Μετάβαση στο περιεχόμενο

Υπερήρωας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Superman είναι κατά πολλούς ο αρχετυπικός υπερήρωας

Στη σύγχρονη δημοφιλή μυθοπλασία, ο υπερήρωας (μερικές φορές αναφέρεται και ως σούπερ-ήρωας ή σούπερ ήρωας) είναι ένας ηρωικός χαρακτήρας που φορά στολή, που έχει υπερφυσικές ή υπεράνθρωπες δυνάμεις και που είναι αφιερωμένος στην καταπολέμηση του εγκλήματος, την προστασία των πολιτών και συνήθως μάχεται υπερκακούς. Μία γυναίκα υπερήρωας ονομάζεται μερικές φορές υπερηρωίδα (επίσης αναφέρεται ως σούπερ-ηρωίδα ή σούπερ ηρωίδα). Η μυθοπλασία με επίκεντρο αυτούς τους χαρακτήρες, ειδικά στα αμερικάνικα κόμικς από τη δεκαετία του 1930, είναι γνωστή ως superhero fiction.

Βάσει των περισσότερων ορισμών, οι χαρακτήρες δεν χρειάζεται να έχουν πραγματικές υπερφυσικές ή υπεράνθρωπες δυνάμεις για να θεωρηθούν υπερήρωες.[1][2][3] Ενώ ο ορισμός του Dictionary.com για τον "υπερήρωα" είναι "μια εικόνα, ειδικά σε ένα κόμικ ή κινούμενο σχέδιο, προικισμένο με υπεράνθρωπες δυνάμεις που συνήθως απεικονίζεται να πολεμά ενάντια στο κακό ή το έγκλημα",[4] το μακροχρόνιο λεξικό Merriam-Webster δίνει τον ορισμό: "ένας φανταστικός ήρωας που έχει απίστευτες ή υπεράνθρωπες δυνάμεις". Επίσης: "εξαιρετικά επιδέξιο ή επιτυχημένο πρόσωπο".[5] Όροι όπως μασκοφόροι μαχητές του εγκλήματος, τυχοδιώκτες με κοστούμια ή μασκοφόροι εκδικητές αναφέρονται μερικές φορές σε χαρακτήρες όπως το Πνεύμα (the Spirit), που δεν αναφέρονται ως υπερήρωες, αλλά παρ' όλα αυτά μοιράζονται παρόμοια χαρακτηριστικά.

Κάποιοι υπερήρωες χρησιμοποιήσουν τις δυνάμεις τους για την αντιμετώπιση του καθημερινού εγκλήματος, ενώ, επίσης, πολεμούν ενάντια σε απειλές κατά της ανθρωπότητας από υπερκακούς, οι οποίοι είναι οι εγκληματικοί τους ομόλογοι. Συχνά, τουλάχιστον ένας από αυτούς τους υπερκακούς θα είναι ο κύριος, ορκισμένος εχθρός του υπερήρωα. Κάποιοι μακροχρόνιοι σούπερ ήρωες όπως Superman, Batman, Wonder Woman, The Flash, Captain Marvel, Spider-Man, Hulk, Iron Man, Captain America και Θωρ έχουν ένα αρχείο εχθρών με πολλούς κακοποιούς.

Η λέξη "υπερήρωας" χρονολογείται τουλάχιστον από το 1917.[6] Πρόγονοι αυτού του αρχέτυπου περιλαμβάνουν λαογραφικούς ήρωες, όπως ο Ρομπέν των δασών (Robin Hood), που δρούσε φορώντας ξεχωριστά ρούχα.[7] Η παράσταση The Scarlet Pimpernel του 1903 και τα προϊόντα του διέδωσαν την ιδέα ενός μασκοφόρου εκδικητή και την ιδέα ενός υπερήρωα με μυστική την ταυτότητά του.[7] Λίγο αργότερα, pulp-fiction χαρακτήρες με μάσκες και κοστούμια όπως ο Zorro (1919) ή η Σκιά (the Shadow) (1930) και ήρωες κόμικ, όπως το Φάντασμα (the Phantom) (1936) άρχισαν να εμφανίζονται, όπως επίσης και χαρακτήρες δίχως κοστούμια με σούπερ δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων του Patoruzú (1928), το comic-strip χαρακτήρα Popeye (1929) και το πρωταγωνιστή του συγγραφέα Philip Wylie, Hugo Danner (1930).[8]

Στη δεκαετία του 1930, και οι δύο τάσεις εμφανίστηκαν μαζί σε κάποιους από τους αρχικούς μασκοφόρους ήρωες με δυνάμεις όπως ο ιαπωνικός Ōgon Bat[9][10] (οπτικοποιημένος σε χρωματισμένα πλαίσια που χρησιμοποιούνταν από kamishibai προφορικούς παραμυθάδες στην Ιαπωνία από το 1931), ο Mandrake the Magician[11][12][13] (1934), ο Superman το 1938 και ο Captain Marvel (1939) στην αρχή της Χρυσής εποχής των Κόμικς.

Ο υπερήρωας the Flame του Fox Feature Syndicate το 1930–1940.

Κατά τη δεκαετία του 1940 υπήρχαν πολλοί υπερήρωες, και μόνο λίγοι από αυτούς ήταν γυναίκες. Ο Flash, Green Lantern και Blue Beetle έκανε το ντεμπούτο τους σε αυτή την εποχή. Αυτή η εποχή είδε το ντεμπούτο της πρώτης γνωστής υπερηρωίδας, του συγγραφέα-καλλιτέχνη Fletcher Hanks, τη Fantomah, μία αρχαία αιγύπτια γυναίκα δίχως ηλικία στη σύγχρονη εποχή, που μπορούσε να μεταμορφωθεί σε ένα πλάσμα με κρανίο για πρόσωπο με υπερδυνάμεις για την καταπολέμηση του κακού. Έκανε το ντεμπούτο της στo Jubgle Comics #2 της Fiction House (Φεβ. 1940), κατοχυρωμένο με το ψευδώνυμο "Barclay Flagg".[14][15] Η Αόρατη Σκάρλετ Ο ' Νιλ (Invisible Scarlet O'Neil), που δημιουργήθηκε από τον Russell Stamm, ένας χαρακτήρας δίχως κοστούμι που πολεμούσε το έγκλημα και υπήρξε σαμποτέρ εν καιρώ πολέμου, χρησιμοποιώντας την υπερδύναμη να γίνεται αόρατη, θα κάνει το ντεμπούτο της στην επώνυμη κοινοπρακτική εφημερίδα κόμικ λίγους μήνες αργότερα, στις 3 Ιουνίου του 1940.[16]

Μία χαρακτήρας με υπερδυνάμεις απεικονίστηκε ως μία αντι-ηρωίδα, κάτι σπάνιο για την εποχή του: η Μαύρη Χήρα (Black Widow), μια απεσταλμένη του Σατανά με στολή, που σκότωνε αμαρτωλούς προκειμένου να τους στείλει στην Κόλαση — έκανε το ντεμπούτο της στο Mystic Comics #4 (Αυγ. 1940), από τους Timely Comics, τον προκάτοχό της Marvel Comics. τη δεκαετία του 1940. Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής οι περισσότερες από τους άλλους θηλυκούς μαχητές του εγκλήματος με στολές δεν διέθεταν υπερδυνάμεις. Αξιοσημείωτοι χαρακτήρες περιλαμβάνουν the Woman in Red,[17][18] που εισήχθη από το Standard Comics στο τεύχος Thrilling Comics #2 (Μάρτιος 1940), η Lady Luck, κάνοντας το ντεμπούτο της στο ένθετο κόμικ της κυριακάτικης εφημερίδας The Spirit Section στις 2 Ιουνίου του 1940, o κωμικός χαρακτήρας Red Tornado, κάνοντας το ντεμπούτο του στο All-American Comics #20 (Νοέμβριος 1940), η Miss Fury,[19] κάνοντας το ντεμπούτο της στην επώνυμη σειρά κόμικ από το θηλυκό σκιτσογράφο Tarpé Μills στις 6 Απριλίου 1941, η Phantom Lady, που εισήχθη στα Quality Comics Police Comics #1 (Αυγ. 1941), η Black Cat,[20][21] που εισήχθη στα Harvey Comics στο τεύχος Pocket Comics #1 (επίσης Αυγ. 1941) και η Black Canary, που εισήχθη στο Flash Comics #86 (Αυγ. 1947) ως υποστηρικτικός χαρακτήρας.[22] Οι πιο εμβληματικές υπερηρωίδες κόμικ, που έκαναν το ντεμπούτο τους κατά τη διάρκεια της Χρυσής εποχής, είναι η Wonder Woman.[23] Εμπνευσμένο από τις Αμαζόνες της ελληνικής μυθολογίας, δημιουργήθηκε από τον ψυχολόγο William Moulton Marston, με τη βοήθεια και την έμπνευση από τη γυναίκα του Ελίζαμπεθ και τον αμοιβαίο εραστή Olive Byrne.[24][25] Η πρώτη εμφάνιση της Wonder Woman ήταν στο All Star Comics #8 (Δεκ. 1941), που δημοσιεύθηκε από την All-American Publications, η μία από τις δύο εταιρείες που θα συγχωνευθεί για να δημιουργήσει τη DC Comics το 1944.

Το 1952, εκδόθηκε το manga του Οσάμου ΤεζούκαTetsuwan Atom (περισσότερο γνωστό στη δύση ως Astro Boy). Η σειρά επικεντρώνεται σε ένα παιδί-ρομπότ που κατασκευάστηκε από έναν επιστήμονα για να αντικαταστήσει το νεκρό γιο του. Είναι χτισμένο από ένα ημιτελές ρομπότ που αρχικά προορίζονταν για στρατιωτικούς σκοπούς, το Astro Boy κατείχε απίστευτες δυνάμεις όπως η πτήση με προωθητήρες στα πόδια του και η απίστευτη μηχανική δύναμη των άκρων του.

Η δεκαετία του 1950 ήταν η Αργυρή εποχή των κόμικς. Στη διάρκεια αυτής της εποχής η DC Comics εισήγαγε τη Batwoman το 1956, τη Supergirl, τη Miss Arrowette και τη Bat-Girl. Όλες ήταν τα θηλυκά παράγωγα γνωστών υπερηρώων. Το 1958 έγινε το ντεμπούτο του υπερήρωα Moonlight Mask στην Ιαπωνική τηλεόραση.

Στις αρχές του 1960 οι ομάδες της Marvel Comics τυπικά συμπεριελάμβαναν τουλάχιστον ένα (και πολλές φορές το μόνο) θηλυκό μέλος, παρόμοια με την ομάδα- ναυαρχίδα της DC Comics, τη Justice League (όπου στην αρχική σύνθεση περιλαμβανόταν η Wonder Woman ως γυναίκα σύμβολο). Παραδείγματα περιλαμβάνουν την Invisible Woman στους Fantastic Four, τη Τζιν Γκρέι στους X-Men (αρχικά γνωστή ως Marvel Girl), τη Wasp των Avengers και τη Scarlet Witch της Αδελφότητας των Μεταλλαγμένων (που αργότερα μπήκε στους Avengers). To 1963 το Astro Boy μεταφέρθηκε σε μία τηλεοπτική σειρά anime με μεγάλη επιρροή. Το 1964 η σειρά Phantom Agents επικεντρωνόταν σε νίντζα που δούλευαν για την ιαπωνική κυβέρνηση και θα γινόταν το θεμέλιο για τις σειρές τύπου Sentai. Το 1966 έκανε το ντεμπούτο της η σειρά επιστημονικής φαντασίας/τρόμου Ultra Q από τον Eiji Tsuburaya που θα οδηγούσε τελικά στον Ultraman, γεννώντας ένα επιτυχημένο franchise επικεντρωμένο στο υποείδος του Γιγάντιου Ήρωα, όπου οι υπερήρωες θα είναι τόσο μεγάλοι όσο τα γιγάντια τέρατα (Kaiju) που πολεμούσαν.

Το 1972 το anime Science Ninja Team Gatcaman έκανε το ντεμπούτο του, το οποίο χτίστηκε πάνω στην ομαδική ιδέα της σειράς ζωντανής δράσης Phantom Agents, ενώ εισήγαγε διαφορετικά χρώματα για τα μέλη της ομάδας και ειδικά οχήματα για την υποστήριξη τους, τα οποία μπορούσαν να συνδυαστούν σε ένα μεγαλύτερο. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός ήταν το ντεμπούτο του Mazinger Z από τον Go Nagai, δημιουργώντας το είδος των Σούπερ Ρομπότ. Ο Go Nagai επίσης έγραψε το manga Cutey Honey το 1973, κι αν και το υποείδος φαντασίας magical girl υπήρχε ήδη, το manga του Nagai εισήγαγε ακολουθίες μεταμόρφωσης, που θα γίνονταν το βασικό στοιχείo στα μέσα προβολής του magical girl.

Τη δεκαετία του 1970 θα εισαχθούν περισσότεροι αντι-ήρωες στη μυθοπλασία των υπερηρώων όπως το ντεμπούτο του Skull Man του Shotaro Ishinomori το 1970, ο Devilman του Go Nagai το 1972 κι ο Punisher των Γκέρι Κόνγουεϊ και Τζον Ρομίτα το 1974.

Το σκοτεινό manga Skull Man αργότερα θα μεταφερθεί στην τηλεόραση και υπέστη δραστικές αλλαγές. Ο πρωταγωνιστής επανασχεδιάστηκε για να μοιάζει με μια ακρίδα, γίνοντας έτσι ο περίφημος πρώτος μασκοφόρος ήρωας της σειράς του Kamen Rider. Ο Kamen Rider είναι ένας ήρωας που καβαλάει μοτοσυκλέτα μέσα σε ένα κοστούμι εντόμου, που φωνάζει Henshin (Μεταμόρφωση) για να βάλλει το κοστούμι του και να αποκτήσει υπεράνθρωπες δυνάμεις.

Οι ιδέες του δεύτερου κύματος φεμινισμού, που εξαπλώθηκαν μέσα από τη δεκαετία του 1960 στη δεκαετία του 1970, επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που οι εταιρείες κόμικ θα απεικόνιζαν, καθώς και θα προωθούσαν εμπορικά τους γυναικείους χαρακτήρες: η Wonder Woman για κάποιο καιρό είχε ανανεωθεί με στυλ mod που γνωρίζει πολεμικές τέχνες εμπνευσμένη απευθείας από το χαρακτήρα της Emma Peel από τη Βρετανική τηλεοπτική σειρά The Avengers (καμία σχέση με την ομάδα υπερηρώων με το ίδιο όνομα),[26] αλλά αργότερα επανήλθε στην αρχική ιδέα του Marston αφού οι συντάκτες του Ms. Magazine απέρριψαν δημόσια το χαρακτήρα της θεωρώντας την αποδυναμωμένη και χωρίς την παραδοσιακή φορεσιά της.[27] Η Supergirl μετακινήθηκε από δευτερεύον χαρακτήρας στο Action Comics σε βασική στο Adventure Comics το 1969, οι Lady Liberators εμφανίστηκαν σε ένα τεύχος των The Avengers ως μία ομάδα από υπερηρωίδες ελεγχόμενες από το μυαλό κι οδηγούμενες από τη Valkyrie (στην πραγματικότητα μια μεταμφιεσμένη σούπερ-κακιά) και ουσιαστικά ήταν μια γελοιογραφημένη παρωδία της ακτιβιστών φεμινιστριών.[28] Η Jean Grey έγινε η ενσάρκωση ενός κοσμικού όντος, γνωστό ως Phoenix Force με φαινομενικά απεριόριστη δύναμη στα τέλη της δεκαετίας του 1970, μια έντονη αντίθεση από την απεικόνισή της ως το πιο αδύναμο μέλος της ομάδας της πριν από μια δεκαετία.

Και οι δύο μεγάλοι εκδότες άρχισαν να εισάγουν νέες υπερηρωίδες με ένα πιο ξεχωριστό φεμινιστικό θέμα ως μέρος των αρχικών ιστοριών τους ή/και την ανάπτυξη του χαρακτήρα τους. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη Big Barda, Power Girl και τη Huntress από την DC comics και από τη Marvel, η δεύτερη Black Widow, Shanna the She-Devil, και η Cat.[29] Γυναικείοι υποστηρικτικοί χαρακτήρες που ήταν επιτυχημένες επαγγελματίες ή κατείχαν θέσεις εξουσίας, επίσης, έκαναν το ντεμπούτο τους στις σελίδες πολλών δημοφιλών τίτλων με υπερήρωες από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 και μετά: ο Hal Jordan είχε ερωτικό ενδιαφέρον για την Carol Ferris η οποία εισήχθη ως αντιπρόεδρος της εταιρίας Ferris Aircraft, και αργότερα ανέλαβε την εταιρεία από τον πατέρα της. Η Μέδουσα, που εισήχθη για πρώτη φορά στη σειρά Fantastic Four, είναι μέλος της Απάνθρωπης Βασιλικής Οικογένειας και μια εξέχουσα πολιτική προσωπικότητα στο λαό της στην ημιφεουδαρχική κοινωνία. Η Carol Danvers, μία παρασημοφορημένη αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ θα γίνει κι η ίδια μία υπερηρωίδα με κοστούμι χρόνια αργότερα.

Δεκαετία του 1980 και μετά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις επόμενες δεκαετίες, δημοφιλείς χαρακτήρες, όπως η Dazzler, η She-Hulk, η Elektra, η Catwoman, η Witchblade, η Spider-Girl, η Batgirl και τα Birds of Prey έγιναν αστέρια μακροχρόνιων επώνυμων τίτλων. Γυναικείοι χαρακτήρες ξεκίνησαν να αναλαμβάνουν ηγετικούς ρόλους σε πολλές ομάδες υπερηρώων. Η σειρά Uncanny X-Men και οι συναφείς τίτλοι ειδικότερα έχουν συμπεριλάβει πολλούς γυναικείους χαρακτήρες σε κεντρικούς ρόλους από τη δεκαετία του 1970.[30] Ο Τόμος 4 της σειράς βιβλίων κόμικ X-Men παρουσίασε μία ομάδα μόνο με γυναίκες ως μέρος της Marvel NOW! πρωτοβουλίας το 2013.[31] Γυναικείοι χαρακτήρες με υπερδυνάμεις, όπως η Buffy the Vampire Slayer,[32] και η Darna[33][34] έχουν τεράστια επιρροή στην ποπ κουλτούρα.

Με όλο και περισσότερα anime, manga και Tokusatsu να μεταφράζονται ή να μεταφέρονται στην οθόνη, το δυτικό κοινό άρχιζε να βιώνει το ιαπωνικό στυλ της μυθοπλασίας του υπερήρωα περισσότερο από ό,τι μπορούσε πριν. Οι Mighty Morphin Power Rangers του Saban, μια προσαρμογή του Zyuranger δημιούργησε ένα franchise πολυμέσων που χρησιμοποιεί υλικό από τους Super Sentai.[35] Σε διεθνές επίπεδο, η Usagi Tsukino του ιαπωνικού manga με τίτλο Sailor Moon, θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές και δημοφιλείς γυναίκες υπερήρωες που δημιουργήθηκαν ποτέ.[36][37][38][39][40]

Κοινά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλοί χαρακτήρες υπερηρώων εμφανίζουν τα εξής κοινά χαρακτηριστικά:

  • Εκπληκτικές δυνάμεις ή ικανότητες. Οι δυνάμεις ποικίλλουν ευρέως: η υπεράνθρωπη δύναμη, η ικανότητα να πετούν, οι ενισχυμένες αισθήσεις και η προβολή σφαιρών ενέργειας είναι όλα κοινά. Ορισμένοι χαρακτήρες, όπως ο Batman, ο Mockingbird, ο Phantom και ο Question, δεν κατέχουν υπεράνθρωπες δυνάμεις, αλλά έχουν κατακτήσει δεξιότητες όπως πολεμικές τέχνες, τεχνικές κατασκοπείας, και εφαρμοσμένες ή εγκληματολογικές επιστήμες ως ένα ιδιαίτερα αξιοσημείωτο βαθμό. Άλλοι βασίζονται σε απίστευτα όπλα ή την τεχνολογία, όπως η ενισχυμένη με δυνάμεις πανοπλία του Iron Man, το δαχτυλίδι του Green Lantern, και τα ιδιαίτερα βέλη που χρησιμοποιούνται από τον Green Arrow και τον Hawkeye. Πολλοί χαρακτήρες συμπληρώνουν τις έμφυτες υπεράνθρωπες δυνάμεις με ένα ειδικό όπλο ή συσκευή (π.χ. η ασπίδα του Captain America, το λάσο και τα βραχιόλια της Wonder Woman, το σφυρί του Thor, και τα αδαμάντινα νύχια του Wolverine).
  • Έναν ισχυρό ηθικό κώδικα, συμπεριλαμβανομένου της προθυμίας να ρισκάρουν την ασφάλειά τους στην υπηρεσία του καλού δίχως την προσδοκία της ανταμοιβής. Ένας τέτοιος κώδικας συχνά περιλαμβάνει μια άρνηση ή την έντονη απροθυμία του να σκοτώσει ή να χειριστεί φονικά όπλα.
    Εκδότης Standard Comics, America's Best Comics τόμος 3, #1 (τεύχος #7 Οκτ. 1943), ένα τυπικό παράδειγμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - Χρυσή Εποχή των κόμικ, που χαρακτηρίζεται από υπερήρωες που μάχονται σύγχρονους, απεικονίσεις στερεότυπων με τη μορφή κινουμένων σχεδίων των τριών ηγετών των δυνάμεων του Άξονα. Εξώφυλλο από τον Alex Schomburg.
  • Ένα κίνητρο, όπως το αίσθημα της ευθύνης και της ενοχής (π.χ. Spider-Man), μια τυπική κλήση (π.χ. η Wonder Woman), ένα παιδικό τραύμα ή προσωπική βεντέτα κατά των εγκληματιών (π.χ. Batman), ή μια ισχυρή πίστη στην δικαιοσύνη και την ανθρωπιστική υπηρεσία (π.χ. Superman).
  • Μια μυστική ταυτότητα που προστατεύει τους φίλους και την οικογένειά τους από το να γίνουν στόχοι των εχθρών, όπως ο Clark Kent (Superman), ή να προστατεύσουν τον εαυτό τους από το να συλληφθούν από την αστυνομία, όπως ο Spider-Man, αν και πολλοί υπερήρωες έχουν έναν έμπιστο (συνήθως ένα φίλο ή συγγενή που έχει ορκιστεί μυστικότητα). Οι περισσότεροι υπερήρωες χρησιμοποιούν ένα περιγραφικό ή μεταφορικό κωδικό όνομα για τις δημόσιες δράσεις τους. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης σπάνιες περιπτώσεις όπου η πραγματική τους ταυτότητα είναι γνωστή στο ευρύ κοινό, ακόμα κι αν φορούν κοστούμι (π.χ. ο Iron Man και ο Captain America).
  • Μία ξεχωριστή στολή, που συχνά χρησιμοποιείται για να κρύψει την ταυτότητα τους (βλ. Κοινά χαρακτηριστικά στις στολές).
  • Ένα υποβόσκων μοτίβο ή θέμα που επηρεάζει το όνομα του ήρωα, το κοστούμι, τα προσωπικά αντικείμενα, καθώς και άλλες πτυχές του χαρακτήρα του (π.χ. ο Batman φοράει μία στολή με θέμα τη νυχτερίδα, χρησιμοποιεί gadget και εξοπλισμό με θέμα τη νυχτερίδα και λειτουργεί τη νύχτα; ο Spider-Man μπορεί να προβάλει τεχνητό ιστό από ειδικά gadget στον καρπό του, έχει ένα μοτίβο ιστού στη στολή του, και άλλες ικανότητες σχετικές με αράχνη).
  • Ένα υποστηρικτικό cast επαναλαμβανόμενων χαρακτήρων, συμπεριλαμβανομένου τους φίλους του ήρωα, τους συναδέλφους ή/και πρόσωπα ερωτικού ενδιαφέροντος, που μπορεί ή δεν μπορεί να γνωρίζουν τη μυστική του ταυτότητα. Συχνά οι προσωπικές σχέσεις του ήρωα είναι περίπλοκες λόγω της διπλής ζωής, ένα κοινό θέμα ειδικότερα ανάμεσα στις ιστορίες του Batman, Spider-Man και Superman.
  • Ένα αρχείο εχθρών αποτελούμενο από εχθρούς που αυτός/αυτή πολεμά επανειλημμένα. Σε ορισμένες περιπτώσεις κάποιοι υπερήρωες ξεκινούν πολεμώντας συνηθισμένους εγκληματίες πριν εμφανιστούν οι υπερκακοί στις αντίστοιχες ιστορίες τους. Σε πολλές περιπτώσεις ο ήρωας είναι εν μέρει υπεύθυνος για την εμφάνιση αυτών των υπερκακών (ο Scorpion (Σκορπιός) δημιουργήθηκε ως ο τέλειος εχθρός για να νικήσει τον Spider-Man, οι Sentinels σχεδιάστηκαν για να κυνηγήσουν μεταλλαγμένους που συχνά αποτελούν τους πρωταγωνιστές των ιστοριών της Marvel και χαρακτήρες στα κόμικ του Batman συχνά τον κατηγορούν ότι δημιουργεί ακούσια τους κακούς που πολεμά). Συχνά οι υπερήρωες έχουν ένα βασικό εχθρό που επανέρχεται, που είναι ιδιαίτερα απειλητικός, ή μία νέμεσις, που απεικονίζεται ως σωσίας ή αντίθετος χαρακτήρας (π.χ. ο Sabretooth υπερτερεί του Wolverine, ο οποίος αγκαλιάζει τα άγρια ένστικτα του, ενώ ο δεύτερος προσπαθεί να τα καταστείλει* η στολή και οι ικανότητες του ψυχασθενούς Reverse-Flash είναι παρόμοιες με του Flash, ο Joker είναι επιδειξιομανής και πολύχρωμος σε αντίθεση με τον σκυθρωπό, ζοφερό Batman). Ο Magneto είναι ανήσυχος και εχθρικός, σε αντίθεση με τον ήρεμο και ειρηνικό Καθηγητή Χ.
  • Ανεξάρτητος πλούτος (π.χ. η οικογενειακή περιουσία του Batman, ο προστάτης των X-Men, Καθηγητής Χ, το όπλο του πατέρα και η εταιρία τεχνολογίας του Iron Man) ή ένα επάγγελμα που επιτρέπει την ελάχιστη επίβλεψη (π.χ. η δουλειά του Spider-Man ως ελεύθερος επαγγελματίας φωτογράφος).
  • Μια ιστορία που εξηγεί τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο χαρακτήρας απέκτησε τις ικανότητες του, καθώς και το κίνητρο του/της για να γίνει υπερήρωας/ίδα. Πολλές αρχικές ιστορίες περιλαμβάνουν τραγικά στοιχεία ή/και παράξενα ατυχήματα που έχουν ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη των ικανοτήτων του ήρωα.

Πολλοί υπερήρωες εργάζονται ανεξάρτητα. Ωστόσο, υπάρχουν και πολλές ομάδες σούπερ ηρώων. Κάποιες, όπως οι Fantastic Four, οι DNAgents και οι X-Men, έχουν κοινή προέλευση, και συνήθως λειτουργούν ως ομάδα. Μερικές είναι οικογένειες στις οποίες οι γονείς και τα παιδιά έχουν υπερδυνάμεις, όπως Οι Απίθανοι (The Incredibles). Άλλοι, όπως η Λεγεώνα της Δικαιοσύνης της DC Comics και οι Avengers της Marvel, είναι "all-star" ομάδες που αποτελούνται από ήρωες με ξεχωριστές ρίζες που επίσης λειτουργούν μεμονωμένα, αλλά θα γίνουν ομάδα για να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερες απειλές. Οι κοινoί χώροι ή σύμπαντα της Marvel, της DC Comics και άλλων εκδοτών επιτρέπουν επίσης την τακτική διασταύρωση ομάδων υπερηρώων. Κάποιοι υπερήρωες, ειδικά εκείνοι που εισήχθησαν στη δεκαετία του 1940, δουλεύουν με ένα νεαρό βοηθό (π.χ. ο Batman και ο Robin, ο Captain America και ο Bucky. Αυτό έγινε λιγότερο συχνό από τη στιγμή που ξεκίνησε η πιο εξελιγμένη γραφή και τα "γηραιότερα" ακροατήρια μείωσαν την ανάγκη για χαρακτήρες που προσελκύουν κυρίως τα παιδιά. Οι βοηθοί αντιμετωπίζονται ως μια ξεχωριστή ταξινόμηση από τους σούπερ ήρωες.

Αν και η μυθοπλασία των υπερηρώων θεωρείται μια μορφή φαντασίας/περιπέτειας, διασχίζει πολλά είδη. Μερικά franchises υπερηρώων μοιάζουν με αστυνομικό μυθιστόρημα (π.χ. Batman, Spider-Man, Daredevil), τρόμου-φαντασίας (π.χ. Hellboy, Spectre), "παρανοϊκή" φαντασία (π.χ. Watchmen,[41] Marvelman/Miracleman), καθώς και η συμβατική επιστημονική φαντασία (π.χ. Green Lantern, οι Guardians of the Galaxy. Πολλοί από τους πρώτους υπερήρωες, όπως ο Sandman και ο Clock, είχαν τις ρίζες τους στο "pulp fiction" των προκατόχων τους.

Μέσα στα δικά τους φανταστικά σύμπαντα, η δημόσια αντίληψη για τους υπερήρωες ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό. Μερικοί, όπως ο Superman και οι Fantastic Four, λατρεύονται και θεωρούνται σημαντικοί, πολιτικοί ηγέτες ή ακόμη και διασημότητες. Άλλοι, σαν τον Hulk, τον Spider-Man και τους Watchmen, αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό ή έκδηλη εχθρότητα. Μερικοί, όπως οι X-Men και οι Doom Patrol, υπερασπίζονται ένα λαό που σχεδόν ομόφωνα τους παρεξηγεί και τους απεχθάνεται.

Κοινά χαρακτηριστικά των στολών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο υπερήρωας Firefly των MLJ Κόμικς το 1940.

Η στολή ενός σούπερ ήρωα τον βοηθά να είναι αναγνωρίσιμος στο ευρύ κοινό. Οι στολές είναι συχνά πολύχρωμες για να ενισχύσουν την οπτική έλξη του χαρακτήρα και συχνά ενσωματώνουν το όνομα και το θέμα του υπερήρωα. Για παράδειγμα, ο Daredevil μοιάζει με ένα κόκκινο διάβολο, η στολή του Captain America ανακλά την αμερικανική σημαία, η στολή του Batman μοιάζει με μία μεγάλη νυχτερίδα και η στολή του Spider-Man έχει ένα μοτίβο ιστού αράχνης. Η σύμβαση ότι οι σούπερ ήρωες φοράνε μάσκες (συχνά χωρίς ορατές τις κόρες των ματιών) και εφαρμοστά ολόσωμα κορμάκια ξεκίνησε με το κόμικ του Lee Falk, the Phantom.

Πολλά χαρακτηριστικά των στολών των σούπερ ηρώων επαναλαμβάνονται συχνά, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων:

  • Υπερήρωες που διατηρούν μυστική την ταυτότητα τους συχνά φορούν μάσκα, που κυμαίνεται από το ντόμινο του Ρόμπιν και του Green Hornet μέχρι τις μάσκες που καλύπτουν όλο το πρόσωπο όπως του Spider-Man και του Black Panther. Πιο συχνές είναι οι μάσκες που καλύπτουν το επάνω μέρος του προσώπου, αφήνοντας το στόμα και το σαγόνι να εκτίθενται. Αυτό επιτρέπει τόσο μία πιστευτή μεταμφίεση αλλά και αναγνωρίσιμες εκφράσεις προσώπου. Μια αξιοσημείωτη εξαίρεση είναι ο Superman, ο οποίος δε φοράει τίποτα στο πρόσωπό του, ενώ πολεμά το έγκλημα, αλλά χρησιμοποιεί μεγάλα γυαλιά στην κανονική του ζωή ως Κλαρκ Κεντ. Ορισμένοι χαρακτήρες φορούν κράνη, όπως ο Doctor Fate ή ο Magneto.
  • Ένα σύμβολο, όπως ένα τυποποιημένο γράμμα ή μία οπτική εικόνα, συνήθως στο στήθος. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το κεφαλαίο "S" του Superman, το έμβλημα της νυχτερίδας του Batman και το έμβλημα της αράχνης του Spider-Man. Συχνά, μπορούν επίσης να φέρουν ένα κοινό σύμβολο που αναφέρεται στην ομάδα ή στη λεγεώνα που ανήκουν, όπως το "4" στις στολές των Fantastic Four, το "Χ" στα κοστούμια των X-Men, ή το "i" στις στολές της οικογένειας των Απίθανων.
  • Στολές στενές και κολλητές, που συχνά αναφέρονται ως κολάν ή Spandex, αν και το ακριβές υλικό είναι συνήθως άγνωστο. Το εν λόγω υλικό εκθέτει την αθλητική δομή του χαρακτήρα και το ηρωικό sex appeal και επιτρέπει ένα απλό σχέδιο για τους εικονογράφους να αναδημιουργούν.
  • Ενώ πολλές στολές υπερηρώων δεν διαθέτουν κάπες, το εν λόγω ένδυμα είναι ακόμα στενά συνδεδεμένο μαζί τους, πιθανό, επειδή δύο από τους πιο γνωστούς υπερήρωες, ο Batman και ο Superman, φορούν κάπες. Στην πραγματικότητα, οι αστυνομικοί στο σπίτι του Batman τη Gotham City παρουσιάζονται να χρησιμοποιούν τη λέξη "κάπα" ως συντόμευση για όλους τους υπερήρωες και τους κουστουμαρισμένους μαχητές του εγκλήματος. Η μίνι σειρά βιβλίων κόμικ Watchmen και η ταινία κινουμένων σχεδίων οι Απίθανοι, σχολίασαν τη πιθανώς θανατηφόρα μη-πρακτικότητα των καπών. Στα Marvel Comics, ο όρος "cape-killer" έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τη φανταστική οργάνωση Superhuman Restraint Unit, ακόμα κι αν μόνο μερικοί αξιοσημείωτοι ήρωες της Marvel φορούν κάπες.
  • Ενώ οι περισσότερες στολές υπερηρώων απλώς κρύβουν την ταυτότητα του ήρωα και παρουσιάζουν μια αναγνωρίσιμη εικόνα, μέρη της στολής (ή η ίδια η στολή) έχουν λειτουργικές χρήσεις. Για παράδειγμα, η συμβιωτική στολή του Venom και η νεκροπλασμική πανοπλία του Spawn, με τις υπερφυσικές ικανότητες τους έχουν και οι δύο προσφέρει μεγάλη βοήθεια στο άτομο που τις φοράει. Η πανοπλία του Iron Man, ειδικά, τον προστατεύει και παρέχει τεχνολογικά πλεονεκτήματα.
  • Όταν επιτρέπεται θεματικά, ορισμένοι υπερήρωες ντύνονται σαν άνθρωποι από διάφορα επαγγέλματα ή υποκουλτούρες. Ο Zatanna, που κατέχει μαγικές δυνάμεις, ντύνεται σαν μάγος σε παράσταση, και ο Ghost Rider, που οδηγεί μία μοτοσυκλέτα με δυνάμεις, ντύνεται με το στυλ εμφάνισης των μοτοσυκλετιστών.
  • Ορισμένοι χαρακτήρες αποφεύγουν την παραδοσιακή στολή υπερήρωα για μια ενδυμασία που είναι πιο πρακτική και χρηστική. Μαξιλαράκια για τους ώμους, τα γόνατα και τους αγκώνες, γιλέκα με επίστρωση Kevlar, πανοπλία ενισχυμένη με μέταλλο, βαριές ζώνες και σακούλες με πυρομαχικά εμφανίζονται την εποχή των αντί-ηρώων της δεκαετίας του 1990 όπως ο Cable, ο Deadpool, και πολλοί εικονογραφημένοι χαρακτήρες. Άλλοι χαρακτήρες, όπως οι Runaways και οι διάφοροι πρωταγωνιστές της σειράς βιντεοπαιχνιδιού Infamous, δεν φορούν ιδιαίτερα ρούχα.

Πολλοί υπερήρωες (και σούπερ κακοί) δρουν από μια βάση ή έδρα. Οι βάσεις αυτές είναι συχνά εξοπλισμένες με την τελευταία τεχνολογία, εξαιρετικά προηγμένες ή/και εξωγήινες τεχνολογίες. Είναι συνήθως σε καλυμμένες ή/και μυστικές τοποθεσίες για να αποφευχθεί ο εντοπισμός τους από εχθρούς ή το ευρύ κοινό (για παράδειγμα, το Φρούριο της Μοναξιάς (Fortress of Solitude) του Superman ή η σπηλιά του Batman). Κάποιες βάσεις, όπως η Κτίριο Baxter ή το Μέγαρο της Δικαιοσύνης (Hall of Justice), είναι γνωστές στο ευρύ κοινό (ακόμη και αν η ακριβής τοποθεσία τους παραμείνει μυστική). Πολλοί ήρωες και κακοποιοί που δεν έχουν μόνιμη έδρα μπορεί να έχουν μία κινητή βάση.

Για τους ήρωες και κακοποιούς που έχουν κρυφές βάσεις, αυτές μπορούν να εξυπηρετήσουν μια ποικιλία από λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων (αλλά δεν περιορίζονται σε αυτά) τα ακόλουθα:

  • ένα δωμάτιο ελέγχου, όπου εξειδικευμένες οθόνες και άλλη προηγμένη τεχνολογία ειδοποιούν τους υπερήρωες για δραστηριότητες που απαιτούν την παρέμβασή τους
  • ένα κέντρο διοίκησης όπου μπορούν να έχουν τη δυνατότητα να στέλνουν εντολές μέσω εξοπλισμού παρακολούθησης
  • μια αίθουσα επιχειρήσεων που αποθηκεύει τις τεχνολογικές και εξωγήινες συσκευές
  • ένα εργαστήριο εγκλήματος ή εργαστήριο, για πειράματα και επιστημονική μελέτη
  • ένα κρησφύγετο, όπου οι ήρωες μπορούν να κρύβονται από τους εχθρούς τους
  • μια ερευνητική βιβλιοθήκη, που καλύπτει μια ποικιλία θεμάτων, συμπεριλαμβανομένων της επιστήμης, ιστορίας ή ποινικών αρχείων
  • ένα οπλοστάσιο, για το σχεδιασμό, την κατασκευή και την αποθήκευση όπλων
  • ένα γκαράζ, υπόστεγο, ή αποβάθρα, για την αποθήκευση των οχημάτων
  • ένα κέντρο πληροφοριών ή κέντρο επικοινωνιών
  • μια πλατφόρμα όπλων, για την υπεράσπιση της εγκατάστασης (αυτό είναι πιο κοινό στους σούπερ κακούς)
  • ένα δωμάτιο με τρόπαια, όπου εκτίθενται αναμνηστικά από σημαντικές μάχες και περιπέτειες
  • ένα κοινό χώρο, για κοινωνική δραστηριότητα (συνήθως για μεγαλύτερες ομάδες, όπως η Justice League ή οι Avengers)

Εμπορικό σήμα (trademark)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι περισσότεροι ορισμοί[6][42] και κοινές χρήσεις του όρου είναι γενικά και δεν περιορίζονται στους χαρακτήρες από κάποια συγκεκριμένη εταιρεία ή εταιρείες.

Παρ' όλ' αυτά, παραλλαγές του όρου "Σούπερ Ήρωας" είναι από κοινού ισχυρισμός της DC Comics και της Marvel Comics, όπως τα εμπορικά σήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εγγραφές σημάτων "Σούπερ Ηρώων" έχουν διατηρηθεί από τη DC και τη Marvel από τη δεκαετία του 1960,[43] συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών σημάτων ΗΠΑ με αύξοντες Αρ. 72243225 και 73222079. Το 2009, ο όρος "Σούπερ Ήρωες" καταχωρήθηκε ως τυπογραφικά ανεξάρτητο, εμπορικό, "περιγραφικό", αμερικάνικο σήμα με συνιδιοκτήτες τις DC και Marvel.[44]

Οι επικριτές της νομικής κοινότητας συνδιαλέγονται για το αν τα σήματα "Σούπερ Ήρωας" πληρούν τις νομικά πρότυπα για την προστασία των εμπορικών σημάτων στις ΗΠΑ - χαρακτηριστική επωνυμία μίας και μόνο πηγής ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Διαμάχη υπάρχει πάνω από κάθε στοιχείο του προτύπου αυτού: αν "Σούπερ Ήρωας" είναι διακριτικό και όχι γενικό, αν "Σούπερ Ήρωας" δηλώνει κάποια πηγή προϊόντων ή υπηρεσιών και κατά πόσον οι DC και Marvel, από κοινού, αποτελούν μια ενιαία πηγή.[45] Μερικοί κριτικοί χαρακτηρίζουν τα σήματα ως κατάχρηση της νομοθεσίας περί σημάτων για να χαλαρώσουν τον ανταγωνισμού.[46]

Μειονότητες υπερηρώων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την καταγωγή τους, καθώς αντιπροσωπεύουν τον αρχέτυπο ηρωικό χαρακτήρα των αμερικάνικων κόμικ της δεκαετίας του 1930, οι σούπερ ήρωες απεικονίζονται κυρίως ως λευκοί, αγγλοσάξονες της αμερικάνικης μεσαίας ή ανώτερης τάξης, ετεροφυλόφιλοι νεαροί άντρες που είναι συνήθως ψηλοί, αθλητικοί, μορφωμένοι, ελκυστικοί και με τέλεια υγεία. Αρχίζοντας από τη δεκαετία του 1960 με το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, και περισσότερο με την αυξανόμενη ανησυχία για την πολιτική ορθότητα στη δεκαετία του 1980, η μυθοπλασία των σούπερ ηρώων με κέντρο τις πολιτιστικές, εθνικές και φυλετικές μειονότητες (από τη σκοπιά της δημογραφίας των ΗΠΑ) ξεκίνησε να παράγεται. Αυτό ξεκίνησε με την απεικόνιση μαύρων υπερηρώων στη δεκαετία του 1960, ακολουθούμενη κατά τη δεκαετία του 1970 με μια σειρά από υπερήρωες άλλων εθνικοτήτων.[47] Σύμφωνα με την πολιτική ατμόσφαιρα της εποχής, την πολιτιστική πολυμορφία και το συμπεριληπτικισμό θα είναι ένα σημαντικό μέρος των ομάδων υπερηρώων ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1980. Στη δεκαετία του 1990, αυτή η τάση αυξήθηκε μέσω των πρώτων απεικονίσεων των ομοφυλόφιλων υπερηρώων.

Εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1966, η Marvel Comics εισήγαγε το Μαύρο Πάνθηρα, έναν Αφρικανό μονάρχη ο οποίος έγινε ο πρώτος μη γελειογραφημένος μαύρος ήρωας.[48] Ο πρώτος Αφροαμερικανός υπερήρωας, το Γεράκι (the Flacon), ακολούθησε το 1969, και τρία χρόνια αργότερα, ο Luke Cage, ένας αυτοαποκαλούμενος "ήρωας-για-μίσθωση", έγινε ο πρώτος μαύρος ήρωας που πρωταγωνίστησε στη δική του σειρά. Το 1989, η ενσάρκωση της Captain Marvel, η Monica Rambeau, ήταν η πρώτη μαύρη γυναίκα ηρωίδα από ένα μεγάλο εκδότη που είχε το δικό της τίτλο σε ένα ειδικό one-shot τεύχος. Το 1971, ο Red Wolf έγινε ο πρώτος αυτόχθων Αμερικανός στην παράδοση σούπερ ηρώων που έγινε το πρώτο όνομα σε σειρά.[49] Το 1973, ο Shang-Chi, έγινε ο πρώτος εξέχων Ασιάτης υπερήρωας που πρωταγωνίστησε σε ένα αμερικανικό κόμικ (ο Kato ήταν ο δευτεραγωνιστής της σειράς franchise του Green Hornet από την ίδρυσή της το 1930 [50]). Η Kitty Pryde, ένα μέλος των X-Men, ήταν μία ανοιχτά Εβραία υπερηρωίδα σε ένα mainstream αμερικάνικο κόμικ ήδη από το 1978.[51]

Οι εταιρείες κόμικς ήταν στα πρώτα στάδια της πολιτιστικής επέκτασης και πολλοί από αυτούς τους χαρακτήρες αναφέρονταν σε συγκεκριμένα στερεότυπα. Ο Κέιτζ και πολλοί σύγχρονοί του συχνά χρησιμοποιούσαν γλώσσα παρόμοια με εκείνη στις "blaxploitation" ταινίες, οι ιθαγενείς Αμερικανοί συχνά συνδέονταν με το σαμανισμό και άγρια ζώα, και οι Ασιάτες-Αμερικανοί συχνά απεικονίζονταν ως ειδικοί του κουνγκ φου. Σε μετέπειτα ήρωες μειονοτήτων, όπως η Storm των X-Men και ο Cyborg των Teen Titans αποφεύγονται τέτοιες συμβάσεις* και οι δύο ήταν μέρος ομάδων, οι οποίες διαφοροποιήθηκαν ακόμα περισσότερο τα επόμενα έτη. Οι X-Men, ειδικότερα, αναβίωσαν το 1975, με μία σειρά από χαρακτήρες που επιλέχθηκαν από διάφορα έθνη, συμπεριλαμβανομένης της Κενυάτισας Storm, του Γερμανού Nightcrawler, του Ρώσου Colossus, της Ιρλανδής Banshee και του Ιάπωνα Sunfire. Το 1993, τα Milestone Comics, μια αφροαμερικάνικη εταιρεία μέσων/εκδόσεων προχώρησε σε μία εκδοτική συμφωνία με τη DC Comics τους επέτρεψε να εισάγουν μια σειρά κόμικς που περιελάμβανε χαρακτήρες από πολλές εθνικές μειονότητες. Η αρχική δοκιμή της Milestone διήρκεσε τέσσερα χρόνια, κατά την οποία εισήγαγε τον Static, ένα χαρακτήρα που μεταφέρθηκε στο Δίκτυο WB σε μία σειρά κινουμένων σχεδίων, το Static Shock.

Εκτός από τη δημιουργία νέων ηρώων μειονοτήτων, οι εκδότες γέμισαν τις ταυτότητες και τους ρόλους των κάποτε καυκάσιων ηρώων με νέους χαρακτήρες που προέρχονταν από μειονότητες. Ο Αφροαμερικανός John Stewart εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1970 ως ο αλληλοδιάδοχος του Green Lantern, Hal Jordan, της Γης και θα γίνει ένα τακτικό μέλος του Green Lantern Corps από τη δεκαετία του 1980 και μετά. Οι δημιουργοί της παιδικής σειράς της Justice League του 2001, επέλεξαν τον Stewart ως τον Green Lantern της σειράς. Στο απόλυτο σύμπαν της Marvel, ο Miles Morales, ένας νέος Αμερικανός με πολυφυλετική προέλευση, που επίσης δαγκώθηκε από μία γενετικά τροποποιημένη αράχνη, έκανε το ντεμπούτο του ως ο νέος Spider-Man μετά τον θάνατο του το πρωτότυπου. Η Kamala Khan, μία Πακιστανοαμερικανή έφηβη που αποκαλύπτεται να έχει απάνθρωπη καταγωγή μετά την εκδήλωση της δύναμης της να αλλάζει μορφές, παίρνει την ταυτότητα της Ms. Marvel το 2014. Η ομότιτλη σειρά κόμικ έγινε ένα πολιτιστικό φαινόμενο, με εκτεταμένη κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης όπως το CNN, τους New York Times και το The Colbert Report, και αγκαλιάστηκε από αντιισλαμοφοβικούς ακτιβιστές στο Σαν Φρανσίσκο που επικάλυψαν αντιμουσουλμανικές διαφημίσεις σε λεωφορεία με αυτοκόλλητα της Kamala.[52] Άλλοι τέτοιοι ήρωες-διάδοχοι του χρώματος περιλαμβάνουν τον James "Rhodey" Rhodes ως Iron Man, τον Ryan Choi ως Atom και τον Jaime Reyes ως Blue Beetle.

Κάποιοι καθιερωμένοι χαρακτήρες άλλαξαν εθνικότητα όταν μεταφέρθηκαν σε μια άλλη συνέχεια ή/και άλλα μέσα ενημέρωσης. Τέτοιο παράδειγμα είναι Nick Fury, ο οποίος είναι Αφροαμερικανός τόσο στο Ultimate Marvel, καθώς και στις συνέχειες του Κινηματογραφικού Σύμπαντος της Marvel.

Σεξουαλικός προσανατολισμός και ταυτότητα του φύλου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1992, η Marvel αποκάλυψε ότι o Northstar, μέλος της καναδικής ομάδας μεταλλαγμένων υπερηρώων Alpha Flight, ήταν ομοφυλόφιλος, μετά από χρόνια υπαινιγμών.[53] Αυτό τελείωσε μια μακρά εκδοτική εντολή όπου δεν θα υπήρχαν ομοφυλόφιλοι χαρακτήρες στα κόμικς της Marvel.[54] Αν και κάποιοι δευτερεύοντες χαρακτήρες της μίνι σειράς ενηλίκων των '80s Watchmen από τη DC Comics ήταν γκέι, και ο αναδομημένος κακοποιός Pied Piper αποκάλυψε τη σεξουαλικότητα του στον Wally West σε μια έκδοση του Flash το 1991, ο Northstar θεωρείται να είναι ο πρώτος ανοιχτά γκέι υπερήρωας που εμφανίζεται σε mainstream κόμικ. Από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 και μετά, αρκετοί καθιερωμένοι χαρακτήρες των Marvel και DC comics (ή μια παραλλαγή προ-υπάρχουσων χαρακτήρων) αποκαλύφθηκαν ή ξαναεισήχθησαν ως ΛΟΑΤ (LGBT) άτομα και από τους δύο εκδότες. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τον Mikaal Tomas την ενσάρκωση του Starman το 1998, τον Colossus στη σειρά Ultimate X-Men, τη Renee Montoya στη σειρά Gotham Central της DC το 2003, την Kate Kane την ενσάρκωση της Batwoman το 2006* τους Rictor και Shatterstar σε ένα τεύχος του X-Factor το 2009. Ο Alan Scott της Χρυσής Εποχής των Green Lantern ξανασχεδιάστηκε ως ανοιχτά γκέι ακολουθώντας την επανεκκίνηση New 52[55][56]. Το 2015, μια νεότερη εκδοχή του Iceman χρονικά εκτοπισμένη εμφανίζεται στο τεύχος του All-New X-Men.[57]

Πολλά νέοι ανοιχτά γκέι, λεσβίες και αμφιφυλόφιλοι χαρακτήρες έχουν αναδειχθεί από τότε στη μυθοπλασία σούπερ ηρώων, όπως ο Rainman του Gen13, ο Apollo και Midnighter από the Authority και οι Wiccan και Hulkling των Young Avengers. Αξιοσημείωτοι τρανσέξουαλ ή φυλολυγιστές χαρακτήρες είναι λιγότεροι συγκριτικά σε αριθμό: το alter ego της σούπερ ηρωίδας Zsazsa Zaturnnah, ένας χαρακτήρα στη λαϊκή κουλτούρα των Φιλιππίνων,[58] είναι ένας θηλυπρεπής ομοφυλόφιλος άντρας που μεταμορφώνεται σε θηλυκό υπεράνθωπο μετά τη κατάποση μιας μαγικής πέτρας. Η Desire από τη σειρά Sandman του Neil Gaiman και η Xavin από τους Runaways είναι δύο χαρακτήρες που μπορούν (και συχνά) αλλάζουν φύλο κατά βούληση. Η Alysia Yeoh, ένας υποστηρικτικός χαρακτήρας που δημιουργήθηκε από την συγγραφέα Gail Simone για τη σειρά Batgirl που συνεχίζει και που δημοσιεύθηκε από την DC Comics, έλαβε σημαντική προσοχή των μέσων ενημέρωσης το 2011, επειδή ήταν η πρώτη σημαντική διεμφυλική χαρακτήρας γραμμένη σε ένα σύγχρονο πλαίσιο σε ένα mainstream αμερικανικό κόμικ.[59]

Η σειρά Sailor Moon από την αρχή της είναι γνωστή για τον μεγάλο αριθμό ανοιχτά ΛΟΑΤ χαρακτήρων, καθώς η Ιαπωνία παραδοσιακά είναι περισσότερο ανοιχτή στην απεικόνιση της ομοφυλοφιλίας στα μέσα ενημέρωσης προς τα παιδιά σε σύγκριση με πολλές χώρες της Δύσης.[60][61] Ορισμένοι χαρακτήρες που παρουσιάζονται ως ομοφυλόφιλοι ή διεμφυλικοί σε ένα συνεχές μπορεί να μην παρουσιάζονται με τον ίδιο τρόπο σε ένα άλλο, ιδιαίτερα στις μεταγλωττισμένες εκδοχές που θα διατεθούν για διεθνή κυκλοφορία.[62]

  1. Niccum, John (March 17, 2006). «'V for Vendetta' is S for Subversive». Lawrence Journal-World (Lawrence, Kansas). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 14, 2013. https://web.archive.org/web/20131114224059/http://www2.ljworld.com/news/2006/mar/17/v_vendetta_s_subversive/?arts. 
  2. Gesh, Lois H.· Weinberg, Robert (2002). «The Dark Knight: Batman: A NonSuper Superhero». The Science of Superheroes (PDF). John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-02460-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2016. 
  3. Lovece, Frank (July 16, 2008). «The Dark Knight». (movie review) Film Journal International. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 7, 2014. https://web.archive.org/web/20141107082934/http://www.filmjournal.com/filmjournal/esearch/article_display.jsp?vnu_content_id=1003828021. «Batman himself is an anomaly as one of the few superheroes without superpowers…» 
  4. «Superhero | Define Superhero at Dictionary.com». Dictionary.reference.com. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  5. «Superhero | Definition of Superhero by Merriam-Webster». Merriam-webster.com. 22 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  6. 6,0 6,1 «Superhero - Definition and More from the Free Merriam-Webster Dictionary». Web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  7. 7,0 7,1 Packer, Sharon (2009). Superheroes and Superegos: Analyzing the Minds Behind the Masks. Greenwood Publishing Group. σελ. 52. ISBN 978-0313355363. 
  8. Lovece, Frank (November 11, 2013). «Superheroes Go the American Way on PBS». Newsday (New York / Long Island). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 22, 2014. https://web.archive.org/web/20140222233700/http://www.newsday.com/entertainment/tv/superheroes-go-the-american-way-on-pbs-1.6239837. Ανακτήθηκε στις 2013-11-15. 
  9. Davisson, Zack (19 Δεκεμβρίου 2010). «The First Superhero – The Golden Bat?». ComicsBulletin.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2014. 
  10. Bradner, Liesl (November 29, 2009). «The superheroes of Japan who predated Superman and Batman». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 5, 2014. https://web.archive.org/web/20140105055754/http://herocomplex.latimes.com/uncategorized/the-early-origins-of-anime-and-manga-traced-to-street-theater-of-japan/. Ανακτήθηκε στις November 18, 2014. 
  11. «Who was the first superhero?». Web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  12. «Don Markstein's Toonopedia: The Adventures of Patsy». Toonopedia.com. 11 Μαρτίου 1935. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  13. «First superhero ever in the world. Mandrake the Magician Lee Falk Popeye the Sailor Man Superman». Thelongestlistofthelongeststuffatthelongestdomainnameatlonglast.com. 17 Φεβρουαρίου 1936. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  14. Markstein, Don. «The Black Widow». Don Markstein's Toonopedia. http://www.toonopedia.com/blwidow1.htm. Ανακτήθηκε στις July 26, 2013. «Fantomah was the first female character in comics to use extraordinary powers in combatting evil. The Woman in Red was the first to wear a flashy costume and maintain a dual identity while doing so. But The Black Widow was the first to do both.». 
  15. Fantomah, Mystery Woman of the Jungle at Don Markstein's Toonopedia.
  16. Heintjes, Tom (May 11, 2012). «Not Seen but not Forgotten: The Invisible Scarlet O'Neil». Hogan's Alley (17). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 12, 2013. https://web.archive.org/web/20130612085603/http://cartoonician.com/not-seen-but-not-forgotten-the-invisible-scarlet-oneil/. 
  17. «Don Markstein's Toonopedia: The Woman in Red». Toonopedia.com. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  18. «GCD :: Issue :: Thrilling Comics #v1#2 (2)». Comics.org. 11 Ιανουαρίου 1940. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  19. «Don Markstein's Toonopedia: Miss Fury». Toonopedia.com. 6 Απριλίου 1941. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  20. «Don Markstein's Toonopedia: The Black Cat». Toonopedia.com. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  21. «GCD :: Issue :: Pocket Comics #1». Comics.org. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  22. Jim Amash & Eric Nolen-Weathington, (2010), Carmine Infantino: Penciler, Publisher, Provocateur p.30-32
  23. Curtis M. Wong (19 Αυγούστου 2015). «Wonder Woman Officiates Her First Gay Wedding». Huffingtonpost.com. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2016. 
  24. Lamb, Marguerite (Fall 2001). «Who Was Wonder Woman?». Bostonia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2007. 
  25. Malcolm, Andrew H. (18 Φεβρουαρίου 1992). «OUR TOWNS - She's Behind the Match For That Man of Steel - NYTimes.com». New York Times. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  26. "We were all in love with Diana Rigg and that show she was on."
  27. Wonder Woman Wears Pants: Wonder Woman, Feminism and the 1972 “Women’s Lib” Issue, by Ann Matsuuchi[νεκρός σύνδεσμος], in Colloquy: text theory critique, no.24 (2012); archived at Monash University
  28. W. Wright, Bradford (2001). Comic Book Nation: The Transformation of Youth Culture in America. United States: The Johns Hopkins University Press. σελ. 250. ISBN 0-8018-6514-X. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2014. 
  29. Alter Ego #70 (July 1970): Roy Thomas interview, pp. 49-50
  30. Kristiansen, Ulrik· Sørensen, Tue (1 Μαΐου 1996). «An Interview with Chris Claremont». Comic Zone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. 
  31. Sunu, Steve (January 14, 2013). «Wood and Coipel Mutate "X-Men" for Marvel NOW!». Comic Book Resources. http://www.comicbookresources.com/?page=article&id=43153. Ανακτήθηκε στις January 14, 2013. 
  32. By Maria Aspan. «What We Learned About Power From Buffy the Vampire Slayer». Inc.com. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  33. Name *. «From Darna To Zsazsa Zaturnnah: Desire And Fantasy « Anvil Publishing, Inc». Anvilpublishing.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  34. «Darna ha ha ha!». Philippine Daily Inquirer. 17 Φεβρουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2014. 
  35. «Zyu2». GrnRngr.com. 24 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2013. 
  36. «Can Sailor Moon Break Up the Superhero Boys Club?». The Atlantic. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2014. 
  37. «Sailor Moon superhero may replace Power Rangers». Ludington Daily News. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2014. 
  38. Sailor Moon (superhero). The Superhero Book: The Ultimate Encyclopedia of Comic Book Icons. 1 Ιανουαρίου 2004. ISBN 9781578591541. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2014. 
  39. «Moon Prism Power! Why Sailor Moon is the perfect female superhero». Leslie IRL. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2014. 
  40. Comella, Anthony. «Grrrl power: why female superheroes matter». Pop Mythology. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2014. 
  41. Sara J. Van Ness (2000). Watchmen as Literature: A Critical Study of the Graphic Novel. McFarland & Company. σελίδες 187, 188. ISBN 9780786444755. 
  42. «Superhero | Define Superhero at Dictionary.com». Dictionary.reference.com. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  43. Ulaby, Neda (27 Μαρτίου 2006). «Comics Creators Search for 'Super Hero' Alternative». All Things Considered. NPR. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2013. 
  44. Marvel Characters, Inc.· DC Comics· United States Patent and Trademark Office (16 Νοεμβρίου 2004). «Trademark Status & Document Retrieval». United States Patent and Trademark Office. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2013. US Serial Number: 78356610 [...] Standard Character Claim: Yes. The mark consists of standard characters without claim to any particular font style, size, or color. 
  45. Coleman, Ron (27 Μαρτίου 2006). «SUPER HERO® my foot». Likelihood of Confusion. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2014. 
  46. Doctorow, Cory (18 Μαρτίου 2006). «Marvel Comics: stealing our language». Boing Boing. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2014. 
  47. Dowling, Jennifer (7 Μαΐου 2009). 'Oy Gevalt': A Peek at the Development of Jewish Superheroines. UK. ISBN 9781135213930. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2015. 
  48. Brown, Jeffrey A. (2001). Black Superheroes, Milestone Comics and their Fans. University Press of Mississippi. ISBN 1-57806-281-0. 
  49. «Red Wolf (Old West, Johnny Wakely)». Marvunapp.com. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  50. Kim, Jonathan (15 Ιανουαρίου 2011). Why The Green Hornet's Kato Matters. The Huffington Post. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2015. 
  51. Kaplan, Arie (2008). From Krakow to Krypton: Jews and Comic Books. The Jewish Publication Society. σελ. 120. ISBN 978-0827608436. 
  52. Lynskey, Dorian (March 25, 2015). «Kapow! Attack of the feminist superheroes». The Guardian (UK). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 19, 2015. https://web.archive.org/web/20150819145647/http://www.theguardian.com/books/2015/mar/25/feminist-superheroes-she-hulk-ms-marvel-thor. 
  53. Kawasaki, Anton. «Northstar – GAY LEAGUE». Gayleague.com. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  54. Hick, Darren. «The Comics Journal Performs a Public Service». The Comics Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2009. 
  55. «Entertainment | Batwoman hero returns as lesbian». BBC News. 2006-05-30. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/5030518.stm. Ανακτήθηκε στις 2016-03-26. 
  56. Neuman, Clayton (2006-06-04). «Caped Crusaders». TIME. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2006-06-28. https://web.archive.org/web/20060628142225/http://www.time.com/time/archive/preview/0,10987,1200745,00.html. Ανακτήθηκε στις 2016-03-26. 
  57. Hanks, Henry (2015-04-22). «'X-Men' character Iceman outed as gay». CNN.com. http://www.cnn.com/2015/04/21/entertainment/ice-man-gay-feat-xmen/. Ανακτήθηκε στις 2016-03-26. 
  58. «The return of Zsazsa Zaturnnah | Inquirer lifestyle». Lifestyle.inquirer.net. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  59. Kane, Matt (10 Απριλίου 2013). «'Batgirl' Comic Introduces Transgender Character». GLAAD. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  60. «Intersections: Male Homosexuality and Popular Culture in Modern Japan». She.murdoch.edu.au. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  61. Anime, mon amour: Forget Pokemon - Japanese animation explodes with gay, lesbian, and trans themes - video Αρχειοθετήθηκε 2008-04-27 στο Wayback Machine. - Charles Solomon
  62. «Sailor Neptune and Uranus Come Out of the Fictional Closet». Huffington Post. May 21, 2014. http://www.huffingtonpost.com/sara-ronceromenendez/kissing-cousins-viz-wont-_b_5353859.html?ir=Australia.