της στο αγώνισμα. Το ρεκόρ αυτό εξακολουθεί να παραμένει.[6][7] Παράλληλα, άρχισε να ασχολείται και με το έπταθλο έχοντας αξιοσημείωτη επιτυχία (είχε κάνει παγκόσμιο ρεκόρ νεανίδων με 5.891 βαθμούς), αλλά γρήγορα το εγκατέλειψε για να επικεντρωθεί στο άλμα εις μήκος.[8] Το 1982 συμμετείχε στο πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στην Αθήνα κατατασσσόμενη τέταρτη στο μήκος. Ως αθλήτρια της Ανατολικής Γερμανίας κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο άλμα εις μήκος στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου το 1983 στο Ελσίνκι, με άλμα 7,27 μέτρων. Η επίδοση δεν αναγνωρίστηκε επίσημα λόγω του ανέμου που ήταν πάνω από το επιτρεπτό όριο (2,2 μέτρα/δευτερόλεπτο). Σε ηλικία 19 ετών έγινε και εξακολουθεί να παραμένει η νεότερη νικήτρια του αγωνίσματος σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.[9][10] Με επίδοση 7,14 μέτρα κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ νεανίδων στην Μπρατισλάβα της Τσεχοσλοβακίας στις 4 Ιουνίου 1984, επίδοση που και αυτή παραμένει ως ρεκόρ σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία.[6][11] Το μποϊκοτάζ των χωρών του λεγόμενου Ανατολικού μπλοκ δεν επέτρεψαν τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, σε μία χρονιά που είχε τις τρεις καλύτερες επιδόσεις στον κόσμο.[9][12] Ήταν νικήτρια στους Αγώνες Φιλίας που διοργανώθηκαν από τις χώρες που δεν συμμετείχαν με επίδοση 7,15 μέτρα. Στις 23 Ιουλίου 1984 παντρεύτηκε τον ποδοσφαιριστή Αντρέας Ντρέξλερ (τερματοφύλακας της Καρλ Τσάις Ιένα), του οποίου ο πατέρας Έριχ ήταν ο επί χρόνια προπονητής της, ακόμη και μετά το διαζύγιό τους το 1997.[9]

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1985 στο Βερολίνο κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στο μήκος με άλμα στα 7,44 μέτρα (μόλις για ένα εκατοστό), ενώ στις 21 Ιουνίου του επόμενου έτους στο Ταλίν της Σοβιετικής Ένωσης κατέρριψε το δικό της ρεκόρ, πάλι με ένα εκατοστό του μέτρου διαφορά (7,45 μέτρα). Λίγες ημέρες αργότερα (3 Ιουλίου) στη Δρέσδη της Ανατολικής Γερμανίας επανέλαβε την ίδια επίδοση.[9][13] Το 1986 επίσης, η Ντρέξλερ ανέπτυξε το πολύπλευρο ταλέντο της και στους αγώνες ταχύτητας: ισοφάρισε δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ της Μαρίτα Κοχ στα 200 μέτρα (21,71 δευτ.), με την πρώτη φορά να κατακτά και το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στη Στουτγκάρδη φτάνοντας έτσι στην κορυφή του κόσμου σε δύο διαφορετικά αγωνίσματα, ενώ και οι επιδόσεις της στα 100 μέτρα (αγώνισμα με το οποίο ξεκίνησε να ασχολείται εκείνη τη χρονιά) ήταν ιδιαίτερα καλές (καλύτερη επίδοση 10,91 δευτερόλεπτα, πετυχαίνοντας τέσσερις φορές στη χρονιά χρόνους κάτω από τα 11 δευτερόλεπτα). Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1986 κατέκτησε επίσης και το χρυσό μετάλλιο στο μήκος με επίδοση 7,27 μέτρα.[9][14][15] Η επίδοσή της των 200 μέτρων έμεινε ως ρεκόρ κόσμου για δύο χρόνια, αλλά διατηρήθηκε ως ρεκόρ Ευρώπης μέχρι το 2015.[16][17] Η εξαιρετικά επιτυχημένη σεζόν του 1986 της χάρισε τον τίτλο της αθλήτριας της χρονιάς στην Ανατολική Γερμανία, το βραβείο της Ευρωπαίας αθλήτριας της χρονιάς από την Ένωση Ευρωπαίων Αθλητικών Δημοσιογράφων (UEPS) και της κορυφαίας αθλήτριας του κόσμου όλων των αθλημάτων από την ιταλική Gazzetta dello Sport[1] και το United Press International.[18]

Το 1987 είχε μία λιγότερο κυρίαρχη παρουσία ξεκινώντας με το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου, όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα στις 7 Μαρτίου στην Ινδιανάπολη των Ηνωμένων Πολιτειών με παγκόσμιο ρεκόρ 22,27 δευτερόλεπτα.[19] Ήταν πρωταθλήτρια κόσμου και στο μήκος με 7,10 μέτρα, έχοντας καταρρίψει το ρεκόρ κόσμου μία εβδομάδα νωρίτερα (13 Φεβρουαρίου 1988 στη Βιέννη) με άλμα στα 7,37 μέτρα. Η επίδοση αυτή παραμένει ακατάρριπτη.[6][20][21] Στο δεύτερο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου το 1987 στη Ρώμη, δεν αγωνίστηκε στα 200 μέτρα καθώς οι χρόνοι της σεζόν δεν ήταν καλοί. Ήταν δεύτερη στα 100 μέτρα με χρόνο 11,00 δευτερόλεπτα και στο άλμα εις μήκος τρίτη. Στη διάρκεια του τελικού του δυνατότερου αγωνίσματός της τραυματίστηκε στο τέταρτο άλμα αδυνατώντας να κάνει τα δύο τελευταία, περιοριζόμενη έτσι στο χάλκινο μετάλλιο με επίδοση 7,13 μέτρα.[9][10]

Η Ντρέξλερ σημείωσε παγκοσμίο ρεκόρ με 7 μέτρα και 48 εκατοστά στις 9 Ιουλίου 1988 στην πόλη Νοϊμπράντενμπουργκ, στην τότε Ανατολική Γερμανία, που παρέμεινε και η καλύτερη επίδοση της καριέρας της.[22] Πήρε μέρος με την Ανατολική Γερμανία στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988, όπου κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στο άλμα εις μήκος. Η μονομαχία του μήκους ήταν μεγάλη με τη νέα κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ Γκαλίνα Τσιστιακόβα και την Αμερικανίδα Τζάκι Τζόινερ-Κέρσι να έχουν εξίσου υψηλές πιθανότητες για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Η Σοβιετική αθλήτρια με 7,11 μέτρα στο πρώτο άλμα διατήρησε την πρωτοπορία μέχρι το τρίτο, όταν η Ντρέξλερ προηγήθηκε μέχρι το πέμπτο με 7,22 μέτρα αλλά η Κέρσι με άλμα στα 7,40 μέτρα κατέρριψε το Ολυμπιακό ρεκόρ και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.[23][24] Η Ανατολικογερμανίδα κατέκτησε επίσης το χάλκινο μετάλλιο στα 100 μέτρα με χρόνο 10,85 δευτερόλεπτα και στα 200 μέτρα (την ίδια ημέρα με το μήκος, 29 Σεπτεμβρίου) με χρόνο 21,95 δευτερόλεπτα, και στα δύο αγωνίσματα ταχύτητας πίσω από τη Φλόρενς Γκρίφιθ-Τζόινερ.[25][26][27]

Μετά τους Αγώνες της Σεούλ απέκτησε το πρώτο της παιδί και έμεινε εκτός αγώνων μέχρι το 1990. Στο Σπλιτ, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1990 στις 28 Αυγούστου, ήταν και πάλι πρωταθλήτρια Ευρώπης στο άλμα εις μήκος με επίδοση 7,30 μέτρα (επίδοση που παραμένει ως ρεκόρ αγώνων του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος[28]),[13] ενώ στα 200 μέτρα, δύο ημέρες αργότερα, ήρθε δεύτερη με χρόνο 22,19 δευτερόλεπτα.[14] Ήταν μέλος του κυβερνώντος κόμματος της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας και μέλος του κοινοβουλίου της στο διάστημα 1986–90, αλλά μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου παρέδωσε την κομματική της ταυτότητα.[29] Παρ' αυτά, η σχέση της με το κυβερνών κόμμα της Ανατολικής Γερμανίας υπήρξε αφορμή για δημοσιεύματα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης μετά την ενοποίηση της χώρας για συμμετοχή σε δραστηριότητες της Στάζι ως πληροφοριοδότρια. Η ίδια το αρνήθηκε επανειλημμένα και η έρευνα που διεξήχθη στη δεκαετία του 2010 έδειξε το αβάσιμο αυτών των φημών.[27][30][31]

Τον Ιούνιο του 1987 τρέχοντας 100 μέτρα

1991 και μετά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως αθλήτρια της ενωμένης πια Γερμανίας κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια στο άλμα εις μήκος, στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Στίβου, το 1994 στο Ελσίνκι με επίδοση 7,14 μέτρα[32] και το 1998 στη Βουδαπέστη με άλμα στα 7,16 μέτρα. Έγινε έτσι η πρώτη αθλήτρια που κέρδισε πέντε ατομικούς τίτλους στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων.[28][33] Η Ντρέξλερ κέρδισε μετάλλια σε δύο παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου: το 1991 στο Τόκιο, το ασημένιο μετάλλιο στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα[34] και το 1993, στη Στουτγκάρδη, το χρυσό μετάλλιο στο άλμα εις μήκος με επίδοση 7,11 μέτρα.[35]

Με την ενωμένη Γερμανία πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βαρκελώνη και το Σίδνεϊ, το 1992 και το 2000 αντίστοιχα. Και τις δύο φορές ήταν πρώτη στο άλμα εις μήκος: στη Βαρκελώνη επικράτησε της μάχης με την Ινέσα Κράβετς (7,12 μέτρα) και πήρε τη ρεβάνς από την Κέρσι (7,07 μέτρα) από την προηγούμενη Ολυμπιάδα πηδώντας 7,14 μέτρα. Αρχικά προηγήθηκε η Ουκρανή αθλήτρια, αλλά η Γερμανίδα πέτυχε το νικητήριο άλμα της στην τέταρτη προσπάθεια.[36][37] Την ίδια χρονιά επελέγη από το περιοδικό Track and Field News ως η καλύτερη αθλήτρια στίβου της χρονιάς.[38] Στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ στα 36 της χρόνια, επικράτησε με άλμα 6,99 μέτρα στην τρίτη της προσπάθεια και έγινε η μόνη άλτρια που έχει καταφέρει να κερδίσει δεύτερο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο αγώνισμα.[39][40][41]

Στις 21 Ιουλίου 1992 στο Σεστριέρε της Ιταλίας πήδηξε 7 μέτρα και 63 εκατοστά, το μεγαλύτερο καταγεγραμένο άλμα στην αθλητική ιστορία, όμως αυτή η επίδοση, που θα αποτελούσε και παγκόσμιο ρεκόρ, δεν αναγνωρίστηκε γιατί έγινε με ευνοϊκό άνεμο 2,1 μέτρων/δευτερόλεπτο και σε υψόμετρο άνω των χιλίων μέτρων.[6][42] Την ίδια χρονιά στη Ζυρίχη ισοφάρισε την καλύτερη επίδοσή της με 7,48 μέτρα. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 επανήλθε αγωνιζόμενη στο έπταθλο, φτάνοντας σε επίδοση 6.741 βαθμών το 1994, καλύτερη στον κόσμο για εκείνη τη χρονιά.[8] Η μόνη μεγάλη διοργάνωση που δεν κατάφερε να διακριθεί ήταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1995 στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, όπου αγωνίστηκε τόσο στο άλμα σε μήκος όσο και στο έπταθλο, αλλά δεν κατάφερε κάτι αξιοσημείωτο. Ένας νέος τραυματισμός την άφησε εκτός αγώνων για διάστημα αρκετών μηνών, υποβλήθηκε σε χειρουργικές επεμβάσεις και στους δύο Αχίλλειους τένοντες και η επανάκαμψη την ερχόμενη άνοιξη συνοδεύτηκε με υποτροπή χάνοντας έτσι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.[28][43] Η τελευταία της μεγάλη διοργάνωση ήταν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του 2002, όπου απέτυχε να κερδίσει το πέμπτο χρυσό μετάλλιο μένοντας στην 5η θέση με 6,64 μέτρα.[44] Στις 12 Σεπτεμβρίου 2004 αγωνίστηκε για τελευταία φορά στη Διεθνή Συνάντηση Στίβου του Βερολίνου και αποχαιρέτησε την ενεργό δράση στα 40 της χρόνια μπροστά σε πάνω από 60.000 θεατές. Στις 6 Μαΐου 2005 γιορτάστηκε το τελετουργικό τέλος της καριέρας της στη Ιένα. Την ανακήρυξαν επίτιμο δημότη της πόλης.[1][45]

Κλείνοντας την μακροχρόνια καριέρα της είχε σημείωσε πέντε παγκόσμια ρεκόρ, δύο στα 200 μέτρα (ισοφάριση) και τρία στο άλμα εις μήκος και οκτώ παγκόσμια ρεκόρ κλειστού στίβου, ένα στα 200 και επτά στο άλμα εις μήκος. Συγκέντρωσε συνολικά 19 χρυσά μετάλλια σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις. Κατά τη διάρκεια της αθλητικής της σταδιοδρομίας, κέρδισε πολλά βραβεία: Ανατολικογερμανίδα αθλήτρια της χρονιάς το 1986, τέσσερις φορές Γερμανίδα αθλήτρια της χρονιάς, γυναίκα άλτρια εις μήκος του αιώνα από το περιοδικό Track & Field News , το Βραβείο Διακεκριμένης Σταδιοδρομίας από την IAAF, Rudolf το 2000 -Harbig-Gedächtnispreis το 1999 και το γερμανικό τηλεοπτικό βραβείο BAMBI το 1998 και το 2000.[2][46] Θεωρούμενη ευρέως ως η καλύτερη αθλήτρια του άλματος εις μήκος όλων των εποχών,[47] εξακολουθεί να κατέχει τις τέσσερις από τις 10 καλύτερες επιδόσεις όλων των εποχών καταττασσόμενη τρίτη με 7,48 μέτρα, με τις δύο κύριες αντιπάλους στην Ολυμπιάδα της Σεούλ να μοιράζονται τις άλλες έξι.[48] Η ιδιαίτερα επιτυχημένη καριέρα της τόσο στην Ανατολική Γερμανία, όσο και στην επανενωμένη χώρα, την έκαναν την πιο διάσημη Γερμανίδα αθλήτρια και είδωλο της ενιαίας χώρας.[49] Το Δεκέμβριο του 2001 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της με τον τίτλο «Άλμα».[50] Το 2014 ήταν η πρώτη Γερμανίδα αθλήτρια στίβου που εισήχθη στο Hall of Fame της Διεθνούς Ένωσης Ομοσπονδιών Κλασικού Αθλητισμού (IAAF) μαζί με τη Μαρίτα Κοχ.[4][51] Ο σύνδεσμος «Ντόπινγκ-Θύμα-Βοήθεια» της Γερμανίας και η Γερμανική Ένωση Στίβου επέκριναν την απόφαση, λόγω εμπλοκής του ονόματός της σε υποθέσεις ντόπινγκ στα χρόνια που αγωνιζόταν με την Ανατολική Γερμανία, αν και ουδέποτε βρέθηκε θετική σε έλεγχο ούτε απαγγέλθηκε οποιοδήποτε κατηγορία εις βάρος της.[52][53] Το 2017 εισήχθη και στο Hall of Fame του γερμανικού αθλητισμού.[1]

2015

Μετά την αποχώρησή της από την ενεργό δράση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εργάζεται στο υγειονομικό ταμείο αντικατάστασης Μπάρμερ και δίνει διαλέξεις για την πρόληψη, τα κίνητρα και την ισορροπία μεταξύ ζωής και εργασίας.[46] Είναι πρέσβης της Γερμανικής Ένωσης Ρευματοπαθών από τον Νοέμβριο του 2016, ενώ μετείχε σε εκστρατείες για τα παιδιά, τις γυναίκες και τους πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας. Τον Απρίλιο του 2017, η Ντρέξλερ ολοκλήρωσε σειρά μαθημάτων διαιτησίας. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του 2018 στο Βερολίνο ήταν μέλος της οργανωτικής επιτροπής των αγώνων και χρησιμοποιήθηκε ως κριτής. Τον Ιανουάριο του 2019, παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον Φινλανδό πρώην εμποδιστή Άρτο Μπρίγκαρε, δευτεραθλητή κόσμου το 1983 στο Ελσίνκι.[27][54][55]

Καλύτερες επιδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Άλμα εις μήκος : 7,48 μέτρα. Το 1992 στο Σεστριέρε της Ιταλίας είχε άλμα στα 7 μέτρα και 63 εκατοστά (με ευνοϊκό άνεμο)
  • 100 μέτρα : 10,91 δευτερόλεπτα (6 Ιουλίου 1986)
  • 200 μέτρα : 21,71 δευτερόλεπτα (29 Ιουνίου 1986)
  • Έπταθλο : 6.741 βαθμοί (11 Σεπτεμβρίου 1994)

Πηγή : World Athletics

Διεθνή μετάλλια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διοργάνωση Τοποθεσία Αγώνισμα Επίδοση Κατάταξη
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ-20 1981 Ουτρέχτη, Ολλανδία Μήκος 7,02 μέτρα Χρυσό
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1983 Βουδαπέστη, Ουγγαρία Μήκος 6,61 μ. Χάλκινο
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1983 Ελσίνκι, Φινλανδία Μήκος 7,27 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου

1983

Λονδίνο, Μεγάλη Βρετανία Μήκος 6,99 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1985 Πειραιάς, Ελλάδα Μήκος 6,85 μ. Χάλκινο
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου

1985

Μόσχα, Σοβιετική Ένωση Μήκος 7,23 μ. Αργυρό
Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου

1985

Καμπέρα, Αυστραλία Μήκος 7,27 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1986 Μαδρίτη, Ισπανία Μήκος 7,18 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1986 Στουτγάρδη, Δυτ. Γερμανία 200 μέτρα 21,71 δευτ. – ΠΡ Χρυσό
Μήκος 7,27 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1987 Λιεβίν, Γαλλία Μήκος 7,12 μ. Χρυσό
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1987 Ινδιανάπολη, Η.Π.Α. Μήκος 7,10 μ. Χρυσό
200 μέτρα 22,02 δ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 1987 Πράγα, Τσεχοσλοβακία Μήκος 7,26 μ. Χρυσό
4 × 100 μέτρα 41,94 δ. Χρυσό
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1987 Ρώμη, Ιταλία 100 μέτρα 11,00 δ. Αργυρό
Μήκος 7,13 μ. Χάλκινο
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1988 Βουδαπέστη, Ουγγαρία Μήκος 7,30 μ. Χρυσό
Ολυμπιακοί Αγώνες 1988 Σεούλ, Νότια Κορέα Μήκος 7,22 μ. Αργυρό
100 μέτρα 10,85 δ. Χάλκινο
200 μέτρα 21,95 δ. Χάλκινο
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1990 Σπλιτ, Γιουγκοσλαβία Μήκος 7,30 μ. Χρυσό
200 μέτρα 22,19 δ. Αργυρό
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1991 Σεβίλλη, Ισπανία Μήκος 6,82 μ. Αργυρό
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1991 Τόκιο, Ιαπωνία Μήκος 7,29 μ. Αργυρό
4 × 100 μέτρα 42,33 δ. Χάλκινο
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου

1991

Φρανκφούρτη, Γερμανία Μήκος 7,20 μ. Χρυσό
Ολυμπιακοί Αγώνες 1992 Βαρκελώνη, Ισπανία Μήκος 7,14 μ. Χρυσό
Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου

1992

Αβάνα, Κούβα Μήκος 7,16 μ. Χρυσό
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα

1993

Στουτγάρδη, Γερμανία Μήκος 7,11 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου

1993

Ρώμη, Ιταλία Μήκος 7,02 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1994 Παρίσι, Γαλλία Μήκος 7,06 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1994 Ελσίνκι, Φινλανδία Μήκος 7,14 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου

1994

Μπέρμινχαμ, Μεγάλη Βρετανία Μήκος 6,99 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου

1994

Βιλνέβ Ντ'Ασκ, Γαλλία Μήκος 7,04 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1998 Βουδαπέστη, Ουγγαρία Μήκος 7,16 μ. Χρυσό
Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου

1998

Γιοχάνεσμπουργκ, Νότια Αφρική Μήκος 7,07 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2000 Γκενκ, Βέλγιο Μήκος 6,86 μ. Χάλκινο
Ολυμπιακοί Αγώνες 2000 Σίδνεϊ, Αυστραλία Μήκος 6,79 μ. Χρυσό
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου

2001

Βρέμη, Γερμανία Μήκος 6,99 μ. Χρυσό

Πηγή : World Athletics

Διακρίσεις - Τιμές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Αθλήτρια της χρονιάς στην Ανατολική Γερμανία : 1986
  • Αθλήτρια της χρονιάς στη Γερμανία (4) : 1993, 1994, 1998, 2000
  • Ευρωπαία αθλήτρια της χρονιάς (Ένωση Ευρωπαίων Αθλητικών Δημοσιογράφων) : 1986
  • Παγκόσμια αθλήτρια της χρονιάς (La Gazzetta dello Sport) : 1986
  • Παγκόσμια αθλήτρια της χρονιάς (United Press International) : 1986
  • Αθλήτρια στίβου της χρονιάς από το περιοδικό Track and Field News : 1992
  • Silver Bay Leaf : 1992
  • Παγκόσμια Αθλήτρια του Αιώνα (Περιοδικό Athletics) : 1999
  • Άλτρια εις μήκος του αιώνα από το περιοδικό Track & Field News : 1999
  • Βραβείο Διακεκριμένης Σταδιοδρομίας από την IAAF
  • Hall of Fame της IAAF : 2014
  • Hall of Fame του γερμανικού αθλητισμού : 2017
  • Χρυσό Πατριωτικό Τάγμα Αξίας (2) : 1984, 1988
  • Αστέρι της Φιλίας των Εθνών σε χρυσό : 1986
  • Επίτιμη δημότης της πόλης Γκέρας : 2005

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Heike Drechsler». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Heike Drechsler». Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2022. 
  3. ↑ «В СПИСКЕ ПРЕТЕНДЕНТОВ НА ТИТУЛ "ЛЕГКОАТЛЕТА СТОЛЕТИЯ" РОССИЯН НЕТ. НО ЕСТЬ БУБКА». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2022. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Gregor Gysi trifft Heike Drechsler». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2022. 
  5. ↑ «Heike Drechsler». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «The Complete Guide of Long Jump Statistics – Part 2». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  7. ↑ «World U18 Best Performances». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Rivals Make the Long Jump to Admiration : Track and field: Joyner-Kersee, Drechsler share kinship despite cultural differences and very competitive rivalry». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 «Heike DRECHSLER - East Germany - Biography of her athletics career 1983 - 1989». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «HISTORY OF WORLD CHAMPIONSHIPS RESULTS: LONG JUMP – WOMEN». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  11. ↑ «World U20 Records». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  12. ↑ «'Live your dreams, go your own way, and not letting anything get in the way of that.' Heike Drechsler». Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «All-time women's best long jump». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «All-time women's best 200m». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  15. ↑ «Record breakers: a retrospective on world records at the European Championships». Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2022. 
  16. ↑ «Mondiali, meravigliosa Dafne: stavolta lo sprint è bianco». Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2022. 
  17. ↑ «Έσπασε τρομερό ρεκόρ η Σχίπερς». Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2022. 
  18. ↑ «United Press International Female Athlete of the Year». Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2022. 
  19. ↑ «1st IAAF World Indoor Championships: 200 Metres women». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  20. ↑ «1st IAAF World Indoor Championships: Long Jump women». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  21. ↑ «World Records: Women Indoor». Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2022. 
  22. ↑ «Neubrandenburgs Tag der Fabel-Rekorde im Jahnstadion». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2023. 
  23. ↑ «Athletics at the 1988 Seoul Summer Games: Women's Long Jump». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2022. 
  24. ↑ «The New York Times : THE SEOUL OLYMPICS: TRACK AND FIELD; Record for Griffith Joyner; 2d Gold for Joyner-Kersie». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2015. 
  25. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : SEOUL 1988 ATHLETICS 100M WOMEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  26. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : SEOUL 1988 ATHLETICS 200M WOMEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 «ΧΑΪΚΕ ΝΤΡΕΣΛΕΡ: Η μεγάλη κυρία του αθλητισμού που ασπάστηκε ο χρυσός Τεντόγλου». Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2022. 
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 «50 Golden Moments: Drechsler's fifth gold medal in Budapest». Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2022. 
  29. ↑ «HEIKE DRECHSLER». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  30. ↑ «Heike Drechsler: Freundentränen und Existenzängste beim Mauerfall». Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  31. ↑ «L'ÉQUIPE : Un expert assure que Heike Drechsler n'était pas informatrice de la Stasi». Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2022. 
  32. ↑ «XVI CAMPEONATOS DE EUROPA DE ATLETISMO». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  33. ↑ «XVII CAMPEONATOS DE EUROPA». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  34. ↑ «3rd IAAF World Championships in Athletics: 4x100 Metres Relay women». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  35. ↑ «4th IAAF World Championships in Athletics: Long Jump women». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  36. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : BARCELONA 1992 ATHLETICS LONG JUMP WOMEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  37. ↑ «Athletics at the 1992 Barcelona Summer Games: Women's Long Jump». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  38. ↑ «T&FN'S WORLD WOMEN'S ATHLETES OF THE YEAR». Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2022. 
  39. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : SYDNEY 2000 ATHLETICS LONG JUMP WOMEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  40. ↑ «"Es ist Wahnsinn"». Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2022. 
  41. ↑ «Drechsler shatters Jones' golden dream». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  42. ↑ «Women: wind-assisted jumps». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  43. ↑ «The New York Times : OLYMPICS: NOTEBOOK; Drechsler, Injured, Withdraws From Long Jump». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2018. 
  44. ↑ «Le Monde : Heike Drechsler cède son trône européen de la longueur». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  45. ↑ «Gold im Weitsprung 2000 durch Heike Drechsler». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. 
  46. ↑ 46,0 46,1 «Heike Drechsler – Vortrag einer mehrfachen Olympiasiegerin». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  47. ↑ «Monaco press points – Marita Koch and Heike Drechsler». Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  48. ↑ «Long Jump Women». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  49. ↑ «Heike Drechsler, ou la saga romanesque d'une championne battue, mais heureuse». Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2022. 
  50. ↑ «Heike Drechsler: Absprung - Autobiografie». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  51. ↑ «IAAF HALL OF FAME». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  52. ↑ «Umstrittene Auszeichnung für Drechsler». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  53. ↑ «Heike Drechsler bekennt bein Thema Doping: "Ich war ein Blindläufer"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. 
  54. ↑ «Atletica, Europei: il ritorno della Drechsler, volontaria alla pedana del lungo». Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2022. 
  55. ↑ «Heike Drechsler im Riverboat über ihre große Liebe: "Wer weiß, wenn es die DDR nicht gegeben hätte..."». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χάικε_Ντρέξλερ&oldid=10857987"