Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χαράλαμπος Γκούμας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χαράλαμπος Γκούμας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Χαράλαμπος Γκούμας (Ελληνικά)
Γέννηση21  Φεβρουαρίου 1950
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλύπτης
αγγειοπλάστης

Ο Χαράλαμπος Γκούμας (γεν. Αθήνα, 21 Φεβρουαρίου 1950)[1] είναι Έλληνας κορυφαίος[2] γλύπτης-κεραμίστας-αγγειοπλάστης, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει δεκάδες εκθέσεις έργων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και του οποίου γλυπτά έχουν αποκαλυφθεί σε δημόσιους χώρους ή φιλοξενούνται σε διάφορα μουσεία. Στην τέχνη της κεραμοποιίας μυήθηκε από τον παππού του, που ήταν αγγειοπλάστης στη Σίφνο. Η τεχνοτροπία του είναι εμπνευσμένη από το νεοκλασικισμό, ενώ πλησιάζει τη φυσιογνωμία των γλυπτών του Ερνέστου Τσίλερ. Το έργο του έχει προβληθεί από τα εγχώρια Μ.Μ.Ε.[3]

Έργο του Χαράλαμπου Γκούμα

Για τη συνεισφορά του στον πολιτισμό έχει βραβευθεί[4] επανειλημμένα από τοπικούς και άλλους φορείς[5] όπως το Ιστορικό Λαογραφικό Οικομουσείο Αιγάλεω, ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αθήνας, ο Δήμος Αιγάλεω κ.α. Στις δημιουργίες του, έχουν αναφερθεί κατά καιρούς, πολλά έντυπα (εφημερίδες και περιοδικά). Ο χώρος του εργαστηρίου του[6] κοντά στην Ιερά Οδό, στο Αιγάλεω Αττικής έχει εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες[7].

  • "Τέχνης έργα και πρόσωπα του Αιγάλεω", έκδοση Δήμος Αιγάλεω (2006)
  1. «Βιογραφικό Χαράλαμπου Γκούμα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2014. 
  2. Χαράλαμπος Γκούμας: Ο κορυφαίος σύγχρονος δημιουργός νεοκλασικών αγαλμάτων
  3. ΣΚΑΙ T.V.: Χαράλαμπος Γκούμας, Κεραμοποιός Στην Πράξη 3.03.13[νεκρός σύνδεσμος]
  4. Τιμήθηκε ο σπουδαίος αιγαλιώτης γλύπτης Χαράλαμπος Γκούμας
  5. «Δήμος Περιστερίου: Έκθεση Γλυπτικής Κεραμικής του Χαράλαμπου Γκούμα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2014. 
  6. Στο εργαστήριο του Χαράλαμπου Γκούμα
  7. «Εκμαγεία με άδοξο τέλος λόγω κρίσης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2014.