Χοσεΐν Ρεζαζαντέχ
| Χοσεΐν Ρεζαζαντέχ | |||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 2011 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Προσωπικές Πληροφορίες | |||||||||||||||||||||||||||||
| Γέννηση | 12 Μαΐου 1978 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Ύψος | 1,85 μ. | ||||||||||||||||||||||||||||
| Βάρος | 152 κ. | ||||||||||||||||||||||||||||
| Άθλημα | |||||||||||||||||||||||||||||
| Χώρα |  Ιράν | ||||||||||||||||||||||||||||
| Άθλημα | Άρση βαρών | ||||||||||||||||||||||||||||
| Αγώνισμα | +105 κιλά | ||||||||||||||||||||||||||||
Μετάλλια
| |||||||||||||||||||||||||||||
Ο Χοσεΐν Ρεζαζαντέχ (περσικά: حسین رضازاده; γεννημένος στις 12 Μαΐου 1978) είναι Ιρανός πολιτικός και πρώην αρσιβαρίστας. Υπήρξε δύο φορές χρυσός Ολυμπιονίκης, τέσσερις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής και πέντε φορές πρωταθλητής της Ασίας στην άρση βαρών. Έχει κερδίσει το βραβείο Αθλητής της Χρονιάς στο Ιράν τέσσερις φορές, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο αθλητή στην ιστορία της χώρας. Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους μεγαλύτερους αρσιβαρίστες όλων των εποχών.[1]
Σταδιοδρομία άρσης βαρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ξεκίνησε την διεθνή του καριέρα το 1999 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Άρσης βαρών στην Αθήνα καταρρίπτοντας το παγκόσμιο ρεκόρ στο αρασέ με 206 κιλά κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο στην κίνηση και το χάλκινο μετάλλιο στο σύνολο. Ο Ρεζαζαντέχ εξέπληξε πολλούς στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000, κερδίζοντας χρυσό μετάλλιο με παγκοσμίο ρεκόρ στο σύνολο και σπάζοντας το επί δεκαετίες μονοπώλιο από τη Σοβιετική Ένωση και στη συνέχεια τη Ρωσία. Το χρυσό του μετάλλιο ήταν το πρώτο από το 1960 από έναν μη Σοβιετικό ή μη Ρώσο αθλητή στην κατηγορία άνω των 105 κιλών σε αγώνες χωρίς μποϊκοτάζ. Κατέρριψε το ρεκόρ στην κίνηση του ζετέ στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και πάλι στα 263,5 κιλά. Το σύνολο του (και οι δύο κινήσεις μαζί) στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ήταν 472,5 κιλά και ήταν 17,5 κιλά περισσότερα από τον ασημένιο Ολυμπιονίκη Βίκτορς Σερμπάτις. Ανακηρύχθηκε Παγκόσμιος Αρσιβαρίστας της Χρονιάς από την Διεθνής Ομοσπονδία Άρσης Βαρών και περιλήφθηκε στη βραχεία λίστα για τον καλύτερο αρσιβαρίστα του αιώνα. Ο Ρεζαζαντέχ αναφέρθηκε επίσης από τους σχολιαστές της άρσης βαρών ως «ο δυνατότερος άνθρωπος στον κόσμο», κυρίως λόγω των παγκόσμιων ρεκόρ του στους Ολυμπιακούς Αγώνες.[1][2][3]
Το 2002 ψηφίστηκε «Πρωταθλητής των Πρωταθλητών» του Ιράν και ήταν ένας από τους 16 Ιρανούς αθλητές στους οποίους χορηγήθηκε σήμα θάρρους από τον Ιρανό Πρόεδρο Μοχάμεντ Χαταμί. Ως ανταμοιβή για την κατάκτηση του παγκόσμιου ρεκόρ στο ζετέ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών το 2002 στη Βαρσοβία της Πολωνίας, ο Μοχάμαντ Χαταμί του απένειμε 600 εκατομμύρια ριάλια (λίγο περισσότερα από 60.000 δολάρια εκείνη την εποχή) για να αγοράσει ένα σπίτι στην Τεχεράνη. Μετά τη θεαματική του εμφάνιση, του προσφέρθηκε από την Ομοσπονδία Άρσης Βαρών της Τουρκίας ένα επίδομα 20.000 δολαρίων ΗΠΑ το μήνα, καθώς και μια πολυτελής βίλα και αμοιβή 10 εκατομμυρίων δολαρίων εάν άλλαζε εθνικότητα και κέρδιζε το χρυσό για την Τουρκία στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, αλλά απέρριψε την προσφορά τους. Ωστόσο ο Ρεζαζαντέχ απέρριψε την δελεαστική προσφορά λέγοντας: Είμαι Ιρανός και αγαπώ τη χώρα και τον λαό μου.[1][4]
Το 2006 χτίστηκε το "Στάδιο Ρεζαζαντέχ" στη γενέτειρα του, το Αρνταμπίλ. Χτίστηκε για να τιμήσει τα επιτεύγματα του Ρεζαζαντέχ και είναι μία από τις πιο σύγχρονες και καινοτόμες κλειστές αρένες στο Ιράν σήμερα.
Στις αρχές του 2008 ο Ρεζαζαντέχ συμμετείχε σε μια τηλεοπτική διαφήμιση που προωθούσε ένα κτηματομεσιτικό γραφείο με έδρα το Ντουμπάι. Η συμμετοχή του εξέπληξε πολλούς από τους θαυμαστές του και θεωρήθηκε υποτιμητική τόσο για τον ίδιο, όσο και για τη χώρα του, δεδομένης της προώθησης της αγοράς κτημάτων σε μια γη που θεωρείται ως αντίπαλος. Αυτό οδήγησε τελικά στην απόφαση του ιρανικού κοινοβουλίου να απαγορεύσει κάθε είδους χορηγία από οποιονδήποτε Ιρανό υψηλού επιπέδου - π.χ. αθλητή, ηθοποιό, τραγουδιστή - για κάθε είδους προϊόν ή υπηρεσία, λόγω της άμεσης ενθάρρυνσης του καταναλωτισμού των προϊόντων.[5]
Το 2008, ο Ρεζαζαντέχ ενημερώθηκε από τον Dr. Mohammad Ali Shahi, τον γιατρό του και προπονητή ιατρικού αθλητισμού, να μην συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 λόγω των σοβαρών τραυματισμών του στο χέρι και της υψηλής αρτηριακής του πίεσης. Προς έκπληξη και την απογοήτευση των θαυμαστών του, ανακοίνωσε επίσημα σε μια επιστολή που διαβάστηκε μέσω της Εθνικής Ιρανικής Τηλεόρασης ότι είχε αποδεχτεί τη συμβουλή. [6] Την επόμενη μέρα ο Ρεζαζαντέχ έγραψε μια άλλη δημόσια επιστολή ανακοινώνοντας την απόσυρσή του από την επαγγελματική άρση βαρών. Είπε: Είμαι σίγουρος ότι οι συμπατριώτες μου θα επαναλάβουν τα επιτεύγματά μου ξανά και ελπίζω ο γιος μου ο Abulfazl να σπάσει τα δικά μου ρεκόρ στο μέλλον.
Αμέσως μετά την αποχώρησή του, ο Ρεζαζαντέχ διορίστηκε ως πρώτος σύμβουλος για την εθνική ομοσπονδία άρσης βαρών του Ιράν. Τον Σεπτέμβριο του 2008, ο Ρεζαζαντέχ διορίστηκε προπονητής της εθνικής ομάδας άρσης βαρών του Ιράν.[7] Τον Ιανουάριο του 2009, κατηγορήθηκε για τα θετικά αποτελέσματα των τεστ στεροειδών σε τέσσερις Ιρανούς αρσιβαριστές. Αργότερα, ένα από τα μέλη της ομάδας, ο Saeid Alihosseini τον κατηγόρησε ότι έκανε χρήση στεροειδών το 2006[8] Ο Ρεζαζαντέχ έχει υποσχεθεί δημόσια ότι θα καταπολεμήσει το ντόπινγκ στην άρση βαρών.[9]
Προτού η Διεθνής Ομοσπονδία Άρσης Βαρών αναδιοργανώσει τις κατηγορίες το 2018, κατείχε το παγκόσμιο ρεκόρ στην κατηγορία υπερβαρέων βαρών της άρσης βαρών στην κίνηση του ζετέ. Η επίδοση στο σύνολο των 472,5 κιλών παραμένει μέχρι σήμερα η τρίτη καλύτερη όλων των εποχών σε οποιαδήποτε κατηγορία άρσης βαρών. Είναι μια από τις πιο διάσημες προσωπικότητες του Ιράν, εμφανιζόμενος συχνά στην τηλεόραση και στις ειδήσεις. Ο γάμος του, που τελέστηκε στην ιερή πόλη της Μέκκας, τον Φεβρουάριο του 2003 μεταδόθηκε ζωντανά από την κρατική τηλεόραση του Ιράν.[5]
Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ρεζαζαντέχ εξελέγη μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου της Τεχεράνης στις τοπικές εκλογές του 2013.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «IOC : Rezazadeh raises the bar yet again». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Rezazadeh wins gold». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020.
- ↑ «Strongest man ready for more». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Great Olympic Moments: Iranian weightlifter Hossein Rezazadeh dominates Sydney and Athens Games». www.telegraph.co.uk. 6 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2012.
- ↑ 5,0 5,1 Erdbrink, Thomas (2008-07-26). «Iran's Stars, Erased From the Billboards». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/07/25/AR2008072503002.html. Ανακτήθηκε στις 2008-12-12.
- ↑ «Iran's 'Hercules' out of Games». Al Jazeera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2008.
- ↑ «Rezazadeh named weightlifting manager». Tehran Times. 2008-09-07. http://www.tehrantimes.com/Index_view.asp?code=177293. Ανακτήθηκε στις 2008-12-15.
- ↑ «"سارانداليف" به جاي رضازاده تست داد». ISNA. 2010-01-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-29. https://web.archive.org/web/20100129034710/http://www.isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1480378&Lang=P. Ανακτήθηκε στις 2010-01-27.
- ↑ «Rezazadeh vows to fight doping». 20 Δεκεμβρίου 2009.
