Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χουάν Γιάγκε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χουάν Γιάγκε
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9  Νοεμβρίου 1891[1]
San Leonardo de Yagüe
Θάνατος29  Οκτωβρίου 1952[2]
Μπούργος[3]
ΨευδώνυμοEl carnicero de Badajoz[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙσπανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
πολιτικός[5][6]
Ισπανός λεγεωνάριος
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςteniente general/Infantry Forces of the Spanish Army και Ισπανική Λεγεώνα
Πόλεμοι/μάχεςΠόλεμος του Ριφ και Ισπανικός Εμφύλιος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαMinister of the Air Force (1939–1940)
procurador en Cortes (1949–1952)[5]
procurador en Cortes (Μαΐου 1952 – Οκτώβριος 1952)[6]
d:Q106200117 (1943–1952)
αρχιστράτηγος (1936–1939)
αρχιστράτηγος (από 1937)
ΒραβεύσειςΣτρατιωτικό μετάλλιο της Ισπανίας
Grand Cross of the Imperial Order of the Yoke and Arrows (1950)[7]
d:Q42304350[8]
Gold Medal of Work Merit (1946)[9][10]
Μεγαλόσταυρος Ναυτικής Αξίας με λευκό σήμα (1949)[11]
Grand Cross of the Aeronautical Merit (Spain) - White Decoration (1947)[12]
Μεγαλόσταυρος Στρατιωτικής Αξίας - Λευκή Διεμβολή (1943 και 1945)[13][14]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Juan Yagüe Blanco, 1ος Μαρκήσιος του Σαν Λεονάρντο ντε Γιάγκε (19 Νοεμβρίου 1891 - 21 Οκτωβρίου 1952) ήταν Ισπανός αξιωματικός του στρατού κατά τη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου, ένας από τους σημαντικότερους στην εθνικιστική πλευρά. Έγινε γνωστός ως ο "Χασάπης του Μπαδαχοθ" επειδή διέταξε χιλιάδες εκτελέσεις και δολοφονίες, συμπεριλαμβανομένων τραυματιών σε νοσοκομεία.[15]

Γεννήθηκε στο Σαν Λεονάερδο και ήταν γιος γιατρού, που κατατάχθηκε σε νεαρή ηλικία στην Ακαδημία Πεζικού του Τολέδο, όπου γνωρίστηκε με τον Φρανθίσκο Φράνκο. Οι δύο άνδρες υπηρέτησαν μαζί στην Αφρική, όπου ο Γιάγκε τραυματίστηκε επανειλημμένα και έλαβε αρκετές διακρίσεις. Ο Γιάγκε προήχθη ως υπολοχαγός το 1932 και μαζί με τον Φράνκο και τον στρατηγό López Ochoa, βοήθησαν να καταστείλουν μια εργατική εξέγερση στην Αστούρια με τις μονάδες εθελοντών Regulars και των Ισπανών Λεγεωνάριων το 1934. Ήταν υποστηρικτής του Φάλαγγας και στενός προσωπικός φίλος του Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα.[16][17][18]

Ισπανικός Εμφύλιος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δυνάμεις του Γιάγκε εξεγέρθηκαν στη Θέουτα πριν διασχίσουν τα Στενά του Γιβραλτάρ για να ενσωματωθούν με τις εθνικιστικές δυνάμεις στη Σεβίλλη, υπό την ηγεσία του Queipo de Llano. Ο Γιάγκε προχώρησε προς τα βόρεια, καταλαμβάνοντας πρώτα τη Μερίδα πριν επιτεθεί στον Μπαδαχόθ με 3.000 στρατιώτες στις 14 Αυγούστου 1936. Οι δυνάμεις του Γιάγκε κατέλαβαν τελικά την πόλη, με τις δύο πλευρές να υποφέρουν από τρομερές απώλειες.[19]

Κάτω από τις διαταγές του Γιάγκε χιλιάδες αιχμάλωτοι και άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, εκτελέστηκαν στην Μπαδαχόθ και θάφτηκαν σε κοινούς τάφους, σε μία από τις μεγαλύτερες σφαγές των εθνικιστών.[20]

Έχει ειπωθεί επίσης ότι ήταν ο μόνος διοικητής των ισπανικών δυνάμεων που σεβόνταν η Λεγεώνα Κόνδορ. Ο Γιάγκε δεν έδειξε ποτέ φόβο ακόμα και όταν ο εχθρός ήταν κοντά και ήταν σε θέση να προσαρμόσει γρήγορα τα σχέδια μάχης για να ταιριάζουν σε μεταβαλλόμενες συνθήκες.

Μετά την κατάρρευση της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας το 1939, ο Γιάγκε προήχθη σε στρατηγό και αργότερα διορίστηκε υπουργός της Πολεμικής Αεροπορίας από τον Φράνκο.

  1. 1,0 1,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 6087/juan-yague-blanco.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16277613g.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2015.
  4. escholarship.org/uc/item/4jn6r1s1.
  5. 5,0 5,1 www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=1-1&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28121490%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2020.
  6. 6,0 6,1 www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=2-2&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28121490%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2020.
  7. www.boe.es/datos/imagenes/BOE/1950/199/A03128.tif. Ανακτήθηκε στις 20  Σεπτεμβρίου 2017.
  8. www.elperiodicoextremadura.com/noticias/badajoz/retiran-reconocimiento-yague-queipo-llano-canizares_483199.html. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2020.
  9. BOE-A-1946-9845.
  10. www.lamoncloa.gob.es/serviciosdeprensa/notasprensa/trabajo14/Paginas/2022/271022-retirada-medalla-merito-trabajo-franco.aspx. Ανακτήθηκε στις 28  Οκτωβρίου 2022.
  11. BOE-A-1949-265.
  12. BOE-A-1947-3874.
  13. BOE-A-1943-242.
  14. BOE-A-1945-260.
  15. Rafael Tenorio, Las matanzas de Badajoz (Spanish) Αρχειοθετήθηκε 2006-09-07 στο Wayback Machine..
  16. Mario Neves (1986) "La matanza de Badajoz. Crónica de un testigo de uno de los episodios más tragicos de la guerra civil de España". Salamanca, Editora Regional de Extremadura.
  17. Jay Allen (30 of August, 1935) "Slaughter of 4000 at Badajoz, City of Horrors", Chicago Tribune.
  18. Robert Payne (1962) "The Civil War in Spain, 1936-1939". New York, Puttnam.
  19. John T. Whitaker (1943) "We cannot escape history". New York, Macmillan.
  20. Antony Beevor, "The Spanish Civil War"