Χερβάσιο Αντόνιο δε Ποσάδας
| Χερβάσιο Αντόνιο δε Ποσάδας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Gervasio Antonio de Posadas (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 18 Ιουνίου 1757[1] Μπουένος Άιρες |
| Θάνατος | 2 Ιουλίου 1833[1] Μπουένος Άιρες |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία Ηνωμένες Επαρχίες του Ρίο ντε λα Πλάτα |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | καστιλιανικά ισπανικά Ισπανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ανώτατος Διοικητής των Ηνωμένων Επαρχιών του Ρίο ντε λα Πλάτα (1814–1815) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χερβάσιο Αντόνιο δε Ποσάδας ι Δάβιλα (ισπανικά: Gervasio Antonio de Posadas y Dávila, 18 Ιουνίου 1757, Μπουένος Άιρες – 2 Ιουλίου 1833, Μπουένος Άιρες) ήταν μέλος της Δεύτερης Τριανδρίας της Αργεντινής από τις 19 Αυγούστου 1813 έως τις 31 Ιανουαρίου 1814, ενώ στη συνέχεια διετέλεσε Ανώτατος Διοικητής μέχρι τις 9 Ιανουαρίου 1815.
Οι πρώτες σπουδές του Ποσάδας έγιναν στο μοναστήρι του Αγίου Φρανσίσκου. Στη συνέχεια σπούδασε και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου με τον Μανουέλ Χοσέ δε Λαμπαρδέν. Το 1789 ο Ποσάδας διορίστηκε γενικός σημειογράφος της επισκοπής και κατείχε τη θέση αυτή μέχρι τα γεγονότα της Επανάστασης του Μαΐου. Δεν γνώριζε για την επικείμενη επανάσταση και αιφνιδιάστηκε όταν το Καμπίλντο (δημαρχείο) του Μπουένος Άιρες καταλήφθηκε στις 25 Μαΐου 1810- δεν συμφωνούσε ότι αυτό είχε γίνει νόμιμα. Οι δωρεές του προς την Πατριωτική Εταιρεία (Sociedad Patriótica) τον κατέστησαν συνεργάτη της φατρίας των υποστηρικτών του Σααβέδρα, οπότε οι επικεφαλής των ταραχών της 5ης Απριλίου 1811 τον εξόρισαν στη Μεντόσα. Έναν μήνα αργότερα διορίστηκε δικηγόρος-επιμελητής της πόλης του Μπουένος Άιρες.[2]
Όπως πολλοί άλλοι Αργεντινοί του δέκατου ένατου αιώνα, εξέχοντες στη δημόσια ζωή, ο Ποσάδας ήταν μασόνος.[3]
Η Δεύτερη Τριανδρία ανέθεσε στον Ποσάδας, τον Νικολάς Ροντρίγκες Πένια και τον Χουάν Λαρέα να συντάξουν ένα Σύνταγμα προς εξέταση από τη Συνέλευση του Έτους 13 (Asamblea del Año XIII), και στη συνέχεια έγινε μέλος της Τριανδρίας όταν η Συνέλευση παραχώρησε την εκτελεστική εξουσία στην Τριανδρία. Στη συνέχεια, στις 22 Ιανουαρίου 1814, η ίδια Συνέλευση αποφάσισε να συγκεντρώσει την εκτελεστική εξουσία σε αυτόν ως Ανώτατο Διοικητή των Ηνωμένων Επαρχιών, και έτσι ανέλαβε το αξίωμα αυτό για περίοδο ενός έτους. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, ο Σααβέδρα και ο Καμπάνα εξορίστηκαν, το Μοντεβιδέο περιήλθε στις Ηνωµένες Επαρχίες, αλλά προέκυψαν σοβαρά προβλήματα µε τον Χοσέ Χερβάσιο Αρτίγας και την Ομοσπονδιακή Λίγκα στη Μπάντα Οριεντάλ. Επιπλέον, ο Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας ανέκτησε τον θρόνο του το 1815.[2]
Τον Ποσάδας διαδέχθηκε στην εξουσία ο ανιψιός του, Κάρλος Μαρία ντε Αλβεάρ, ο οποίος απομακρύνθηκε λίγο αργότερα με στρατιωτικό πραξικόπημα. Μέχρι τον Αύγουστο του 1815 ολόκληρη η παράταξη των υποστηρικτών του Αλβεάρ ήταν σε δυσμένεια και ο Ποσάδας φυλακίστηκε. Ο πρώην ανώτατος διοικητής πέρασε τα επόμενα έξι χρόνια σε 22 διαφορετικές φυλακές. Άρχισε να γράφει τα απομνημονεύματά του το 1829.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w69p7dtw. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Biografía de Gervasio Antonio de Posadas (Su vida, historia, bio resumida)». www.buscabiografias.com. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ Denslow, William R. (1957). 10,000 Famous Freemasons. 1–4. Richmond, VA: Macoy Publishing & Masonic Supply Co Inc.
