Χαράλαμπος Λούφας

Χαράλαμπος Λούφας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1877
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός

Ο Χαράλαμπος Λούφας (Φιλιατρά 1877) ήταν Έλληνας αξιωματικός και ένας από τους τρεις ανακριτές στην Δίκη των Έξι.

Κατετάγη ως κληρωτός το 1895, προήχθη σε λοχία το 1896, συμμετείχε στον πόλεμο του 1897 ενώ, ύστερα από εξετάσεις, εξήλθε της Σχολής Υπαξιωματικών το 1902 ως ανθυπολοχαγός. Διακρίθηκε ιδιαιτέρως στους δύο βαλκανικούς πολέμους (στη μάχη των Γιαννιτσών αιχμαλώτισε ολόκληρο τουρκικό λόχο). Δεν αναμίχθηκε στον εθνικό διχασμό και το 1919 τον βρήκε συνταγματάρχη στη Μικρά Ασία.

Του ανετέθη η μελέτη οχυρώσεως της περιοχής της Σμύρνης, η οποία, αν και την ολοκλήρωσε, δεν χρησιμοποιήθηκε. Το 1921 τοποθετήθηκε διοικητής του 23ου συντάγματος πεζικού της VII Μεραρχίας και συμμετείχε με επιτυχία στη θερινή επίθεση. Κατά την καταστροφή υπήρξε ένας από τους ελάχιστους Έλληνες αξιωματικούς που διακρίθηκαν. Η μονάδα του ήταν η τελευταία που υποχώρησε ενώ κατάφερε να αποτρέψει την κύκλωση μεγάλου μέρους της Στρατιάς Μικράς Ασίας από τις δυνάμεις ιππικού του Φαχρεντίν Πασσά.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ο τύπος εκθείασε την ηρωϊκή του δράση. Αν και δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με την πολιτική, ακολούθησε την ομάδα Παγκάλου και ήταν, μαζί με τους Πάγκαλο και Καλογερά, ένας από τους τρεις ανακριτές στη Δίκη των Έξι. Εν συνεχεία διορίσθηκε διοικητής της Α΄ μεραρχίας και καθηγητής στη Σχολή Ευελπίδων. Προήχθη σε υποστράτηγο το 1924.

Αποστρατεύθηκε το 1926 ενώ το 1936 προήχθη αναδρομικώς σε αντιστράτηγο. Στον πόλεμο του 1940 δεν ανακλήθηκε διότι το 1932, για λόγους υγείας, απομακρύνθηκε από τα στελέχη της εφεδρείας. Στην κατοχή εγκατέλειψε την Αθήνα και επέστρεψε στη γενέτειρά του Φιλιατρά, όπου δίδαξε μαθηματικά στο γυμνάσιο της πόλης.

Θεωρείτο από τους πλέον μορφωμένους αξιωματικούς της εποχής του, ενώ η ηρωική του δράση στη Μικρά Ασία επαινέθηκε από ανωτέρους του.