Χαρμίδης
| Χαρμίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 440 π.Χ. Αρχαία Αθήνα |
| Θάνατος | 403 π.Χ. Μουνιχία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Γλαύκων |
| Αδέλφια | Περικτιόνη |
Ο Χαρμίδης, υιός του Γλαύκωνα, ήταν Αθηναίος πολιτικός ο οποίος δραστηριοποιήθηκε κατά την διάρκεια του 5ου αιώνα π.Χ.[1] Θείος του Πλάτωνα, ο Χαρμίδης εμφανίζεται στον πλατωνικό διάλογο που φέρει το όνομά του (Χαρμίδης), στον Πρωταγόρα, καθώς και το Συμπόσιο, ενώ, επίσης, εμφανίζεται στο Συμποσίο, στα Απομνημονεύματα, καθώς και τα Ελληνικά του Ξενοφώντα.[2] Ευκατάστατο ορφανό τέκνο το οποίο ανετράφη από τον πρώτο του εξάδελφο Κριτία, η περιουσία του δημεύτηκε κατόπιν της ανάμειξής του στην ιεροσυλία των Ελευσινίων Μυστηρίων το 415 π.Χ.[1] Κατατάσσεται, συνήθως, ως ένας εκ των Τριάκοντα Τυράννων οι οποίοι διακυβέρνησαν την Αθήνα μετά την ήττα της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ωστόσο τα ανευρεθέντα μέχρις στιγμής ευρήματα επιτρέπουν μόνον να του αποδοθεί το γεγονός πως επρόκειτο για ένα εκ των δέκα προσώπων τα οποία είχαν οριστεί από τους Τριάκοντα για την διακυβέρνηση του Πειραιά.[1] Σκοτώθηκε κατά την διάρκεια της Μάχης της Μουνιχίας το 403 π.Χ., όταν οι Δημοκρατικοί επέστρεψαν στην Αθήνα.[1]
Ο συγκεκριμένος Χαρμίδης πιθανώς να μην επρόκειτο για το ίδιο πρόσωπο με τον πατέρα του σημαντικού Αθηναίου γλύπτη Φειδία, ο οποίος ονομαζόταν, επίσης, Χαρμίδης.[3]