Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χίλλις φαν Κόνινξλοο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χίλλις φαν Κόνινξλοο
Γέννηση24  Ιανουαρίου 1544[1][2]
Αμβέρσα
Θάνατος4  Ιανουαρίου 1607[3][4][5]
Άμστερνταμ
Χώρα πολιτογράφησηςΝότιες Κάτω Χώρες
Ολλανδική Δημοκρατία
Ιδιότηταζωγράφος[6] και σκιτσογράφος[6]
ΤέκναGillis van Coninxloo (III)
ΓονείςΓιάν φαν Κόνινξλοο
ΑδέλφιαHans Van Coninxloo
Είδος τέχνηςτοπιογραφία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Χιλλις φαν Κόνινξλοο (φλαμανδικά: Gillis van Coninxloo,[7] 24 Ιανουαρίου 1544 - Ιανουάριος 1607) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, ο οποίος διαδραμάτισε σοβαρό ρόλο στην εξέλιξη της τοπιογραφίας στη ζωγραφική της βόρειας Ευρώπης στις απαρχές του 17ου αιώνα. Πέρασε τα είκοσι τελευταία χρόνια της ζωής του στο εξωτερικό, πρώτα στη Γερμανία και αργότερα στην Ολλανδική Δημοκρατία.[8]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αμβέρσα και σπούδασε ζωγραφική με τους Πίτερ Κούκε φαν Ελστ, Λένερτ Κρους και Χίλλις Μόστερτ. Πραγματοποίησε ένα ταξίδι στη Γαλλία με την ολοκλήρωση των σπουδών του και επιστρέφοντας έγινε μέλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας το 1570. Εργάστηκε στην πόλη μέχρι το 1585, οπότε η Αμβέρσα καταλήφθηκε από τους Ισπανούς, οπότε και την εγκατέλειψε. Αρχικά πήγε στο Μίντελμπουρχ και, το 1587, έφυγε για το Φράνκενταλ στο κρατίδιο Ρηνανία-Παλατινάτο της Γερμανίας, όπου δραστηριοποιήθηκε ως το 1595. Στη συνέχεια μετακόμισε στο Άμστερνταμ, όπου απεβίωσε το 1607.[8]

Είχε πολλούς μαθητές, ανάμεσα στους οποίους ήταν οι Πίτερ Μπρίγκελ ο νεότερος, Χόβερτ Χόβερτς φαν Άρνχεμ, Βίλλεμ φαν ντερ Μπούντελ, Χίλλις φαν Κόνινξλοο ΙΙΙ, Γιόνας φαν Μέρλε, Χέρκουλες Σέγκερς και Ζαν φαν ντε Βάιεν].[8]

Έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόνινξλοο κατατάσσεται ως ένας από τους σημαντικότερους Φλαμανδούς τοπιογράφους των αρχών του 17ου αιώνα. Άσκησε έντονη επίδραση στους Γιαν Μπρίγκελ τον πρεσβύτερο, Πίτερ Σάουμπρουκ, Ρούλαντ Σάβεραϊ και άλλους Φλαμανδούς και Ολλανδούς τοπιογράφους εκείνης της περιόδου.

Τα πρώτα του τοπία ήταν παραλλαγές της τεχνοτροπίες του Μανιερισμού του Βορρά της καθιερωμένης "παγκόσμιας τοπιογραφίας", μέσω κοντινών πλάνων δένδρων τα οποία ήδη αποκρύπτουν την πανοραμική θέα. Εκκινώντας κατά τι δεκαετία του 1590 ο Κόνινξλοο εισήγαγε νέα προσέγγιση στη Φλαμανδική τοπιογραφία, με κοντινές απόψεις δασών που θυμίζουν τον Άλμπρεχτ Άλτντορφερ και τη Σχολή του Δούναβη, έναν αιώνα προγενέστερη, που σχεδόν αποκλείει τις μακρινές απόψεις. Ενώ τα παλαιότερα δασικά τοπία χρησιμοποιούσαν το δάσος ως παρασκήνιο ανθρώπινων δραστηριοτήτων, ο Κόνινξλοο έθεσε το δάσος ως κύριο θέμα, περιλαμβάνοντας μικρές ανθρώπινες μορφές σε περίτεχνες λεπτομερείς συνθέσεις με δένδρα σε υπερβολικά μεγάλη κλίμακα. Το Δασικό τοπίο του 1598 (σήμερα στη Συλλογή Λίχτενσταϊν) είναι το πρώτο το έργο στο οποίο υιοθετεί αυτή την προσέγγιση ως τα άκρα: Ο ουρανός είναι ορατός μόνον ανάμεσα σε μερικά ανοίγματα στα κλαδιά και μια μοναδική ανθρώπινη μορφή πλαγιάζει κάτω από ένα δένδρο.[9] Ο πίνακας αυτός επιτυγχάνει μεγάλη ένταση και ατμοσφαιρική ποιότητα μέσω των λεπτών αποχρώσεων του καφέ και του πράσινου και την τονισμένη χρήση του φωτός.[10]

Κατά την παραμονή του στο Φράνκενταλ από το 1588 ως το 1595 επηρέασε ορισμένους απόδημους Φλαμανδούς τοπιογράφους, οι οποίοι σήμερα αναφέρονται συλλογικά ως "η Σχολή του Φράνκενταλ". Ο ιστορικός τέχνης του 17ου αιώνα Κάρελ φαν Μάντερ ανέφερε τον Κόνινξλοο στο Schilder-boeck του, αναγράφοντας ότι ο δάσκαλός του Πίτερ Κούκε φαν Ελστ ήταν εξάδελφός του και ότι "δεν γνώριζε εκείνη την εποχή καλύτερο τοπιογράφο και παρατήρησε ότι πολλοί στην Ολλανδία ακολουθούσαν τον ύφος του".[9]

Το έργο του διαδόθηκε στη Ολλανδία μέσω των σχεδιασμάτων του για μεγάλης κλίμακας χαρακτικά, τα οποία κατασκεύασαν οι απόδημοι χαράκτες Νικολάες ντε Μπράουν και Γιαν φαν Λόντερσεϊλ, οι οποίοι τύπωνα τα χαρακτικά τους στην Ολλανδική Δημοκρατία.[11]

Φωτοθήκη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 17954. Ανακτήθηκε στις 15  Αυγούστου 2020.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16530010s. Ανακτήθηκε στις 15  Αυγούστου 2020.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16530010s. Ανακτήθηκε στις 15  Αυγούστου 2020.
  4. ↑ «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 15831.
  5. ↑ Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 12373.
  6. ↑ 6,0 6,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/58764. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  7. ↑ Σήμερα αναφέρεται ως Gillis van Coninxloo II, παλαιότερα αναφερόταν ως Gillis van Coninxloo III
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Gillis van Coninxloo[νεκρός σύνδεσμος] στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
  9. ↑ 9,0 9,1 Vlieghe, 175-176
  10. ↑ Gillis van Coninxloo, Forest Landscape, 1598, at the Liechtenstein Collection
  11. ↑ Larry Silver, Peasant Scenes and Landscapes: The Rise of Pictorial Genres in the Antwerp Art Market, University of Pennsylvania Press, 2012, p. 164-165

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Vlieghe, H. (1998). Flemish art and architecture, 1585-1700. Yale University Press Pelican history of art. New Haven: Yale University Press. ISBN 0300070381

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χίλλις_φαν_Κόνινξλοο&oldid=8323712"